All Chapters of มาเฟียติดสัตว(แพทย์): Chapter 21 - Chapter 30

มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 21อยู่ต่ออีกนิด"จะไปทำแผลที่ไหนดีคะ" บลูเบลล์ที่เดินพยุงคนตัวใหญ่กว่าเข้ามาในบ้านถามขึ้น เพราะเห็นว่าเขาไม่พูดอะไรสักที ต่างจากเมื่่อกี้ที่ร้องราวกับเจ็บปวดทรมานอยู่"ห้องฉัน""ห๊ะ ป...ไปทำไมคะ" บลูเบลล์หน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที เมื่อได้ยินว่าตัวเธอจะต้องเข้าไปในห้องนอนของเขาอีกครั้ง"ก็ไปทำแผลไง" ซาจิแอบยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นคนตัวเล็กมีท่าทีขัดเขินเพียงแค่เขาบอกให้เข้าไปในห้องนอนของตัวเขาเอง"ท...ทำตรงห้องนั่งเล่นไม่ได้หรอคะ ไม่เห็นต้องเข้าไปทำที่ห้องนอนเลยที่น่า~" บลูเบลล์บุ้ยปากพูดอย่างอ้อมเเอ้ม"ไม่ได้ พยุงฉันได้แล้ว" ซาจิเร่งคนตัวเล็กที่มีสีหน้าลังเลเล็กน้อย ก่อนจะสูดหายใจเข้าปอดแล้วพยุงตัวเขาขึ้นบรรไดมาจนหยุดอยู่หน้าห้องนอนที่เธอเคยเข้ามาแล้วหนึ่งครั้งแกร๊ก!"เข้ามาสิ หรือจะให้ฉันอุ้มเธอเข้ามา""ข...เข้าแล้ว อย่ามาอุ้มน่ะ จะเข้าไปเดี๋ยวนี้แหละ" บลูเบลล์รีบวิ่งเข้าไปในห้องทันที เพียงแค่เข้ามาในห้องนี้เหตุการณ์และฉากทุกอย่างในคืนนั้นก็ประเดประดังเข้ามาในหัวเธอไปหมด"หึ! คิดอะไรอยู่ หรือเธอจะปล้้ำฉันงั้นหรอ""บ...บ้า ใครจะไปอยากทำแบบนั้นกับคุณกัน" เธอต

มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 23อยากมีเมีย"งั้นก็ลองจูบฉันดูสิ""แหม่ซาจิก็~ คุณชอบอะไรเร้าใจแบบนี้นี่เอง งั้นเดี๋ยวลีน่าจะมอบจูบที่ร้อนแรงให้คุณเองนะคะ" ลีน่ายกยิ้มราวกับผู้ชนะเมื่อได้คำอนุญาตจากคนตรงหน้าให้จูบได้ ตอนแรกเธอก็นึกว่าเขาจะไม่สนใจเธอเสียอีก แต่ที่ไหนได้ก็แค่อยากเล่นตัวเท่านั้น สุดท้ายไม่ว่าผู้ชายหน้าไหนก็ต้องแพ้ให้กับความสวยของเธออยู่ดีนั่นแหละใบหน้าสวยของผู้หญิงตรงหน้าค่อยๆก้มลงมาหาซาจิที่ยังคงนั่งนิ่งอยู่ ก่อนที่เขาจะทำสิ่งไม่คาดคิดลงไปพลั่ก! ตุ๊บ!"โอ๊ยยยยย ซาจิ! คุณจะทำอะไรลีน่าเนี่ย คุณมาผลักลีน่าทำไม" คนที่นั่งก้นจ้ำเบ้าอยู่ตรงพื้นโวยวายขึ้นมายกใหญ่ ตอนนี้เธอทั้งอายทั้งเสียหน้าที่ผู้ชายตรงหน้ามาทำกับเธอแบบนี้"ฉันแค่ปัดป้องสิ่งชั่วร้ายออกจากตัวก็แค่นั้น""คุณจะมาทำแบบนี้กับลีน่าไม่ได้นะ คุณเองไม่ใช่หรอที่บอกให้ลีน่าจูบได้""ฉันไม่ได้บอกว่าจะจูบตอบเสียหน่อย อีกอย่างเธอก็หน้าเหมือนหมาที่ฉันเลี้ยงไว้ที่บ้าน จูบไม่ลงหรอก อยากอ้วก""อร๊ายยยยยยยย คุณกล้าเปรียบเทียบลีน่ากับมางั้นหรอคะซาจิ""ก็เออสิวะ แล้วถ้าอยากกรี๊ดก็ออกไปจากบริษัทฉันซะ ก่อนที่ฉันจะทำให้เธอหายออกไปจาก

มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 25อาวุธลับชิ้นพิเศษ"คิกคิกคิก เลิกทำหน้าโหดแบบนั้นได้แล้วค่ะ มากินข้าวได้แล้ว" เธอแอบหัวเราะคนตรงหน้าเล็กน้อย ดูเหมือนว่าเขาจะโมโหลูกน้องของตัวเองที่แอบจิ๊กเงินไปซื้อขนมอยู่บ่อยครั้ง ตอนนี้ถ้าเขาทะลุผ่านโทรศัพท์ไปได้ก็คงจะทะลุไปแล้ว"เฮ้อ~ สงสัยฉันต้องไปบุกดูห้องพักเบรคส่วนกลางดูบ้างแล้วแหละ" ซื้อขนมเขาก็จะไม่ว่าอะไรหรอก แต่มันก็ดูหมดเยอะเกินที่จะเป็นขนมอย่างเดียวเนี่ยสิ"ค่าๆ เลิกคิดถึงเรื่องนั้นเถอะค่ะ แล้วนี่คุณซื้ออะไรมาบ้างคะ" จากที่เธอดูแล้วน่าจะเป็นร้านที่มีชื่อเสียงอยู่พอสมควร ทั้งถุงและการห่อก็ไม่ใช่แค่ถุงพลาสติกโง่ๆใบเดียว มันทั้งเป็นกล่องผูกโบว์แล้วก็ถุงกระดาษอย่างดีเลย "สเต็ก,สปาเก็ตตี้ แล้วก็สลัด ฉันไม่รู้ว่าเธอชอบกินอะไร เลยสั่งหลายๆอย่างมารวมกัน" "คุณก็น่าจะถามฉันก่อน ไม่น่าซื้อมาเยอะแบบนี้เลย ฉันกินได้ทุกอย่างนั้นแหละค่ะ จะซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้งมาก็ได้ ไม่เห็นต้องเป็นอาหารที่แพงแบบนี้เลย" "ไม่ได้ ฉันไม่ชอบ" เดทกับเขาทั้งทีจะกินข้าวเหนียวหมูปิ้งได้ไงถึงจะเป็นการเดทในห้องของเธอก็เถอะ แถมเขายังมีอีกหนึ่งอาวุธลับไม้ตายที่ซ่อนไว้อยู่ในห้องคร

มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 27ดูดกลืนน้ำหวาน NC18+++“อื้อ อะไรน้าาาาา~” คนที่สติยังมาไม่ครบร้อยเงี่ยหูฟังอีกครั้ง แต่อีกคนกลับยิ้มไม่ยอมพูดคำนั้นออกมาสักที“หึหึ เดี๋ยวก็รู้” ซาจิค่อยเปลื้องผ้าคนตัวเล็กออกทีล่ะชิ้น ก่อนจะเหลือแค่ปราการสองชิ้นสุดท้ายที่ปกปิดสิ่งสวยงามเอาไว้ แต่ชิ้นเล็กๆนั้นมันปิดแค่ส่วนหนึ่งของร่างกายเธอเท่านั้น โดยเฉพาะภูเขาสองลูกข้างบนยิ่งล่อหน้าล่อตาเขาที่สุด“อื้อออ เย็น~ ขอผ้าห่มหน่อย”พรึ่บ!ซาจิรีบคว้าผ้าห่มและโยนทิ้งไปไกลๆทันที ก่อนที่เขาจะก้มหน้าลงไปประกบจูบปากเล็กของบลูเบลล์พร้อมกับมอบจูบอันดูดดื่มให้เธออย่างร้อนแรงจุ๊บ จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ“อ๊ะ อื้อออ จุ๊บ อุ๊บ อื้มมมม จ๊วบ จ๊วบ” บลูเบลล์เผยอปากรับจูบของซาจิอัตโนมัติพร้อมกับจูบตอบเขาไปอย่างเงอะๆงะๆ“อื้มมม ดี อ๊า จุ๊บ จุ๊บ จ๊วบ” คนตัวเล็กให้ความร่วมมือกับเขา พร้อมกับลิ้นเล็กที่พยายามจะเรียนแบบเขาอย่างไม่ประสีประสา ซึ่งทำให้เขาชอบเป็นอย่างมาก ก่อนจะเป็นคนนำทางให้เธอได้จูบเป็นในไม่กี่นาทีปึก ปึก“อื้ออออ จุ๊บ อื้อออ อืมมมมมม” เมื่อจูบกันเนิ่นนานบลูเบลล์ก็เริ่มหายใจไม่ทัน เพราะเธอยังจูบไม่ชำนาญแบบเขา

มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 29สัมผัสร้อนรัก NC25+++พรวดดดปึก!“อร๊ายยยย อึก เจ็บ ฮึก เจ็บคุณ อื้ออออ ฉันเจ็บ” เพียงเสี้ยววินาทีน้ำตามากมายก็ไหลลงมากอาบแก้มสวยของบลูเบลล์ ร่างกายเธอเหมือนกำลังฉีกขาดออกจากกัน เจ็บมาก มันเจ็บยิ่งกว่าไหนๆราวกับว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรกของเธอเลย“อ๊า อึก อย่าดิ้นบลู อื้มมม ตอดดีชิบหาย ซี๊ดดดดด” ซาจิก็เจ็บปวดไม่ต่างกัน ข้างในมันตอดรัดเขาแน่นจนแก่นกายของเขาแทบขาด“ฮึก เอาออกได้ไหม ฮือออ เจ็บอ๊าฉ…ฉันเจ็บ คุณ~” บลูเบลล์พร่ำบอกให้เขาถอดถอนตัวตนขนาดใหญ่ออกจากร่างกายของเธอ แค่ขยับเล็กน้อยเธอก็เจ็บเจียนตายแล้ว“อ๊า ไม่ได้ ทนไหว อื้มมม เดี๋ยวก็ดีขึ้น ผ่อนคลายลงหน่อย จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ อื้อออ อืมมมมมม” เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กยังเกร็งอยู่ เขาเลยก้มลงไปประกบจูบเพื่อให้คนตัวเล็กผ่อนคลายลง พร้อมกับเบี่ยงเบนความสนใจด้วยการเอื้อมมือทั้งข้างมาขย้ำหน้าอกขนาดใหญ่ทั้งสองข้างสลับกับปากของเขาที่ดูดดึงยอดปทุมถันเพื่อเร้าอารมณ์ให้เธอ“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า อื้อออ คุณ อื้มมมม ฉันเสียว อ๊าๆๆๆ” บลูเบลล์ครางเสียงกระเส่า เขาปรนเปรอเธอหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆจนตอนนี้เธอไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดแล้ว แต่กับ