“เฮ้อ เอาไงดี...หนีกลับเลยดีไหม...หรือลาออกจากมหาลัยเลยดีกว่า...เฮ้อออออ”ธาราที่ไม่กล้าเข้าไป ได้แต่ยืนอยู่หน้าห้องของเขาอย่างคิดหนัก ตอนนี้เธออยากหนีไปให้ไกลๆเหลือเกิน“ก็ลองดูสิ เชียงรายจะใหญ่แค่ไหนกัน”“ว๊าย! เอ่อ นายออกมาตั้งแต่ตอนไหน...ทำไมไม่เห็นได้ยินเลย...”อยู่ดีๆธาราก็ร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อโรมันโผล่หน้าออกมาพูดด้วย เพราะเขารู้ตั้งแต่เธอมาถึงแล้วแต่รอเท่าไหร่เธอก็ไม่เข้าไปด้านในสักทีทั้งๆที่มีรหัสอยู่แล้วเขาเลยเปิดประตูออกมาดู“จะไม่เข้ามาเหรอ?”“เข้า...ว่าแต่นายคงจะไม่...ทำ เอ่อ ทำอะไรฉันใช่ไหม?...”“ทำสิ...ถ้าเข้ามาช้ากว่านี้เจอหนักเป็นสองเท่าแน่”พอได้ยินแบบนั้น ธาราก็รีบเดินเข้าไปในห้องของโรมันทันที ส่วนโรมันจากหน้าเฉยๆตอนนี้บึ้งตึงจนดูน่ากลัว“ฉันสั่งพิซซ่ามา คิดว่าเธอคงหิว”พอเข้ามาในห้อง โรมันก็บอกขึ้น ธารารีบเดินมานั่งเมื่อตอนนี้เธอทำตัวไม่ถูกแล้ว“กินสิ”“ฉันไม่หิว...นาย...นายรู้แล้วใช่ไหมว่าราม...”“อื้อ...”โรมันบอกขึ้นพร้อมกับหยิบพิซซ่าขึ้นมากิน ทำเอาธาราที่แทบไม่อยากกินอะไรถึงกับมองตามอย่างไม่อยากเชื่อไอ้บ้าโรม! ไม่หึง ไม่หวงฉันเลยรึไงห๊ะ! ฉันกำลังจะถูกเพื่อนข
Last Updated : 2025-03-29 Read more