Lahat ng Kabanata ng HIS OBSESSION: The Taste of True Love: Kabanata 31 - Kabanata 40

PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV KAAGAD na naningkit ang mga mata ko sa galit dahil sa sinabi niya. Ang kapal ng mukha para sabihin niya ang katagang iyun gayung sa aming dalawa, siya itong nagluko. "Talaga? At saan ka naman kukuha ng pera kung sakali na pambayad sa akin? Sa Uncle Lucian mo? Ang lakas ng loob mong magmalaki sa akin gayung kahit na sarili mo hindi mo kayang buhayin." galit ko ding sagot sa kanya. Yes, dinig na dinig ng dalawa kong tainga ang pag-uusap nila kanina at kanina ko lang din nalaman na wala naman palang binatbat ang David na ito. Nakaasa naman pala sa Uncle niya pero ang lakas ng loob na magmalaki sa akin. Kaagad ko namang naramdaman ang paglapit ni Aurora! Galit siya at ganoon na lang ang gulat ko nang bigla niya na akong hawakan sa buhok at sabunutan. Naramdaman ko pa nga na para bang kinalmot niya din ako sa aking pisngi dahil bigla din akong nakaramdam ng hapdi sa bahaging iyun. Hindi ko napaghandaan iyun kaya hindi ko mapigilan ang mapaigik sa sak

PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV '"Ouch!" mahina kong daing habang nilalagyan niya ng gamot ang galos ko sa pisngi. Wala lang, hindi naman talaga ganoon kasakit pero kailangan kong lagyan ng kaunting pag-iinarte lalo na at kung makatitig siya sa akin ay para bang gusto niya akong tunawin. Besh, halos idikit niya na din ang mukha niya sa mukha ko kaya amoy na amoy ko ang mabango niyang hininga. Ako lang itong nag-aalangan dahil medyo matagal-tagal na akong hindi nakakabisita sa dentist para magpalinis ng ngipin. Baka mamaya nangangamoy imburnal na ang hininga ko. "Masakit ba? Kaunting tiis na lang, malapit na ito." mahina niyang wika sa akin. Hindi na din ako nag-abala pang sagutin siya. Hindi naman masakit eh. Mas masakit pa nga ang naranasan ko sa mga kamay niya noong unang gabi na inangkin niya ako. Ilang araw at gabi ko din ininda ang sakit na iyun at itong nangyari sa akin, maliit na galos lang ito. Malayo sa bituka. "Done!" narinig kong sambit niya nang sa wakas natapos din

PRECIOUS AMBER RODRGIGUEZ POV PAGKATAPOS ng 'gamutan' portion sa pagitan naming dalawa muling itinoon ni Sir Lucian ang buo niyang attention sa kanyang trabaho samantalang ako naman naging abala sa mga snacks na nasa harapan ko. Hindi naman ako na-inform ni Ms. Mayette na ng dami niya namang binili na mga sweets. Sinabi naman sa akin ni Sir Lucian kanina nang alukin ko siya na para daw talaga sa akin ang mga ito. Coffee lang daw sa kanya dahil hindi naman daw siya mahilig sa sweets. Dahil sayang naman kung hindi ko kakainin, nilantakan ko na lang. Iniisip ko na lang na baka suhol ito sa akin ni Sir Lucian dahil ang pamangkin niya ang dahilan kaya may maliit na galos ako sa aking pisngi. Hyasst, nasaan na kaya iyung table ko na sinasabi niya? Malapit na kasi mag lunch time pero wala pa rin akong nagagagawang kahit na isang trabaho. Ayaw ko nang magtanong tungkol doon dahil baka magalit na naman siya eh. Sabihin niya na naman pinangungunahan ko siya. Baka masira ang araw niya

PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "Busog pa ako. Pwede bang take na muna?" kahit na nakakahiya, pinili kong baliwalain masabi ko lang ang kung ano ang nasa isipan ko. Hindi naman kasi ako na-informed na kakain pala kami ng lunch eh di sana naghinay-hinay ako kanina sa pagkain ng snacks. Pagkatapos niyang makausap kanina ang mga bodyguards niya, direcho na kami dito sa restaurant na halos ilang minuto lang naman ang layo sa opisina. Hindi ko talaga akalain na isasama niya ako sa pagkain niya ng lunch. Halos pumutok na kasi ang tiyan ko sa kabusugan dahil sa mga snacks na kinain ko kanina tapos ang dami niya pang inorder na mga pagkain ngayun. Kanina nang makita ko ang menu, halos mahimatay ako sa gulat nang makita ko ang presyo. Libo ang presyo ng bawat isang pingan nang pagkain na may kakarampot lang na serving. Yes...ganoon kamahal at sobrang nanghihinayang ako. Gustuhin ko mang kumain, pero hindi na talaga kaya ng bituka ko. Sobrang sikip ng din ng suot kong skirt dahil bago k

PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV Halos alas tres na ng hapon nang dumating ang table na sinasabi sa akin ni Sir Lucian. Kahit na taliwas sa kagutuhan ko, wala akong nagawa nang ipwesto niya iyun mismo sa loob ng opisina niya. Nilagyan kaagad nila ng computers at ilan pang mga office supplies na kakailanganin ko daw sa aking trabaho. Eksakto alas sinko din silang natapos at saktong uwian na so wala talaga akong nagawang trabaho buong araw. "Sir, out ko na po!" lakas loob kong wika kay Sir Lucian.Narinig kong nagpaalam na din si Ms. Mayette sa kanya kanina so ginaya ko din. Napaalam na din ako sa kanya ngayun. "Okay...get your take out foods and see you tomorrow, Precious!" seryoso niyang wika sabay turo sa paper bag na may lamang pagkain galing sa kinainan naming restaurant kanina. Kaagad namang nanlaki ang mga mata ko sa gulat. "Pa-para sa akin po iyan, Sir?" nagtataka ko ding tanong. "Hindi ka kumain kanina, so for sure para sa iyo iyan.:" seryoso niyang sagot. Isang mata