All Chapters of ยัยวิศวะตัวร้ายปราบเสือให้เป็นแมว: Chapter 41 - Chapter 50

พี่หมอก้มหน้าลงมาใกล้ๆจนจมูกของเราชนกันแล้วเขาก็กำลังจะจูบ“ไอ้หมอพะนายอยู่ไหนว่ะ! ตอบหน่อยๆ” อยู่ๆเสียงพี่หมอเจมส์ก็ดังขึ้นมาขัดจังหวะของเราทั้งสองคนจนต้องผละออกจากกันทันที“ไอ้เพื่อนเวร!!! โผล่มาหาซากอะไรตอนนี้ว่ะมารยาทอะรู้จักไหมหะ”“แฮะๆโทษทีเพื่อน อ้าวก็ใครจะไปรู้ว่ามาแอบสวีทกันอยู่สองคน”พี่หมอเจมส์ยกมือขึ้นลูบท้ายทอยตัวเองอย่างไม่สนใจอารมณ์ที่กำลังจะเดือดของเพื่อนตัวเอง“มึงแน่ใจว่าไม่รู้จริงๆไอ้เพื่อนเวร” พี่หมอจ้องหน้าพื่อนของเขาอย่างเอาเรื่องเต็มที่“เอ่อๆตั้งใจก็ได้แม้งพอดีหมั่นไส้คนมีคู่เสยๆมีไรป่ะ”“ไปไกลๆเลยก่อนที่กูจะไล่ให้มึงออกมานอนริมหาดคืนนี้” พี่หมอชี้นิ้วใส่เพื่อนของเขาอย่างอาฆาต“ไอ้เพื่อนเลว! น้องฟองจันทร์เห็นไหมครับว่าแฟนน้องมันไม่ได้ดีเหมือนที่แสดงออกมันพวกร้ายลึกระวังตัวไว้นะครับเชื่อพี่เจมส์เตือนแล้วนะ!”“ไอ้เจมส์มึงจะไปดีๆหรือจะโดนแตะก่อนถึงจะยอมออกไปจากตรงนี้หะ!?”พี่หมอทำท่าจะแตะพี่หมอเจมส์จริงจนทำให้เขารีบวิ่งออกไปพร้อมกับตะโกนคำว่า ‘พี่เตือนแล้วนะน้องฟองจันทร์อีกรอบ’“หนูฟองอย่าไปสนใจมันเลยไอ้เจมส์มันเมาแล้วเป็นแบบนี้ประจำ”พี่หมอสายหัวอย่างเอือมระอาต่อนิ

กลับมากรุงเทพทริปเที่ยวทะเลจบลงก็กลับมาเรียนหนังสือตามหน้าที่ของนักศึกษาอย่างพวกเรา แต่คงมีแต่ฉันที่กำลังจะได้เจอกับแม่แฟนเป็นครั้งแรกตั้งแต่เราสองคนคบกัน“หนูฟองกลัวเหรอครับ”ตอนนี้เราสองคนอยู่บนรถของที่บ้านพี่หมอที่มีคนขับรถให้พวกเรา เห็นพี่หมอบอกว่าไม่ใช้แค่คุณแม่คุณพ่อของเขาที่กลับมาวันนี้ แต่รวมทั้งผู้หญิงคนนั้นด้วยที่คาดว่าจะอายุเยอะกว่าฉันและพี่หมอเพราะเธอคนนั้นเรียนจบแล้วก็กลับมาไทย“ค่ะ ท่านไม่ดุจริงๆเหรอคะเฮีย?”ฉันรู้สึกได้เลยว่าสีหน้าของฉันคงมีแต่ความกังวลและกลัวกับการพบคุณหญิงแม่ของพี่หมอพะนายมากตอนนี้“ฮ่าๆ คุณหญิงแม่ของเฮียท่านไม่ได้น่ากลัวอะไรขนาดนั้นหรอกครับ เชื่อเฮียสิไม่ต้องกังวลมีเฮียจับมือหนูฟองอยู่ตรงนี้ทั้งคนนะครับ”ใช่สิคุณแม่ของเขาก็พูดได้นะสิ แล้วฉันละท่านจะมองว่าเป็นผู้หญิงยังไงละ“…”ฉันไม่ได้ถามอะไรเขาอีกนั่งเงียบๆตัวเกรงเพราะรถกำลังจะจอดหน้าสนามบินแล้ว“ป่ะลงไปกันเถอะ”พี่หมอฉุดแขนให้ฉันก้าวลงจากรถเมื่อลุงคนขับรถเปิดรถให้กับเราสองคน“ค่ะ”“หิวน้ำไหมเดินไปหาซื้ออะไรกินรองท้องกันดีไหมครับ อีกตั้งเกือบสองชั่วโมงกว่าเครื่องจะลงจอด”“ก็ดีเหมือนกัน

“ก็…โอเคครับนายไม่มีข้อแก้ตัวอะไร”คุณหญิงแม่ท่านจ้องหน้าพี่หมออย่างไม่เชื่อจนทำให้เขาได้แต่ยกมือขึ้นอย่างยอมแพ้กับสิ่งที่กำลังจะพูด“เฮ้ย!” ท่านได้แต่ถอดหายใจแรงๆแล้วมองหน้าฉันอย่างพิจารณาเงียบๆไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาอีกจนกระทั้งรถจอดสนิท ทำให้ทราบว่าได้เดินทางมาถึงบ้านพี่หมอแล้ว“หนูฟองลงกันเถอะ” แรงเขย่าแขนเบาๆทำให้ฉันสติกลับมาหลังจากที่มัวแต่เบลอมาตลอดทาง“เอ่อ…ค่ะเฮีย” ฉันส่งยิ้มบางๆไปให้พี่หมอพะนายแล้วก้าวตามหลังเขาเข้าไปภายในบ้านเงียบๆ“กลัวเหรอครับหนูฟองฮึเรา” อยู่ๆพี่หมอก็หยุดเดินแล้วจุดข้อมือของฉันเอาไว้ให้หยุดเดิน“เฮียหยุดเดินทำไมค่ะ คุณพ่อคุณหญิงแม่ของเฮียเดินเข้าไปข้างในแล้วนะคะ?” ฉันได้แต่ทำหน้าสงสัยมองหน้าพี่หมอ“เอ้าเฮียถามไม่ตอบยังจะมาถามเฮียกลับอีกนะเรา” พี่หมอยิ้มกว้างแล้วยกมือขยี้หัวฉันทำให้ผมที่เป็นทรงเหมือนจะยุ้งหมดแล้วตอนนี้“หยุดเลยนะผมฟองยุ้งหมดแล้วนะเฮีย!” ฉันดึงมือของเขาออกจากหัวตัวเองอย่างงอนๆ“ฮ่าๆเรื่องแค่นี่เองทำไมต้องทำหน้างอนผมด้วยครับคุณแฟน” พี่หมอทำหน้าทะเล้นอย่างไม่จริงจังนัก“ก็ฟองตื่นเต้นนิค่ะ จะเข้าบ้านเฮียครั้งแรกเลยนะ”ใช่ค่ะมันเป็นเรื่องใหญ่มากเ

“เรากลับคอนโดกันเถอะครับ”เราสองคนเดินออกมาจนถึงบริเวณห้องรับแขกก็ได้เจอกับสายตาไม่ค่อยพอใจของคุณหญิงแม่“อ้าวจะกลับกันแล้วเหรอเจ้าลูกชาย”ป๊าของพี่หมอยิ้มให้กับฉันอย่างเอ็นดูท่านทำเป็นมองข้ามสายตาไม่พอใจของภรรยาตัวเองที่นั่งอยู่ข้างตัว“ครับป๊านายกับหนูฟองต้องกลับแล้วเหมือนว่าหนูฟองจะมีการบ้านต้องเคลียร์เพื่อส่งวันจันทร์ครับ นายกับหนูฟองลานะครับคุณหญิงแม่”แล้วเราสองคนก็ยกมือไหว้กราบลาพ่อแม่ของพี่หมอ ถึงแม้ว่าคุณหญิงแม่จะไม่รับไหว้ของฉันก็ตามคอนโด“หนูฟองครับคือว่าเย็นนี้เฮียจะไปดื่มกับไอ้คิงไอ้เจมส์หน่อยนะ”หลังจากกลับมาจากบ้านพี่หมอเราสองคนก็มานั่งดูทีวีไปเรื่อยอยู่ที่ห้องของฉัน ส่วนเรื่องที่บ้านเขาพี่หมอไม่ได้พูดถึงมันอีก“ได้สิค่ะเฮีย”ฉันยิ้มให้เขาแอบเขินๆปนงงๆว่าทำไมต้องขออนุญาตฉันด้วยเนี้ยเขาจะไปเที่ยวฉันก็ไม่เคยจะห้ามชะหน่อยนะ“เฮียอาจจะไม่ได้กลับมานอนคอนโดนี้นะครับหนูฟอง”“อ้าวทำไมเหรอค่ะ”เขาจะไปค้างที่ไหนกันทำไมทำสีหน้าหนักอกหนักใจ“หึ!ทำหน้าอ้อนขนาดนี้อยากให้เฮียกลับมานอนที่นี่สินะครับ” พี่หมอยิ้มเจ้าเล่ห์ สายตาที่มองมามันไม่ค่อยจะน่าไว้ใจชักเท่าไหร่เลย“ปะเปล่าชะหน่อยฟ

บันทึกพิเศษของหมอพะนายเสียงรินโทนโทรศัพท์ที่ดังขึ้นอย่างต่อเนื่องไม่มีท่าทีว่าคนโทรเข้ามาจะละความพยายามในการโทรเข้ามาชักที ทำให้ร่างสูงที่นอนหลับอยู่จำต้องลุกขึ้นมารับโทรศัพท์“ฮัลโหลสวัสดีครับคุณหญิงแม่ มีอะไรกับนายแต่เช้าหรือเปล่าครับ” เสียงแหบห้าวฟังดูอู้อี้เพราะพึ่งตื่นนอนและยังมีอาการเมาค้างจากการดื่มเมื่อคืน“ฮัลโหลตานายแม่จะโทรมาบอกว่าเธออยู่บ้านคุณหญิงยายที่อัมพวานะ ตอนเย็นๆแล้วไปรับเธอกลับมาหน่อย!” เดี่ยวนะ ‘เธอ’ ของคุณหญิงแม่หมายถึงใครวะ อยู่ๆก็สั่งให้ไปรับใครที่บ้านสวนแต่ไม่ระบุชื่อของบุคคลนั้น“ใครคือเธอเหรอครับ?” ผมเอ่ยถามท่านกับด้วยความงงงวนอย่างหนัก“ก็จะใครละ!ผู้หญิงที่ลูกกำลังคบอยู่มีกี่คนกันละตานาย” วะว่าอย่างไงนะผู้หญิงที่ผมคบอยู่ หน้าของหนูฟองก็ลอยเข้ามาในหัวผมทันที“คุณหญิงแม่หมายถึงหนูฟอง”ยัยเด็กแสบของผมเธอไปอยู่ที่บ้านสวนของคุณหญิงยายเนี้ยนะ! ว่าแต่ตอนนี้มันกี่โมงแล้ววะเนี้ย ร่างสูงเหลือบมองไปดูนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนังห้องของเพื่อนสนิทอย่างรวดเร็ว เดี่ยวนะ!ตอนนี้พึ่งแปดโมงตรง แล้วหนูฟองเธอต้องออกเดินทางไปตั้งแต่กี่โมงละเนี้ย ความสงสัยของผมมีมากมายในหัว กำลังจะ