Lahat ng Kabanata ng เสน่หากระดังงาสีขาว : Kabanata 51 - Kabanata 60

ตอนที่51“จริงสิ เห็นไหมพี่ตัวร้อนจริงๆ แล้วก็ปวดหัวจี๊ดๆ โอยๆ ปวดท้องด้วย”มือข้างที่ไม่เจ็บจับมือบางของหญิงสาวลากไปยังจุดที่ (แกล้ง) เจ็บปวดจนเจ้าของมือหน้าแดงแล้วแดงอีกเพราะเขาเล่นลากมือเธอไปยังอกแกร่งข้างซ้ายซึ่งมันไม่ใช่ท้องที่เขาบอกว่าปวดซ้ำยังมองเธอด้วยสายตาหวานฉ่ำ อโนมาหวั่นไหวกับความใกล้ชิดนั้น“พอแล้วค่ะรู้แล้วว่าป่วยมากเจ็บมาก แล้วคุณต้องการอะไรอีกไหมหรือจะทานข้าวเลยไหมคะนี่ก็เลยเวลาทานยามามากแล้ว”อโนมาชักมือออกอย่างนุ่มนวลพลางหลบตาคมที่มองมาอย่างตัดพ้อเมื่อเธอยังคงแทนตัวเองอย่างห่างเหิน คนไข้ที่ยิ้มแก้มปริเมื่อครู่ทำท่าเหงาหงอยลงอย่างเห็นได้ชัดแล้วสะบัดหน้าหนีอย่างแสนงอนเหมือนที่น้องอิ่มอุ่นชอบทำแต่คนตัวโตทำมันไม่ได้น่ารักนี่นะ อโนมาได้แต่ส่ายหน้ากับอาการของคนตรงหน้าที่นับวันจะเข้ามานั่งอยู่ในใจเย็นชาของเธอมากขึ้นทุกทีๆ“คุณอัคคีคะ ทานข้าวเลยไหมคะจะได้ทานยา” คำตอบคือเงียบ“คุณอัคคีคะ คุณจะทานข้าวเลยไหมคะจะได้ทานยา” หญิงสาวถามอีกครั้งและคำตอบก็คือเงียบเหมือนเดิม จนพยาบาลจำเป็นต้องกัดฟันพูดอย่างอ่อนหวาน“พี่อัคคีขา จะทานข้าวไหมคะ อ้อนจะป้อนให้และจะได้ทานยานะคะ คนดี”และคราว

ตอนที่ 53.“ก็คอยดูละกัน น้ำแข็งจะถ่ายชุดว่ายน้ำด้วยคอยดูนะจะเอาตะลึงไปตามๆ กัน แล้วพี่กันต์จะเห็นว่าน้ำแข็งโตแล้วไม่ใช่เด็กๆ”“อย่างนั้นหรือน้ำแข็ง ถ้างั้นไหนมาดูสิว่าเธอโตแค่ไหนแล้ว พี่จะได้ไม่เสียหน้าว่าคู่หมั้นของพี่มีดีแค่ไหนถึงกล้าโชว์ให้คนอื่นดู” เหมือนเทน้ำมันราดลงบนกองไฟที่ลุกไหม้ด้วยแรงอารมณ์ที่ยากจะเข้าใจของชายหนุ่ม แค่เธอบอกว่าจะถ่ายชุดว่ายน้ำ และพูดถึงผู้ชายคนอื่นใจที่กระหน่ำด้วยไฟบางอย่างที่เขาเองก็ไม่เข้าใจนักก็ลุกพรึ่บความหวงแหน ความโกรธกรุ่นก็สุมอกจนแทบไหม้เกรียมมือหนากระชากร่างบางเข้าหาอกแกร่งทันที ใบหน้าสวยใสนั้นซีดเผือดไปกับกิริยาดูคุกคามของกันต์ ปากอิ่มระเรื่อสั่นระริกอย่างหวาดหวั่นกับท่าทีที่เปลี่ยนไปของเขาดวงตาคมวาววับด้วยไฟบางอย่างที่เธอไม่อาจเข้าใจและก่อนที่เธอจะทันได้คิดอะไรริมฝีปากร้อนๆ ของคนตรงหน้าก็กระแทกลงมาบนปากบางบดเคล้าด้วยแรงอารมณ์เครียดขึ้งอย่างลงโทษจนรู้สึกแสบร้อนไปทั้งริมฝีปาก รับรู้ได้กับรสเค็มปร่าของเลือดจากปากบางสวยที่แตกปริเพราะความร้อนแรงของจุมพิตลงทัณฑ์กันต์เองก็สติแตกเพียงแค่ได้กลิ่นสาบสาวและความหวานนุ่มของริมฝีปากบางสวยอิ่มเอิบแวบแรกเขาแค

ตอนที่ 55.“นั่งก่อนสิอ้อน แม่มีเรื่องจะคุยด้วย... อ้อนว่าอัคคีเขาเป็นยังไงบ้าง” นางถามเมื่อหญิงสาวนั่งแล้ว“ก็อาการดีขึ้นมากแล้วค่ะไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง คุณแม่ถามทำไมคะมีอะไรหรือเปล่าคะ” หญิงสาวตอบแบบงงๆ เพราะไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริง“อ้อน แม่จะพูดตรงๆ นะลูก ตั้งใจฟังและคิดให้ดี... อัคคีเขาก็ไม่ได้เลวร้ายนัก เมื่อก่อนเขาอาจจะเคยทำเคยพูดให้อ้อนเสียใจหรือเจ็บช้ำ การกระทำบางอย่างเหมือนจะดูถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเราให้จมดิน แต่เขาก็ไม่ได้เลวร้ายเกินกว่าผู้หญิงดีๆ สักคนจะรักเขาได้ แม่ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรระหว่างเรากับตาไฟ แต่ระยะเวลาที่ตาไฟเข้าออกบ้านของเรา การกระทำทุกอย่างที่แสดงออก การยอมรับและให้ความรักต่อน้องอิ่มอุ่นก็ไม่ได้เสแสร้งเพื่อเอาใจแบบผ่านๆ และที่สำคัญความตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองของตาไฟทำให้แม่ทึ่ง ว่าคนที่ร้อนเป็นไฟและไม่เคยแคร์ใคร ไม่เคยหยุดไม่เคยตามผู้หญิงคนไหนจะมาคอยงอนง้อผู้หญิงคนหนึ่งที่แสนจะเย็นชา” คุณเสาวลักษณ์หยุดพูดและมองใบหน้าสวยหวานของอโนมาซึ่งมองนางอย่างสับสน“อ้อน ฟังแม่ให้ดีนะลูกคำว่าม่ายลูกติด มันอาจจะทำให้อ้อนหวาดระแวงผู้ชายทุกคนที่เข้ามาในชีวิตว่าเขาจะ

ตอนที่57.หลังจากอัคคีกลับมาพักฟื้นต่อที่คอนโดหรูกลางกรุงซึ่งพื้นที่ชั้นบนสุดของตึกสูงถึงยี่สิบชั้นนั้นถูกออกแบบและตกแต่งอย่างสวยงามลงตัว เหมือนบ้านหลังหนึ่ง มีทั้งห้องครัว ห้องนั่งเล่นมีเครื่องเสียงและโฮมเธียเตอร์อันทันสมัย มีทั้งฟิตเนส สระว่ายน้ำขนาดย่อม และสวนสวยจากฝีมือออกแบบและตกแต่งของเนตรนารา ขณะที่ชายหนุ่มกำลังรอการมาเยี่ยมขอเสียงโทรศัพท์เครื่องเล็กบางทันสมัยก็ดังขึ้น แต่เบอร์ที่โชว์ไม่คุ้นตานั้นทำให้คิ้วหนาขมวดมุ่นแต่ก็กดรับสาย“เฮียไฟครับซันไม่อยากอยู่โรงเรียนประจำ ฮือๆ ซันอยากกลับบ้าน” เสียงหนุ่มน้อยที่เพิ่งแตกพาดังมาตามสายคลอด้วยเสียงสะอื้นอย่างไม่อาจหักห้าม“อาซัน นั่นน้องอยู่ที่ไหน”“ซันอยู่ที่โรงเรียน....” เด็กชายอัครบอกชื่อโรงเรียนประจำชื่อดังแห่งหนึ่งในจังหวัดชลบุรีสร้างความประหลาดใจให้อัคคีเป็นอย่างมาก ทำไมมิรันตีถึงได้ส่งลูกชายไปเรียนไกลถึงขนาดนั้น และยังเป็นโรงเรียนประจำอีกด้วยแล้วนี่ก็ยังไม่เปิดเทอม นี่เองเหตุผลที่อัคราไม่มาเยี่ยมเขาเลยตลอดเวลาที่อยู่โรงพยาบาล“เอาไว้เฮียจะจัดการให้ อาซันอย่าร้องไห้คนเก่งของเฮีย เดี๋ยวเฮียจะไปรับนะเด็กดี” ชายหนุ่มไม่เข้าใจว่าเหตุใ

ตอนที่ 59.“วันนี้เราจะพักที่รีสอร์ท... ที่นี่เป็นบ้านพักแบบในละครไทยเลยนะคะบรรยากาศดีมากๆ พี่อยากให้เด็กๆ ได้พักแบบผ่อนคลาย และสงบเพราะที่นี่จะให้พักเฉพาะนักท่องเที่ยวที่จองไว้ก่อนเท่านั้น เป็นส่วนตัวแล้วก็ปลอดภัยมากเพราะอยู่ในเขตการดูแลของทหารเรือ พอดีเพื่อนพี่เขาเป็นทหารอยู่ที่นี่เขาเคยเล่าให้ฟังว่าที่นี่สวย พี่เลยโทรมาจองไว้ แล้วที่นี่เคยมีกองละครมาถ่ายละครด้วยนะ” ชายหนุ่มเล่าถึงบ้านพักที่มาพักให้ฟังด้วยความภาคภูมิใจและเอาใจเด็กๆ สุดฤทธิ์ เมื่อเห็นตาวาวๆ ของใบหน้าหวานๆ ที่มองเขาอย่างขุ่นเคืองที่เขาทำเหมือนทุกอย่างมันเป็นแผนที่เขาวางเอาไว้ไม่มีผิด“พี่ว่าพาเด็กๆ เข้าบ้านดีกว่านะเย็นแล้ว ไปเด็กๆ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเร็วๆ จะได้ไปกินอาหารทะเลอร่อยๆ กัน”อโนมามองตามชายหนุ่มที่จูงมือเด็กๆ เข้าบ้านพัก ซึ่งเหมือนบ้านในละครฮิตเรื่องวนิดาด้วยความรู้สึกหัวใจพองโต เขารู้ได้อย่างไรว่าเธอชอบละครเรื่องนี้ อโนมายิ้มกับตัวเอง ความอบอุ่นซ่านซาบอยู่ในอกกันต์เบรกรถยนต์คันหรูเสียงสนั่นหวั่นไหวหน้าตึกของสำนักพิมพ์ไอวี่พลัส แม็กกาซีน ก่อนจะเดินตึงๆ เข้าไปในตึกสำนักพิมพ์สูงห้าชั้นด้วยใบหน้าบึ้งตึงโดยไม่