All Chapters of CEO'S Regret: Winning His Wife's Love Back: Chapter 21 - Chapter 30

“Zarina, ano na?”Madilim ang mukha ni Maximo habang nakatingin kay Zarina na ngayon ay wala pa ring sinasabi. Malakas na kumabog ang puso ni Zarina dahil sa takot, ngunit tumanggi siyang umatras sa kanyang mga nagawa.“Siya ang unang nanakit sa ‘kin, Max!” singhal ni Zarina habang ang mga mata ay namumula na.“So, ang ibig mong sabihin ay siya ang nag-umpisa ng gulo sa inyong lahat?” tanong ni Maximo sa malamig at matalim niyang tono.Nagulat naman si Luciana at hindi niya inaasahan na ipagtatanggol siya ni Maximo sa kanilang lahat. Tunay ngang nakakagulat iyon sa kanya dahil hindi naman ganito si Maximo noon.“H-Hindi… Hindi ‘yan ang ibig kong sabihin…” namumutlang wika ni Zarina at nagpatuloy, “Dahil gusto niyang agawin sa ‘kin ang lalaki ko!”“Ang lalaki mo?” ani Maximo sa nagtatakang ekspresyon tungkol sa sinabi ni Zarina.“Si Adrian Hidalgo ang tinutukoy ko!” tugon ni Zarina.At dahil wala naman doon si Adrian, nagdesisyon siyang magsinungaling nang walang pagdadalawang-isip. Mat

“Nararapat lang sa ‘yo ito.”Matapos tingnan ang kanyang pisngi nang ilang sandali, ito agad ang sinabi ni Maximo sa kanya. Nang marinig ‘yon, halos sumabog sa galit si Luciana kay Maximo.“Sinasabi mo bang dapat lang akong masampal nang walang malalim na dahilan?” takang tanong niya sa lalaki.“Hinayaan mo lang na sampalin ka nila nang hindi lumalaban kaya nararapat lang ito sa ‘yo,” ani Maximo sa kanyang blankong ekspresyon.“Lumaban kaya ako!” sagot ni Luciana sa kanyang mataas na boses. “Pero ang dami nila. Higit pa riyan, lahat sila ay nagmula sa mga mayayamang pamilya habang ako naman ay isang nalubog na sosyalita. Paano ko sila kayang matatapatan?”“Lumaban ka, tingnan natin kung sinong mangangahas na isisi ito sa ‘yo,” saad ni Maximo.Natuod naman si Luciana sa kanyang direksyon at hindi makapaniwala sa sinabi ni Maximo.‘Ano ang ibig niyang ipahiwatig? Pinoprotektahan niya ba ako?’ tanong pa niya ngunit hanggang sa isip na lamang niya iyon.Kahit ano ang gawin niya, hindi niya

Ngunit habang dinadala siya ng kanyang mga yapak patungo sa mansyon ni Maximo ay bigla na lamang may isang malalim na boses sa kanyang kalooban ang tumawag at naghihikayat sa kanya upang lumingon pabalik at pumigil sa kaniya na umalis. Hindi na niya napigilan ang kanyang sariling kagustuhan kaya't huminto siya sa paglalakad at biglang lumingon sa kanyang pinanggalingan.“Hubby…”Ngunit, bago pa man siya matapos sa kanyang sasabihin ay mabilis nang umandar paalis ang sasakyan ni Maximo at naglaho sa dapithapon. Hanggang sa tuluyan na rin itong mawala sa paningin.Nanigas si Luciana sa kanyang kinatatayuan, puno ng pangungulila ang kanyang ekspresyon. Isang luha ang pumatak patungo sa kanyang pisngi at tahimik na bumagsak sa damuhan. Nasundan ito ng isa pa, at isa pa ulit.Tumayo siya sa gitna ng maginaw na hangin habang basang-basa ng mga luha ang kanyang mukha. Dahil lang sa isang tawag na nagmula kay Leizel ay handang iwanan ni Maximo ang lahat para lamang magmadaling makapunta agad s

Nakaupo na si Luciana sa sofa habang tahimik na iniinom ang kanyang alak nang bigla na lang mag-ring ang kanyang telepono.“Hello?” sagot niya.“Luciana, ako ito.” Ang malambing na boses ni Liezel ang maririnig mula sa kabilang linya. “May tanong ako para sa ‘yo.”“Ano 'yon?” tanong ni Luciana, kuryuso siya ngunit medyo nag-aalangan.“Nais ko lang sanang itanong,” patuloy ni Liezel, ang kanyang tono ay nakakagimbal ngunit mahinahon, “Anong brand ng mga comdom ang kadalasang ginagamit ni Maximo? Alam mo ba?”Natigilan si Luciana, na noong una ay hindi niya pa ma-proseso ang tanong.“Ano?” gulat niyang tanong sa babae.“Madalas mong nakakasama si Maximo, 'di ba? Hindi mo ba alam kung anong brand o size ang mga ginagamit niya? Dito siya mananatili sa akin ngayong gabi, kaya kailangan kong maghanda nang ilan. Hindi ko lang kasi alam kung alin ang kukunin, kaya naisip kong tawagan ka na lang at tanungin…”Dahil dito, kaagad na naintindihan ni Luciana ang tunay na layunin ng tawag at ito ay

Sandali munang natigilan si Maximo bago siya nagsalita.“It was you who asked me.”“I asked you?” Iniyuko ni Luciana ang kanyang ulo at sinabing, “Nag-iisa at malungkot ako. Pagkatapos makulong ng tatay ko, gusto ko ng isang tao na magmamahal sa akin…”“Hindi kita mamahalin.” Mas lalong naging malalim ang tingin ni Maximo nag sabihin ito.“Tama ka, hindi mo ako mamahalin at pumili ako ng maling tao.” Ang boses ni Luciana ay malambot na parang isang bulak at dahan-dahan siyang tumayo, tila gustong humakbang pababa sa hagdan.Hinila ni Maximo ang kamay niya. “Saan ka pupunta?”“Gusto kong makita ang tatay ko.”“Nasa kulungan siya. Kailangan mong manatili rito.” Mas lalong humigpit ang pagkakahawak nito sa kanyang kamay upang pigilan ito sa tangkang pag-alis.“Nasa kulungan nga siya kaya baka na-mi-miss na niya ako. Sa lahat ng tao sa mundong ito, siya lang ang pinakatatanging may malasakit sa akin,” sabi ni Luciana.Nanigas ang katawan ni Maximo. Mabilis niyang hinila si Luciana at niyak