Lahat ng Kabanata ng HIS OBSESSION: The Taste of True Love: Kabanata 21 - Kabanata 30

PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV PAGKADATING ko sa chapel kung saan nakaburol si Mommy, nagulat na lang ako nang salubungain ako ni Risa na halata sa mukha nito ang matinding pag-aalala. Pagkababa ko pa lang ng sasakyan, mabilis itong naglakad palapit sa akin..... "Amber, mabuti naman at dumating ka na. Nasa loob ang Daddy Gustavo mo!'" seryoso niyang wika sa akin. Kaagad namang nagsalubong ang kilay ko at hindi ko na sinagot pa si Risa at dali-dali na akong naglakad papasok ng chapel kung saan naabutan ko nga si Daddy kasama ang kabit nito na si Rosalinda na nakaupo. "Ano ang ginagawa niyo dito? Sino ang may sabi na welcome kayo dito?" galit kong wika at mabilis na nilapitan si Daddy at Rosalinda. "Amber..ano bang klaseng tanong iyan. Natural, burol ng Mommy mo kaya normal lang naman siguro na pati ako ay magluksa din diba?" sagot naman kaagad ni Daddy. Napansin kong pinagtitinginan na kami ng ilan sa mga nakikiramay kaya naman pagak akong natawa. "Wow....talaga lang? Nakikira

PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV ISANG linggo na ibinurol si Mommy bago namin ito inihatid sa huling hantungan. Masakit sa akin na tuluyan na nga ako nitong iniwan pero kailangan kong tangapin iyun. Ganoon talaga siguro ang buhay..may nauuna at may naiiwan. Nakauwi na ang lahat ng mga nakikiramay maliban kay Risa, pero heto pa rin ako. Nakatayo sa harap ng puntod ni Mommy at patuloy pa ring lumuluha. Hindi pa rin mawala-wala ang sakit sa puso na nararamdaman ko hangang ngayun. "Amber, tama na iyan. Hapon na at kailangan na nating umuwi." narinig kong sambit ni Risa. Kaagad kong pinunasan ang luha mula sa aking mga mata at pilit itong nginitian Mabuti pa itong si Risa...mula umpisa, hindi niya ako iniiwan na labis kong ipinagpasalamat. "Risa...wala na si Mommy! HIndi ko na alam kung ano ang gagawin ko!" umiiyak kong sambit. "Magpakatatag ka Amber. Hindi pa katapusan ng mundo. Tama na iyang pag-iyak. Hindi gusto ng Mommy mo na nakikita kang sobrang nasasaktan kaya tahan na." mal

PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV MALUNGKOT ang mamuhay na mag-isa pero kailangan kong sanayin ang sarili ko. Kailangan kong ipagpatuloy ang buhay at gumawa ng paraan para matupad ang pangarap ko na naging pangarap din Mommy para sa akin noong nabubuhay pa ito. Isang linggo akong walang ibang ginawa kundi ang magmukmok sa aming munting bahay at pagkatapos noon, kailangan ko na ulit gumising ng maaga para maghanap ng trabaho. Ngayung wala na si Mommy, kailangan ko nang maghanap ng mas disente na trabaho. Ayaw ko nang pumasok ng bar. Nakakadala na din kasi ang pulit-ulit na pambabastos na natatangap ko mula sa mga pasaway na mga costumers. "Amber, saan ka pupunta?" saktong pagkalabas ko ng bahay, dumating naman si Risa. May dala na naman siyang tupperware na alam kong pagkain na naman ang laman. Nahihiya na talaga ako sa kanya dahil wala na siyang ibang ginawa sa araw-araw kundi dalhan ako ng kung anu-anong mga pagkain. Siguro dahil alam niya na simula noong namatay si Mommy, hindi na

Precious Amber Rodriguez POV Bago kami umuwi ni Risa, dumaan pa nga kami sa isang restaurant para kumain. Advance celebration namin sa pagkakahire sa amin ng LMF Corporation Inc. Noong una ayaw ko pa nga sanang pumayag na sa mamahaling restaurant kami kakain pero noong sinabi niya sa akin na may budget naman daw siya galing sa allowance niya, wala na akong magagawa pa kundi ang pagbigyan ito. Siya naman ang magbabayad eh! Babawi na lang siguro ako sa kanya kapag makasahod na kami Pagkatapos naming kumain, umuwi din naman kaagad kami ni Risa. Nagulat pa nga ako nang pagdating ko ng bahay, ibinalita sa akin ng kapitbahay ko na si Aling Magda na may taong naghahanap daw sa akin. Nagtataka ako kung sino iyun pero noong ilarawan ni Manang Magda ang hitsura ng taong iyun, doon ko napagtanto na ang ex boyfriend kong si David ang naghahanap sa akin kanina. Hindi ko tuloy mapigilan ang magtaka. Himala, naalala yata ako ng David na iyun sa kabila ng panluluko na ginawa nito sa akin. K

PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV KANINA pa ako pasulyap-sulyap kay Mr. Lucian Montefalco Ferrero na abala sa santambak na mga mgapapeles na nasa harapan niya samantalang ako naman ay kanina pa nakatunganga na nakaupo pa rin dito sa malambot na sofa at walang ginagawa. HIndi ko na nga mabilang kung ilang beses na akong napahikab. Nakakaantok pala ang ganito at para bang gusto kong matulog na muna dahil wala naman akong ginagawa. Nahihiya naman akong isturbuhin ang bago kong Boss dahil halata talaga na sobrang busy niya. Nag-aalangan na din akong magtanong sa kanya ng mga bagay-bagay at baka magalit siya sa akin. Parang kay sarap tuloy mahiga dito sa sofa at matulog na muna. Fully aircondition ang buong paligid at sakto lang ang temperature kaya talagang hinihila ako ng matinding pagkaantok. Nasaan na ba ang table na sinasabi niya para mabigyan niya na ako ng trabaho? Haystt, kay hirap ng ganito. Sobrang nabobored na ako. Nasa ganoon akong kalagayan ng narinig kong may kumatok