All Chapters of คุณหมอขา อย่าเย็นชานักเลย: Chapter 1 - Chapter 4

หลังจากวันนั้นหมอขิมก็ไม่ค่อยได้เข้ามาที่ห้องของเธอบ่อย เขาจะมาตรวจเฉพาะเวลาที่ลงตามรอบเท่านั้น และเข้ามาพร้อมกับพยาบาลราวๆสองถึงสามคนเสมอ “ยังปวดแผลอยู่ไหมครับ”“ปวดค่ะ และเริ่มคันๆแล้วค่ะ”“คัน??”“ค่ะ คันที่แผลค่ะ”“อ้อ…เดี๋ยวคุณจัดยาตัวนี้ให้เธอด้วยเอาไว้ทาจะได้ไม่ทิ้งแผลเป็น”“ค่ะคุณหมอ”“หมอคะ ทำไมวันนี้มาช้าจังเลยละคะ”“ตอนนี้ยังปวดหัวอยู่ไหมครับ”หมอขิมไม่ตอบคำถามเธอและถามคำถามที่เกี่ยวกับอาการป่วยเท่านั้น“ไม่ปวดแล้วค่ะ แต่ว่า…”“ถ้าอย่างนั้นบ่ายนี้หมอจะแกะผ้าพันแผลออกและเปลี่ยนเป็นพลาสเตอร์กันน้ำให้แทนจะได้ทำความสะอาดง่ายขึ้น”“หมอมาเปลี่ยนให้เองใช่ไหมคะ”“อาการอื่นเป็นยังไงบ้างครับ มีอาการอยากอาเจียนบ้างไหม”“ไม่ค่ะ ปกติดี”“อาหารละครับ มีแพ้อะไรไหม”“แพ้กุ้งอย่างเดียวนอกนั้นกินได้หมดค่ะ หมอชอบกินแซนด์วิชทูน่าไหมคะ”มินตรายังส่งสายตาหวานไปให้เขาโดยไม่สนใจพยาบาลสาวที่แอบขำอยู่ด้านหลังกับความพยายามของเธอ แต่ดูเหมือนว่าหมอกวินทร์จะไม่ใส่ใจเธอสักนิด“ต้องการอะไรเพิ่มเติมไหมครับ”“อย่างอื่นไม่เอา แต่หมอเลิกงานกี่โมงคะ”“พยาบาลพิเศษต้องการไหมครับ”“ไม่เอาค่ะ แค่หมอแวะมาบ่อยๆก็พอ

“คุณมีสิทธิ์ที่จะฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายในครั้งนี้ เขาทำคุณบาดเจ็บ และยังรับผิดชอบจ่ายค่ารักษาพยาบาลคุณทั้งหมด”“ว่ายังไงนะคะคุณหมอ คุณบอกว่า…”“ใช่ครับ เขารับผิดชอบจ่ายค่ารักษาทั้งหมดของคุณให้กับทางโรงพยาบาลและ..”“ฉันไม่รับ ฉันจะจ่ายค่ารักษาเองค่ะ”“แต่ว่าทางโรงพยาบาลออกใบเสร็จ…”“พวกคุณจะทำอย่างไรฉันไม่สน แต่ฉันไม่รับความช่วยเหลือใดๆจากเขาทั้งนั้น”“แต่ว่า เขาเป็น…”“คุณหมอคะ มีีนเหนื่อยแล้ว หมอช่วยจัดการเรื่องนี้แทนมีนทีนะคะ เงินนั่นจะเอาไปที่ไหนก็ทำไป แต่มีนยืนยันว่าจะจ่ายค่ารักษาพยาบาลเองทุกบาททุกสตางค์”“คุณแน่ใจแล้วนะว่า…”มินตราล้มตัวลงอย่างเหนื่อยล้าและหันหลังให้กับเขาและไม่พูดอะไรอีก เขาไม่เคยเห็นเธอเงียบแบบนี้มาก่อน เธออยู่โรงพยาบาลนี้มาเกือบหนึ่งสัปดาห์ เขาชินกับการที่เธอยั่วโมโหและคอยถามเขาไม่หยุดแบบนั้น แต่พอเห็นเธอในสภาพนี้กลับรู้สึกแปลกๆ แต่นี่เป็นเรื่องในครอบครัว ซึ่งนั่นไม่เกี่ยวกับเขา“ถ้าอย่างนั้นหมอจะจัดการให้เอง เอาเป็นว่าหมอจะนำเอกสารที่เขาจ่ายค่ารักษามาให้คุณและเคลมเงินคืนกันไปก็แล้วกันนะครับ เพราะเอกสารและใบเสร็จออกมาแล้ว”“ขอบคุณค่ะ”กวินทร์เดินออกมาจากห้อง