All Chapters of Paghihiganti Pagkahiwalay: Chapter 31 - Chapter 40

NICKDumiretso ako sa bahay ng mga magulang ko pagkatapos ng gala. Nainis ako sa ginawa ni Olivia doon, naging dahilan para makasayaw at makapaglandian sila ni Brandon. Nakangiti siya at tumatawa habang sumasayaw sila na parang matandang magkasintahan. Lalayo si Brandon mula sa asawa ko kung alam niya kung anong makabubuti para sa kanya.Ang papunta ko sa bahay ng mga magulang ko ang logical na dapat gawin sa ganitong sitwasyon. Masyado akong galit para umuwi, una, hindiko gusto umuwi at harapin si Sandra. Galit ako sa ginawa niya sa gala at natatakot ako na umuwi. Baka may masabi akong bagay na pagsisihan ko. Ikalawa, aalamin ko kung anong nalaman nila tungkol kay Olivia pagkatapos siyang makausap.Pero base sa lagay ng sitwasyon at kung anong ugali ang ipinapakita niya. Pakiramdam ko hindi ito magiging maganda. Pumarada si Given sa harap ng bahay. “Matutulog ako dito, hindi na ninyo ako kailangan hintayin. Puwede ka umalis kung gusto mo.” Sinabi ko sa kanya at pumasok na ako sa ba

OLIVIADahil sa business na nakuha ko kay Ethan bukod pa sa mga paparating, na hindi ko alam kung saan sila nanggaling o kung paano nila kaming nakilala. Kinailangan ko kumuha pa ng mga tao para tumulong. Kumuha ako ng pito pang mga driver, isa pang administrator at fleet coordinator.Nagiging mahirap na para sa akin na gawin ang lahat ng mag-isa sa logistics side ng business at pati sa consulting side. Nagtatrabaho ako kahit gabi para lang masiguro na magagawa namin ang trabahong ibinigay ng kliyente. Mabilis ang paglago ng business ko at hindi ko alam kung paano itong nangyayari.Malinaw na hindi lang si Ethan ang tumutulong sa akin, na mayroon pang isa. Naisip ko si Nick pero isinawalangbahala ko ang ideyang ito, hinding-hindi ako tutulungan ni Nick. Kinamumuhian niya ako. “Jane, pakiusap pumunta ka sa opisina ko mamaya.” Tinawagan ko siya. Si Jane ay tumutulong sa akin sa consulting side ng business ko, pero hindi siya nag-eeffort masyado at namimiss ang mga deadlines.Makalipa

Makalipas ang 18 buwanNICK“Limang kontrata ang nawala sa atin sa loob ng anim na buwan, lima! Mayroon ba sa inyo na gustong sabihin sa akin kung bakit tayo naging talunan ngayon?” Galit na galit ako, isang taon lang ang nakararaan ng may isang kumpanya na nagpakita mula sa kawalan at ipinakita nila kung gaano sila kagaling. Hindi ko sila napansin hanggang sa nasa pareho na kaming kuwarto at nagbibid para sa parehong kontrata.Hindi ko alam kung saan sila galing o kung sino ang nagmamayari sa kanila, pero tinatapatan nila kami. Nanalo sila sa kontratang iyon at nananalo na sila simula noon. Anim na buwan na at limang kontrata na ang natalo namin sa kanila, at gusto ko malaman kung bakit. Kailangan ko din itong malaman.Aaminin ko na magaling sila, pero wala silang background o reputasyon. Hindi ko maintindihan kung paano nagtitiwala ang investors at iba pa sa kanila. Dahil doonm, natatalo kami, at nananalo sila. Nagpatawag ako ng deep briefing para alamin kung anong nangyayari sa

OLIVIA“Kailan mo pa napagdesisyunan na tapos na ang partnership natin?” tanong ni Mr. Ryan, alam ko mula sa ekspresyon ng mukha niya ng simulan ang aming partnership na gagawin niya ang lahat para mapabagsak ang pamilya Jones. Doon ako nagsimula na maghanap ng ibang investor.“Napagdesisyunan ko sa oras na gumamit ka ng masamang mga taktika para makuha ang kontrata nila at nilapitan ang kanilang mga kliyente ng hindi nila nalalaman. Sinabi ko na sa iyo sa simula pa lang na kung gusto mo maging business partners tayo, hindi ka dapat gagamit ng ganitong klaseng mga diskarte. Pero hindi ka tumupad sa sinabi mo at inupahan mo ang isa sa mga tao nila para magtrabaho para sa iyo. Hindi ko kaya makatrabaho ang ganito.”Natawa siya. “Higit sa lahat, ang akala ko maiintindihan mo ang ginawa ko. May kontribusyon si James sa pagkamatay ng asawa ko at ipinakulong ka ni Nick para sa bagay na hindi mo ginawa. Ang akala ko gusto mo maghiganti tulad ko.”Lumapit ako. “Mr. Ryan, gusto ko maghigant

NICK“Nick tignan mo, hindi ba’t si Olivia iyon?” tumalikod ako para tumingin; hindi ko na kailangan mapagsabihan ng dalawang beses na asawa ko ang nakikita ko. Kahit na nakatalikod siya, alam ko na siya iyon at nakumpirma ito ng pagtawa niya. Makikilala ko ang pagtawa niya kahit saan, ang klase na parang pinapatigil ang mundo at naglalaho ang lahat na parang kaming dalawa na lang, kapag tumatawa siya ng ganoon.“Oh, Diyos ko! Kasama niya si Marcus Walker, ang high school boyfriend niya at kaibigan mo. Diyos ko, hindi na tayo makakahanap ng mga mabubuting mga lalaki dahil pinapaikot na silang lahat ni Olivia.” Kumulo ang dugo ko ng magkumento si Sandra. Hindi ako pupunta doon pero habang iniisip ito, nagalit ako.Naglakad ako palapit at sa bawat hakbang ko, nararamdaman ko ang galit kong tumitindi. Tumayo ako sa likod niya habang nakaharap sa akin si Marcus habang si Ethan naman ay ginagawa ang kung ano na Diyos lang ang nakakaalam. “So, ganito ba ang ginagawa mo?” wala siyang sinab