เสน่หากระดังงาสีขาว 의 모든 챕터: 챕터 61 - 챕터 70

ตอนที่ 61. “ไปก่อนนะคะคุณลุง น้องอิ่มอุ่นจะพาคุณแม่กับคุณพ่อไปดูเต่าทะเลกัน บ๊ายบายค่า” น้องอิ่มอุ่นบอกหนุ่มต่างชาติด้วยภาษาอังกฤษชัดแจ๋วเพราะคุณแม่สอนให้ ชายหนุ่มคนนั้นยืนอึ้งอยู่แล้วยิ่งทั้งอึ้งทั้งเหวอได้แต่มองตามสาวสวยอย่างแสนเสียดายที่เธอมีเจ้าของเสียแล้วพวกเขาพากันเข้าชมศูนย์อนุรักษ์พันธุ์เต่าทะเลกันอย่างสนุกสนานและได้ความรู้อย่างที่ไม่เคยได้รู้มาก่อน เด็กๆ พากันตื่นเต้นและเพลิดเพลิน โดยเฉพาะเมื่อมาถึงบ่ออนุบาลเต่าทะเลซึ่งมีหลากหลายพันธุ์ และหลากหลายขนาด ที่ว่ายวนในบ่อทั้งเต่ามะเฟือง เต่าตนุ เต่าหญ้า เต่ากระเจ้าหน้าที่บอกแก่ทุกคนว่าเต่าในเมืองไทยทั้งหมดนั้นจะมีห้าสายพันธุ์โดยสายพันธุ์ที่ห้าคือ เต่าหัวฆ้อน แต่สูญพันธุ์ไปแล้วจากประเทศไทยซึ่งเป็นที่น่าเสียดายมากๆเต่าเป็นสัตว์ดึกดำบรรพ์ที่น่ารัก ดูนิ่งสงบ ใจดีเยือกเย็นและน่าเกรงขามอยู่ในที และสังเกตว่าไม่มีเต่าตัวไหนเดินถอยหลังเลยสักตัว ถ้าจะเปรียบเต่าเป็นสัญลักษณ์ความมั่นคงเจริญก้าวหน้าก็คงไม่ผิดไปจากความจริงนัก เพราะเต่าไม่เคยถอยหลัง ไม่เหมือนมนุษย์ที่ยกย่องตัวเองว่าเป็นผู้ที่ได้ก้าวหน้าทันสมัยในด้านต่างๆ แต่ในทางตรงกันข้ามจิตใ

ตอนที่ 63.แต่กับไอรดานั้นตรงกันข้าม เธอยังโกรธเขาไม่หายตั้งแต่วันเกิดเรื่องแสนวาบหวามที่ลานจอดรถวันนั้น และยิ่งไม่พอใจที่เขาพูดกับเธอแรงๆ และไม่ให้เกียรติ แถมยังมาทำท่าเหมือนหมาบ้าจะขย้ำคอเธออีก ทำให้สาวน้อยยิ่งไม่พอใจและพร้อมจะแว๊ดใส่เขาได้ตลอดเวลาเช่นกัน“อุ้ยต๊าย ตาย วันนี้กันต์หนุ่มหล่อของเราหนีคู่หมั้นบ้านนอกมาเที่ยวกับสาวๆ ที่ไหนคะนี่”เสียงหวานแหลมปรี๊ดของหญิงสาวนางหนึ่งดังขึ้น ทำให้สองหนุ่มสาวที่จ้องตากันแทบจะลุกเป็นไฟหันไปทางต้นเสียงพร้อมๆ กันอ้อ...ยัยเชอร์รี่ คู่ปรับเก่าเธอนั่นเองไอรดามองหญิงสาวผู้มาใหม่ตาขวาง แล้วหันมามองหน้าชายหนุ่มที่ทำท่าเก้อๆ ไปอย่างเข่นเขี้ยว คงนัดมาเจอกันล่ะสิท่า สาวน้อยหน้าตึงขึ้นมาทันที ไอ้ท่าทีที่อยากหนีห่างร่างสูงเมื่อครู่เปลี่ยนฉับพลัน ร่างสาวเย้ายวนด้วยส่วนโค้งส่วนเว้าเบียดชิดร่างหนาอย่างจงใจ จนร่างแกร่งของกันต์เริ่มร้อนนิดๆ“แหม พี่เชอร์รี่จำน้ำแข็งไม่ได้จริงๆ เหรอคะ อย่างว่านะคะคนเราอายุมากขึ้น ตีนกาก็มากขึ้น แต่สมองจะทำงานช้าลงเป็นธรรมดา ดูอย่างพี่กันต์สิคะเมื่อก่อนเห็นหายใจเข้าออกเป็นน้องกิ๊ฟ เชอรี่ น้องไวน์ น้องใหม่ น้องแนต แต่เดี๋ยวนี้ลื

ตอนที่ 65.“หัวเราะเสียงดังเชียวคุณพ่อสุดหล่อ มีอะไรที่คุณแม่สุดสวยพลาดไปรึเปล่าคะ” คุณกานติมาถามขึ้นอย่างสงสัย“ก็คุณพ่อสุดหล่ออารมณ์ดีที่กำลังจะไอ้อุ้มหลานซะทีนี่ครับคุณแม่สุดสวย” คุณการันหยอกเย้าภรรยาคู่ชีวิตโอบกอดกันอย่างหวานชื่นเหมือนวันวาน ไม่ว่าผ่านไปกี่ปีสองชีวิตนี้ก็ยังรักกันเหนียวแน่นไม่เปลี่ยนแปลง ดวงตาของผู้สูงวัยเต็มเปี่ยมด้วยความสุขอย่างที่หวังไว้ว่าเมื่อบั้นปลายชีวิตเฒ่าชราจะได้มีโอกาสได้เห็นลูกๆ เป็นฝั่งเป็นฝาและพวกเขาก็ได้เป็นปู่ย่าตายายได้เลี้ยงหลานที่วิ่งพล่านอยู่ทั่วบ้าน“อ้อนจ๋าพี่ไม่อยากไปโรงพยาบาลคนเดียวเลย ไปเป็นเพื่อนพี่หน่อยนะคนดี” อโนมามองหน้าคนขี้อ้อนอย่างอ่อนใจ นี่ก็อีกคน นอกจากเธอต้องคอยดูแลน้องอิ่มอุ่นซึ่งเป็นไข้หวัดใหญ่นอนซมอยู่ที่บ้านแล้วยังต้องมาคอยดูแลเอาใจอัคคีที่ตอนนี้แทบจะตามติดเธอเป็นเงาไปเธอมองหน้าคนป่วยแสนเจ้าเล่ห์อย่างระอา“อ้อนต้องคอยดูลูกนะคะวันนี้ คงไปเป็นเพื่อนพี่อัคคีไม่ได้หรอกค่ะ” เธอแกล้งพูดไปอย่างนั้นเพราะจริงๆ แล้ววันนี้น้องอิ่มอุ่นตัวเย็นลงแล้วและไม่มีอาการน่าเป็นห่วงแค่เด็กหญิงอ่อนเพลียเท่านั้นนอนพักสักวันสองวันก็วิ่งได้ปร๋อแล้ว“โธ

ตอนที่ 67.เมื่อทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้ว เธอก็กำลังจะเดินออกจากห้องน้ำแต่ต้องชะงักเมื่อมีหญิงสาวสวยคนหนึ่งมาขวางไว้ด้วยเหตุผลใดไม่อาจรู้เพราะเธอใส่แว่นกันแดดอันใหญ่ปิดเกือบครึ่งใบหน้า ทำให้มองเห็นเพียงริมฝีปากบางที่เคลือบสีสวยระยับ“คุณคือคุณอโนมา ใช่ไหม” เสียงถามนั้นแหลมสูงแต่ก็จับน้ำเสียงไม่ได้ว่าหวังดีหรือหวังร้าย“ค่ะใช่ คุณมีอะไรกับฉันรึเปล่าคะ” อโนมาถามกลับเสียงสั่นนิดๆ แต่หญิงสาวปริศนากลับไม่ตอบอะไรได้แต่ยืนนิ่งเฉยจนอโนมานึกกลัวและตั้งท่าคอยระวัง“ไม่ต้องกลัวแคทหรอกคะ แคทไม่ทำอะไรคุณหรอก แค่แวะมาบอกอะไรบางอย่างเท่านั้น”อโนมางงงันกับคำบอกของหญิงสาวตรงหน้า เธอค่อยๆ ถอดแว่นอันโตออกช้าๆ เผยให้เห็นใบหน้าสวยจัด แต่ริ้วรอยแผลเป็นที่ปูดนูนเป็นรอยยาวเกือบสองนิ้วใต้ดวงตาสีฟ้าคมนั้นก็เด่นชัดพอๆ กับความสวยของเธอ“กลัวแคทหรือคะ ไม่ต้องกลัวแคทหรอก คุณมีคนที่ควรจะกลัวมากกว่าแคทอีก เพียงแต่ไม่มีใครรู้ว่าเป็นใคร แม้แต่อัคคี” ชื่อของอัคคีกระทบใจอย่างจัง มันทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่าที่หญิงสาวเป็นแบบนี้เพราะชายหนุ่มเป็นต้นเหตุ“แคทเคยเป็นผู้หญิงของอัคคีค่ะ แต่ตอนนี้ไม่แล้ว และคงไม่กล้า คุณพอมีเวลาสักส

ตอนที่69.“คุณแม่ขา คุณลุงขาคุณย่าให้มาตามไปทานข้าวค่า เร็วๆ น้องอิ่มอุ่นหิ้วหิว”ไม่ทันที่ชายหนุ่มจะเอ่ยปากถาม เสียงแจ๋วๆ พร้อมกับร่างอ้วนกลมของสาวน้อยก็ดังขึ้นพร้อมกับจับจูงผู้ใหญ่ทั้งสองเข้าบ้านไปชายหนุ่มยังคงรู้สึกไม่สบายอย่างบอกไม่ถูก อโนมาและมิรันตีรู้จักกันมาก่อน เขาพอจะรู้บ้าง แต่เขาไม่เข้าใจว่า วันนี้มิรันตีมาปรากฏตัวพร้อมอโนมาได้อย่างไร เขารู้สึกไม่สบายใจเสียเลย...“คุณจะให้ผมทำเรื่องแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนคุณนาย คุณไม่เบื่อไม่กลัวบ้างหรือว่าสักวันความจริงมันจะเปิดเผยออกมาแล้วคุณเองก็จะเป็นคนที่เดือดร้อน”“ครั้งนี้อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายก็ได้หากเธอทำสำเร็จแล้วฉันจะให้เธอกลับไปอยู่กับลูกกับเมียอย่างที่แกเคยฝันไว้ไงล่ะ ลูกสาวแกกำลังน่ารักเลยนะ คงจะอายุเท่าๆ กับนังเด็กหัวหยิกนั่น” มิรันตีเอ่ยถึงลูกสาวของอาคมที่เธอรับปากดูแลส่งเสียเงินทองให้กับลูกเมียของเขาที่อาศัยอยู่กับญาติในจังหวัดหนึ่งทางภาคเหนือ โดยแลกกับการที่อาคมคอยช่วยเหลือเธอในงานบางอย่างที่ ซึ่งเธอลงทุนให้เขาผ่าตัดแปลงโฉมใหม่จนไม่เหลือเค้าอาคมคนเดิมมาของคนร้ายที่มีคดีหลายคดีติดตัว“คุณจะเริ่มเมื่อไหร่ก็บอกแล้วกัน” ชายหนุ่ม