All Chapters of ดวงใจราเชนทร์: Chapter 1 - Chapter 5

ณ.ไร่อันดารัน เสียงดนตรีแจ๊ซคลอเคล้าเบาๆไปกับบรรยากาศสุดหรูของงานเปิดตัวช็อกโกแลตตัวใหม่จากไร่อันดารัน ลานกว้างกลางแจ้งของไร่ถูกเนรมิตให้กลายเป็นงานกาล่าสุดหรูหรา ทั่วทั้งบริเวณประดับประดาด้วยแสงไฟระยิบระยับผสานเข้ากับกลิ่นหอมหวานของโกโก้และช็อกโกแลตที่ลอยฟุ้งไปทั่ว แขกผู้มีเกียรติของค่ำคืนนี้ มาจากทั่วทุกสารทิศเพราะทุกคนไม่อยากพลาดสิ่งที่วิเศษที่สุด นักธุรกิจใหญ่ ผู้สื่อข่าวจากทุกช่องทาง รวมถึงเหล่าบรรดาคนดังจากวงการอาหารและผู้ที่ชื่นชอบช็อกโกแลตและโกโก้ต่างตบเท้าเข้ามาร่วมงานกันอย่างล้นหลาม ทุกสายตาจับจ้องไปที่เวทีขนาดใหญ่ที่อยู่เบื้องหน้า ซึ่งมีน้ำพุช็อกโกแลตไหลราวกับสายน้ำน้ำตก ด้านหลังเป็นจอ LED ขนาดยักษ์ที่ฉายภาพสวนโกโก้อันกว้างใหญ่ของไร่อันดารันยินดีต้อนรับทุกท่านสู่การเปิดตัวช็อกโกแลตสุดพิเศษ อัญมณีที่แห่งอันดารัน" และนี่คือผลิตภัณฑ์ใหม่ล่าสุดของเรา " เสียงพิธีกรดังก้อง ก่อนที่ม่านผ้าไหมสีทองจะถูกเปิดออก เผยให้เห็นแท่งช็อกโกแลตสีเข้มเงางามที่จัดวางอยู่บนแท่นหินอ่อนเด่นสง่างามดึงดูดสายตาของทุกคน พร้อมกับเสียงปรบมือที่ดังสนั่นไปทั่วไร่ แสงสปอตไลต์อีกดวงยิงตรงไปยังเจ้าของไ

เฮือก!!เฌอรินทร์สะดุ้งอย่างแรงราวกับเธอฝันว่าจมน้ำ เสียงหอบหายใจดังขึ้นพร้อมกับพยายามตั้งสติของตัวเอง ดวงตาคู่สวยมองไปรอบๆห้องที่เปลี่ยนไป ก่อนจะพบว่ามันคือห้องนอนส่วนตัวของตนเองที่ประดับประดาเต็มไปด้วยตุ๊กตาตัวเล็ก ตัวใหญ่ ของทุกชิ้นยังอยู่ในสภาพเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ไม่มีแม้แต่ไรฝุ่นสักนิดอย่างกับว่ามีคนเข้ามาทำความสะอาดห้องให้เธออยู่ตลอดเวลา ' ไร่อันดารัน ' เธอพึมพำเสียงแผ่ว ค่อยๆยันกายลุกขึ้นนั่งบนเตียงสีชมพูพาสเทล ก่อนจะสังเกตเห็นว่าข้อมือทั้งสองข้างของตนเอง มีรอยแดงเป็นทางราวกับถูกเชือกรัด เหตุการณ์เมื่อคืนมันแวบเข้ามาในห้วงความทรงจำของเธอ ชายคนนั้นที่กำลังนั่งคร่อมบนตัวเธออยู่ นัยน์ตาคมกริบที่จ้องมองมา มันเต็มไปด้วยความอาฆาตราวกับโกรธกันมาหลายพันปีแต่กลิ่นกายความดุดันของเขา เธอคุ้นเหลือเกิน แต่การที่เธอกลับมายังบ้านเกิดได้ เขาคนนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจาก........ปึง!เฌอรินทร์สะดุ้งโหยงหลุดออกจากภวังค์ทันทีที่ประตูไม้บานใหญ่กระแทกเข้ากับผนังกำแพงสีขาวอย่างแรง คนตัวเล็กหันขวับไปมองสิ่งนั้นพลางยันกายลุกขึ้นจากเตียง สิ่งที่อยู่ด้านในของเธอเอาแต่พร่ำบอกว่าเขาคนนี้ไม่น่าไว้ใจอีกต่

อาหารเย็นของวันนั้น ทั้งห้องอาหารเงียบกริบไร้เสียงสนทนาของคนที่ร่วมโต๊ะ แม้ว่าอาหารมื้อนี้นายหัวราเชนทร์จะเป็นคนลงมือทำเพราะอยากง้อหญิงสาวที่นั่งฝั่งตรงข้าม แต่ทว่าเธอกลับไม่ยอมทานอาหารที่เขาตักใส่จานมาให้เลย เลือกทานแต่ของที่ตัวเองตักเพียงเท่านั้นแต่ก็ยังถือว่ายอมทานฝีมือของเขาบนระเบียงชั้นสองของบ้านไม้หลังใหญ่ใจกลางไร่โกโก้ เจ้าของห้องในชุดคลุมอาบน้ำ กำลังยืนมองพระอาทิตย์ที่กำลังลาลับขอบฟ้า ทอแสงสีทองแดงละมุมไปทั่วไร่อันดารัน เขายืนกอดอกมองเส้นขอบฟ้าด้วยแววตาครุ่นคิด ก่อนจะถอนหายใจเบาๆเมื่อนึกถึงคำพูดของหญิงสาว" เฮ้อ~ เพราะปากหมาๆของมึงแท้ๆ ไอ้เชนทร์ " เขาสบถออกมาพลางหยิบบุหรี่ยี่ห้อดังขึ้นมาหนึ่งม้วน ก่อนจะคว้าไฟแช็กซิปโป้รุ่นหายากแบรนด์แท้จากอเมริกาที่วางอยู่คู่กับซองบุหรี่นั้นขึ้นมา จุดมันและสูดสารนิโคตินเข้าไปเต็มปอดก่อนจะพ่นควันขาวฟุ้งลอยไปกับสายลมแต่ในระหว่างที่กำลังเครียด นัยน์ตาคมของเขาก็พลันเหลือบไปเห็นสาวน้อยน่ารักที่อยู่ในชุดนอนผ้าซาตินเดรสสายเดี่ยวสีดำกำลังเดินออกมารดน้ำดอกไม้ที่ปลูกเอาไว้พลางคุยโทรศัพท์กับใครบางคนที่สนามหญ้า แต่สิ่งที่ดึงดูดดูเหมือนจะเป็นหน้าอกหน้า