All Chapters of ลวงรักแฟนเก่า: Chapter 81 - Chapter 90

พอรถจอดลงที่ริมชายหาด มือหนาก็เอื้อมไปคว้าคนที่นั่งอยู่เบาะข้างๆ เข้ามาไซร้ซอกคอ"อือ ใจเย็นก่อนสิคะ""เย็นไม่ได้แล้ว" ขณะที่พูดเขายังไม่ได้ถอนริมฝีปากออกมาจากซอกคอนั้นเลยมุกงามปล่อยให้เขาสัมผัสร่างกายของเธอโดยที่ไม่ได้ห้าม แถมยังขยับขาแยกออกเพื่อให้มือหนานั้นลูบคลำมันได้ถนัด"อือ คุณทัศ" ลูบคลำเนินอวบนูนอยู่ครู่หนึ่งเขาก็แหวกกางเกงชั้นในแล้วแหย่นิ้วเข้าไปสะกิดยอดเม็ดเสียว"ทนไม่ไหวอีกแล้ว" ริมฝีปากหนากระซิบพูดข้างใบหู ในขณะที่ค่อยๆ สอดนิ้วเข้าไปในร่องเล็กนั้นแต่แทนที่เขาจะข้ามฝั่งเหมือนคราวก่อน ครั้งนี้เขาใช้แรงดึงร่างของเธอให้ลอยข้ามมาได้อย่างง่ายดาย"โอ๊ย ทำอะไรของคุณ" หญิงสาวยังไม่ตั้งหลักทั้งตกใจและก็เจ็บตรงที่ถูกมือของเขากระชาก"ก็มันทนไม่ไหวนี่" เขาล้วงส่วนสำคัญนั้นออกมาตั้งรอไว้แล้ว พอร่างของเธอข้ามมาได้เขาก็ค่อยๆ ดันมันผ่านขอบกางเกงชั้นในที่ขยับออกเล็กน้อยเข้าไป "ซี๊ดด นั่งทับลงมาเลย""อื้อ" หญิงสาวทำตามโดยการทิ้งน้ำหนักลงมาช้าๆ"น่ารักจัง" ดวงตาคมมองส่วนที่มันกำลังจมหายเข้าไปในร่างกายของอีกฝ่าย แล้วก็จับสะโพกของเธอยกขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่จะปล่อยให้เธอทิ้งน้ำหนักตัวลงมาช้าๆ "

ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 84เช้าวันต่อมา.."จะอายทำไมครับ ผัวเมียเขาก็ทำกันแบบนี้ทุกคนนั่นแหละ""ในห้องน้ำเนี่ยนะคะ!" มุกงามไม่กล้าออกไปเข้าห้องน้ำเลย ต้องรอให้คนข้างนอกเขาใช้ห้องน้ำและออกจากบ้านกันไปก่อน"ก็มันทนไม่ไหวนี่" ตอนขอเข้าห้องน้ำกับเธอทีแรกก็สัญญาว่าจะไม่ทำอะไร คิดแล้วก็นึกโมโหมันมาปวดขี้อะไรตอนนั้นวะมุกงามค่อยๆ แง้มประตูห้องออกมา พอเห็นว่าด้านนอกไม่มีใครอยู่แล้วก็รีบเดินไปเข้าห้องน้ำ"ขนาดอายยังน่ารักเลย เมียใครวะเนี่ย""หราา""อุ๊ย? มึงมาทำอะไรอยู่ตรงนี้" ทศนตกใจอยู่ดีๆ เสียงเพื่อนก็ดังขึ้นข้างประตู"กูเห็นเมียมึงไม่กล้าออกมาก็เลยหลบให้""มึงไม่มีอะไรทำหรือไง ออกไปหางานทำสิ""หาอะไรวะ ช่วงนี้กำลังอยู่ในช่วงพักผ่อน""แล้วเรื่องหอมึงไปจัดการหรือยัง""ไปแล้ว แต่มีคนไม่ให้ย้าย""ใครวะ""เรื่องของกู" ครั้งแรกมั้งที่พายุได้พูดประโยคนี้ แต่ก่อนเห็นมีแต่ทศนพูด"เอ๊า! ไอ้นี่"แกร็ก.. ทั้งสองยืนคุยกันอยู่ครู่หนึ่งก็ได้ยินเสียงปลดล็อกประตูห้องน้ำตุ๊บ! เท้ายาวๆ ของทศนยื่นไปถีบพายุให้หลบไปก่อน"บอกกูดีๆ ก็ได้" จะร้องเจ็บก็ไม่ได้ เดี๋ยวผู้พันมุกงามรู้ว่าตัวเองหลบมุมอยู่ตรงนี้พอเปลี่ยนเสื

ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 86พอเห็นว่าเขากำลังดูอะไรอยู่คะน้าก็รีบหันหน้าหนีจากหน้าจอ แล้วหันไปยิ้มให้คนที่เพิ่งลงจากรถมา"กลับมาแล้วเหรอคะ""ค่ะ ทำอะไรกันอยู่คะ" มุกงามถามทั้งสองที่นั่งอยู่หน้าบ้าน"คะน้าก็เพิ่งมาถึงเหมือนกันค่ะ กำลังจะเข้าข้างใน" คะน้าแค่นั่งข้างๆ พายุ เพื่อให้มุกงามเห็นเฉยๆ พอเห็นแล้วเธอก็เลยเดินเข้าไปในบ้านมุกงามก็เดินตามไป ส่วนทศนยังไม่ได้ตามเข้าไปเพราะมีเรื่องจะคุยกับเพื่อน ก็เลยไปนั่งลงโต๊ะม้าหินอ่อนข้างๆ พายุ"ยังไง..เล่ามา""เล่าอะไร""กูเห็นนะเว้ย ใครจีบใครก่อนวะ""กูมั้ง" แผนของคะน้าคือว่าให้พายุจีบเธอก่อน แต่ทุกครั้งที่เพื่อนเห็นมีแต่ทางผู้หญิงเข้าหาทศนก็เลยสงสัย"ไม่เบานะเพื่อนเรา""แล้วนี่ไม่พาแฟนออกไปทานข้าวข้างนอกเหรอ ทำไมรีบกลับจัง""ไปสินัดกับแม่ไว้ที่โรงแรมแกจะไปด้วยไหม" มุกงามขอให้เขาพาเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะถ้าใส่ชุดราชการไปเธอก็คงไม่สะดวก"มึงไปเถอะ""อยากให้กูรีบไปก็บอกมาเถอะ จะได้มีเวลา.." ทศนยกนิ้วชี้สองข้างขึ้นมาแนบชิดกัน"เหอะ!" พายุขำขึ้นจมูก ถ้ามันไม่ใช่เรื่องแกล้งทำเขาคงดูมีชีวิตชีวากว่านี้"มึงเป็นอะไรวะ อย่าบอกนะว่าจีบไม่ติด มีอะไรให้กูช

"ขอนั่งด้วยคนนะคะโต๊ะไม่ว่างเลย""เชิญนั่งสิครับ""ขอบคุณค่ะผู้พัน" พอนั่งลงมือของผู้หญิงคนนั้นก็ยกขึ้นมาเก็บผมทัดใบหูตัวเองไว้ เพื่อเรียกความสนใจจากคนที่นั่งร่วมโต๊ะพายุส่งยิ้มให้เล็กน้อยก่อนที่จะตักอาหารใส่ปากต่อ ตั้งแต่เพื่อนมีแฟนไป เขาก็ออกมาทานอาหารแบบนี้คนเดียว และร้านนี้ก็เป็นร้านประจำ"ผู้พันชอบดื่มน้ำอะไรคะเดี๋ยวองุ่นจะเอามาให้ด้วย" นั่งทานข้าวไปครู่หนึ่งสาวนางนั้นก็เสนอตัวไปเอาน้ำมาให้ร้านนี้บริการน้ำด้วยตัวเองมีทั้งน้ำเปล่าและเครื่องดื่มอีกหลายชนิด"ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมจัดการเองได้" เวลามาทานข้าวเขาชอบทานให้เสร็จก่อนแล้วค่อยไปดื่มน้ำจุดบริการเลย"ไม่ต้องเกรงใจค่ะ เดี๋ยวองุ่นเอาน้ำมาเผื่อค่ะ" อะไรวะเขาจำเราไม่ได้เหรอ ก็มาส่องเฟซเราอยู่นี่ แถมยังกดหัวใจให้ด้วยที่จริงพายุไม่ได้ตั้งใจจะกดหรอก มือไปโดนตอนที่กำลังจะปิด เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเผลอไปกดเข้า"องุ่นชอบดื่มน้ำส้มค่ะ แปลกใช่ไหมล่ะคะชื่อองุ่นทำไมดื่มน้ำส้ม องุ่นก็เลยเอาน้ำส้มมาเผื่อผู้พันด้วย" ว่าแล้วองุ่นก็ส่งน้ำส้มแก้วนั้นให้กับผู้พันพายุ"ขอบคุณครับ" ในเมื่อสาวเอาน้ำมาให้จะไม่รับได้ยังไง พอรับน้ำแล้วเขาก็เลยดื่ม

ครั้งก่อนพายุแค่แนบริมฝีปากไว้ แต่ครั้งนี้ ลิ้นหนาแทรกเข้าไปสัมผัสโพรงปากของคนที่กำลังเผยอออกเพื่อจะโวยวายแต่ก็เป็นจังหวะที่ทำให้เขาแทรกลิ้นเข้าไปได้"อืมม!" คะน้าตกใจแต่จะหลบก็ไม่ได้ เพราะเธอถูกเขาล็อกไว้ทั้งตัว ทหารทุกคนถูกฝึกการป้องกันตัวมาก็จริง แต่พอรู้ทันกันทุกอย่างแบบนี้ คนที่แรงน้อยกว่าก็เลยเสียเปรียบหญิงสาวดิ้นจนรู้สึกเหนื่อย รวมถึงเพิ่งหายจากไม่สบายเขาจูบต่ออยู่อีกครู่หนึ่งเห็นว่าเธอนิ่งแล้วก็เลยปล่อยจูบนั้นออก ดวงตาคมมองต่ำลงไปดูริมฝีปากบางแบบเสียดาย"ปล่อย!" ถึงแม้เขาจะปล่อยจูบ แต่ยังไม่ได้ปล่อยมือเธอ"ฤทธิ์เยอะจังนะแม่คุณ" ทีแรกกำลังจะปล่อยแล้วแหละ แต่พอถูกสะบัด เขาก็เลยล็อคตัวเธอไว้อีกที ถ้าปล่อยมีหวังกล่องดวงใจได้ช้ำแน่"ฉันเจ็บแล้วนะปล่อย"ได้ยินเธอบอกว่าเจ็บพายุก็เลยคลายมือที่กำอยู่ให้หลวมขึ้น เห็นว่าเธอไม่ดิ้นแล้วเขาก็เลยปล่อยคะน้าลูบคลำตรงที่ถูกเขาล็อคไว้เมื่อสักครู่ ก่อนที่จะหันหลังให้เหมือนว่าจะไม่มีอะไรแล้ว แต่ทันใดนั้นจระเข้ฟาดหางของเธอก็..ผั๊วะ!"อึบ" คนร่างหนาเบี่ยงตัวออกเล็กน้อยแต่ก็พอโดนกระแทกอยู่บ้าง ถ้าโดนเต็มๆ มีหวังจอด"กรี๊ด ปล่อยนะผู้พัน!" หญิงสา