LOGINShare
บทที่ 83
Last Updated:
2025-03-20 22:36:34
Related chapters
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 84
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 84เช้าวันต่อมา.."จะอายทำไมครับ ผัวเมียเขาก็ทำกันแบบนี้ทุกคนนั่นแหละ""ในห้องน้ำเนี่ยนะคะ!" มุกงามไม่กล้าออกไปเข้าห้องน้ำเลย ต้องรอให้คนข้างนอกเขาใช้ห้องน้ำและออกจากบ้านกันไปก่อน"ก็มันทนไม่ไหวนี่" ตอนขอเข้าห้องน้ำกับเธอทีแรกก็สัญญาว่าจะไม่ทำอะไร คิดแล้วก็นึกโมโหมันมาปวดขี้อะไรตอนนั้นวะมุกงามค่อยๆ แง้มประตูห้องออกมา พอเห็นว่าด้านนอกไม่มีใครอยู่แล้วก็รีบเดินไปเข้าห้องน้ำ"ขนาดอายยังน่ารักเลย เมียใครวะเนี่ย""หราา""อุ๊ย? มึงมาทำอะไรอยู่ตรงนี้" ทศนตกใจอยู่ดีๆ เสียงเพื่อนก็ดังขึ้นข้างประตู"กูเห็นเมียมึงไม่กล้าออกมาก็เลยหลบให้""มึงไม่มีอะไรทำหรือไง ออกไปหางานทำสิ""หาอะไรวะ ช่วงนี้กำลังอยู่ในช่วงพักผ่อน""แล้วเรื่องหอมึงไปจัดการหรือยัง""ไปแล้ว แต่มีคนไม่ให้ย้าย""ใครวะ""เรื่องของกู" ครั้งแรกมั้งที่พายุได้พูดประโยคนี้ แต่ก่อนเห็นมีแต่ทศนพูด"เอ๊า! ไอ้นี่"แกร็ก.. ทั้งสองยืนคุยกันอยู่ครู่หนึ่งก็ได้ยินเสียงปลดล็อกประตูห้องน้ำตุ๊บ! เท้ายาวๆ ของทศนยื่นไปถีบพายุให้หลบไปก่อน"บอกกูดีๆ ก็ได้" จะร้องเจ็บก็ไม่ได้ เดี๋ยวผู้พันมุกงามรู้ว่าตัวเองหลบมุมอยู่ตรงนี้พอเปลี่ยนเสื
Last Updated : 2025-03-21ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 85
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 85 [พายุ)หรือว่าเธอจะชอบกูจริงๆ วะ.. พายุหยุดคิดเรื่องนี้ไม่ได้เลย จะนอนก็นอนไม่หลับ เพราะตอนที่เธอนั่งข้างๆ ร่างกายของทั้งสองแทบจะแนบชิดกันแกร็ก.. พอได้ยินเสียงประตูห้องปลดล็อกพายุรีบหลับตาลงแกล้งทำเป็นว่าหลับไปแล้ว ไม่รู้หรอกว่าเป็นเสียงห้องไหน ถ้าเป็นเสียงห้องของคะน้าเขาก็อยากรู้ว่าเธอจะออกมาทำอะไรและก็เป็นห้องคะน้าจริงๆ เธอออกมาจากห้องแล้วตรงไปที่ห้องน้ำเสียงคนที่แกล้งหลับอยู่หายใจโล่งขึ้น คิดว่าจะถูกลักหลับซะแล้วคะน้าเข้าห้องน้ำแป๊บเดียวก็ออกมา เดินมาถึงโซฟาตัวยาวที่พายุนอนหลับอยู่ เธอก็เลยยืนมองดูอยู่ครู่หนึ่งพายุทนแกล้งหลับต่อไม่ได้แล้ว อยากรู้ว่าเธอคิดอะไร เขาก็เลยลืมตาขึ้นแล้วหันไปมองคนที่กำลังมองเขาเพลินๆ อยู่"คุณ?" หญิงสาวตกใจก้าวถอยหลังไป "โอ๊ย" ชนเข้ากับโต๊ะที่อยู่ด้านหลังอย่างแรง"เป็นอะไรไหมครับ" พายุรีบเข้ามาดู เห็นว่าช่วงสะโพกของเธอชนเข้ากับเหลี่ยมโต๊ะ"คะน้ากวนผู้พันหรือเปล่าคะ""ไม่กวนหรอกครับ คุณมีอะไรจะคุยกับผมไหม""มีค่ะ" คะน้าคิดว่าต้องพูดกับเขาตรงๆ แล้วล่ะ"ถ้างั้นมานั่งก่อน" พายุก็อยากจะให้เธอเปิดอกคุยกันเลย คิดกับเขายังไงก็พูดมา"โ
Last Updated : 2025-03-21ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 86
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 86พอเห็นว่าเขากำลังดูอะไรอยู่คะน้าก็รีบหันหน้าหนีจากหน้าจอ แล้วหันไปยิ้มให้คนที่เพิ่งลงจากรถมา"กลับมาแล้วเหรอคะ""ค่ะ ทำอะไรกันอยู่คะ" มุกงามถามทั้งสองที่นั่งอยู่หน้าบ้าน"คะน้าก็เพิ่งมาถึงเหมือนกันค่ะ กำลังจะเข้าข้างใน" คะน้าแค่นั่งข้างๆ พายุ เพื่อให้มุกงามเห็นเฉยๆ พอเห็นแล้วเธอก็เลยเดินเข้าไปในบ้านมุกงามก็เดินตามไป ส่วนทศนยังไม่ได้ตามเข้าไปเพราะมีเรื่องจะคุยกับเพื่อน ก็เลยไปนั่งลงโต๊ะม้าหินอ่อนข้างๆ พายุ"ยังไง..เล่ามา""เล่าอะไร""กูเห็นนะเว้ย ใครจีบใครก่อนวะ""กูมั้ง" แผนของคะน้าคือว่าให้พายุจีบเธอก่อน แต่ทุกครั้งที่เพื่อนเห็นมีแต่ทางผู้หญิงเข้าหาทศนก็เลยสงสัย"ไม่เบานะเพื่อนเรา""แล้วนี่ไม่พาแฟนออกไปทานข้าวข้างนอกเหรอ ทำไมรีบกลับจัง""ไปสินัดกับแม่ไว้ที่โรงแรมแกจะไปด้วยไหม" มุกงามขอให้เขาพาเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะถ้าใส่ชุดราชการไปเธอก็คงไม่สะดวก"มึงไปเถอะ""อยากให้กูรีบไปก็บอกมาเถอะ จะได้มีเวลา.." ทศนยกนิ้วชี้สองข้างขึ้นมาแนบชิดกัน"เหอะ!" พายุขำขึ้นจมูก ถ้ามันไม่ใช่เรื่องแกล้งทำเขาคงดูมีชีวิตชีวากว่านี้"มึงเป็นอะไรวะ อย่าบอกนะว่าจีบไม่ติด มีอะไรให้กูช
Last Updated : 2025-03-21ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 87
แทนที่เขาจะรีบลุกขึ้น แต่พายุกลับค่อยๆ โน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ ดวงตาคมมองใบหน้าหวาน ในระยะกระชั้นชิดจนลมหายใจทั้งสองสัมผัสถึงกันได้เหลืออีกแค่นิดเดียวริมฝีปากก็จะสัมผัสถึงกันแล้ว ชายหนุ่มรีบหยุดตัวเองไว้ เขาจะเห็นแก่ตัวไม่ได้"คุณ? คุณจะทำอะไร อืม?!" ทีแรกกำลังจะลุกขึ้นแล้วแต่พอเธอเริ่มจะโวยวายก็เลยจูบสะเลยริมฝีปากของทั้งสองแค่ชิดติดกัน เขาไม่ได้ล่วงล้ำเข้าไปในปากของเธอเลย แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะจ่อไว้เฉยๆ ชายหนุ่มยังคงพรมจูบรอบๆ ริมฝีปาก"อือ" มือเรียวใช้แรงดันเขาให้ออก ถึงแม้ว่าแรงจะไม่ค่อยมีพายุรีบลุกแล้วเดินออกจากห้องไป ก่อนที่จะห้ามใจตัวเองไม่ได้คะน้าขยับมือขึ้นมาแตะริมฝีปากตัวเองเบาๆ เมื่อสักครู่เราถูกจูบเหรอเช้าวันต่อมา.."เสื้อผ้าฉัน?" คะน้าตื่นขึ้นมาก็เห็นว่าตัวเองใส่ชุดอื่นอยู่ที่ไม่ใช่ชุดเมื่อวานนี้ ต้องเป็นเขาแน่เลยหญิงสาวรีบดันตัวลุกขึ้น คิดว่าต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่องเธอรู้สึกดีขึ้นมากแล้วแต่ตอนที่ลุกขึ้นก็ยังเจ็บสะโพกอยู่"ตื่นแล้วเหรอ" พายุเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วกำลังจะออกไปทำงานก็เลยเข้ามาดูเธอหน่อยเพี๊ยะ! พอเขาเข้ามาเธอก็ไม่พูดพร่ำ ฝ่ามือเรียวกระแทกเข้ากับใบหน้าของอีก
Last Updated : 2025-03-21ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 88
"ขอนั่งด้วยคนนะคะโต๊ะไม่ว่างเลย""เชิญนั่งสิครับ""ขอบคุณค่ะผู้พัน" พอนั่งลงมือของผู้หญิงคนนั้นก็ยกขึ้นมาเก็บผมทัดใบหูตัวเองไว้ เพื่อเรียกความสนใจจากคนที่นั่งร่วมโต๊ะพายุส่งยิ้มให้เล็กน้อยก่อนที่จะตักอาหารใส่ปากต่อ ตั้งแต่เพื่อนมีแฟนไป เขาก็ออกมาทานอาหารแบบนี้คนเดียว และร้านนี้ก็เป็นร้านประจำ"ผู้พันชอบดื่มน้ำอะไรคะเดี๋ยวองุ่นจะเอามาให้ด้วย" นั่งทานข้าวไปครู่หนึ่งสาวนางนั้นก็เสนอตัวไปเอาน้ำมาให้ร้านนี้บริการน้ำด้วยตัวเองมีทั้งน้ำเปล่าและเครื่องดื่มอีกหลายชนิด"ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมจัดการเองได้" เวลามาทานข้าวเขาชอบทานให้เสร็จก่อนแล้วค่อยไปดื่มน้ำจุดบริการเลย"ไม่ต้องเกรงใจค่ะ เดี๋ยวองุ่นเอาน้ำมาเผื่อค่ะ" อะไรวะเขาจำเราไม่ได้เหรอ ก็มาส่องเฟซเราอยู่นี่ แถมยังกดหัวใจให้ด้วยที่จริงพายุไม่ได้ตั้งใจจะกดหรอก มือไปโดนตอนที่กำลังจะปิด เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเผลอไปกดเข้า"องุ่นชอบดื่มน้ำส้มค่ะ แปลกใช่ไหมล่ะคะชื่อองุ่นทำไมดื่มน้ำส้ม องุ่นก็เลยเอาน้ำส้มมาเผื่อผู้พันด้วย" ว่าแล้วองุ่นก็ส่งน้ำส้มแก้วนั้นให้กับผู้พันพายุ"ขอบคุณครับ" ในเมื่อสาวเอาน้ำมาให้จะไม่รับได้ยังไง พอรับน้ำแล้วเขาก็เลยดื่ม
Last Updated : 2025-03-21ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 89
"........" คะน้ากลับมาที่ห้องก็เห็นว่าพายุอยู่ในนี้ และเขาก็กำลังจับห่อยาที่มุกงามซื้อมาให้วันก่อนขึ้นมาดู "คุณ.." หญิงสาวดึงผ้าเช็ดตัวกระชับเข้า เพราะเธอไม่ได้เอาเสื้อผ้าเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำด้วยชายหนุ่มค่อยๆ ปรายหางตามองไปดูผู้หญิงที่เพิ่งเข้ามาในห้อง"คือว่า..""คุณคงคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องสนุก" เสียงทุ้มเปล่งออกมาเพียงแค่เบาๆ แบบสะกดกั้นอารมณ์ตัวเองไว้"เปล่านะคะ" ไม่คิดว่าเขาจะจริงจังขนาดนี้ เราเป็นบ้าอะไรแทนที่จะซ่อนยานั้นไว้ไม่ให้เขาเห็น"ยาคุณยังมีอยู่ ของผมคงไม่จำเป็นต้องใช้" ชายหนุ่มจับยาของตัวเองยัดใส่กระเป๋ากางเกงมือเรียวเอื้อมไปคว้าแขนคนที่กำลังจะเดินผ่านหน้าไป ให้เขาหยุดฟังคำอธิบายของเธอก่อน "ฉันไม่ได้โกหกนะ""หรือคุณจะบอกว่าลืม ว่าตัวเองมียาอยู่""ฉันไม่ได้ลืม" ขณะที่ตอบดวงตานั้นค่อยๆ มองต่ำลงที่พื้น"แต่คุณไม่กล้าสบตาผม""ก็ฉัน..""ฉันอะไร""ฉันอยากให้คุณสนใจนี่""อยากให้สนใจ?" แค่ประโยคเดียวก็ทำให้อารมณ์ของเขาเปลี่ยนไป"เหมือนตอนที่ฉันเป็นไข้คุณก็ไม่ถามว่าดีขึ้นหรือยัง""ก็ตอนนั้นเราไม่ได้อยู่ต่อหน้าพวกเขานี่ หรือผมต้องทำยังไงอีก" เขาหมายถึงว่าเขาไม่จำเป็นต้องเล่นละ
Last Updated : 2025-03-22ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 90
ครั้งก่อนพายุแค่แนบริมฝีปากไว้ แต่ครั้งนี้ ลิ้นหนาแทรกเข้าไปสัมผัสโพรงปากของคนที่กำลังเผยอออกเพื่อจะโวยวายแต่ก็เป็นจังหวะที่ทำให้เขาแทรกลิ้นเข้าไปได้"อืมม!" คะน้าตกใจแต่จะหลบก็ไม่ได้ เพราะเธอถูกเขาล็อกไว้ทั้งตัว ทหารทุกคนถูกฝึกการป้องกันตัวมาก็จริง แต่พอรู้ทันกันทุกอย่างแบบนี้ คนที่แรงน้อยกว่าก็เลยเสียเปรียบหญิงสาวดิ้นจนรู้สึกเหนื่อย รวมถึงเพิ่งหายจากไม่สบายเขาจูบต่ออยู่อีกครู่หนึ่งเห็นว่าเธอนิ่งแล้วก็เลยปล่อยจูบนั้นออก ดวงตาคมมองต่ำลงไปดูริมฝีปากบางแบบเสียดาย"ปล่อย!" ถึงแม้เขาจะปล่อยจูบ แต่ยังไม่ได้ปล่อยมือเธอ"ฤทธิ์เยอะจังนะแม่คุณ" ทีแรกกำลังจะปล่อยแล้วแหละ แต่พอถูกสะบัด เขาก็เลยล็อคตัวเธอไว้อีกที ถ้าปล่อยมีหวังกล่องดวงใจได้ช้ำแน่"ฉันเจ็บแล้วนะปล่อย"ได้ยินเธอบอกว่าเจ็บพายุก็เลยคลายมือที่กำอยู่ให้หลวมขึ้น เห็นว่าเธอไม่ดิ้นแล้วเขาก็เลยปล่อยคะน้าลูบคลำตรงที่ถูกเขาล็อคไว้เมื่อสักครู่ ก่อนที่จะหันหลังให้เหมือนว่าจะไม่มีอะไรแล้ว แต่ทันใดนั้นจระเข้ฟาดหางของเธอก็..ผั๊วะ!"อึบ" คนร่างหนาเบี่ยงตัวออกเล็กน้อยแต่ก็พอโดนกระแทกอยู่บ้าง ถ้าโดนเต็มๆ มีหวังจอด"กรี๊ด ปล่อยนะผู้พัน!" หญิงสา
Last Updated : 2025-03-22ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 91
"ไม่อยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันก่อนเหรอคะ" คะน้าพูดพร้อมกับวางอาหารลงบนโต๊ะ เพราะเห็นว่าเขากำลังรีบออกไป"ไม่หรอกครับผมมีนัดทานข้าวแล้ว" พายุตอบโดยที่ไม่ได้หันกลับไปมองคนถามเลยด้วยซ้ำ แล้วเขาก็เดินออกจากบ้านไปทศนมองหน้าคะน้าเล็กน้อย ตอนนี้มุกงามยังคงอยู่ในครัว"คะน้าเข้าไปยกของช่วยงามก่อนนะคะ" คะน้าก็เห็นอยู่ว่าทศนมอง..ถ้าไม่สงสารคงสมเพชเราสินะเธอไม่เคยอ่อนแอขนาดนี้มาก่อน ชีวิตของเธอตั้งแต่เล็กจนโตต้องดิ้นรนคนเดียว พ่อแม่มีลูกหลายคน เธอเป็นคนกลาง ก็เลยไม่อยู่ในสายตาพวกท่านมากนัก แต่เธอก็เข้าใจ..พวกท่านก็ไม่มีเงินถุงเงินถังพอจะมาเปย์ลูกๆ"อ้าวเมื่อกี้งามได้ยินเสียงผู้พันอยู่ไม่ใช่เหรอคะตอนนี้ไปไหนแล้ว" มุกงามออกมาก็ไม่เห็นพายุ"มันบอกจะออกไปทำธุระ""ทานข้าวกันเถอะค่ะ คะน้าหิวแล้ว" เธอทำเป็นว่าหิวกลบเกลื่อน เพราะถ้าบอกไม่หิวแล้วกลับเข้าห้องมันยิ่งจะหน้าเวทนามากมุกงามมองหน้าทศนเล็กน้อย ทั้งสองก็เคยคุยกันอยู่ว่าสองคนนี้จะไปกันรอดไหม เพราะพายุก็ไม่ใช่ย่อยๆถึงแม้พายุจะไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตน แต่ทศนก็เห็นนิสัยของเพื่อนมาโดยตลอด ชอบเข้าหาสาวๆ พูดแซวพูดหยอกล้อ ถ้ามีแฟนคงต้องเปลี่ยนนิสัยยกใหญ่เ
Last Updated : 2025-03-22
Latest chapter
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 108 ตอนจบ
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 108🔞 ตอนจบงานแต่งวันนี้พายุจัดได้ใหญ่โตมาก เทียบเท่ากับงานของทศนได้เลย เพราะเขาไม่อยากให้เธอน้อยหน้าใคร แถมเจ้าสาวไม่ต้องลงแรงทำอะไรเลยแค่รอรับการเซอร์ไพรส์จากเขาเท่านั้นพอ"ผมรักคุณ" ชายหนุ่มล้วงเอาแหวนเพชรที่เตรียมมาให้กับเธอออกมาเพื่อจะสวมใส่นิ้วนางข้างซ้ายคะน้ายื่นมือข้างซ้ายไปให้เขาได้สวมใส่"ถอดออกก่อนดีกว่าไหมครับ" ตรงนิ้วนางข้างซ้ายยังมีแหวนทองที่เขาขอหมั้นเธอ"ไม่ค่ะ สวมด้วยกันเลย" มันเป็นแหวนที่เขาให้คะน้าก็เลยไม่อยากจะถอดมันออกพายุก็เลยสวมแหวนเพชรเข้าไปนิ้วเดียวกับแหวนทอง วงที่ให้เธอก่อนหน้านั้นพอสวมแหวนเสร็จเสียงปรบมือก็ดังขึ้น "จูบเลย จูบเลย" กองเชียร์หลายคนต่างก็เชียร์ให้คู่บ่าวสาวแสดงความรักให้กับแขกได้เห็นมือหนาถูกยกขึ้นมาบังในขณะที่จูบปากเธออยู่ เพื่อไม่ให้มันเป็นภาพโจ่งแจ้งเกินไปสาวๆ ต่างก็กรี๊ดกันสนั่น เพราะมันเป็นฉากที่ฟินมาก ไม่เคยมีใครทำแบบนี้ เพราะนั่นหมายถึงเขาให้เกียรติเจ้าสาวมากพอพายุปล่อยจูบออกสายตาคนเป็นเจ้าสาวยังคงจับจ้องที่ใบหน้าเจ้าบ่าวของเธอ"คะน้าขอโทษด้วยนะคะ""คุณขอโทษผมทำไม""ขอโทษเรื่องที่พ่อกับแม่ไม่ได้มาร่วมงานนี้ด้วย"
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 107
"แน่ใจนะว่านี่ชุดกินเลี้ยง?" คะน้าแปลกใจตั้งแต่ที่มุกงามเลือกชุดให้ลองใส่ดูแล้ว"รับชุดนี้แหละค่ะสวยดี" มุกงามไม่ได้ตอบคะน้าหรอกแต่หันไปพูดกับเจ้าของร้าน"เดี๋ยวก่อนนะงาม..""ไม่เดี๋ยวแล้วเอาชุดนี้แหละ" มุกงามก็เลยยื่นบัตรเครดิตไปให้เจ้าของร้านรูด แต่บัตรที่มุกงามให้ไปไม่ใช่ของตัวเองหรอก เป็นของใครบางคนที่วานให้เธอทำงานนี้ให้"คะน้าจ่ายเองก็ได้" คะน้าพูดแบบเกรงใจก่อนที่จะรับชุดจากเจ้าของร้านมา"กลับกัน"คะน้าเดินตามมุกงามออกมา ทำไมวันนี้เพื่อนดูแปลกๆ ถามอย่างก็ตอบอย่าง[บ้านพักข้าราชการ]"พวกเขาไม่อยู่เหรอ" เข้ามาในบ้านก็ไม่เจอทั้งพายุและทศน ทั้งๆ ที่พวกเขายังอยู่ในช่วงลาพัก"คงออกไปธุระเราไม่ต้องรอหรอก" มุกงามเป็นคนตอบคะน้าขอตัวเอาของเข้าไปเก็บในห้อง และเธอก็อดโทรถามไม่ได้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนทำไมโทรศัพท์ถึงไม่เปิด ..แต่โทรไปก็ไม่มีสัญญาณเลยค่ำมืดวันเดียวกัน.."อุ๊ย" ลงจากรถก็เห็นคะน้ายืนเท้าสะเอวอยู่หน้าประตู"ตัวใครตัวมันนะเว้ย" ทศนกระซิบพูดกับพายุก่อนที่จะเดินผ่านคะน้าเข้าไปในบ้าน"ผมไปทำธุระมาครับ""แล้วทำไมไม่รับโทรศัพท์ล่ะคะ""สงสัยว่าแบตผมจะหมดแน่เลย" พายุทำทีเป็นล้วงโทรศั
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 106
พอได้ยินยอดเงินที่แม่ขอจากเขาแล้วมือเรียวก็เอื้อมไปขอโทรศัพท์คืนไม่อยากให้เขาคุยต่อแล้ว {"ถ้าไม่มีเงินสินสอดถึงหนึ่งล้านบาท ก็อย่ามาคุยกับลูกสาวของฉัน"} เสียงนี้ยังดังเล็ดลอดออกมา"แม่หยุดนะ" พายุไม่ยอมส่งโทรศัพท์คืนให้ เธอก็เลยต้องร้องบอกให้แม่หยุดพูดก่อน>>{"ได้ครับ ผมให้คุณสองล้านเลย ถ้าคุณสัญญาว่าจะไม่มายุ่งเกี่ยวกับคะน้าอีก"}"มันพูดเล่นหรือพูดจริงวะ" เสียงผู้ชายดังเข้ามาในสาย และคะน้าก็จำได้ว่ามันเป็นเสียงของพ่อ"ผู้พันคะ" คะน้าเรียกเขาให้หันกลับมามองเธอก่อน พอเขาหันกลับมาเธอก็ส่ายหน้าเล็กน้อยเป็นสัญญาณบอกว่าอย่าไปคุยเรื่องเงินกับพ่อกับแม่"เอามาเดี๋ยวกูพูดเอง" เสียงผู้ชายที่ดังมาตามสายยังคงพูดต่อ เหมือนว่ากำลังแย่งโทรศัพท์กันคุย"ไม่ต้องมายุ่งนะนี่ลูกสาวฉัน!""อ้าวอีนี่ลูกมึงก็ลูกกูเหมือนกัน">>{"ผมอยากให้พวกคุณตกลงกันให้รู้เรื่องก่อนค่อยโทรกลับมาแค่นี้นะครับ"} {"อย่าเพิ่งสิคุณ"} พอได้ยินว่าทางฝั่งนี้จะวางสายทางนั้นก็รีบเรียกเอาไว้ก่อน>>{"ถ้าจะตกลงอะไรก็ต้องคิดให้ดีก่อน เพราะพวกคุณกำลังคุยกับข้าราชการระดับสูง จะผิดคำพูดไม่ได้"} {"ได้ๆ แม่ตกลง ถ้าได้เงินสองล้านบาทจริงแม
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 105
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 105🔞"คิดถึงคุณจังเลย" พอเข้ามาในห้องนอนลับตาเพื่อนเท่านั้นแหละ พายุก็คว้าร่างของเธอเข้ามากอดไว้แน่น"คะน้าก็คิดถึงคุณค่ะ" ใบหน้างามแนบลงแผ่นอกของชายคนรักเบาๆแต่กอดกันอยู่เพียงไม่นานเขาก็โน้มลงมาขอจูบหญิงสาวยื่นริมฝีปากขึ้นไปรับจูบนั้นแบบรู้งานเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ค่อยๆ ถูกปลดกระดุมออกโดยการช่วยกันคนละไม้ละมือ"ซี๊ดด ขอก่อนนะแล้วค่อยออกไปอาบน้ำกัน""ค่ะ อืออ" เนินอวบถูกของแข็งที่เขา จับถูไถอยู่เมื่อสักครู่สอดใส่เข้ามา ไม่ใช่แค่เขาหรอกที่ต้องการสิ่งนี้..เธอก็ต้องการมันเหมือนกันขาเรียวค่อยๆ แยกออกจากกันเองแบบไม่ต้องให้เขาใช้แรง แต่พายุก็ช่วยจับเพราะเธอไม่มีที่ยึดเหนี่ยว"เบาๆ นะคะ""ครับ" ใบหน้าคลอเคลียร์ฝังจูบลงซอกคอของหญิงอันเป็นที่รักเบาๆ พร้อมกับค่อยๆ ขยับ ดันสะโพกนั้นเข้าไปช่องกลางระหว่างขาเรียว "ไปที่เตียงดีไหมครับ"คะน้าส่ายหน้าตอบไป เขาคงอยากได้ในท่ายืนแต่คงกลัวว่าเธอจะเมื่อยขา"ซี๊ดด น่ารักจัง" ริมฝีปากหนาพรมจูบและสูดดมกลิ่นกายอันหอมละมุนพร้อมกับดันสะโพกเข้ามา"อ่ะ อ่ะ อื้อ" คนตัวเล็กเกาะร่างแกร่งไว้แน่น เพียงไม่นานพายุก็พาเธอมานอนลงที่เตียง เพราะตอนกระ
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 104
"ใครนั่งฮ.มาลงที่นี่" จากที่กำลังจะเม้าท์เรื่องของผู้พันคะน้า ตอนนี้เปลี่ยนมาพูดถึงเฮลิคอปเตอร์ที่เพิ่งจะลงจอด"ใครจะรู้ล่ะ ถ้าไม่ใช่เรือกลางทะเลก็ต้องเป็นท่านๆ นั่นแหละ" เรือกลางทะเลหมายถึงทหารที่ออกทำภารกิจอยู่บนเรือ ถ้ามีเหตุด่วนฉุกเฉินสามารถขอกลับฝั่งได้โดยเฮลิคอปเตอร์ แต่นั่นต้องผ่านการเซ็นต์ยินยอมจากคนที่มีอำนาจถือว่าเฮลิคอปเตอร์มาช่วยชีวิตแล้วกัน คะน้าไม่ได้สนใจ เพราะคิดว่าคงไม่ใช่เรื่องของตัวเองอยู่แล้ว ดีไปที่ขาเม้าท์มีเรื่องอื่นพูดคุยกันหญิงสาวนั่งทำงานจนถึงช่วงเย็นของวันเดียวกัน เธอก็รีบเก็บของแล้วกลับลงมาเพราะรู้สึกวิงเวียนศีรษะหนักมาก"?!?" ขาเรียวเก้าลงมาถึงขั้นสุดท้ายของบันได สายตามองไปเห็นผู้ชายที่ถือช่อดอกไม้ยืนอยู่เบื้องหน้า นี่เราคิดถึงเขามากเลยเหรอมองเห็นแสงตะวันที่สาดส่องมาเป็นเขาได้ยังไงเพื่อนๆ หลายคนที่ทยอยลงมาจากชั้นบนต่างก็หยุดไปตามๆ กัน ถ้าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่มีอะไรพิเศษก็คงทำให้คนอื่นหยุดมองไม่ได้ แต่นี่เขาถือช่อดอกไม้ช่อใหญ่มาก จนเป็นเป้าสายตาของทุกคนที่อยู่แถวนั้น"......" ชายหนุ่มที่ยืนหอบช่อดอกไม้ช่อใหญ่อยู่แปลกใจ ทำไมเธอถึงทำเหมือนว่าคนที่ยืนอยู่ตร
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 103
"ฉันมาขอพบคุณพ่อค่ะ" ไม่มีใครไม่รู้จักเธอในฐานะลูกสะใภ้ของท่านนายพลทศกัณฐ์"เชิญผู้พันได้เลยครับ" ทหารที่เฝ้าอยู่หน้าห้องเคาะส่งสัญญาณบอกท่านเล็กน้อย ก่อนที่จะเปิดประตูห้องให้"ว่าไงเรา" ทศกัณฐ์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วชวนให้ลูกสะใภ้มานั่งอีกมุมหนึ่งซึ่งเป็นมุมรับแขก"งามมีเรื่องจะมาขอร้องคุณพ่อค่ะ""มีเรื่องจะมาขอร้อง เรื่องอะไร""คือว่า..." มุกงามทนเห็นเพื่อนอุ้มท้องโดยไม่มีพ่อไม่ได้แล้ว เธอต้องรีบจัดการเรื่องทุกอย่างก่อนที่ท้องของคะน้าจะโตขึ้นมา ถึงแม้ทั้งสองจะไม่ได้พูดคุยเรื่องนี้กัน แต่ความคิดของมุกงามก็ไม่ได้ต่างจากคะน้าเลย ถ้าท้องของคะน้าโตขึ้นมาโดยที่ยังไม่แต่งงาน ยิ่งเธอเป็นข้าราชการด้วยแล้ว มันก็จะดูไม่ดีบางทีอาจจะถูกตรวจสอบเลยก็ได้[บนเรือ] เวลาผ่านไปเพียงไม่นานจากตอนที่มุกงามขอเข้าพบพ่อของสามี ก็ได้มีทหารที่ทำงานในห้องสื่อสารมาตามผู้พันพายุไปรับโทรศัพท์ถ้ามีคนโทรขึ้นมาบนเรือแบบนี้ทหารจะตกใจมาก เพราะถ้าไม่ใช่เรื่องด่วนและคนที่โทรเข้ามาไม่ใหญ่พอตัวก็ไม่สามารถที่จะทำแบบนี้ได้ ที่ตกใจส่วนมากคนที่ได้รับโทรศัพท์ มีแค่ไม่กี่เรื่องถ้าญาติไม่ป่วยหนักก็คือญาติเสีย"มันคงไม่มีอะไรหรอก ไ
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 102
"งามว่าไปหาหมอดีกว่า" คะน้าไม่ได้มีอาการแค่ตอนทำกับข้าว ตอนทานข้าวคะน้าก็ทานไม่ค่อยลง"นอนให้เต็มอิ่มสักคืนพรุ่งนี้ตื่นมาคงหายดี""ถ้าไม่หายพรุ่งนี้ต้องไปหาหมอกับงามนะ" มุกงามรู้สึกคาใจกับอาการที่เพื่อนเป็นอยู่ แต่เพื่อนยังไม่แต่งงานคงไม่ปล่อยให้ตัวเองท้องก่อนแต่งหรอกมั้ง เธอก็เลยไม่กล้าพูดกล้าถามออกมา นอกเสียจากพาไปให้หมอเช็คให้แน่ใจคะน้าทานข้าวต้มที่มุกงามทำมาให้แล้วก็นอนพักผ่อน มุกงามสั่งไว้ว่าห้ามทานยาตัวไหนทั้งนั้น คะน้าก็เลยไม่ทานที่มุกงามสั่งไว้แบบนี้เพราะถ้าเป็นแบบที่คิดไว้จริง กลัวจะมีผลกระทบ...จนถึงเช้าวันต่อมา..เมื่อคืนนี้คะน้าพยายามนอนให้หลับ บังคับตัวเองไม่ให้คิดอะไร พอตื่นขึ้นมาก็อาการดีขึ้น"ดีขึ้นแล้วแน่นะ""ดีขึ้นแล้วไม่เวียนหัวเหมือนเมื่อวาน ขอบใจมากนะงาม""ถ้าไม่ไหวก็กลับมาพักผ่อนนะ""จ้ะ" ทั้งสองก็เลยออกมาทำงานพร้อมกันคะน้าทำงานปกติ และอาการแบบเมื่อวานก็ไม่ได้เกิดขึ้นอีกเลยจนมาถึงช่วงเย็น ทั้งสองกลับมาเจอกันที่บ้านอีกครั้ง"วันนี้เป็นยังไงบ้าง" มุกงามเป็นห่วงเพื่อนตอนเที่ยงก็ยังโทรไปถามอาการ ถึงตอนเย็นก็ยังถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ"ไม่เป็นอะไรแล้ว""อาการอาเ
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 101
"พอดีเลยค่ะ" คะน้ายกมือขึ้นมามองแหวนวงที่เขาเพิ่งสวมให้ด้วยรอยยิ้มที่ยากจะบรรยายพายุเห็นรอยยิ้มเธอก็อดที่จะอมยิ้มไปด้วยไม่ได้ จะไม่ให้พอดีได้ยังไงเขาแอบวัดขนาดตอนที่เธอหลับอยู่"รอผมกลับมานะเราจะจัดงานแต่งกัน""ค่ะ" ใบหน้างามแนบลงกับอกแกร่งเบาๆเช้าวันต่อมา..เมื่อคืนนี้ไม่รู้เผลอหลับไปตอนไหน แต่พอตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นเขานอนอยู่ข้างๆ แล้ว"เขาไปแล้วเหรอ" หญิงสาวที่ร่างกายเปลือยเปล่าแต่ก็มีผ้าห่มคลุมร่างของเธออยู่ รีบลุกขึ้นแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวพันรอบร่างกายไว้ ก่อนที่จะรีบออกมาจากห้อง"ทำไมออกมาแบบนี้" พายุออกจากห้องน้ำก็เห็นเธอมีแค่ผ้าเช็ดตัว"ฉันคิดว่าคุณออกไปแล้ว""ถ้าไปผมก็ต้องปลุกสิ ผมแค่มาอาบน้ำ"พอได้ยินเสียงปลดล็อกประตูห้องของทศน พายุก็รีบพาเธอเข้ามาในห้อง"คุณจะไปลงเรือตอนไหนคะ""คงสายๆ หน่อย""สายๆ เหรอ" เมื่อวานนี้เธอก็ลางานครึ่งวันแล้ว ถ้าลาวันนี้ไปส่งเขาอีกจะเป็นอะไรไหม"ส่งผมแค่นี้ก็ได้" เขาพอจะเดาได้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่"โทรมาหาฉันบ่อยๆ นะคะ""ครับ"[ที่ทำงานของคะน้า]"ผู้พันมองอะไรอยู่คะ" เพื่อนร่วมงานเห็นคะน้ามองไปทางท่าเรือก็เลยสงสัย"ป่านนี้เรือจะออกหรือยัง""เห็นว่าต
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 100
จากคนที่เคยพูดหยอกล้อ ตอนนี้นั่งเศร้าไม่ต่างกัน เพราะพรุ่งนี้มีคำสั่งขึ้นเรือแล้ว"เราขอย้ายดีไหมวะ""กว่าคำสั่งย้ายจะออกมา เป็นปีเลยนะ""ถ้ากูไม่อยู่แล้วเมียกูจะอยู่ยังไงล่ะ""เรียกเมียได้เต็มปากเลยนะ มึงขอเขาแต่งงานหรือยัง"เที่ยงวันเดียวกัน.."ทำไมคุณไม่โทรมาก่อนคะ" คะน้าลงมาก็เห็นเขายืนทำมาดเท่รออยู่หน้ารถแล้ว"ผมก็เพิ่งมาถึง" พายุพูดพร้อมกับเปิดประตูรถให้เธอขึ้น[ร้านอาหารนอกกอง]"ทำไมออกมาทานไกลจังคะ เดี๋ยวก็เข้างานไม่ทันหรอก""ผมอยากทำอะไรพิเศษๆ ให้กับคุณบ้าง""มีอะไรหรือเปล่าคะ" ทั้งสองคุยกันระหว่างรออาหารที่เพิ่งสั่งไป"พรุ่งนี้มีคำสั่งให้ขึ้นเรือแล้ว"ไม่มีคำพูดใดๆออกจากปากของผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้า เพราะเธอพูดไม่ออก"ครั้งนี้ไม่รู้จะออกเรือกี่เดือน ถ้าทะเลสงบก็คงอยู่นานหน่อย""ค่ะ" เธอก็เป็นทหารเหมือนกันทำไมจะไม่รู้ แต่ถึงแม้เป็นทหารก็มีหัวใจ"ผมจะโทรมาหาคุณบ่อยๆ นะ" แต่ก่อนเคยเห็นแต่เพื่อนแย่งโทรขึ้นฝั่งกัน ครั้งนี้คงมีเขาร่วมด้วยอีกคนเพียงไม่นานอาหารก็ถูกยกมาบริการ ถ้าเขาบอกหลังทานข้าวก็คงจะดี แล้วตอนนี้ใครจะทานลงล่ะ"ทานนี่สิครับ" มือหนาตักอาหารวางใส่ชามข้าวให้คะน้าพ
