Lahat ng Kabanata ng Force Marriage: When The Loving Wife of a Billionaire Finall: Kabanata 1 - Kabanata 8

“Si Daddy at ako ay nagkasundo na sasamahan namin sa dalampasigan si Tita Regina bukas. Kung sakaling biglang na lamang dumating si Mommy at sumama sa amin, magiging nakakahiya ito para sa amin.” nagsusumigaw pa ng munting bata.“Bukod pa rito, laging masungit si Mommy, hindi maganda ang kanyang pakikitungo kay Tita Regina.” dagdag pa nito.“Binibini, siya ay ang iyong Ina. Hindi ka dapat magsalita ng ganyan. Masasaktan ang damdamin ng iyong Ina maayos ba?” mahinahong tugon ng mayordoma.“Alam ko, pero mas gusto namin ni Daddy si Tita Regina. Hindi ba pwedeng siya na lang ang maging Ina ko?” sagot ng supling.Hindi na narinig pa ni Luna ang mga salitang binitawan ng mayordoma.Siya na ang nag-alaga at nagpalaki sa kanyang anak ng mag-isa. Sa nakalipas na dalawang taon, mas marami silang oras na magkasama. Sa halip, si Aria ay mas malapit sa kanyang ama. Noong nakaraang taon, pumunta si Eduardo sa Villa Esperanza upang paunlarin ang merkado, at ang kanyang anak na babae ay kinakailanga

Karaniwan nang ginagamit ni Luna ang kanyang sariling card sa mga pangangailangan niya.Mula sa simula hanggang wakas, hindi niya kailanman hinawakan ang card ng kanyang anak.Higit pa rito, ang pagmamahal niya kay Eduardo ay umaapaw. Sa tuwing namimili siya, hindi niya mapigilang bumili ng mga damit, sapatos, kapeng iniinom, kurbata, at iba pang mga bagay na angkop sa panlasa ng kanyang minamahal.Para sa kanyang sarili, dahil sa trabaho, hindi mataas ang kanyang pang araw-araw na gastusin. Ang kanyang puso at paningin ay puno ng pagmamahal para sa kanyang anak at asawa, at nais niyang ibigay sa kanila ang pinakamabuti sa lahat ng bagay. Kaya naman, karaniwan sa pamumuhay na ibinigay ni Eduardo ay ginagastos niya para sa kanila.Sa ganitong kalagayan, hindi na dapat magkaroon pa ng natitirang pondo sa kanyang credit card.Ngunit sa nagdaang mga taon, dahil sa paglipat ng kanilang anak sa Villa Esperanza upang makasama ang kanyang ama, naging limitado ang mga pagkakataon ni Luna na ma

“Hindi na kailangan.” ang matipid na tugon ni Luna.Karaniwan nang dalawang beses na lamang sa isang araw ang pagtawag ni Luna sa kanyang anak.Minsan alas-singko ng madaling araw, at minsan naman ay umabot na ng bandang tanghali. Lahat ng mga kasamahan ni Luna, ay alam ang tungkol sa kanya na may anak na siya.Ngunit isang lihim ang itinatago niya, isang lihim na hindi pa niya naibubunyag sa mga kasamahan niya. Ang ama ng kanyang anak ay walang iba kundi ang pinakamakapangyarihang tao o nagmamay-ari sa kanilang kompanya. Sa paglubog ng araw, matapos ang mahabang araw ng kanyang pagtatrabaho, nagtungo si Luna sa isang pamilihang bayan at naghahanap ng mga sariwang prutas at gulay at dinala niya ito pauwi ng kanyang tahanan. Pagkatapos ng hapunan, nagtungo si Luna sa kanyang silid upang buksan ang kanyang laptop. Sa liwanag kanyang screen, hinanap niya ang mga balita patungkol sa eksibisyon ng teknolohiya.Matapos mabasa ang mga balita, agad siyang nag dial ng numero at may tinawaga

Tila ba isang malalim na katahimikan ang bumabalot sa puso ni Luna. Wala siyang kaalam-alam sa pagbabalik nina Eduardo sa Valley Heights kung saan kasama ang mga kaibigan niya. Ni isa ay walang nagsabi sa kanya.Kalahati na ng isang buwan mula ng lumipat siya sa Villa. At sa loob ng kalahating buwan na iyon, ay unti-unti na siyang nasanay na mamuhay ng tahimik at maginhawang pamumuhay ng mag-isa.Sabado ng araw, medyo nahuli ng gumising si Luna. Pagkatapos niyang maligo, binuksan niya ang mga kurtina at nakita ang maliwanag na sikat ng araw mula sa labas ng bintana. Nag unat-unat siya, dinidiligan ang mga halamang inaalagaan niya, at akmang magluluto na sana siya ng isang simpleng almusal ay bigla tumunog pindutan ng pinto.Si Mrs. Teresa pala, ang kapitbahay niya na nakatira malapit sa tapat niya."Miss Luna, naabala ba kita?" nahihiyang tanong nito."Ah...hindi naman gising na ako" mahinahong sabi ni Luna. "Mabuti naman, ito ang mga pansit at dumpling na inihurno ng pamilya namin