All Chapters of เงาใจใบสมรส: Chapter 41 - Chapter 50

Chapter 21[21/1]ผ่านมาแล้วกว่าหนึ่งสัปดาห์หลังจากที่ได้กลับไปเยี่ยมบัวแก้วที่จันทบุรี การใช้ชีวิตของสามีภรรยาของทั้งคู่ยังเสมอต้นเสมอปลาย ในเรื่องของการเลี้ยงดูลูกช่วยกันก็เหมือนเดิมวันนี้เป็นวันเกิดของปกป้องลูกชายของปิ่นหยก จากในช่วงที่ปิ่นหยกและนาฟได้มาเยี่ยมบ้านชลกันต์ในคราก่อน พวกเขาได้เชิญครอบครัวของใยบัวเอาไว้ในตอนนั้นและชลกันต์เองก็ไม่ปฏิเสธที่จะมาร่วมงาน แม้ว่าใยบัวไม่ค่อยอยากจะมามากนัก เพราะวันนี้ดูเหมือนใยไหมมีตัวลุ่มๆ หน่อยเธอเองก็กลัวว่าลูกจะไม่สบายหากออกไปข้างนอก ทว่าชลกันต์ก็พยายามดื้อดึงอยากจะมาให้ได้ จนไม่สนใจคำคัดค้านของใยบัวเลยแม้กระทั่งที่ผ่านมาเคยคิดว่าเขาต้องดูแลเอาใจใส่ลูกก่อนเป็นอันดับแรก ทว่าวันนี้พอได้เรื่องงานของปกป้องเท่านั้น กลับวิ่งแจ้นรีบหาซื้อของขวัญกันแทบไม่ทัน“ถ้าคุณอยากมาก็มาคนเดียวได้นี่คะ บัวกับลูกอยากพักผ่อนอยู่บ้าน” ใยบัวบอกอีกคนขณะที่เขายังขับรถอยู่ดูเหมือนว่าชลกันต์ยังจัดลำดับความสำคัญให้ปิ่นหยกและปกป้องมาเป็นอันดับต้นๆ เสมอ เพียงแค่ทางนั้นเอ่ยปากชวน ต่อให้ได้ยินมาว่าเขามีงานที่โรงพยาบาล หรือเขาจะรู้ว่าลูกดูเหมือนจะไม่สบาย ทว่าพอเป็นเรื่

Chapter 22[22/1]“บัวคุณฟังผมก่อน!”“บัว... อย่าพาลูกเดินหนีแบบนี้ เดี๋ยวก็ล้ม”“นี่บัว! หยุดเดินก่อน!”ตั้งแต่ที่ลงจากรถมาได้ใยบัวก็รีบอุ้มลูกเดินเข้าในบ้านอย่างรวดเร็ว จนชลกันต์เดินตามแทบไม่ทัน และพอเขาบอกให้เธอหยุดเดินแล้วหันมาคุยกันดีๆ ทว่าใยบัวกลับไม่ยอมฟัง เอาแต่พาลูกเดินขึ้นไปด้านบนห้องที่ทำแบบนี้ไม่ใช่แค่โกรธพ่อของลูกอย่างเดียว ทว่าวันนี้สิ่งที่เขาทำมันมากกว่าคำว่าโกรธไปอีกขั้น ถ้าหากเขายอมฟังกันสักนิดตังแต่ตอนแรกใยไหมก็คงไม่ไข้ขึ้นหนักแบบนี้ใยบัวไม่สนว่าเขาจะเดินตามขึ้นมาหรือจะร้องสั่งให้เธอหยุดเดินอย่างไร ตอนนี้สิ่งที่อยากทำที่สุดคือพาลูกเข้าห้องพักผ่อนให้เร็วที่สุดแกร่ก!หมั่บ!ขณะที่กำลังจะอุ้มลูกตัวน้อยเข้าไปด้านในห้อง ทว่ากลับโดนมือหนาจับตัวเอาไว้ก่อน จากนั้นชลกันต์ใช้แรงของตัวเองเท่าที่มีจับไหล่ร่างบางให้หันหน้ากลับมามองตนเอง“คุยกันก่อน”เขาเดินตามมาขนาดนี้ก็หวังจะคุยกันให้รู้เรื่องในเรื่องที่ยังคุยค้างคากันเอาไว้ เพียงแค่อยากให้แม่ของลูกรับรู้ในสิ่งที่เธอผิดไปไกล เขาจะไปรักลูกคนอื่นมากกว่าลูกตัวเองได้อย่างไรกันสิ่งที่ใยบัวคิดมามันไม่เป็นความจริงเลยสักนิด ต่อให้เข

Chapter 23[23/1]2 ปีต่อมา....,การใช้ชีวิตของใยบัวของชลกันต์ยังคงเส้นคงวาเหมือนเดิม แต่ที่แตกต่างออกไปคือเจ้าตัวเล็กของบ้านตอนนี้ใยไหมอายุได้ 2 ขวบ 9 เดือนแล้ว นางฟ้าตัวน้อยประจำบ้านมีพัฒนาการเรียนรู้ตามวัยของตัวเอง และอาจจะมีบ้างที่เรียนรู้ได้เร็วกว่าเด็กในวัยเดียวกันวันนี้เด็กหญิงใยไหมตามติดพ่อของเขามาถึงที่ทำงาน โดยที่อ้อนคนเป็นแม่อย่างใยบัวให้พามาถึงโรงพยาบาลนับวันใยไหมก็เริ่มติดชลกันต์หนักมากขึ้น อาจจะเป็นเพราะเขาชอบมาขโมยลูกไปนอนด้วยในยามที่ใยบัวหลับอีกเรื่องหนึ่งคือชลกันต์จะชอบตามใจลูกสาวตัวน้อยมากกว่าผู้เป็นแม่ เพราะแบบนี้ใยไหมถึงได้เรียกหาแต่คนเป็นพ่อ แม้ในยามที่เขาไปทำงานลูกก็ยังงอแงอยากตามไปด้วยบางวันใยไหมก็ชอบมายืนรอชลกันต์ถึงหน้าประตูบ้านเพื่อรอไปที่โรงพยาบาลพร้อมกันกับเขา“คูมแม่ขา เยินเย็วๆ ชิคะ” เด็กหญิงใยไหมเดินซุกซนไปทั่วชั้นบนของโรงพยาบาล ในระหว่างที่คุณแม่ของเธอพาขึ้นลิฟต์มายังห้องทำงานของชลกันต์“อย่าวิ่งสิคะลูก ไม่อย่างนั้นแม่จะอุ้มหนูเหมือนเดิมนะคะ”ใยบัวต้องปล่อยให้ลูกสาวตัวเองเดินนำหน้า เพราะว่าเขางอแงอยากจะเดินไปหาที่ห้องพ่อของเขาด้วยตัวเอง คนเป็นแม่ก็

Chapter 24[24/1]ร่างบางตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนเช้ามืดของวันใหม่ พอรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็รีบวิ่งวุ่นเข้าไปในครัว ด้วยความที่เพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่ายังอบขนมไม่เสร็จ“บัวนะบัว แกลืมได้ไงเนี่ย!”เพราะไม่รู้ว่าตัวเองเผลอหลับไปตั้งแต่ตอนไหน และก็จำได้ว่าตัวเองกำลังนั่งทำขนมอยู่ ทั้งที่ยังไม่เสร็จและขนมอีกถาดก็ยังอยู่ในเตาอบ ทว่าพอลองเปิดเตาอบออกมาดูปรากฏว่าขนมไม่ได้อยู่ในนี้แล้วร่างบางรู้สึกตกใจบนสงสัยก่อนจะเดินกลับมาตั้งสติใหม่ที่โซฟาตัวเดิม คราวนี้ใยบัวถ่างตามองดูของบนโต๊ะได้อย่างชัดเจน และตอนนี้ขนมที่เธอทำมามันถูกวางจัดเป็นระเบียนอยู่บนโต๊ะนี้แล้วใยบัวพยายามนึกให้ออกว่าตัวเองกำลังฝันไปอยู่หรือไม่ ทำไมของที่เธอทำมันถึงเสร็จเรียบร้อยแล้ว“อาจจะเป็นพี่นภาหรอ?” แต่พอนึกถึงนภาเป็นอันดับแรกก็ยิ่งไม่น่าเชื่อเลย เพราะนภาเข้างาน 6 โมงเช้า และตอนนี้เพิ่งจะตี 5 นิดๆ เอง แล้วนภาจะเข้ามาบ้านได้อย่างไรยิ่งคิดมากเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกสักที ดังนั้นจึงเลิกคิดและเดินขึ้นไปชั้นด้านบนห้องนอนของตัวเอง อีกไม่กี่นาทีฟ้าก็จะเริ่มสางแล้ว ดังนั้นใยบัวจึงต้องรีบไปอาบน้ำและจะลงมาเตรียมของเอาไว้ให้ลูกและสามีได้ทานกันก่อน

Chapter 25[25/1]แอ๊ดดด~~เสียงเปิดประตูห้องของชลกันต์ดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวของหมอนวดจำเป็นอย่างใยบัว ร่างบางมาพร้อมกับชุดน้ำมันนวดตัวและเครื่องของที่ใช้นวดอีกหลายอย่าง“คุณมาช้าไป 2 นาที” คนตัวโตนอนรอบนเตียง พลางมองดูเวลาหลังจากที่ได้ยินเสียงของใยบัวเปิดประตูเข้ามาร่างบางต้องถอนหายใจเสียงดังเป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ของวันนี้ เขาจับผิดการกระทำของเธอทุกอย่าง ไม่เว้นแม้แต่เรื่องการมาไม่ตรงเวลา ทั้งที่อันที่จริงแล้วใยบัวไม่ต้องทำแบบนี้ให้เขาเลยก็ยังได้“พอดีว่าลูกตื่นแล้ว บัวก็เลยป้อนข้าวแกก่อนมา” หลังจากที่อาบน้ำเสร็จแล้ว ก็พอเหมาะกับตอนที่ลูกสาวตัวน้อยตื่นขึ้นมาพอดี ใยบัวก็เลยได้ป้อนข้าวใยไหมก่อนมาร่างสูงที่นอนฟังคำอธิบายแม่ของลูกอยู่ก็ไม่ได้ว่าอะไร หากเรื่องที่เธอทำแล้วต้องมาสายเพราะเรื่องลูกเขาก็ไม่มีอะไรติดขัด จากนั้นก็เริ่มพลิกตัวถอดเสื้อยืดของตัวเองออก เหลือเพียงแค่กางเกงชิ้นเดียวที่ยังติดตัวอยู่ตอนนี้“มาถึงแล้วก็เริ่มสิ ผมเมื่อยจะแย่”“เอ่อ...” ใยบัวมองการกระทำของร่างสูง พลางเบือนหน้าหนี ตอนนี้ใบหน้าของเธอเห่อร้อนขึ้นมา โดยที่ไม่ทราบสาเหตุ ปกติชลกันต์ไม่เคยต้องถอดเสื้อเวลา