All Chapters of มลทินสวาทมาเฟีย (ซีรีส์มาเฟียยอดรัก ลำดับที่1): Chapter 61 - Chapter 70

ตอนที่ 62หนึ่งเสี้ยวของความทรงจำ/4 “อีกหลายชั่วโมงกว่าภรรยาของคุณจะฟื้น ถ้าเธอฟื้นคุณหมอจะตรวจอาการเธออีกครั้ง แล้วจะย้ายออกจากห้องนี้ได้ เธอต้องพักรักษาตัวอีกหลายวันจนกว่าอาการจะดีขึ้น” พยาบาลสาวใหญ่บอกสามีคนไข้หลี่เจิ้งก้มลงจุมพิตหน้าผากเนียนของภรรยาเบาๆ ก่อนจะยอมออกมาจากห้องนั้น“ผมอยากเห็นลูก ให้ผมเห็นหน้าแกได้ไหมครับคุณพยาบาล” เขาเอ่ยถาม“ได้ค่ะ ตอนนี้พยาบาลพาตัวไปที่ห้องเด็กแล้ว คุณไปยืนดูหน้าห้องได้ค่ะ แต่เรายังไม่อนุญาตให้อุ้มนะคะ เด็กยังต้องอยู่ในห้องอบจนกว่าจะแข็งแรง” พยาบาลสาวใหญ่บอกเมื่อรู้ว่าลูกสาวอยู่ที่ไหน หลี่เจิ้งก็รีบสาวเท้าเดินตรงไปยังแผนกเด็กทันที มาเฟียหนุ่มยืนมองลูกน้อยผ่านกระจกด้วยแววตาห่วงใย ร่างน้อยนอนอยู่ในตู้อบ ดวงตาของเด็กถูกแผ่นสำลีสีขาวปิดไว้เพื่อกำบังแสงจากเครื่องอบไม่ให้ไปรบกวนดวงตา ในห้องเดียวกันทารกหลายสิบคนนอนเรียงรายบนรถเข็นเด็ก ข้อมือมีป้ายชื่อรัดไว้ พยาบาลสาวสองคนกำลังสาละวนกับการดูแลเด็กอ่อนคนอื่นๆ คนเป็นพ่อยิ้มละมุนเมื่อเห็นเค้าหน้าของลูกสาวคนใหม่ของตนคล้ายภรรยาสาว และมีบางส่วนเหมือนเขาไม่น้อย ดวงตาคมทอประกายอบอุ่นเมื่อมองร่างน้อยนั้นอยู่นาน

ตอนที่ 64เพียงเธอที่ห่วงหา/2“คุณหวัง เอามันไปมัดไว้ตรงที่โล่งแจ้ง ให้มันตากแดดตากน้ำค้างจนกว่ามันจะขาดใจตาย” หลี่เจิ้งส่งมีดให้หวังไป่ฉี พร้อมสั่งการก่อนจะเดินออกไปจากที่แห่งนั้นมาเฟียหนุ่มเดินทางกลับมายังโรงพยาบาลอีกครั้ง เขาเปิดห้องพิเศษเพื่อนอนรอภรรยาที่ยังไม่ฟื้น เธอยังอยู่ในห้องปลอดเชื้อ ซึ่งไม่สามารถเข้าไปนอนเฝ้าได้ หลี่เจิ้งไม่อาจตัดใจกลับไปนอนที่บ้านของเขา เมื่อหัวใจยังเต็มไปด้วยความห่วงใยหลินหลินจนตาแข็งค้างแบบนี้ เขาขออยู่ใกล้เธอ รอคอยเวลาที่จะได้เห็นหน้าเธออีกครั้งยามเธอฟื้นขึ้นมา“หลินหลิน... ฉันจะไม่ยอมให้เวลาที่มีค่าของเราสูญเปล่าอีกแล้ว” เขาพึมพำ ขณะแนบหน้ามองผ่านกระจกไปยังร่างของภรรยาที่นอนอยู่ในห้องรักษานั้นเช้าวันรุ่งขึ้นคนเจ็บก็ฟื้นขึ้นมาท่ามกลางความดีใจของคนเฝ้ารอ แพทย์ผู้รักษามาแจ้งข่าวดีให้หลี่เจิ้งว่าอาการของหลินหลินอยู่ในขั้นปลอดภัย สามารถย้ายออกมาพักรักษาตัวในห้องปกติได้ มาเฟียหนุ่มรีบตามไปยังห้องพักของภรรยาสาว เขาเปิดประตูเข้าไปภายใน มองร่างบนเตียงด้วยแววตาโล่งใจเมื่อเห็นเธอฟื้นขึ้นมาแล้ว ร่างสูงเดินเข้าไปหาพร้อมกับรวบร่างนั้นมากอดไว้อย่างทะนุถนอม แผลจากกา

ตอนที่ 66.ช่วงเวลาดีๆ /1ใบหน้างามแดงซ่านมองสายตาวาววามของสามีอย่างกระดากใจ“ก็… เอ่อ... ฉันจะปั๊มนม คุณก็ออกไปก่อนเถอะ”หลี่เจิ้งตีหน้าเคร่งขยับลุกมานั่งบนขอบเตียง พร้อมเอื้อมมือมาหยิบเครื่องปั๊มนมมาดูใกล้ๆ เขาย่นคิ้วขณะอ่านวิธีใช้ มือหนาแกะของภายในออกมาดู ลักษณะของเครื่องปั๊มนมเหมือนแตร ปลายด้านหนึ่งเป็นพลาสติกปากบานสำหรับครอบบนทรวงอก อีกฝั่งเป็นยางนิ่มรูปทรงกลมเพื่อใช้บีบอัดลมทำหน้าที่สูบน้ำนมออกมา คนแกะเอามือบีบยางนิ่มเล่นแล้วเบ้ปาก“ฉันว่ามันน่าจะทำให้เจ็บนะหลินหลิน” เขาเปรยขึ้นหลินหลินกะพริบตาปริบๆ มองของในมือหนาอย่างลังเลใจ เมื่อได้ยินเขาบอกว่าเจ็บเจ้าตัวเริ่มใจฝ่อ นึกถึงตอนลูกน้อยดูดนมเธอขึ้นมามันเจ็บไม่น้อย เจ้าเครื่องปั๊มนี่น่าจะทำให้เธอเจ็บเหมือนกัน แต่ถ้าปล่อยให้ทรวงอกคัดแน่นแบบนี้เธอก็เจ็บอยู่ดี จะเลือกทางไหนไม่พ้นต้องเจ็บ“เจ็บก็ต้องทนค่ะ ฉันคัดหน้าอกจนแน่นไปหมดแล้ว อีกตั้งสี่ชั่วโมงกว่าจะให้นมลูกอีก”หลินหลินทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ จนคนเป็นสามีรู้สึกสงสาร เธอยังเด็กเหลือเกิน ยังไม่พร้อมรับมือกับการเป็นคุณแม่ก่อนวัยอันควร ตอนนี้ความทรงจำก็ย้อนไปตอนอายุสิบหก ความคิดอ่านยิ่

ตอนที่ 68.ช่วงเวลาดีๆ /3“ตามใจคุณเจิ้งเถอะค่ะ” เธอบอกเขา“ตามใจฉันจริงเหรอ” หลี่เจิ้งกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ ดวงตาคู่คมพราวระยับขึ้นมาหลินหลินร้อนๆ หนาวๆ เมื่อเห็นสายตาของอีกฝ่าย “ฉันหมายถึงตามใจคุณเรื่องที่คุณพูด ไม่ได้หมายถึงเรื่องอื่นด้วยนะ” เธอรีบท้วง หน้าตาแตกตื่นนับตั้งแต่วันนั้นที่เขาช่วยเธอปั๊มนม หลินหลินไม่ยอมให้เขาทำอะไรเกินเลยกับร่างกายของเธออีก แต่คนเอาแต่ใจตัวเองอย่างหลี่เจิ้งก็หาเรื่องตอดเล็กตอดน้อย จูบนิดหอมหน่อยไปได้เรื่อยๆ แม้จะยอมรับปากกับเธอแล้วว่าจะไม่ทำอะไรฝืนใจเธอ จนกว่าเธอจะฟื้นความทรงจำได้หมด ทว่าหลินหลินไม่เคยคลายความหวาดระแวงลง“ตื่นตูมไปได้น่าหลินหลิน ฉันไม่รังแกเธอหรอกน่า ถ้าเธอไม่เต็มใจ”หลี่เจิ้งส่ายหน้า อ่อนใจกับท่าทีหวาดระแวงของภรรยาสาว กิริยาของเธอเหมือนสาวน้อยไร้เดียงสาจนเขาไม่กล้าทำอะไรตามอำเภอใจนัก แต่ให้อยู่เฉยๆ โดยไม่แตะนิดหอมหน่อยให้ชื่นใจเขาก็ทำไม่ได้อีก ยามนี้ร่างงามอวบอิ่มผุดผ่องกว่าเดิมจนน่าหลงใหล เขาได้แต่มอง ได้แต่แอบลอบจูบตอนเธอหลับแค่นั้นเอง อยากทำอะไรมากกว่านี้ก็ไม่ได้ เพราะร่างกายของเธอยังไม่หายดี อีกทั้งเธอยังความจำเสื่อม จดจำเรื่องราวข

ตอนที่ 70. รื้อฟื้นความทรงจำ/2“ฉันกับคุณเรารักกันยังไงคะ คุณเคยแต่งงานและมีลูกมีภรรยามาก่อน ทำไมถึงมารักกับฉันได้ เราเจอกันหลังจากที่ภรรยาคุณตายเหรอคะ”หลินหลินเอ่ยถามคำถามคาใจที่เธอไม่สามารถหาคำตอบได้ แม้จะเคยถามจางหลงแต่น้องชายของเธอก็เลี่ยงไม่ยอมพูด คุณจันทร์ฉายก็ไม่เคยเอ่ยเรื่องภรรยาเก่าของหลี่เจิ้งให้รับรู้ หลี่ไท่หยางลูกชายของเขายิ่งไม่ยอมพูดกับเธอ หลินหลินหาคำตอบโดยแอบหลอกถามนางอุ่นคนเก่าคนแก่ของบ้าน รู้เพียงว่าภรรยาคนแรกของหลี่เจิ้งชื่อเพียงลดา ได้เสียชีวิตไปเมื่อปีก่อน นับจากเวลาที่ภรรยาของเขาเสียชีวิตจนถึงตอนนี้เพิ่งผ่านไปปีกว่าเท่านั้นหลี่เจิ้งทำหน้าปั้นยาก คำถามของเธอทำให้เขาหนักใจว่าถ้าบอกความจริงไปเธอจะเกลียดเขาหรือเปล่า มาเฟียหนุ่มหาคำตอบมาตอบภรรยาสาวไม่ได้ เลยได้แต่นิ่งเงียบ“บอกฉันมาสิคะฉันอยากรู้ ฉันเป็นเมียน้อยของคุณใช่ไหมคะ คุณถึงเพิ่งมาจดทะเบียนกับฉันตอนนี้”หลินหลินถามซ้ำอีก เมื่อแปลความเงียบของเขาไปในทางไม่ดี วิเคราะห์และคิดเอาเองว่าที่เขาไม่พูดเพราะเขากับเธอทำผิดศีลธรรม“คิดอะไรบ้าๆ ฟังนะหลินหลิน เธอไม่เคยเป็นเมียน้อยฉัน และฉันไม่เคยนอกใจลดา” จำเป็นต้องอธิบาย