"ขอบคุณพี่ชามากเลยนะคะที่ช่วยดูแลมาร์คินให้" "ไม่เป็นไร พี่เข้าใจว่าณิไม่อยากให้มาร์คินเห็นพ่อตัวเองในสภาพแบบนั้น เพราะมันจะพลอยทำให้เขาเศร้าไปด้วย" "ใช่ค่ะ มาร์คินเพิ่งมีความสุขเอง ณิไม่อยากให้ความสดใสของเขาถูกกลบด้วยน้ำตา เหมือนที่ณิกำลังเป็นอยู่"ณัชชาละสายตาจากมาร์คินที่วิ่งเล่นกับแฟนหนุ่มตัวเองมามองน้องสาว เธอเลื่อนมือไปลูบแผ่นหลังบางของณิชาอย่างอ่อนโยน เห็นณิชาเป็นแบบนี้ก็อดทำให้เธอหวนนึกถึงช่วงเวลาในวัยเด็ก ที่ณิชามาร้องห่มร้องไห้กับเธอเพราะโดนพี่ชายคนหล่อใจร้ายด้วย"ณิกลัวไหม""กลัวอะไรคะ""กลัวว่าแม็กซ์เวลล์เขาจะจำณิไม่ได้ขึ้นมาจริงๆ""กลัวสิคะ ณิไม่อยากให้แม็กซ์เวลล์ลืมณิ เหมือนที่เขา...เคยลืม""เขาเคยลืมณิเหรอ?" ณัชชาเลิกคิ้วถามด้วยความสงสัย"ตอนนั้นณิไม่รู้ว่าเขาประสบอุบัติเหตุแล้วทำให้ความจำเสื่อมจนจำณิไม่ได้ ทั้งที่เขาตั้งใจมาเซอร์ไพรส์วันเกิดณิ แต่ณิกลับทิ้งให้เขาเผชิญหน้าอยู่กับความทรมานคนเดียว""....""ถ้าณิรู้ ณิจะไม่ทิ้งเขา""ตอนนั้นณิยังเด็ก เลยไม่รู้อะไร อย่าโทษตัวเองเลยนะ""ณิรู้แล้วนะคะว่าทำไมวันนั้นพี่ชาถึงพูดเหมือนรู้จักแม็กซ์เวลล์ เพราะเขาเด็กผู้ชายคนนั้น"
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06 อ่านเพิ่มเติม