Semua Bab THE MAFIA'S PRISONER: Bab 41 - Bab 50

60 Bab

Chapter 41

Tahimik ako habang naglalakad papunta sa ICU. Mahigpit ang hawak ko sa strap ng bag ko, parang 'pag binitiwan ko, mawawala ako sa sarili kong isip. Pumwesto ako sa labas ng glass door, at doon ko siya nakita—si Tetsu.May mga bandage ang tiyan at braso niya. May mga tubo ng dextrose sa kamay, at naka-oxygen cannula siya. Gising siya pero halatang pagod, maputla.Nang tumingin siya sa direksyon ko, bahagya siyang ngumiti.Pumasok ako, dahan-dahan. "Hey..." mahina kong bati."Madelaine." Slurred pa ang boses niya, pero nandun yung usual na tapang. "Akala ko hindi mo na ko dadalawin bago ka umuwi.""Pwede ba 'yon?" ngumiti ako at naupo sa gilid ng kama niya. "Sorry kung ngayon lang ako." Tahimik kami sandali. Tinitigan ko lang ang kamay niyang may sugat. Ngumiti siya, kahit mahina. "Sorry, Mads, I doubted you." Malumanay niyang wika, "hindi mo sinabi sa'kin ikaw pala yung action star."Napailing ako, naiiyak pero natawa rin. "It's all good. Basta magpagaling ka, ha? Lilinisin niyo pa yu
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-19
Baca selengkapnya

Chapter 42

Nasa kalagitnaan na kami ng flight pabalik ng Pilipinas. Sa wakas, pagkatapos ng lahat ng kaguluhan, uuwi na rin kami—hindi buo, hindi lubos na masaya, pero buhay.Tahimik sa loob ng private plane. Sina Commander at Yeraz ay parehong nasa bandang unahan, resting under supervision. Ravika and Peter were seated by the window, both asleep. Si Miles naman ay abala sa laptop niya sa tabi ko. Si Lilith, Wallace at Wilson naman ay naglalakad papunta sa mini kitchen ng plane, siguro gutom na naman."Maddy?" si Miles, "you okay?""Yeah." Maikling sagot ko. I smiled a little, pero hindi umabot sa mata. "Just thinking.""About him?"Napatingin ako sa kanya, pero hindi na ako sumagot. He already knew."I get it," he added. "But hey... we're going home. That means a fresh start."Napalingon ako sa bintana. Madilim pa rin sa labas. Para kaming lumilipad sa pagitan ng kung anong nangyari at kung anong susunod.Home. After everything... uuwi rin kami.——Nag-land na ang eroplano makalipas ang ilang
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-20
Baca selengkapnya

Chapter 43

Tahimik ang paligid habang naglalakad ako palabas ng bahay. Hindi ko na alam kung saan ako pupunta—basta malayo sa kanila. Sa lahat. Sa mga taong sinaktan ako kahit pa hindi sinasadya.Humigpit ang hawak ko sa jacket na suot ko, pilit tinatago ang panginginig ng kamay.Lahat ng iniingatan kong emosyon, sumabog kanina. At ngayon, hindi ko na alam kung paano ko ulit bubuuin sarili ko.Umupo ako sa may open park, kung saan may maliit na bench na natatamaan ng sikat ng araw. Tahimik. Sariwa ang hangin. Pero kahit gaano kaganda ang paligid, parang wala pa ring saysay sa akin ngayon.Napahawak ako sa dibdib ko.Anak ako ni Zeus...?Parang ang hirap pa ring paniwalaan. Kahit ilang ulit ko nang narinig, hindi pa rin nagsi-sink in. Lahat ng alaala ko, nagbabago na ang kahulugan.At si Yeraz...Napapikit ako."Ang tanga-tanga mo, Maddy," bulong ko sa sarili.Hindi ko na narinig ang mga yapak na papalapit. Pero naramdaman ko na lang biglang may tumabi sa'kin."Hey..." pamilyar na boses.Napaling
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-20
Baca selengkapnya

Chapter 44

The morning light seeped through the cracks of the blinds, but I barely noticed it. My mind was already too occupied with the task at hand. The house was eerily quiet, but there was no time to relax. Everyone was busy.I checked the motion sensors in the hallway, making sure they were properly calibrated. "All set here," I muttered to myself, my fingers working quickly. I couldn't let my guard down—not after everything that had happened. After the whole world now knowing who we were. We weren't just a group of thieves anymore. We were a target.As I moved down the hallway, I couldn't shake the feeling of being watched. I hadn't realized just how much everything had changed until now. The world knew our faces, and while people praised our work, it meant nothing but trouble for us.I stepped outside, taking a moment to breathe in the crisp morning air. The house was still, the yard empty and serene, but I knew better than to let the silence fool me. The calm before the storm, I thought
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-20
Baca selengkapnya

Chapter 45

Lumabas na ako ng kwarto suot ang dress na binili namin. A simple black backless gown—something elegant pero hindi masyadong loud. I let my hair down para kahit paano matakpan ang likod ko, at hindi na rin ako lamigin masyado. I kept my accessories minimal—silver bracelet, necklace, hoop earrings, and a pair of classic black stilettos.Pagbaba ko, abala na ang lahat.Ravika was busy fixing Peter and Wallace's neckties habang parehong parang bata na pinagsasabihan niya."Tumigil ka nga, Wallace. Ayusin mo ang postura mo," sabi ni Ravika habang inaabot ang kwelyo niya."Teka lang, Ravs! Mas masikip pa 'tong tie kesa sa security natin," reklamo niya, sabay irap.Peter just chuckled habang tahimik na nagpaayos.Si Lilith naman, nakaupo sa bar counter, focused habang nireretouch ang makeup niya. She looked confident as always, calm under pressure kahit paparating ang event.Miles was already dressed up, in a sharp charcoal suit, but his eyes never left his laptop screen. May iniinput pa ri
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-20
Baca selengkapnya

Chapter 46

Tumigil siya sandali bago tuluyang umupo sa tapat ng stage, kasama sina Ren, Sato, Seiji, Tetsu, at Yuta. Parang sinadya 'yon—'yung dahan-dahang pagpasok, 'yung pagkakatingin. Maybe it was nothing. Or maybe... it was something.Naramdaman kong sumikip ang dibdib ko. Hindi ko alam kung dahil ba sa kaba, sa hiya, o dahil sa bigat ng mga mata niyang tumama sa'kin kanina. Parang lahat ng ingay sa paligid—yung mahihinang kuwentuhan, ang clink ng wine glasses, ang background jazz—lahat 'yon, nawala saglit. Tahimik. Pero ang puso ko, ingay na ingay."Hoy," bulong ni Ravika sa gilid ko, siniko ako ng marahan. "Okay ka lang? Humihinga ka pa ba?"Napakagat ako sa loob ng pisngi ko at napangiti ng pilit. "Hindi... okay lang."Pero kahit sinong tumingin sa akin ngayon, makikita—hindi ako okay.Si Ryu. He was really here.And I wasn't ready."Good evening, everyone."Nagsimula nang magsalita ang host sa stage, introducing the alliance, their efforts, and the honored guests. The usual opening spiel
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-21
Baca selengkapnya

Chapter 47

Warning: Mature Content (18+) – Read at your own risk."We have the same tattoo..."Tahimik pa rin si Ryu, tila naguguluhan. Hindi siya kaagad nagsalita. I could feel the tension in his body habang nakatalikod pa rin siya sa'kin.Then finally, he spoke—low, almost a whisper."Matagal na 'to... I didn't know... you had the same one."Dahan-dahan siyang humarap sa'kin.His eyes searched mine."I had this dream," he confessed. "Over and over again. Ever since I was sixteen. There's always an eagle... and a serpent. They're enemies. Always fighting—yet neither of them ever wins. Every night, that's what I dream about. I didn't know what it meant... but I couldn't shake it off. I thought I was going crazy.""Then one day, I saw it." He gestured to the tattoo on his back. "Sa isang tattoo shop sa Kyoto. The exact image I kept dreaming about—an eagle and a serpent, locked in battle. I don't know why, pero may kung anong boses na nagsabi sa'kin... 'This is yours.' So I got it."Hindi ako naka-
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-21
Baca selengkapnya

Chapter 48

Maliwanag na ang sikat ng araw nang magising ako. Hindi ako sanay ng ganito katagal matulog, pero siguro dahil na rin sa pagod kagabi. Pagmulat ng mata ko, nakatingin lang ako sa kisame, pilit inaalala lahat ng nangyari—ang party, ang tawanan, ang kiss sa pisngi ni Ryu habang nag-oohhh ang lahat.Napangiti ako nang wala sa oras.[1 New Message – Unknown ]"Outside. Got coffee. Come down.""What the—"Sya ba ‘to?Napakunot noo ako pero hindi na ako nagreklamo. Nagmadali akong mag-ayos, nagsuot ng simpleng sweatshirt at shorts, hinilot konti ang buhok, then tumakbo pababa.Paglabas ko ng front door, andun nga siya. Naka-black hoodie, may hawak na dalawang cup ng coffee. Nakaupo sa hood ng sasakyan niya, relaxed, parang hindi mafia boss. Parang… boyfriend.“Wow,” sabi ko habang lumalapit, “Morning surprise?”“Not a surprise if I texted,” sagot niya, inabot sa’kin ang isang cup. “Pero good morning.”“Good morning,” ngumiti ako. Napakunot noo ako sandali. “Wait—how did you get my number?”
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-21
Baca selengkapnya

Chapter 49

Pagkatapos ng tawag, tumayo si Ryu at agad nag-text. Sa loob ng ilang minuto, nagkakumpulan na ang mga miyembro ng Ryuketsu sa loob ng lounge—sina Yuta, Seiji, Sato, at Tetsu, lahat alerto at curious kung bakit sila tinawag bigla."May lakad ba tayo?" tanong ni Tetsu habang ngumunguya pa ng snack.Ryu stood in front of them, arms crossed. "We're going to Zeus' place. Maddy needs backup for a heist."Nagkatinginan ang mga lalaki. Si Yuta agad ang sumagot, "Akala ko sa makalawa pa tayo gagala?"Ryu gave him a pointed look. "Plans changed.""Let's go then," Seiji shrugged, already grabbing his jacket. "Sounds fun."Habang naglalakad sila palabas ng base, halatang excited ang ilan. Si Sato pa ang nagbiro, "Sana may pa-snack din si Zeus, ha. Para hindi sayang 'tong pinanggising mo sa akin."Kakarating lang ni Ren, medyo mapungay pa ang mga mata niya, halatang bagong gising. Napatigil siya sa paglalakad nang makita kaming lahat naka-ready na, si Ryu nasa gitna."Ryu, what's this all about?"
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-21
Baca selengkapnya

Chapter 50

The dinner went smoothly, and I couldn't deny that the food was amazing. We all enjoyed ourselves, but after the meal, it was time to rest before the big operation. Everyone scattered to their respective rooms, and I decided to retreat to mine for a bit of peace before everything went down.I sat down on the edge of my bed, trying to calm my nerves. Why was I nervous? I've done this a thousand times before. This wasn't anything new to me.As I tried to shake off the unease, a knock on my door broke my train of thought."Ryu?" I said, almost surprised."Paano mo nalaman kwarto ko?" I asked as I opened the door to find him standing there."Your friends told me," he said, a smirk on his face. "Don't worry, di ako nakita ng kapatid mo."I couldn't help but roll my eyes. "You're unbelievable." I stepped aside to let him in. "What brings you here?"He walked towards me and sat down next to me on the bed, his presence almost immediately putting me on edge—though not in a bad way. "Just check
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-21
Baca selengkapnya
Sebelumnya
123456
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status