บททั้งหมดของ ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น : บทที่ 31 - บทที่ 40

หลังจากไปรับพาเด็กๆไปกินข้าวที่เหลากลับมาที่ร้านค้าอีกครั้งหลี่ถิงว่าจะพาทุกคนไปเดินเล่นตลาดสักหน่อย แล้วเธอก็ว่าจะแวะไปเอาเงินค่าประมูลโสมที่โรงหมอด้วยและจะแวะไปซื้อหนังสือกับกระดาษพู่กันและที่ฝนหมึกอีกจำนวนมากด้วยพอจอดเกวียนที่หลังร้านทุกคนก็พากันเดินหาซื้อของตัวเองอยากได้อะไรก็ให้ไปซื้อกันเองหลี่ถิงหยิบเงินออกมาให้ลู่ตงกับแม่และน้องสาวของเขาคนละ5ตำลึงทองทุกคนตกใจไม่กล้ารับเงิน"แค่ที่พี่สาวเมตาข้ากับแม่และน้องสาวก็มากพอแล้วขอรับท่านพี่หลี่ถิง"หลี่ถิงบอก"นี้คือเงินที่พี่ให้ต้อนรับน้องชายกับน้องสาวบุญธรรมถ้าไม่รับพี่จะโกรธแล้วนะท่านน้าด้วยเจ้าค่ะเพราะต่อไปเราคือครอบครัวเดียวกัน พี่ให้เพราะว่าพี่อยากให้เราหาซื้ออะไรก็ได้ที่พวกเจ้าอยากได้ที่พี่ก็ไม่รู้ว่าพวกเจ้าชอบหรือไม่ชอบอะไร ไม่ต้องเกรงใจพี่สาวหรอกพี่อยากเห็นทุกคนมีความสุขในทุกๆวัน เอ้ารับไปแล้วเดินเที่ยวดูในสิ่งที่อยากได้" หลี่ถิงจัดการยัดเงินใส่มือให้กับทุกคน"ใช้ไม่หมดก็ไม่ต้องเอามาคืนพี่ ให้แล้วคือเงินของพวกเจ้าอีกหน่อยเก็บเงินได้เยอะๆพอมีครอบครัวจะได้ไม่ลำบาก""ขอบคุณขอรับ/เจ้าค่ะพี่สาว""ชอบใจเจ้ามากหลี่ถิงที่เมตาครอบครัว

และแล้วฤดูหนาวก็ใกล้จะพ้นผ่านไป ในทุกๆวันบ้านป่าเชิงเขาของหลี่ถิงก็มีแต่เสียงหัวเราะที่ร่วมด้วยช่วยกันทำงานในทุกๆวันมีกับข้าวแสนอร่อยและมีสีหน้าอิ่มเอิบมีน้ำนวลร่างกายแข็งแรงไม่เจ็บไข้สักคนเพราะหลี่ถิงเอาน้ำในมิติทำอาหารให้ทุกคนกินและทำอาหารเธอยังเอาใส่ในถังน้ำให้ทุกคนได้กินอีกส่วนในหมู่บ้านหลี่ถิงก็เอายาสมุนไพรลดไข้และแก้หวัดแก้ไอไปให้หัวหน้าหมู่บ้านแจกจ่ายให้ทุกครัวเรือนรวมทั้งหมู่บ้านน้ำหนาวด้วยทุกคนจึงผ่านหนาวที่แสนยาวนานกันมาได้อีกอาทิตย์เดียวหิมะคงจะไม่ตกแล้วก็พอจะให้มีแสงตะวันโผล่มาบ้างแล้วหิมะก็จะเริ่มละลายต่อไปก็จะเพาะปลูกข้าวได้เลยผักทุกอย่างก็จะปลูกในไร่ได้ทุกอย่างหลี่ถิงวางแผนเอาไว้หมดเป็นขั้นเป็นตอน"ท่านพี่เจ้าคะน้องว่าจะเข้าไปในหมู่บ้านเพื่อไปบอกให้ชาวบ้าวช่วยกันทำความสะอาดสถานศึกษาในอีกสองวันนี้เจ้าค่ะ""ได้น้องหญิงเดี๋ยวพี่จะพาน้องไปเองพาลู่ตงกับจากคุนไปด้วย" หลี่หยางตอบภรรยา"ขอบคุณเจ้าค่ะ สามีใครหน้ารักที่สุดเลย" หลี่ถิงเย้าสามีเล่น หลี่หยางหัวเราะ"แล้วรักมากหรือเปล่าน้องหญิง"เขาพูดพร้อมยกภรรยาขึ้นมานอนบนตัวเขาและลงมือให้รางวัลภรรยาคนงามทันที หลี่ถิงคิดในใจสามี

และแล้วก็ผ่านหน้าหนาวที่แสนจะยาวนานสำหรับทุกคนตอนนี้หิมะละลายกลายเป็นน้ำเป็นบ่อน้ำเต็มทุกบ่อแม้แต่ที่หลี่ถิงทำเป็นแปลงปลูกข้าวน้ำก็เต็มทุกแปลงสถานศึกษาก็จะเปิดในอีกสามวัน หลี่ถิงนำกระดาษหนังสือที่สำหรับเรียนหนังสือออกมาใส่ไว้ที่ห้องของอาจารย์สำหรับแจกเด็กๆทุกคน เธอใช้ไม้ไผ่ให้ชาวบ้านสานเป็นที่กลั้นตรงกลางห้องเรียนหญ่แยกนั่งเรียนชายและหญิงคนละฝั่งแต่เรียนในห้องเดียวกันท่านตาจางคุนกับจางเทียนเป็นคนสอนช่วยกันเด็กในสองหมู่บ้านมีหมู่บ้านละ20คนพอดีมีเด็กผู้หญิง12คนรวมกับลูกสาวของเธอกับลู่ชิง ทุกคนตื่นเต้นดีใจมากที่จะได้เรียนหนังสือร่วมกันส่วนเรื่องในบ้านเชิงเขาตอนนี้หลี่ถิงให้ครอบครัวทาสไถแปลงนาและว่านข้าวทำต้นกล้าเอาไว้ปักดำเอาเพราะน้ำเยอะเธอจึงจะใช้ปักดำเอาเธอเตรียมพื้นที่ปักดำและได้จ้างคนมาเพาะปลูกผักให้เรียบร้อยพอเปิดสถานศึกษาแล้วเธอจะไปซื้อทาสมาเพิ่มเพื่อช่วยงานในไร่ที่ดินเธอก็ซื้อเพิ่มติดกันไปอี100หมู่และแยกซื้อในชื่อของลู่ตงกับลู่ชิง หลี่ฝูหลี่ฮวาอีกคนละ15หมู่และซื้อแยกไว้อีก30หมู่แต่ให้ออกโฉดแปลงละห้าหมู่ไว้ให้สำหรับครอบครัวทาสเพราะต่อไปพวกเขาก็ต้องมีลูกมีหลานมีครอบครัวเป็นของ

วันเวลาผันผ่านจนจะถึงหน้าหนาวหลี่ถิงบอกชาวบ้านเก็บเกี่ยวหัวมันเทศและมันฝรั่งได้เลยและสอนให้เพราะปลูกผักในโรงเรือนไว้กินในครัวเรือนในช่วงหน้าหนาวเพราะหิมะตกหนักไม่สามารถปลูกอะไรได้เธอจึงสอนให้สร้างโรงเรือนในบริเวณบ้านคนละหลังจะได้มีผักไว้กินในครอบครัวทุกครอบครัวต่างขอบคุนหลี่ถิงและหลี่หยางด้วยความตื่นตันใจเมล็ดผักเธอก็แจกจ่ายให้เท่ากันทุกครัวเรือนหัวมันเทศและมันฝรั่งที่ปลูกได้ผลิตหัวใหญ่และได้เยอะมากๆทุกคนพอใจในอาหารที่มีเพียงพอในหน้าหนาวบางคนถามหลี่ถิงว่าปลูกมันเทศในโรงเรือนได้ไหมเธอตอบว่าได้ใครอยากปลูกอะไรก็ได้ขอให้หิมะไม่ทับก็สามารถปลูกได้ทุกอย่างพอทุกคนได้ยินก็ดีใจมากพอเก็บหัวมันเทศเสร็จก็พากันขึ้นเขาตัดไม้มาทำโรงเรือนทุกครัวเรียนรวมถึงหมู่บ้านน้ำหนาวด้วย ผู้ใหญ่บ้านน้ำหนาวก็มาดูและเรียนรู้ไปบอกกับลูกบ้านของตัวและได้เมล็ดผักไปฝากลูกบ้านทุกคน หัวหน้าหมู่บ้านน้ำหนาวขอบคุนหลี่ถิงกับหลี่หยางด้วยความซาบซึ่งใจแทนลูกบ้านทุกคนหลี่ถิงแนะนำครอบครัวของอาจารย์ให้ชาวบ้านรู้จักหลังพ้นผ่านหน้าหนาวแล้วลูกหลานจะได้เรียนหนังสือเลยทุกคนต่างนำของพบหน้ามาให้อาจารย์กันทุกคนมีไข่ไก่มีผักหัวมันเทศให

ผ่านมาจากที่เปิดสถานศึกษาในหมู่บ้านมาแล้วหนึ่งอาทิตย์หลี่ถิงกำลังปรึกษากับสามีว่าพรุ่งจะพากันไปซื้อทาสมาช่วยงานในไร่เพราะผักปลูกเสร็จแล้วเหลือแค่ปักข้าวดำนาต่อรอให้ต้นกล้าโตอีกหนึ่งอาทิตย์ก็จะพ่อปักได้เลยเธอจึงต้องไปหาแรงงานมาเพิ่มเพราะที่ผ่านมาเธอจ้างคนงานทั้งสองหมู่บ้านมาช่วยจึงปลูกเสร็จทั้งผักผลไม้และมันเทศกับมันฝรั่งในที่ดินแปลงใหม่ทุกแปลงปลูกเต็มหมดแล้ว"ท่านพี่เจ้าคะพรุ่งนี้เราเข้าไปซื้อทาสกันดีกว่าเพราะอีกอาทิตย์เดียวก็จะดำนาแล้ว" หลี่ถิงพูดกับสามี"ได้สิน้องหญิงหลังจากส่งผักเสร็จแล้วพวกเราก็ไปเลยแล้วกัน" หลี่หยางคนที่ไม่เคยขัดใจภรรยาตอบ"เอามาสามครอบครัวเลยดีกว่าเพราะทำบ้านไว้แล้วสามหลังงานจะได้เสร็จไวๆดีไหมเจ้าคะท่านพี่เราก็จะได้ไม่เหนื่อยจนเกินไป" หลี่ถิงบอกสามี"เอาตามที่น้องเห็นสมควรเลยพี่ไม่ขัดต่อไปน้องแค่ต้องรอเลี้ยงลูกอย่างเดียวก็พอ" หลี่หยางบอกภรรยา"บ้าน้องยังไม่ท้องเสียหน่อย" หลี่หยางหัวเราะ"พี่ก็ปั้นอยู่ทุกวันก็รอดูสิว่าลูกจะไม่มาเกิดกับน้อง"จากนั้นหลี่หยางก็ปิดปากภรรยาที่ช่างเจรจาออดอ้อนเขาเหลือเกินหลี่ถิงก็จูบตอบสามีด้วยความรักสองสามีภรรยาช่วยกันเติมเต็มความรั