บททั้งหมดของ ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น : บทที่ 21 - บทที่ 30

วันนี้กว่าจะกลับมาถึงบ้านก็ยามอิ่วแล้วหลี่ถิงจึงเอาก๋วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋นออกมาทานมื้อเย็นกันคนละชามใหญ่ลูกชิ้นเนื้อเยอะๆเพิ่มให้สำหรับทุกคน ตบท้ายด้วยแตงโตลูกโตๆเนื้อแดงหวานฉ่ำอร่อยเป็นที่สุดที่ฮวาเออร์เคยบอกกับมารดา เด็กสาวฮวาน้อยคลั่งรักการกินแตงโมมากเธอก็รีบให้ลูกๆรีบอาบน้ำเข้านอนเพราะวันนี้พวกเขาช่วยแม่ทำความสะอาดร้านค้าที่แม่ซื้อไว้ในเมืองทั้งวันหลี่ถิงเธอเอาผ้าสีทึบออกมาคลุมไว้เพื่อป้องกันฝุ่นไว้เวลามาทำความสะอาดจะได้ไม่ต้องทำเยอะซื้อหนังสือหัดอ่านหัดเขียนให้ลูกๆของเธอซื้อขนมถังหูลู่ ซื้อชุดให้ใหม่อีกคนละ5ชุดครบทั้งพ่อแม่ลูกและเธอก็ซื้อชุดใหม่ให้กับครอบครัวลู่เพิ่มอีกคนละ3ชุดและซื้อผ้าสำหรับให้ทำผ้าห่มให้อีก3พับให้ลู่หนิงลี่เย็บให้กับลูกของเธอเองลู่ตงกับลู่ซิงและแม่กล่าวขอบคุณทั้งน้ำตาที่ท่านน้าหลี่ถิงหยิบยืนช่วยเหลือ3แม่ลูกตลอดมาอาหารการกินเวลามาทำงานก็ให้ได้กินเหมือนกันทุกคนทั้งบ้านวันนี้เธอก็ยังเอาก๋วยเตี๋ยวใส่ปินโตให้อีกคนละชามแตงโมอีก2ลูกให้กลับบ้านไปกินได้เลย ไม่ต้องทำอาหาร เพราะสามแม่ลูกอยู่ทำงานรอที่บ้านจนเย็นเธอก็ให้สามีเอาเกวียนไปส่งที่ในหมู่บ้านอีก ค่อยกลับมากินก๋วย

หลังจากกินมื้อเที่ยงเสร็จก็พาชาวบ้านนั่งพักเอาแรงสักพัก จากนั้นก็ได้นัดกันกับชาวบ้านตอนยามอุ่ยให้ทุกคนเก็บของเตรียมลงเขาพร้อมกัน พอนัดเวลากันเรียบร้อยพวกชาวบ้านผู้หญิงก็พากันรีบไปขุดหัวมันเทศอีกหนึ่งชั่วยาม พวกผู้ชายก็ให้ขนหัวมันลงไปก่อน อีกกลุ่มก็ให้ไปตัดไม้ไปทำคอกสัตว์ถ้าตัดได้พอแล้วก็ให้ขนลงไปใส่เกวียนเข้าหมู่บ้านเลย พอครบ1ชั่วยามให้พวกผู้ชายรีบไปเก็บกับดัก ส่วนกับดักไก่กับกระต่ายให้ย้ายกับดักให้เข้าไปลึกอีกหน่อยหนึ่ง สวนสัตว์ที่ดักได้ก็ให้ขนลงเขาใส่เกวียนเข้าหมู่บ้านเลย จากนั้นหลี่ถิงก็บอกพวกผู้ชายขนสัตว์ป่าลงเขาหมดแล้วก็ให้มาขนหัวเทศรอบสุดท้ายและกลับเข้าหมู่บ้านพร้อมกันเลย ทุกคนพยักหน้าและตอบเอาตามที่หลี่ถิงบอกและแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ตัวเองอย่างขยันขันแข็ง ยามเซินทุกคนก็ลงจากเขาพร้อมกันเดินเข้าหมู่บ้านด้วยใบหน้าที่เบิกบานใจวันนี้ของป่าได้เยอะกว่าเมื่อวานหมูที่ยังไม่ตายวันนี้ได้มาตั้ง60ตัวที่ตายรอบบ่ายอีก10ตัวชาวบ้านก็แบ่งหมูกันวันนี้ได้คนละ15ชั่งทุกคนต่างโห่ร้องอย่างดีใจต่างก็ได้หัวมันเทศอีกคนละ2กระสอบจากนั้นชาวบ้านก็ช่วยกันขนของที่ได้กลับบ้านและมาช่วยหมู่บ้านน้ำหนาวขนขึ้นเกวี

ยามซื่อหลี่ถิงตื่นนอนแบบปวดเมื่อยไปทั้งตัวเมื่อคืนสามีจัดเธอหนักมากไม่อยากตื่นเลยเราหลี่ฝูถามบิดา"ท่านแม่ไม่สบายอีกแล้วหรือท่านพ่อ"หลี่หยางเกิดอาการน้ำท่วมปาก"......""เมื่อวานแม่ยุ่งทั้งวันต้อนรับแขกที่มาขึ้นบ้านใหม่นะลูกวันนี้พ่อจึงให้แม่นอนพักให้เต็มที่ ""อ๋อขอรับท่านพ่อ"จากนั้นหลี่ฝูและหลี่ฮวา ก็พากันไปเรียนคัดตัวอักษรรอมารดา หลี่หยางจึงเดินเข้าไปดูภรรยาในห้องหลี่ถิงกำลังออกจากห้องพอดี"น้องหญิงตื่นแล้วเหรอ"หลี่ถิงมองค่อนสามีวงใหญ่หลี่หยางหัวเราะหึในลำคอที่เห็นภรรยาแสดงอาการน่ารักกออกมา"พี่อุ่นกับข้าวไว้รอน้องแล้วเดี๋ยวพี่จะป้อน" "น้องไม่ได้เป็นง่อยนะเจ้าคะ"หลี่หยางหัวเราะภรรยาอย่างอารมณ์ดีหลี่หยางเดินประคองเมียที่โต๊ะกินข้าวและเอาอาหารมาให้เมียกินอย่างเอาใจหลี่ถิง "......"มองดูสามีเอาใจอย่างมีความสุขถึงแม้จะแอบหมั่นไส้บางครั้ง"ท่านพี่ลูกละเจ้าคะ" "คัดอักษรอยู่ในห้องนะน้องหญิง""เจ้าค่ะ" หลีถิงรีบกินข้าวให้อิ่มจะได้ไปเดินดูงานในไร่ต่อ"ท่านพี่เจ้าคะ" หลี่ถิงเรียกสามี"น้องว่าวันนี้น้องไปพาลูกๆไปกินมื้อเที่ยงที่น้ำตกดีไหมเจ้าคะ""ตามใจเจ้า" หลี่หยางตอบเมียกินเสร็จ

ยามเหมา(05.00)หลี่หยางตื่นขึ้นมาเตรียมเกวียนรอภรรยาเอาของออกจากมิติให้หลี่ถิงเอากวางป่า3ตัวใหญ่ออกมาวางบนเกวียนเอาเสื่อคลุมไว้เอาปลาอีก500ตัวเอากุ้งใส่ถังให้สามีไปเสนอขายหลงจูด้วยหมูป่าอีกสองตัวเธอยิงเก็บไว้หลายตัวเธอเอาซาลาเปา6ลูกใหญ่กับน้ำดื่มเตรียมไว้ให้สามี"ท่านพี่เรียกเอาลู่ตงไปด้วยก็ได้นะเจ้าคะจะได้มีเพื่อน เพราะต่อไปน้องอาจจะให้ลู่ตงเป็นคนไปส่งของที่เหลาแทนท่านพี่เราแค่เตรียมของรอก็พอ แต่ก็ต้องให้เขาเก่งและท่านพี่ต้องสอนวิชาการต่อสู้ให้เขาด้วยเจ้าคะ" หลี่หยางตอบ"ได้น้องหญิงพี่จะรีบไปรีบกลับมาคุยกับผู้ใหญ่บ้านด้วย น้องไปนอนต่อได้ไม่ต้องรีบทำอาหารหรอกเพราะเมื่อคืนน้องก็นอนเกือบค่อนคืนแล้ว" หลี่ถิงตอบแกมประชด"ดึกเพราะใครละเจ้าคะ"เห็นดังนั้นหลี่หยางก็หัวเราะอย่างอารมณ์ดี"พี่ไปก่อนนะรีบไปนอนละเพราะพี่ต้องปั้นลูกกับเจ้าทุกคืนนั้นแหละ""คนบ้าพูดไม่อายฟ้าดินเลย" ปังเสียปิดประตูดังขึ้นแรงกว่าปกติเพราะหลี่ถิงเขินอายสามีจนเผลอปิดแรงไปหน่อย แล้วเธอก็ไปนอนต่อตามที่สามีบอกต้องเก็บแรงไว้สู้กับสามีทุกคืนหลี่หยางออกเดินทางมาเรียกเอาลู่ตงไปด้วยหลงจูจะได้รู้จักเวลาเขาไม่ได้มาด้วยมาถึงใ

หลังจากวันนั้นหลี่หยางกับหลี่ถิงก็ขึ้นไปจับปลาล่าสัตว์บนเขา ทุกวันตอนเช้ามาสามีก็จะเข้าเมืองไปส่งปลาและของป่าในเมืองทุกวัน หลายวันผ่านไปหัวหน้าหมู่บ้านก็มาเรียกหาหลี่หยางในตอนเย็นไปหาที่บ้าน และบอกว่าทั้งสองหมู่บ้านพ่อและแม่ของเด็กๆดีใจมากที่หลี่ถิงให้สร้างสถานศึกษาในหมู่บ้านขึ้นทุกคนบอกยินดีที่จะช่วยสร้างสถานศึกษาขึ้นทุกคนจะร่วมใจร่วมแรงกันเพื่อเด็กๆหลี่หยางจึงเอาแบบสถานที่ศึกษาให้หัวหน้าหมู่บ้านไปด้วยว่าให้สร้างตามแบบที่หลี่ถิงออกแบบไว้ หลังจากตกลงกันเสร็จสิ้นหลี่หยางจึงขอตัวกลับบ้าน"ท่านพี่เจ้าคะน้องว่าจะบอกให้ครอบครัวลู่ย้ายมาอยู่กับเราดีกว่าบ้านสองหลังที่เราสร้างไว้รอคนงานข้างหลังที่ติดกับลำธาร ให้ลู่ตงอยู่ไปเลยคนเดียวหลังหนึ่งส่วนแม่เขากับน้องสาวก็ให้อยู่ด้วยกันอีกหลังเพราะเราก็รับเขาสองคนเป็นน้องบุญธรรมแล้ว น้องว่าบ้านเก่าของท่านพ่อจะให้อาจารย์ที่จะมาสอนเด็กๆพักที่บ้านนั้นเจ้าค่ะท่านพี่จะว่าอะไรไหม""พี่ตามใจน้องหญิงอะไรที่เจ้าว่าดีพี่ไม่ขัดดีเหมือนกันจะได้อยู่ใกล้ๆกันมีอะไรจะได้ช่วยเหลือกัน""งั้นวันนี้น้องก็จะบอกแม่ของลู่ตงก่อนแล้วกันเจ้าค่ะว่าจะให้เก็บของก่อนที่ท่านพี่จะกล