บททั้งหมดของ สามี 3: บทที่ 11 - บทที่ 20

สามี 3ตอนที่ 12(ชื่อ?)"พี่ชื่อขนมปัง น้องชื่ออะไรดีน้า" เธอพูดพร่ำและคิดถึงชื่อของน้องแมวขณะที่กำลังเดินเข้าบ้าน"ขนมปังหนูไม่เอากระเป๋าล่ะลูก" อาไฟตะโกนตามหลัง เพราะหลานสาวเอาแต่เล่นกับแมวจนไม่สนใจสิ่งรอบกาย"อุต๊ะ!!! ปังลืมเลย แต่เดินมาไกลแล้ว...วานอาไฟถือมาให้ปังทีนะคะ กราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่ะ คิคิ" ขนมปังเมื่อได้ยินเสียงเรียกของอาไฟ จึงหันหน้ากลับไปมอง แล้วร้องเสียงหลงตกใจ บอกกล่าวเร็วไวและจับขาหน้าแมวน้อยสองข้างประกบไหว้แล้วเธอนั้นเป็นคนย่อเข่าถอนสายบัว ก้มหัวอย่างนอบน้อมยิ้มอ่อนก่อนหันหลังเดินเข้าบ้านอย่างอารมณ์ดี"โอเคอาถือให้" อาไฟตอบรับและทำสิ่งที่หลานสาวตัวแสบต้องการ "กูมาถึงจุดนี้ได้ไงวะเนี้ย ทาสหลานดี ๆ นี่เอง อนาคตรำไรมาแต่ไกลแล้วไฟเอ๊ย! พ่วงตำแหน่งทาสแมวของหลานอีกแน่!" อาไฟบ่นอย่างรู้ชะตากรรม เดินถือกระเป๋านักเรียนหลานสาวเข้าบ้าน"คุณพ่อ คุณแม่ขาสวัสดีค่ะ...น้องแมวสวัสดีคุณพ่อกับคุณแม่เร็วจ้า" ขนมปังเมื่อเดินเข้ามาในบ้าน ที่พ่อเจกับแม่แนนนั่งทานของว่างต้องหันมามองตามเสียงแหลมของลูกสาว เธอยกมือไหว้ทักทายตามมารยาทที่ทำประจำ และตามด้วยจับสองขาหน้าน้องแมวให้ทำตาม"เดี

สามี 3ตอนที่ 14(อึ้ง!!)มื้ออาหารที่สุดแสนจะหฤหรรษ์ สีสันของบ้านที่ป่วนระบบการทำงานของประสาทได้เป็นอย่างดี ทำให้ทุกคนข้างกายมีเสียงหัวเราะและรอยยิ้มแห่งสุข"ทุกคนคะปังมีอะไรจะบอก" ขนมปังเอ่ยขึ้นหลังจากที่ทานมื้อเย็นเสร็จและกำลังกินของหวาน((............)) ทุกคนเงียบกริบ บางคนเพิ่งตักของหวานเข้าปากกำลังเคี้ยวอย่างออกรส จำต้องเงยหน้าจากถ้วยของหวานรสอร่อย รอฟังสิ่งที่ขนมปังจะบอกกล่าว"มีอะไรจะบอกเหรอปัง...อย่าบอกนะว่าจะไปออดิชั่น" พี่ไอติมย้อนถามพร้อมกับจ้องมองหน้าน้องสาว และหยิบผลไม้เข้าปากไปพลาง"ไม่ค่ะ...คือว่าสัปดาห์หน้าปังจะบอกให้ทุกคนทำตัวให้ว่างด้วยนะคะ ย้ำ!! ว่าทุกคนในที่นี้" ขนมปังบอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่นฟังชัดเจน"อาด้วยเหรอ?" อาไฟชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง เอ่ยถามอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ"แล้วอาไฟอยู่ในนี้ด้วยไหมล่ะคะ?" ขนมปังเอ่ยทันควันด้วยความใสซื่อที่ค่อนไปทางกวนระบบการทำงานของประสาท"ไอ้เจลูกมึงกวน...กู" อาไฟหันไปกระซิบเพื่อนสนิทที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ คำพูดของหลานสาวคนเล็กที่ทำเอาอาไฟนั้นแทบเสียหลักล้ม แต่ไม่ได้จะจริงจังกับเธอเพราะรู้นิสัยของเธอดี"ก็อาไฟอยู่ที่นี่ด้วย ก็ต้องรวมถึงอา

สามี 3ตอนที่ 16(ปลื้ม)"วันนี้ปังจะไปเรียนชกมวยหรือเปล่า" ลูกแก้วเอ่ยถามขณะที่คนทั้งสามนั่งติวหนังสืออยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่"ไป ๆ ว่าแล้วไลน์บอกอาไฟก่อน" ขนมปังฉุกคิดตาม จึงควานหาเครื่องมือสื่อสารในกระเป๋านักเรียน"ขนมปัง นี่คุณพ่อกับคุณแม่รู้หรือยัง ว่าขนมปังไปเรียนชกมวย" ลูกแก้วถามขึ้นด้วยสีหน้ากังวล ส่วนอีกคนที่ชื่อดาวเรืองได้แต่นั่งฟังเงียบ ๆ"ยังอ่ะ จะให้พ่อกับแม่รู้ไม่ได้ ใครอย่าเผลอหลุดปากเชียว" ขนมปังบอกกล่าว สายตาจ้องมองหน้าจอมือถือ นิ้วมือขยับพิมพ์อักษรส่งข้อความแชทหาผู้เป็นอาที่เธอค่อนข้างสนิทสนม ด้วยความใกล้ชิดตั้งแต่เด็กทำให้เธอค่อนข้างติดอาไฟ"แต่เราว่าโกหกแบบนี้ไม่ดีนะขนมปัง" ดาวเรืองที่นิ่งเงียบอยู่นานทักท้วงขึ้น"อะไรดาวเรือง...ปังไม่ได้โกหกนะ แค่ปังพูดไม่ละเอียดเฉย ๆ" ขนมปังแย้งตาใสไม่สะทกสะท้านใด ๆ ต่อคำเตือนของเพื่อน"แบบนี้ก็ได้เหรอ?" ดาวเรืองว่าต่อพร้อมกับอมยิ้มในคำตอบของขนมปัง"ขนมปัง" ลูกแก้วที่ปรายสายตามองโดยรอบสะดุดเข้ากับใครคนหนึ่ง จึงเอ่ยเรียกเพื่อนให้สนใจ"ว่า?" ขนมปังตอบรับ พร้อมกับวางโทรศัพท์ลงข้างตัว"พี่ปลื้มกำลังเดินมาทางนี้" ลูกแก้วพูดบอก"ไหน ๆ" ขนมปัง

สามี 3ตอนที่ 18(กุลสตรี)"คุณแม่! คุณพ่อ! เร็วค่ะเดี๋ยวปังไปแต่งตัวไม่ทัน" ขนมปังตะโกนดังลั่นบ้านในยามเช้า เมื่อวันนี้คือกิจกรรมที่เธอได้ขึ้นแสดงปึก ปึก ปึก เสียงสืบเท้าวิ่งลงบันไดบ้านด้วยความรีบร้อน และสิ่งของในมือพะรุงพะรัง"ขนมปังเบา ๆ สิลูก คนอื่นเขารอหนูคนเดียวเนี้ย จะตะโกนเสียงดังทำไม?" พ่อเจกับแม่แนนที่ตื่นแต่เช้า กับคำที่ลูกสาวบอกกล่าวไว้ให้ไปส่งเธอเพื่อเตรียมตัว แต่คนบอกกลับสายเสียเอง"อ้าว ทุกคนเรียบร้อยกันแล้วเหรอคะ แฮะ แฮะ แย่จังปังสาย...ถ้าอย่างนั้นก็รีบไปกันเถอะค่ะ ไปค่ะคุณพ่อสุดหล่อ" เมื่อเห็นตาของพ่อเจกับแม่แนนที่มองเธอ คนที่สายสุดกลับเสียการทรงตัว ยืนนิ่งเกาหัวแล้วรีบเบี่ยงเบน"ตลอดเลยขนมปัง" แม่แนนที่เดินตามหลังมาถึงกับส่ายหัวระอา"คุณพ่อกับคุณแม่จะแค่ไปส่งปังไว้หรือรอเลยคะ?" ขนมปังเดินควงแขนพ่อเจแล้วเอ่ยถามพร้อมฉีกยิ้มสดใส"แม่บอกจะช่วยหนูดูความเรียบร้อย เดี๋ยวพ่อเข้าบริษัทก่อนค่อยตามมาพร้อมพี่ไอติม พี่เจทและอาไฟ หนูเริ่มรำตอนสายนี่ใช่ไหม?""ใช่ค่ะคุณพ่อ" ขนมปังตอบรับ"ใครอนุญาตให้ควงสามีแม่" แม่แนนที่เห็นลูกสาวคนเล็กกระทำ จึงสาวเท้าเดินเคียงข้างของสามีอดไม่ได้ที

สามี 3ตอนที่ 20(อุบัติเหตุ)"ทำไมหนูถามแบบนั้นล่ะ" ผู้เป็นอาย้อนถามในสิ่งที่หลานสาวเอื้อนเอ่ย รอยยิ้มที่เธอส่งมาทำให้ผู้เป็นอานั้นหวาดระแวง"ก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะอาไฟขา แล้วอาไฟมีตุ๊กตาหน้ารถจริงปะคะ?" ขนมปังตอบปฏิเสธเสียงยานยียวน และย้อนถามอีกครั้งหวังให้อาหลงกล"อะไร! ไม่มีหรอกตุ๊กตาตัวอื่นหน้ารถ อาก็มีแค่ตุ๊กตาลิงนี่แหละ" อาไฟวางสีหน้านิ่ง ทั้งที่แอบแคลงใจกับสิ่งที่หลานสาวพูดไม่น้อย ดั่งเธอนั้นรู้เห็นอะไรมา แต่ต้องปรับท่าทางและการพูดจาให้เข้าที่แบบเดิม"จริงอ่ะ?""จริงสิจ๊ะหลานรัก""มีหลานลงหลานรักด้วย!""หยุดพูดอาปวดหู จะขับรถมัวแต่คุยกับปังเดี๋ยวชนตูดคนอื่น"การสนทนาที่อาไฟต้องรีบเบี่ยงประเด็น หลานสาวที่นั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถได้แต่อมยิ้มมองหน้าผู้เป็นอา เงียบปากตามที่อาไฟว่าแต่ในใจเธอนั้นหัวเราะดังแล้ว((ทำเป็นเก๊ก วันนั้นเห็นหรอกนะอาไฟ แอบซุกใครไว้)) ขนมปังบ่นอุบในใจ มองหน้าอาไฟด้วยรอยยิ้มเย้ยอย่างคนรู้ทันเอี๊ยด~~~ ตุบ!"กรี๊ด~~~" ขนมปังที่กำลังใช้ความคิดต้องชะงัก เมื่อรถยนต์นั้นเบรกกะทันหัน จนหัวเธอกระแทกกับด้านหน้าของรถยนต์"งานเข้าแล้วปัง! แม่งเอ๊ย! เบรกอะไรของมันวะเนี้ย" อาไฟท