Semua Bab ผู้บริหารตัวพ่อ Vs คุณหมอตัวแม่: Bab 101 - Bab 110

พูดจบ พลอยก็ดันประตูปิดและยืนพิงไว้ ก่อนจะค่อย ๆ ยกมือขึ้นกอดอกและมองฉัน สายตาที่เคยยียวนก่อนหน้า ตอนนี้เปลี่ยนไปมาก เหมือนพลอยกำลังปล่อยตัวเองออกจากพลอยคนเดิมที่ฉันรู้จัก และดึงพลอยที่อ่อนแอคนนั้นออกมา “หมอกาแฟ ฉันถามหน่อย หมอเคยมีเพศสัมพันธ์ เอ่อ ข้างหลังมั้ย?” ทุกอย่างหยุดนิ่ง แม้กระทั่งอารมณ์ฉันที่กำลังคล้อยตามเธอ เพราะคำถามแรก ก็ทำฉันแทบจะอดขำไม่ได้ ทำไมพลอยต้องเปิดประเด็นด้วยเรื่องอย่างว่าด้วย! แม่คุณเอ้ย! ช่วยเปิดเกริ่นนำสักพารากราฟก่อนได้ไหม “หมอ หมอขำอะไรฉันซีเรียส” ฉันพยักหน้าหงึก ๆ พลางยกมือปาดน้ำตา ที่มันเอ่อออกมาเพราะฉันพยายามกลั้นขำ จะบาปไหมเนี่ย ที่ขำคนกำลังซีเรียสแบบนี้ “ฮ่า ๆ โอเค จริงจัง ๆ ฉันไม่เคยหรอก ทำไมเหรอ” ฉันตอบและพยายามตั้งสติเข้าสู่โหมดจริงจังกับพลอย จนเธอค่อย ๆ ถอนหายใจออกมา แล้วเหล่ตามองทางอื่น “เฮ้อ... รสนิยมทางเพศเจฟเป็นแบบนั้น ฉันขอพูดตรง ๆ กับหมอในฐานะผู้หญิงด้วยกันนะ พอเขาวุ่นวายกับข้างหลัง เขาก็ไม่เคยแตะต้องน้องสาวฉันอีกเลย หลังจากนั้นเจฟก็ชอบใช้ความรุนแร

ได้ยินแบบนั้น ยัยแว่นก็ทิ้งตัวนั่งที่โซฟาอึ้ง ๆ จนผมหันกลับและดึงประตูปิดทันที ก่อนที่จะเดินดุ่ม ๆ ไปห้องเจ๊ปลายฟ้า ตอนนี้ผมโมโหมาก ผมชักจะทนไม่ไหวแล้ว ผมรู้ว่าผมหล่อ แต่ทำไมต้องมาชอบผมและกีดกันผมกับยัยแว่นวะ แล้วที่ไอ้เคเสนอหน้ามาป้วนเปี้ยนหน้าห้องเนี่ย มันต้องการอะไร? พวกมันสองตัว ทำผมหมดความอดทนแล้วนะเว้ย ‘กริ้ง กริ้ง กริ้ง’ ผมจิ้มนิ้วชี้กดรัว ๆ ที่กริ่งหน้าห้อง กดย้ำไม่หยุดหย่อน จนสักพักมีคนเดินมาเปิดประตู และทันทีที่ผมเห็นหน้าคนเปิด อารมณ์ผมก็พุ่งปรี๊ดขึ้นหน้า รีบคว้าหมับ!กระชากคอเสื้อมันมาหาทันที!! “ไอ้เจฟ มึงมาคุยกับกูดิ!” “ห๊ะ!” ผมขบฟันกรามแน่น จ้องมองเพื่อนสนิทตัวเองที่เบิกตากว้างตกใจ ก่อนผมจะรีบใช้สองมือที่กำคอเสื้อมันไว้ ดันมันเข้าไปในห้อง และใช้เท้าถีบประตูปิด ‘ปัง’ “ทำไมมึงต้องเสือกมาชอบกู และยุ่งเรื่องกูกับกาแฟวะ?” ผมไม่สนใจห่าเหวอะไรทั้งนั้น จ้องหน้าไอ้เจฟที่หน้าถอดสี และตอนนี้มันก็รีบแกะมือผมออก แต่เมื่อมันสัมผัสมือผมเท่านั้นแห

วันนี้ฉันราวด์คนไข้เสร็จเร็วกว่าปกติ จึงรีบเดินไปตึกผู้ป่วยนอกเพื่อรับเคสทั่วไป แต่ระหว่างทางเดินก็อดคิดเรื่องเมื่อคืนไม่ได้ ใช่เรื่องนั้นแหละ เรื่องที่ฉันย่องไปแอบฟังหน้าห้อง และพอต้นกล้ากลับมา ฉันก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น ทั้งที่ฉันรู้ ฉันได้ยินทุกคำ รู้แม้กระทั่งต้นกล้านอนไม่หลับทั้งคืน เพราะเขากังวล หึ เอาเถอะ ฉันอยากรู้จริง ๆ ว่าอิคุณชายจะปริปากพูดเมื่อไหร่ เพราะที่ฉันเอาหูแนบประตูฟัง ฉันได้ยินเขาเถียงกับเพื่อน ว่ายังไง ๆ ต้องบอกฉันให้ได้ ไม่อยากให้ฉันเสียใจเป็นครั้งที่สอง เพราะคำโกหกปิดบังของเขา “หนูกาแฟใช่ไหมจ๊ะ” ฉันหลุดออกจากภวังค์หันขวับกลับไปมองข้างหลังทันที เมื่อเดินผ่านโต๊ะหน้าห้องที่พยาบาลกำลังซักประวัติคนไข้อยู่ ใครเรียก? ไม่เห็นมี หรือฉันหูแว่ว ขณะที่ฉันขมวดคิ้วสงสัยและหันกลับ ก็มาสะดุดกับป้าคนนึงที่นั่งตรงข้ามพยาบาล ป้าแกหน้าคุ้นมาก ผมสั้น ๆ ตัดทรงเทรน ๆ สีลิปสติกที่ปากก็คล้ายกับสีลิปที่ฉันปาทิ้งในรถต้นกล้า เอ๊ะ แม่อิคุณชายรึเปล่า! และไม่พอแค่

เสียงผมไม่เป็นผล เพราะทันทีที่ผมพูดจบน้ำขาว ๆ ก็พุ่งเต็มปากเธอ จนยัยแว่นเงยหน้าขึ้นกลืนอึกลงคอ ก่อนจะหยัดตัวลุกและก้าวขาขึ้นคร่อมผม จากนั้นเธอก็จับแก่นกายที่พ่นพิษจ่อถูไถรูดขึ้นรูดลง และกดทิ้งน้ำหนักทั้งหมด ‘ปึก’ จนผมรีบประคองร่างไว้ “มาเลยที่รัก” ผมพูดเสียงแหบพร่า อยากเป็นเสือขย้ำเหยื่อแต่ดันถูกเหยื่อขย้ำแทน จนร่างเล็กขยับเอวขยับสะโพกกลืนแก่นกายทั้งแท่ง ก่อนจะกดกระแทกขึ้นลงแรง ๆ ใส่ผม ‘ปึก ปึก ปึก ปึก’ โพรงสาวรัดแน่นในขณะที่เธอทิ้งน้ำหนักขึ้นลง มันรุนแรงจนเสียงเนื้อกระทบกันดังไม่หยุด สู้ความอ่อนยวบและเด้งรับของเตียงสปริง ก่อนผมจะเฝ้าลูบคลึงอกกระเพื่อมสั่นเน้น ๆ บีบและเขี่ยยอดถันชมพูแข็ง จนตัวเองเข้าถึงจุดสูงสุดของอารมณ์ ให้ตาย ผมเสียวมากมันแน่นไปหมด ตรงนั้นก็แน่น ตรงนี้ก็ดี หน้าท้องเธอก็สวย ไม่มีที่ติสักอย่าง! “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~” “เหนื่อยมั้ย อ่าส์~ ให้เค้าทำมั้ย” ผมถามเสียงเบา เพราะความเสียวซ่านกำลังเล่นงานอย่างหนัก เนื้อสัมผัสเนื้อที่สอดใส่ในโพรงรัก มันอัดแน่นและบีบผมมาก จนผมห

“พอแล้ว ๆ หน้าแม่เละหมดแล้ว” “ก็หนูดีใจที่มันยังอยู่นี่คะ ของบางอย่างในกล่องมันหาซื้อไม่ได้แล้วนะแม่” “เวอร์จริง ๆ วันนั้นยังเล่นตัวอยู่เลย” ฉันถอนกอดจากแม่ และหันไปมองน้ำแข็งทันที จนเธอค่อย ๆ ล้มตัวนอนบนเตียงกอดหมอน และกลอกตาใส่ฉัน “เอาน่าเล่นตัวไม่ผิด แต่เล่นตัวก็เล่นให้พองามให้พอมีจริตนะลูก เรื่องแต่งงานจริง ๆ แล้วมันก็มีฤกษ์อยู่หรอก แต่พี่สาวพี่ชายต้นกล้าและน้ำแข็งเพิ่งแต่งไปเอง คนอื่น ๆ จะว่าสองครอบครัวเราได้ ว่าจะจัดงานบ่อยอะไรนักหนา เข้าใจแม่นะ” ฉันยิ้มและพยักหน้ารัว ๆ เข้าใจ ๆ ตามใจแม่เลย แค่ได้เห็นของเก่า ๆ ในกล่องฉันก็ดีใจแล้ว เพราะมันมีแต่ความทรงจำที่อัดแน่นไปด้วยความรู้สึก ของชิ้นแรกที่เขาให้ฉัน เขาให้ในวันขอเป็นแฟน ดอกไม้แห้ง ๆ ในกล่องคือให้วันครบรอบ หนึ่งเดือน สองเดือน สามเดือน ก็มีของจุกจิกให้ตลอด คือมันเยอะมาก! วันเสียตัวยังมีเลย ถุงยางกล่องนั้นไงจะอะไรล่ะ เขาบอกเก็บไว้เป็นที่ระลึก “ตามใจแม่เลยค่ะ รอเจ้าติณห์คลอดก่อนก็ได้ อยากจูงมือหลานเข้าพิธี” “เวอร์ กลางปีลูกฉ