All Chapters of คนหลงเด็ก: Chapter 21 - Chapter 30

เมื่อเดินทางมาถึงจุดหมายปลายทางแล้วผมจัดการมาเช็คอินเข้าโรงแรม ไม่รู้ว่าเบญจาอยู่ที่โรงแรมไหน คงจะต้องทำการติดต่อเพื่อนของเธอก่อน แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าเพื่อนของเธอจะเกลียดผมไปแล้วด้วยหรือยัง..."เฮ้อ..."ผมถอนหายใจรอบที่ล้าน ก่อนจะนำของในกระเป๋าเดินทางมาจัดเรียงในห้องให้เรียบร้อย มือก็ทำการกดโทรศัพท์ส่งข้อความไปหาเฌอเพื่อนของเบญจา ผมมีช่องทางการติดต่อของเฌอตั้งแต่ตอนที่เบญจามาอยู่ภายใต้ความดูแลของผม ซึ่งไม่นานข้อความของเฌอก็ถูกตอบกลับมาด้วยคำต่อว่าผมยาวเหยียด โอเค เธอรักเพื่อนของเธอมากถึงได้ด่าผมขนาดนี้ผมจัดการขอเบอร์ติดต่อของเบญจาและของเฌอไว้ ผมได้ทำการกดโทรหาเฌอในทันทีเพื่อพูดความจริงและเล่าให้เธอฟัง ช่วงแรกเฌอไม่ยอมฟังผม เอาแต่ต่อว่าผมอย่างเดียว โชคดีหน่อยที่เธอฟังและเข้าใจในภายหลัง พร้อมกับสัญญาว่าจะยอมช่วยเหลือผมรู้จากเฌอมาว่าวันนั้นเบญจาและเธอเองตามผมที่ไปซื้อสร้อยกับชีตาห์ และเธอสองคนก็เข้าใจผมผิดว่าผมกับชีตาห์นั้นเป็นแฟนกัน นั่นเลยทำให้เบญจาหนีผมมาจนถึงทุกวันนี้ ผมต้องรีบทำอะไรสักอย่างแล้วก่อนที่เบญจาจะหนีผมไปไกลมากกว่าเดิม...Foei EndCher Partสวัสดีค่ะ ฉันเฌอเพื่อนรักแสนส

รู้สึกถึงความยุบของเตียงอีกฝากฝั่ง คงจะเป็นพี่เฟยนั่นแหละที่นอนลงข้างๆ ฉันจึก! จึก!"นี่ คลุมทั้งหัวแบบนั้นหายใจออกหรอ""ออกไม่ออกก็เรื่องของหนูสิ""เห็นหุ่นฉันแล้วมีอารมณ์หรอไง เอ้ะ! หรือว่าเห็นน้องเฟยน้อย" น้องเฟยน้อย? กล้าเรียกมากเลยนะน้องเฟยน้อยเนี่ย มันควรเรียกว่ามังกรเฟยมากกว่าเถอะถ้าจะใหญ่เกินมาตรฐานชายไทยขนาดนั้น...พรึ่บ!"อย่ามาทะลึ่ง""ฉันยังไม่ได้ทะลึ่งเลยนะ""ทุบสักทีดีไหม อื้อ~"ฉันที่เตรียมกำปั้นหวังจะทุบตีเขาแต่ต้องค้างกลางอากาศเพราะพี่เฟยประกบริมฝีปากทาบลงมา ความเคยชินและความคุ้นเคยส่งผลให้ฉันเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบอันหอมหวานของเขา เหมือนถูกมอมเมาด้วยรสจูบ"อื้อ~" ฉันส่งเสียงในลำคออีกครั้งเมื่อมือของพี่เฟยได้ลุกล้ำเข้ามาในเสื้อเพื่อกอบกุมเต้าอวบของฉัน ไม่ ฉันจะไม่ยอมเขาอีกเด็ดขาดปึก! ปึก!ฉันทุบหลังพี่เฟยเมื่อรู้สึกว่าตัวเองเริ่มจะขาดอากาศหายใจ เขาที่เริ่มรู้ตัวก็ผละออกพร้อมกับกัดริมฝีปากล่างของตัวเอง"อึก! จะฆ่ากันเลยหรอไง""ไม่มีใครตายเพราะจูบหรอก""มือเนี่ย เอาออกเลยนะ" ฉันชี้ไปที่หน้าอกของตัวเองที่มีมือของพี่เฟยกอบกุมเต้าอวบอยู่หนึ่งข้าง"ไม่""ไม่ปล่อยใช่ไหมคะ""

คอนโดพี่เฟยเป็นสถานที่ที่ฉันย้ายมาอยู่เป็นครั้งที่สาม ย้ายเข้าย้ายออกอยู่นั่นแหละ ฉันอยากไปอยู่ที่บ้านมากกว่านะ แต่แม่ฉันไล่ให้มาอยู่ที่นี่กับเขาน่ะสิ"จะเดินไปไหน""ก็เข้าห้องหนูไง ขอกระเป๋าคืนด้วย""ใครบอกให้เธอนอนห้องนั้น นอนห้องฉันต่างหาก""จะบ้าหรอไง ไม่เอาอะ""ก็เธอเป็นเมียฉันนะ จะให้ฉันนอนกอดหมอนข้างเหมือนเดิมหรอไง""ใช่""ใจร้ายว่ะ" พี่เฟยทำหน้าสลดก่อนจะลากกระเป๋าฉันเข้าไปในห้องของเขา แต่เดี๋ยวนะ... ทำหน้าสลดเสียใจแต่ลากกระเป๋าฉันไปด้วยคืออะไรก่อน -..-"ทำหน้าสลดแต่ลากกระเป๋าหนูเข้าห้องเนี่ยนะ""อือ อยากให้เธอง้อ""ประสาท""จัดกระเป๋าก่อนก็แล้วกัน" พี่เฟยเขาฟังฉันซะที่ไหน แถมยังเปิดกระเป๋าเดินทางอย่างหน้าตาเฉย"พี่ไปอาบน้ำเถอะ หนูจัดของเอง""ไม่เอาจะช่วย""อย่ามาดื้อ พักผ่อนบ้างเถอะ""งั้นจัดไปก่อน อาบน้ำเสร็จแล้วจะมาช่วย"ฉันพยักหน้าก่อนจะหยิบเสื้อผ้ามาแขวนไว้ในตู้คนละครึ่งกับพี่เฟย ชุดชั้นในนี่คงจะต้องใส่คนละลิ้นชัก จัดของจนเสร็จแล้วก็ยังไม่มีวี่แววของคนที่เข้าไปอาบน้ำ ฉันเอาหูแนบประตูห้องน้ำก็พบกับความเงียบงัน ไม่ใช่ว่าหลับในห้องน้ำไปแล้วนะปัง! ปัง!"อาบน้ำหรือเข้าไปนอน""

พอถึงห้องฉันก็ให้พี่เฟยไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเลย เขาจะได้สบายตัวมากกว่าชุดสูทที่ใส่ไปทำงานอยู่แบบนี้"อยากกินอะไร""อะไรก็ได้ค่ะ หนูคิดไม่ออก""อะไรก็ได้มันทำให้พี่สั่งยากนะ""มาม่าต้มหนูก็กินได้""ไม่เอามาม่า ไม่มีประโยชน์""งั้นตามใจพี่เลยค่ะ หนูกินได้หมด""งั้นกินพี่ไหมล่ะ" ไม่พูดเปล่าแถมส่งยิ้มกว้างโชว์ฟันขาวสวย 28 ซี่ ทำไมถึงมี 28 ซี่นะหรอ ตัดฟันคุดออกไป 4 ซี่ไง"กินพี่แล้วหนูจะอิ่มไหมคะ?" ฉันบอกไปด้วยความไร้เดียงสาทั้งที่ใจก็รู้แหละว่ากินพี่เฟยแล้วมันไม่อิ่มเท่าข้าว แต่ก็น่าจะมีความสุข :)"อิ่มไปทั้งตัวและหัวใจเลยครับ""อย่า...""อย่าอะไร" พี่เฟยทำหน้างุนงงก่อนจะมองฉันด้วยความสงสัย ฉันยกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจก่อนจะตอบไปว่า"อย่ารอช้า รีบมาให้หนูกินสิ""หึ ปฏิเสธพี่ไม่ได้แล้วนะ""อื้อ~" ฉันโดนจู่โจมด้วยรสจูบแสนหวานหอม ริมฝีปากถูกเขาบดคลึงอย่างร้อนแรงจนรู้สึกแสบยิบๆ"หวานไปทั้งตัว""อย่ามาชมได้ไหม มันเขินนะ" แค่นี้ฉันก็อายม้วนจะแย่อยู่แล้ว คนบ้าเอ้ย มาชมกันตอนที่จะมีอะไรกันเนี่ยนะ"เวลาหนูเขินมันน่ารักดี""พอค่ะ ถ้ายังชมอยู่แบบนี้ หนูจะไม่ยอมพี่แล้วนะ""โอเคครับ ไปที่เตียงดีกว่า"ฉ

Foei Partวันนี้เราสองคนตกลงจะไปโตเกียวดิสนีย์แลนด์ เห็นเธอบ่นว่าอยากเห็นขบวนพาเหรดสุดอลังการของที่นี่ โดยใน 1 วันจะมีขบวนพาเหรด 2 รอบเท่านั้น ใครมาที่นี่ก็ควรเช็ครอบกันให้ดีๆ ก่อนมานะครับ"ร้อนไหม แดดแรงนิดหน่อยนะวันนี้" ผมถามคนข้างๆ เมื่อเราเดินกันมาจนถึงหน้าประตูทางเข้าโตเกียวดิสนีย์แลนด์"ไม่เท่าไหร่ค่ะ อากาศดีกว่าประเทศไทยเยอะเลย""ไปตรงไหนก่อนดี""ไปถ่ายรูปกับประสาทดิสนีย์กันค่ะ""ตามใจหนูเลย""งั้นไปกันเถอะ" เบญจาเธอดูตื่นเต้นมาก คว้ามือผมได้ก่อนจะรีบเดินไปยังปราสาทที่ตั้งอยู่ไม่ไกล ผมเผลอยิ้มให้กับความน่ารักดุ๊กดิ๊กของเธอ :)"ยิ้มอะไรคะ" เธอหันมาถามทำให้ผมส่ายหน้าตอบกลับไป"ไม่มีอะไรครับ หนูไปยืนเถอะ เดี๋ยวพี่ถ่ายรูปให้""ถ่ายให้หนูสวยๆ นะ รู้ไหม""ถึงหนูไม่ถ่ายก็สวยอยู่แล้ว""บ้า... มาชมกันตรงๆ ได้ไง ถ่ายรูปเร็วๆ เลยค่ะ" เบญจาหน้าแดงยืนบิดตัวด้วยความเขินอายก่อนจะเริ่มโพสต์ท่าให้ผมถ่ายรูป ซึ่งผมก็กดถ่ายเธอรัวๆ ทุกอิริยาบท มีทั้งรูปดีและรูปหน้าเหวอ"พี่เฟย ถ่ายดีๆ สิ""ดีแล้วเนี่ย""พี่ไปยืนบ้างไป เดี๋ยวหนูถ่ายให้""ไม่เอาอ่ะ พี่อยากเป็นตากล้องให้หนูมากกว่า" ผมส่งยิ้มให้เธอที่ย