Lahat ng Kabanata ng เมียแม่หม้ายของท่านประธาน NC20+: Kabanata 11 - Kabanata 20

คอนโดออสติน ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเด็กนี่จะมีเงินมากมายขนาดนี้ ทั้งรถที่เขาขับ คอนโดหรูหลักล้าน รวมไปถึงการแต่งกายที่บ่งบอกถึงฐานะทางการเงิน ตกลงนี่เป็นแค่พนักงานบริษัทจริงๆ หรือเปล่าเนี่ย นึกว่าเป็นพวกลูกมหาเศรษฐีแน่ะ "มองอะไรล่ะครับเข้ามาสิ" "ถามจริงนะออสติน นายดูรวยมากเลยอ่ะไม่อยากจะเชื่อ แบบนี้จะไม่มีผู้หญิงมาสนใจนายได้ยังไงกัน" "ผมก็ไม่ได้บอกนี่ครับว่าไม่มีผู้หญิงมาสนใจผม เพียงแต่ผมไม่ได้สนใจใครเลยต่างหาก" "....." "เข้ามาเถอะครับ" พอเข้าไปในตัวคอนโดทั้งกว้างทั้งใหญ่กว่าบ้านที่ฉันอยู่หลายเท่าเลย มีเครื่องอำนวยความสะดวกครบทุกอย่าง ขนาดห้องนั่งเล่นยังติดเครื่องปรับอากาศ ในห้องนอนก็หรูหราหมาเห่าเตียงกว้างมีโคมไฟข้างๆ อย่างกับในละครทีวี ในห้องน้ำก็มีอ่างน้ำใหญ่ๆ สำหรับนอนแช่ ห้องอาบน้ำก็เป็นห้องกระจกด้วย "มันน่าตกใจขนาดนั้นเลยหรอครับ" "ก็คนมันไม่เคยเห็นนี่นา" "ห้องน้ำอยู่ทางโน้นนะครับ ส่วนตู้เก็บเสื้อผ้าอยู่ฝั่งนี้ พี่เอาเสื้อผ้าไปเก็บในตู้เสื้อผ้าได้เลย ของทุกชิ้นในคอนโดพี่สามารถใช้ได้ แต่ถ้าอันไหนใช้ไม่เป็นก็มาถามผมได้นะครับ""แล้วถ้าฉันทำพัง นายจะเรียกเก็บฉันขนาดไหนเนี่ย"

เช้าวันต่อมา ออสตินตื่นมาในตอนเช้า ทว่าเขากลับไม่พบหญิงสาวที่ซึ่งควรจะนอนอยู่บนแขนของเขาดั่งเช่นเมื่อคืน ด้วยเหตุนี้ชายหนุ่มจึงรีบลุกออกจากเตียงเพื่อตามหาเธอ จนกระทั่งได้เจอกับน้ำผึ้งกำลังยืนทำอาหารเช้าอยู่ในครัว หมับ! เขาสวมกอดเธอจากทางด้านหลัง พร้อมกับสูดดมกลิ่นกายหอมๆ จากเธออย่างหลงใหล “อืออย่าสิ ฉันกำลังทำอาหารเช้าให้อยู่นะ” “ตื่นมาก่อน ทำไมไม่ปลุกผมล่ะครับ” ออสตินพูดข้างหูเสียงแผ่ว มือก็เริ่มซุกซนไปทั่งร่างกายของเธอ เพราะน้ำผึ้งใส่เพียงชุดนอนตัวน้อยๆ บางๆ เท่านั้น “แล้วนายจะตื่นมาทำไมแต่เช้า มีเวลานอนก็นอนไปสิ เดี๋ยวก็ต้องไปทำงานอีก” “ก็ผมตกใจนี่ ตื่นมาแล้วไม่เจอพี่”“ฉันไม่ไปไหนหรอก แค่ตื่นมาเตรียมอาหารเช้าให้เท่านั้นเอง”“อืม…”“อย่าสิออสติน”“ผมมีอารมณ์แล้วน่ะ ขอทำได้ไหมครับ” “…..” เธอไม่ได้ตอบกลับ แต่ก็สัมผัสได้ว่าตรงนั้นของเขามันแข็งขึ้นมาแล้วจริงๆ และตอนนี้เขาก็กำลังขยับเอวเบาๆ เพื่อให้ท่อนเอ็นของตัวเองถูไถไปกับก้นของเธอ “นะ นายจะไปทำงานสายเอานะ”“ไม่สายหรอกครับ ที่ทำงานใกล้แค่นี้เอง”“อืม….”“ใส่แล้วนะครับ”“ถุงยาง..อึก”“เดี๋ยวผมไปหยิบก่อน”ว่าแล้วชายหนุ่มก็รีบไปห

ขณะที่กำลังยืนรอแฟนหนุ่มออกมาเอาข้าวกล่องที่เธอทำมาให้ สายตาของเธอก็มองไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งไปสะดุดกับบอร์ดที่มีรูปพนักงานพร้อมกับบอกตำแหน่งหน้าที่ เธอรีบเดินไปดูตรงนั้นเพราะคิดว่าถ้าออสตินทำงานอยู่ที่นี่ก็คงจะต้องมีรูปติดอยู่ในบอร์ดตรงนี้เหมือนกัน "เยอะจัง..." หญิงสาวยืนบ่นขณะที่กำลังยืนไล่ดูตามชื่อและตามแผนก แต่ทว่าเธอกลับไม่พบชื่อของแฟนหนุ่มเลย "สรุปนายอยู่ตรงไหนเนี่ย" "หาอะไรอยู่ครับ?" เสียงนุ่มดังขึ้นจากด้านข้าง และเสียงนี้เธอก็จำได้เป็นอย่างดี "ออสติน!""ขอโทษนะครับพี่ที่มาช้า รอผมนานไหมพอดีผมเพิ่งออกจากห้องประชุมพอได้อ่านข้อความของพี่แล้วก็รีบลงมาเลย" "รอนานสิอันที่จริงฉันจะฝากข้าวกล่องไว้กับพนักงานแล้วแต่เขาบอกว่าไม่สามารถรับของฝากจากคนนอกได้ มันเป็นกฎของที่นี่น่ะ" "อ๋อ...ว่าแต่พี่หาอะไรอยู่ครับ""ฉันไม่รู้ว่านายทำงานอยู่แผนกไหนก็เลยบอกกับพนักงานคนอื่นไม่ได้น่ะก็เลยมายืนดูว่าชื่อนายอยู่ตรงไหน" "อยู่ตรงนี้ครับ" "....." น้ำผึ้งเงยหน้าขึ้นมองตามที่แฟนหนุ่มชี้ขึ้นไป ซึ่งมันอยู่ด้านบนของบอร์ดเลย แต่มันทำให้เธอตกใจมากๆ ตกใจจนตาค้างทำตัวไม่ถูก เพราะรูปของเขาที่ติดอยู่นั้นด้

"อึกอ๊า อะ ออสติน เบาก่อนอึก..." ครั้งเดียวสำหรับเขามันไม่มีจริงๆ ทั้งที่เขาเป็นคนบอกเองว่าจะขอทำเรื่องอย่างว่ากับฉันแค่รอบเดียวแต่ตอนนี้มันไม่ได้จบแค่รอบเดียวเนี่ยสิ ไม่รู้ว่าไปหิวโหยไม่รู้ว่าไปอดอยากเรื่องแบบนี้มาจากไหน หรือเป็นเพราะว่าเขาเก็บกดจากการที่ไม่มีอะไรกับใครเลยมาลงที่ฉัน "อืมพี่ครับ...อือ..." "อึกอ๊ะ..." "ผมจะเสร็จแล้ว...อ่าาอ๊าา!" ร่างกายของเขากระตุกพอๆ กับฉันที่กระตุกบีบรัดท่อนลำที่กำลังขยับอยู่ในช่องทางของฉัน ฉันเสร็จไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่แล้วในขณะที่เขาเพิ่งจะเสร็จครั้งนี้เป็นครั้งที่สามเอง "อืม..." "สกปรกหมดเลยเนี่ย" ฉันบ่นใส่ ที่นอนเปียกแฉะอีกแล้ว แบบนี้คงนอนไม่ได้แน่นอกจากจะต้องเปลี่ยนผ้าปูที่นอน "พี่ครับ...""หือ..อ๊ะ อะ ออสติน นายจะทำอะไร!?" ฉันถามด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆ ออสตินก็ขยับไปอยู่ตรงหว่างขาของฉัน สายตาของเขาจ้องมองไปยังส่วนล่างที่ถูกเขากระแทกจนแดงไปหมด "ร่องตรงนี้ของพี่น่ากินจังเลยครับ" "มะ ไม่นะออสติน อ๊าา!" ไม่ทันที่ฉันจะได้ห้ามอะไร ออสตินก็โน้มตัวลงไปใช้ลิ้นเลียตรงนั้นของฉัน ลิ้นร้อนๆ ลากขึ้นลงรัวๆ ก่อนที่เขาจะพยายามแหย่เข้าไปข้างใน นี่ไม่ใช่

ออสตินได้ออกไปพบกับผู้ร่วมลงทุนพร้อมกับเลขา ซึ่งออสตินเองก็ไม่รู้เลยว่าผู้ร่วมลงทุนคนนี้เป็นใครและไว้ใจได้มากขนาดไหน "คุณเดชะมาถึงไหนแล้ว" "เห็นทางเลขาแจ้งมาว่าใกล้จะถึงแล้วค่ะ" "ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ กลับมาคุณเดชะก็น่าจะมาถึงพอดี" "ค่ะท่านประธาน" ออสตินเดินเลี่ยงไปที่ห้องน้ำ ก่อนที่เขาจะหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรหาแฟนสาวที่อยู่ที่คอนโด ตู๊ด~( ว่ายังไงออสติน ) "ทำอะไรอยู่ครับ รับไวจังเลย"( นอนดูทีวีอยู่ โทรศัพท์มันวางอยู่ใกล้ตัวพอดีก็เลยรับเร็ว )"คิดถึงพี่จังเลยครับ" ( เพิ่งจะออกไปเองนะจะมาคิดถึงอะไรอีกเล่า แล้วไหนบอกว่าออกไปพบใครทำไมถึงมาคุยได้ล่ะ ) "พอดีว่าเจ้าของบริษัทอีกบริษัทนึงยังไม่มาน่ะครับผมก็เลยมาเข้าห้องน้ำก่อน" ( มีอะไรหรือเปล่าเนี่ย )"ผมอยากได้กำลังใจจากพี่ เวลาได้คุยกับพี่แล้วผมรู้สึกดีบอกไม่ถูกเลย" ( นายก็เก่งอยู่แล้วนี่ แล้วฉันต้องให้กำลังใจนายว่ายังไงล่ะ สู้ๆ ตั้งใจทำงานนะแบบนี้หรอ ) "แหะๆ พี่เนี่ยตลกดีนะครับ" ( ก็ฉันไม่รู้นี่ว่าฉันต้องให้กำลังใจนายว่ายังไง ) "กำลังใจของผมคือพี่ครับ แค่ได้เห็นหน้าพี่ได้ยินเสียงของพี่ผมก็มีกำลังใจแล้ว