All Chapters of THE MAFIA'S PRISONER: Chapter 31 - Chapter 40

Location: Ryuketsu Outpost, Shinagawa, TokyoMalamig ang hangin sa paligid, pero mas malamig 'yung tingin ni Ryu habang nakatitig sa bakanteng outpost building sa harap namin. Mula sa sasakyan, tanaw na tanaw namin ang sirang gate at mga nagkalat na gamit."Too quiet," I whispered, habang inaayos ang gloves ko. "Sigurado ka bang hindi pa sila umalis?""Not sure," sagot niya habang binubuksan ang glove compartment. Kinuha niya 'yung baril—isa lang—tapos tinapunan ako ng tingin."Wala akong baril?" tanong ko, nakataas ang kilay."Take these," he said, handing me a talon dagger. I remember Ren giving me a knife on my first mission with them. Ba't ganito binibigay nila sa'kin? "You're more dangerous without a gun."I rolled my eyes. "Flirting in the middle of a mission? Lakas mo.""Not flirting. I just don't want you killing people for us," he said habang binuksan ang pinto. "Let's go."——We're now inside the building. The hallway was dim. May amoy ng sunog na wire at basang kahoy. Mukha

Habang busy si Seiji at Ren sa pagche-check ng mga updates sa control panel, napansin ko namang tila may ibang pinaglilibangan ang tatlo—si Tetsu, Sato, at Yuta—sa monitor sa gilid."Wait, wait, wait," tawanan ni Tetsu habang pinipindot ang keyboard. "Sino 'tong Lilith? Damn, ang fierce ng aura niya oh!"Yes. We're at the control room and these jerks' lurking on my profile, searching up my friends on their tracking system. "Tingin?" hirit ni Yuta habang sinisilip din ang screen, obviously amused. "She looks like she'd kill you with that eyes."Napatawa ako habang umiinom ng tubig. "Mabait yan, h'wag lang kayo huminga sa harapan niya."Sabay-sabay silang natawa, then Sato clicked the next profile that popped up—Ravika's."Sugoii! Sya yung hinostage ko noong kinuha namin si Madelaine!" biglang tanong ni Sato, eyes wide. "Ang chix niya talaga."Binatukan ko naman sya. "Proud ka naman!""Tignan mo 'yung aura, pare," dagdag ni Tetsu. "Parang hindi mo alam kung iinom kayo ng kape o bibigya

Tahimik lang ako sa sulok habang abala ang lahat sa loob ng conference room. Si Yuta halos hindi na bumitaw sa keyboard, si Seiji naka-focus sa mga screen, si Tetsu hawak ang comms, habang si Ren naman, nakasandal pero halatang tinatantsa ang bawat galaw.Hindi pa rin maalis sa isip ko 'yung sinabi ko kanina—na may traydor sa loob. Ang bigat ng usapan. Hindi ko nga alam kung saan ako humugot ng lakas ng loob para sabihin yun. Pero ayokong mamuhay ng payapa ang traydor na yun habang niloloko nila ang Ryuketsu. Ang kumupkop sakanila.I am really attached to them."Hey," I heard a call. It was Miori, with the same innocent smile. "What kind of tricks are you pulling this time?" Napakurap ako. Anong tricks pinagsasasabe niya? "I'm just trying to help them. If I'm wrong, I'm willing to give up." She chuckled a bit. "I thought you're just a prisoner as you say, Madelaine. You also want the spot right now." I frowned. "Wait. Natatakot ka bang agawin ko sila sayo?" Napatanong ako. Ang gan

Tinulak ako papasok sa loob ng mansion. Kumalabog ang puso ko sa dibdib. Hindi dahil sa kaba—kundi sa galit na pilit kong nilulunok. Alam kong hindi ko pwedeng patulan si Ranma dito. Alam kong kailangan kong maghintay ng tamang oras.Dumaan kami sa hallway na masyadong tahimik para sa laki ng lugar. Mga painting na hindi ko kilala ang nakasabit sa dingding, malalaking chandelier, mamahaling kahoy sa sahig. Pero wala akong naramdaman na kahit anong init. Lahat malamig.Hanggang sa dumating kami sa isang kwarto sa second floor. Malaki. Maaliwalas. Pero pakiramdam ko kulungan.Bumukas ang pinto. At doon, may dalawang tauhan ni Ranma ang pwersahang itinulak ako papasok."Stay here," utos ng isa habang sinasara ang pinto. May narinig akong lock. Syempre.Pumunta ako sa gilid ng kama at naupo. Napatingin ako sa paligid—maraming bookshelves, may sariling banyo, at may balcony pa. Pero kahit gaano kaganda ang lugar, ramdam ko na hindi ako bisita rito. Ilang minuto lang ang lumipas, bumukas u

Tahimik lang kaming lahat habang tinitingnan si Zeus. Kahit nakagapos ang mga kamay niya, para pa rin siyang may hawak ng buong sitwasyon. Sa isang tingin pa lang niya, parang lahat kami ay muling naalalang—ito ang leader namin. At hindi kami basta-basta mapapabagsak."Wallace," utos niya, "anong meron sa kanan mong gilid?"Tumango si Wallace at gumapang paatras, pilit na inaalog ang lumang crates. "Mukhang may butas sa likod nito... parang vent?" Tinapik-tapik niya ang pader. "Oo. Hollow. Baka pwede nating pasukin.""Lily, Ravika—tulungan n'yo," utos ni Zeus habang iniikot ang mga pulso niya, hinahanap kung paano luluwagan ang tali. "Miles, may dala ka bang kahit anong device?"Napatingin si Miles, medyo nag-alinlangan. "They confiscated everything... pero—" pinasok niya ang gilid ng medyas niya gamit ang talampakan, at may maliit siyang nahulog sa sahig—isang sobrang liit na tracker-slash-timer. "I hid this. Hindi ito basta-basta nade-detect. It's basic, pero enough para mag-track n