Lahat ng Kabanata ng คนหลงเด็ก: Kabanata 11 - Kabanata 20

Foei Partกว่าจะพาร่างของเบญจาที่เมาไม่รู้เรื่องมาถึงห้องได้ ถ้าเมาแล้วหลับเฉยๆ ผมก็จะไม่ว่าเลย แต่เธอเล่นดิ้นเอามือฟาดหัวผมไปตั้งหลายครั้งผั๊วะ!ครั้งนี้ก็เช่นกัน สาบานว่าเป็นเพราะเมา ไม่ใช่ว่าแกล้งทำร้ายร่างกายผมหรอกนะ ใจเย็นไว้ไอ้เฟย นี่มันคนเมา ท่องไว้... คนเมา"อื้อ ร้อน"ผมมองร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงอย่างสบาย เหงื่อตามกรอบหน้าผุดขึ้นมาเล็กน้อย คงจะร้อนจริงๆ แหละ ผมหยิบรีโมทแอร์ขึ้นมาลดอุณหภูมิห้อง"เหมือนกูเลี้ยงลูกฉิบหาย"ผมตบหน้าผากตัวเองเบาๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องเพื่อออกไปเอากะลังมังใบเล็กแล้วผ้าผืนเล็ก หวังจะมาเช็ดตัวให้เธอ หวังจะให้เธอนอนสบายตัวมากขึ้น"นอนดีๆ"ผมบอกคนที่นอนหลับอย่างไม่รู้เรื่องราว แต่เธอนอนดิ้นหนีความเปียกชื้นของผ้าที่ลูบไล้ตามร่างกาย ผมไม่ใช่สุภาพบุรุษพอที่จะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ อีกอย่างไม่อยากเห็นอะไรที่มันทำให้อารมณ์ขึ้น แค่เช็ดตัวก็เกินพอแล้ว อ้อ เช็ดหน้าลบเครื่องสำอางให้อีกด้วย -..-"หนาว""เดี๋ยวหนาวเดี๋ยวร้อน อะไรของเธอวะ"ผมหยิบรีโมทแอร์กดเพิ่มอุณหภูมิให้เป็นปกติ ก่อนจะเก็บของและปิดไฟห้องนอนให้เธอ พรุ่งนี้ไม่ต้องไปเรียนมันแล้วล่ะ ดูท่าเจ้าตัวคงจะเมาค

เมื่อถึงเวลาเลิกเรียนพี่เฟยก็มารับที่หน้าโรงเรียนเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือบรรยากาศภายในรถที่มีแต่ความเงียบกริบ ฉันไม่พูดเขาก็ไม่พูดRrrr Rrrrเสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้นส่งผลให้คนข้างๆ หันมามองหน้าฉันเล็กน้อยก่อนจะสนใจกับการขับรถต่อ ฉันเลยกดรับสายพี่ริท"อะไรคะเนี่ย เพิ่งเจอหนูเมื่อวานเอง วันนี้คิดถึงหรอคะถึงได้โทรหา"บรื้น....ทันทีที่ฉันพูดทักคนปลายสาย คนข้างๆ ก็เกิดบ้าอะไรไม่รู้เหยียบคันเร่งเพิ่มความเร็วไปอีก(เลิกเรียนแล้วหรอ มาทานข้าวที่บ้านหน่อยสิ พ่อพี่จะคุยด้วย)"หนูเลิกเรียนแล้วค่ะ ให้ไปตอนนี้เลยหรอคะ"(เย็นๆ หนะ เดี๋ยวพี่เข้าไปรับ)"คือว่า"(อยู่กับมันสินะ พามันมาด้วยก็ได้)"จะไม่มีปัญหากันหรอคะ"(ไม่มีหรอก)"โอเคค่ะ งั้นเดี๋ยวหนูออกไปเลยดีกว่า" หลังจากกดวางสายฉันก็เก็บโทรเข้ากระเป๋าก่อนจะหันไปมองคนข้างๆ ที่มองฉันอยู่ก่อนแล้ว"คนสำคัญโทรมางั้นสิ""ใช่ค่ะ พอดีทางนั้นเขาชวนไปกินข้าวที่บ้าน""เหอะ ก็ไปสิ""งั้นพี่จอดข้างหน้าให้หนูหน่อย เดี๋ยวหนูโบกแท็กซี่ไปเอง""ไปทำไมแท็กซี่ เดี๋ยวฉันพาไปเอง"พอพี่เฟยบอกว่าจะพาไปฉันก็จัดการบอกทางไปยังบ้านคุณลุงที่อยู่ไม่ไกลจากที่นี่สักเท่าไหร่ นั่งร

หลังจากที่พี่เฟยปล่อยฉันเป็นอิสระแล้ว ฉันก็หอบข้าวของที่อยู่ข้างนอกเข้าห้องตัวเองพร้อมล็อคประตูอย่างแน่นหนา ฉันจัดการอาบน้ำแต่งตัวเตรียมพร้อมที่จะนอนแล้วแต่กลับมีสายเรียกเข้าจากคุณแม่ทำให้ฉันกดรับสายในทันที"ค่ะ คุณแม่"(เป็นไงบ้างลูก)"สบายดีค่ะ คุณแม่ละคะ"(ราบรื่นดีเลย เนี่ย พ่อกับแม่คงได้กลับบ้านก่อนกำหนด)"จริงหรอคะ หนูคิดถึงคุณพ่อคุณแม่มากเลย"(ปากหวานเสียจริงเลย เอาไว้แม่ถามคุณพ่อเขาอีกครั้งก่อนว่าจะกลับบ้านเมื่อไหร่ดี)"ได้เลยค่ะ"(อย่าดื้อกับพี่เขานะลูก)"แม่อะ ห่วงแต่พี่เฟย ไม่หวงหนูบ้างเลย"(น้อยใจไปได้ลูกคนนี้นิ แม่ก็ห่วงเรามากนั่นแหละ นอนเถอะ พรุ่งนี้ต้องไปเรียนแต่เช้า)"ค่ะ ฝันดีนะคะ ฝากบอกคุณพ่อด้วย"(ได้จ้า)วางสายจากคุณแม่เสร็จฉันก็นอนคิดอยู่บนเตียงเรื่อยเปื่อย ถ้าคุณพ่อคุณแม่กลับเร็วฉันก็กลับไปอยู่ที่บ้านได้เร็ว พี่เฟยคงจะดีใจสินะที่ฉันจะได้ไปอยู่ที่บ้านแล้ว พอคิดแบบนี้ก็รู้สึกเจ็บปวดที่หัวใจ"วันนี้เย็นฉันไม่ว่างนะ" พี่เฟยขับรถมาจอดรถที่หน้าโรงเรียนฉันเหมือนทุกวัน"นั่งแท็กซี่กลับเองได้ แค่นี้สบายมาก""อือ ถ้าตังไม่พอก็บอกเดี๋ยวจะโอนให้""ค่ะ" ฉันเปิดประตูรถลงเดินเข

หลังจากผ่านวันนั้นมาฉันกับพี่เฟยก็ยังคงทำตัวตามปกติเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือเขาจ้องจะกินฉันทุกครั้งที่มีโอกาส แต่ก็โดนฉันฟาดกลับทุกครั้งที่เขาทำตัวรุ่มร่ามกับฉันเช่นกัน วันนี้เป็นวันที่พี่เฟยฝึกงานวันสุดท้ายแล้ว เขาบอกว่าตอนเย็นไม่ว่างมารับ เพราะจะต้องไปฉลองกับทางบริษัท ซึ่งก็ไม่ได้ว่าอะไรฉันกลับเองได้สบายมาก"มึง ไปตี้อีกป่ะ""ตี้อะไรของมึงอีก ครั้งที่แล้วกูก็จะตายแล้วนะ" ฉันบอกเฌอมันไปว่าฉันนั้นถูกพี่เฟยกินไปแล้ว มันก็กรี๊ดกร๊าดดี๊ด๊าเหลือเกิน แถมยังถามฉันอีกว่าเขาแซ่บไหม ซึ่งอันนี้ฉันไม่ได้ตอบไปว่าเขาหน่ะ... โคตรแซ่บเลย"มึงอะทิ้งกูแล้วไปจบที่เตียงกับพี่เฟย""กูไม่ได้ทิ้งมึง กูโดนลาก""เออ ก็เหมือนกันนั่นแหละ""สรุปว่ามึงจะไปให้ได้""ถูกต้องค่ะ ใกล้จะสอบไฟนอลขึ้นมาทุกทีละ กูอยากระบายก่อนสอบไงเพื่อนรัก" เฌอยกแขนขึ้นมาคล้องคอฉัน แถมหอมแก้มจนฉันขนลุกไปหมด ไม่ใช่ไม่เคยถูกมันหอมนะ โดนบ่อยแต่ฉันก็ไม่ชินสักทีไง"เออ ไปก็ไป ผับแฟนพี่มึงใช่ป่ะ""ใช่แล้วค่ะ 3 ทุ่มเจอกันที่ร้านนะคะ"เลิกเรียนเสร็จฉันก็โบกแท็กซี่กลับคอนโดเลยทันที เปิดตู้เสื้อผ้าหาชุดที่จะใส่ไปเที่ยวคืนนี้ ถอนหายใจเฮือกใหญ่ หยิบเ

ใช้ชีวิตปกติจนมาถึงช่วงที่ฉันจะต้องสอบไฟนอลแล้ว โดยมีพี่เฟยคอยติวให้ฉันทุกวันทุกวิชา เขาเรียนจบเรียบร้อยแล้วแถมยังต้องเข้าไปเรียนรู้งานในบริษัทของครอบครัวอีก อีกหนึ่งเรื่องเลยก็คือพ่อกับแม่ฉันจะกลับมาที่ไทยในอีกสองสัปดาห์ข้างหน้า ฉันก็ยังไม่ได้บอกพี่เฟยเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันคิดไว้แล้วว่าเราควรจะจากกันด้วยดี หลังจากไฟนอลเสร็จสิ้นฉันจะบินไป LA ทันที"เหม่ออะไร เข้าใจที่ฉันอธิบายไหมเนี่ย""ฮะ ถึงพี่ไม่อธิบายหนูก็รู้อยู่แล้วแหละ" ฉันเบะปากใส่พี่เฟยก่อนจะอ่านหนังสือต่อโดยมีพี่เฟยคอยดูอยู่ข้างๆ"ถ้าเธอสอบไฟนอลเสร็จเมื่อไหร่ ฉันจะพาไปญี่ปุ่นเลยอะ""คิดว่าเอาที่เที่ยวมาล่อแล้วหนูจะไปหรอ""แล้วไปไหม""ขอคิดดูก่อน" ฉันบอกเขาไปแบบนั้นแหละ เพราะยังไงเราก็ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันอีกแล้ว"ไม่ให้คิด แต่เธอต้องไป""บังคับกันนี่หว่า""เออ ฉันบังคับ อ่านเสร็จยัง ไปนอนได้แล้ว""เสร็จแล้วค่ะ" ฉันเก็บหนังสือก่อนจะเดินเข้าห้องของตัวเองโดยมีพี่เฟยเดินตามเข้ามาในห้องด้วย"เดินตามหนูเข้ามาทำไมเนี่ย ห้องพี่อยู่ทางนู้น"ฉันชี้นิ้วไปที่ข้างนอก ส่วนพี่เฟยก็ยักไหล่อย่างไม่สนใจก่อนจะเดินไปทิ้งตัวนอนลงบนเตียงฉัน เดี๋ยว