เข้าสู่ระบบแชร์
คิดไปเอง
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-26 20:36:55
บทที่เกี่ยวข้อง
คนหลงเด็ก ใจเต้นแรง
"กินข้าวต้มไหม" พี่เฟยถามเมื่อตอนนี้เรากำลังอยู่บนรถที่จุดมุ่งหมายปลายทางคือโรงเรียนของฉันเอง"ไม่หิว""แต่ฉันหิว และจะกินด้วย เธอมีปัญหาอะไรไหม""แล้วจะถามหนูทำไม""เธอจะต้องกินด้วย""เหอะ" ชอบนักนะไอ้การบังคับฉันเนี่ย แต่สุดท้ายฉันก็ยอมเขาแต่โดยดี สั่งข้าวต้มหมูมา กลิ่นหอมโชยเข้าจมูกส่งผลให้ท้องร้องขึ้นมาโครกคราก~"หึ ไม่หิวเลยเนอะ""ก็ตอนแรกมันไม่หิวไง" ฉันเบะปากใส่พี่เฟยที่นั่งอยู่ตรงกันข้ามก่อนจะตักข้าวต้มร้อนๆ ขึ้นมาเป่าก่อนจะเอาเข้าปาก หือ... อร่อยอะ"อร่อยไหม""อือ" พี่เฟยยกยิ้มมุมปากอย่างชอบใจเมื่อเห็นฉันตักข้าวต้มใส่ปากตลอด โดยไม่มีเสียงพูดคุยจากฉันสักคำ"สิ้นเดือนนี้ฉันฝึกงานเสร็จ อยากไปเที่ยวไหน""หือ เที่ยวหรอ""อือ" ไม่รู้สิอยากไปทั้งทะเลและภูเขา เพราะฉันไม่ค่อยได้เที่ยวในประเทศไทย ส่วนมากก็จะไปเที่ยวต่างประเทศซะมากกว่า"ไม่รู้สิ อยากไปทั้งทะเลและภูเขา""โลภมาก งั้นไปทะเลดีกว่า""เป็นความคิดที่ดีค่ะ หนูไม่ได้ใส่บิกินี่นานแล้วด้วย""เหอะ จะใส่ทำไม มีอะไรให้โชว์""มีก็แล้วกัน" ซึ่งเขาก็เคยเห็นมาแล้วนี่ทั้งตัวเลย"ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ไปเชียงใหม่แทนดีกว่า" พี่เฟยพูดพร้อมผิวปาก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26คนหลงเด็ก ลงโทษเด็กน้อย
หลังจากที่พี่เฟยปล่อยฉันเป็นอิสระแล้ว ฉันก็หอบข้าวของที่อยู่ข้างนอกเข้าห้องตัวเองพร้อมล็อคประตูอย่างแน่นหนา ฉันจัดการอาบน้ำแต่งตัวเตรียมพร้อมที่จะนอนแล้วแต่กลับมีสายเรียกเข้าจากคุณแม่ทำให้ฉันกดรับสายในทันที"ค่ะ คุณแม่"(เป็นไงบ้างลูก)"สบายดีค่ะ คุณแม่ละคะ"(ราบรื่นดีเลย เนี่ย พ่อกับแม่คงได้กลับบ้านก่อนกำหนด)"จริงหรอคะ หนูคิดถึงคุณพ่อคุณแม่มากเลย"(ปากหวานเสียจริงเลย เอาไว้แม่ถามคุณพ่อเขาอีกครั้งก่อนว่าจะกลับบ้านเมื่อไหร่ดี)"ได้เลยค่ะ"(อย่าดื้อกับพี่เขานะลูก)"แม่อะ ห่วงแต่พี่เฟย ไม่หวงหนูบ้างเลย"(น้อยใจไปได้ลูกคนนี้นิ แม่ก็ห่วงเรามากนั่นแหละ นอนเถอะ พรุ่งนี้ต้องไปเรียนแต่เช้า)"ค่ะ ฝันดีนะคะ ฝากบอกคุณพ่อด้วย"(ได้จ้า)วางสายจากคุณแม่เสร็จฉันก็นอนคิดอยู่บนเตียงเรื่อยเปื่อย ถ้าคุณพ่อคุณแม่กลับเร็วฉันก็กลับไปอยู่ที่บ้านได้เร็ว พี่เฟยคงจะดีใจสินะที่ฉันจะได้ไปอยู่ที่บ้านแล้ว พอคิดแบบนี้ก็รู้สึกเจ็บปวดที่หัวใจ"วันนี้เย็นฉันไม่ว่างนะ" พี่เฟยขับรถมาจอดรถที่หน้าโรงเรียนฉันเหมือนทุกวัน"นั่งแท็กซี่กลับเองได้ แค่นี้สบายมาก""อือ ถ้าตังไม่พอก็บอกเดี๋ยวจะโอนให้""ค่ะ" ฉันเปิดประตูรถลงเดินเข
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26คนหลงเด็ก หึงหวง
วันนี้วันเสาร์และแน่นอนว่าฉันตื่นสาย แถมคนที่นอนกอดอยู่ข้างๆ ก็ยังไม่ตื่นเลย พอนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนใบหน้าก็ร้อนผ่าวขึ้นมา"ตื่นมาแล้วหน้าแดงแบบนี้เธอคิดเรื่องลามกอยู่ใช่ไหม" ฉันหลุดจากความคิดก่อนจะหันไปมองพี่เฟยที่นอนมองฉันอยู่"อะไร ใครคิดอะไร ปล่อยได้แล้วจะไปอาบน้ำ""ไม่ปล่อย""อย่ามาเอาแต่ใจนะ""งั้นเอาเธอก็ได้""ทะลึ่ง!"ตุบ!ฉันทุบหน้าอกพี่เฟยก่อนจะดิ้นหนี แต่คนหน้าด้านหน้าทนอย่างเขานะหรอ... ไม่ยอมปล่อยแถมตวัดขามาพาดตัวฉันไว้อีกต่างหาก"หน้าด้าน""หน้าด้านแล้วจะทำไม" พี่เฟยยักคิ้วอย่างกวนๆ"เหอะ""แล้วเมื่อคืนใครให้เธอไปเที่ยวฮะ""แล้วทำไมต้องขออนุญาตด้วย ทีพี่ยังไปได้เลย" ฉันตอบออกไปตามความจริง เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยทำไมต้องขออนุญาตด้วยล่ะ"ฉันโตแล้ว แต่เธอยังเด็ก""อ๋อ โตพอที่จะจูบผู้หญิงในที่สาธารณะและลากไปต่อกันที่ห้องสินะ""เบญจา""ทำไม พูดแทงใจดำหรอไง""ฉันไม่ได้จะไปต่อกันที่ห้องสักหน่อย ฉันแค่โดนดึงไปจูบ""โดนดึง แต่ก็ไม่ปฏิเสธ""ก็อารมณ์มันพาไป""เหอะ เรื่องเมื่อคืนอารมณ์ก็พาไปสินะ ปล่อยนะ จะกลับห้อง"ตุบ! ตุบ! ตุบ!ฉันทุบหน้าอกพี่เฟยอย่างโมโห เหอะ! ไอ้คนนิสัยไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26คนหลงเด็ก เด็กหนีเที่ยว
หลังจากผ่านวันนั้นมาฉันกับพี่เฟยก็ยังคงทำตัวตามปกติเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือเขาจ้องจะกินฉันทุกครั้งที่มีโอกาส แต่ก็โดนฉันฟาดกลับทุกครั้งที่เขาทำตัวรุ่มร่ามกับฉันเช่นกัน วันนี้เป็นวันที่พี่เฟยฝึกงานวันสุดท้ายแล้ว เขาบอกว่าตอนเย็นไม่ว่างมารับ เพราะจะต้องไปฉลองกับทางบริษัท ซึ่งก็ไม่ได้ว่าอะไรฉันกลับเองได้สบายมาก"มึง ไปตี้อีกป่ะ""ตี้อะไรของมึงอีก ครั้งที่แล้วกูก็จะตายแล้วนะ" ฉันบอกเฌอมันไปว่าฉันนั้นถูกพี่เฟยกินไปแล้ว มันก็กรี๊ดกร๊าดดี๊ด๊าเหลือเกิน แถมยังถามฉันอีกว่าเขาแซ่บไหม ซึ่งอันนี้ฉันไม่ได้ตอบไปว่าเขาหน่ะ... โคตรแซ่บเลย"มึงอะทิ้งกูแล้วไปจบที่เตียงกับพี่เฟย""กูไม่ได้ทิ้งมึง กูโดนลาก""เออ ก็เหมือนกันนั่นแหละ""สรุปว่ามึงจะไปให้ได้""ถูกต้องค่ะ ใกล้จะสอบไฟนอลขึ้นมาทุกทีละ กูอยากระบายก่อนสอบไงเพื่อนรัก" เฌอยกแขนขึ้นมาคล้องคอฉัน แถมหอมแก้มจนฉันขนลุกไปหมด ไม่ใช่ไม่เคยถูกมันหอมนะ โดนบ่อยแต่ฉันก็ไม่ชินสักทีไง"เออ ไปก็ไป ผับแฟนพี่มึงใช่ป่ะ""ใช่แล้วค่ะ 3 ทุ่มเจอกันที่ร้านนะคะ"เลิกเรียนเสร็จฉันก็โบกแท็กซี่กลับคอนโดเลยทันที เปิดตู้เสื้อผ้าหาชุดที่จะใส่ไปเที่ยวคืนนี้ ถอนหายใจเฮือกใหญ่ หยิบเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26คนหลงเด็ก กินน้ำ
พี่เฟยออกจากห้องของตัวเองก่อนจะมานั่งลงข้างๆ ฉันเหลือบมองเขาเล็กน้อยก่อนจะกินข้าวต่ออย่างไม่สนใจ"พรุ่งนี้อยากไปเที่ยวไหนไหม""พี่ไปเคลียร์งานเถอะ เคลียร์งานเสร็จค่อยไปเที่ยวทีเดียว""เธอจะไม่เหงาหรอ""ไม่เหงา" ฉันตอบก่อนจะลุกเดินนำกล่องข้าวเปล่าไปทิ้งขยะในครัว โดยมีสายตาของพี่เฟยมองตามอยู่ตลอด"มองอะไรของพี่เนี่ย""อยากมอง" พี่เฟยพูดก่อนจะดึงตัวฉันให้ไปซบที่อก ทำไมวันนี้มาแปลกๆ ไม่ใช่ว่าโดนพี่ไทเกอร์เป่าหูมาหรอกนะ"มาแปลกนะ""แปลกหรอ""อือ ไม่ใช่ว่าโดนพี่ไทเกอร์เป่าหูมาหรอกนะ""เปล่า" ต่างคนต่างเงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจของทั้งสองคน แต่ละคนอยู่ในภวังค์ความคิดของตัวเอง"ไปอาบน้ำเถอะ ดึกแล้ว""อือ"ฉันผละตัวเองออกจากอกแกร่งก่อนจะเก็บของเข้าห้องของตัวเอง อาบน้ำแต่งตัวแล้วมานอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง นอนเล่นโทรศัพท์จนเวลาล่วงเลยเกือบจะตีหนึ่ง ออกไปกินน้ำข้างนอกสักหน่อยดีกว่า ตอนนอนจะได้ไม่ฝันว่าขาดน้ำตาย ฉันเดินออกมากินน้ำท่ามกลางความมืด"ยังไม่นอนอีก""โอ้ย ตกใจหมดเลย" ฉันรีบวางแก้วน้ำลงก่อนจะลูบบริเวณอกของตัวเองเบาๆ พี่เฟยมากระซิบอยู่ข้างกกหูแบบนี้ฉันไม่สำลักน้ำตายก็เป็นบุญแล้ว"ตกใจขนา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26คนหลงเด็ก ผู้หญิงคนนั้น
ใช้ชีวิตปกติจนมาถึงช่วงที่ฉันจะต้องสอบไฟนอลแล้ว โดยมีพี่เฟยคอยติวให้ฉันทุกวันทุกวิชา เขาเรียนจบเรียบร้อยแล้วแถมยังต้องเข้าไปเรียนรู้งานในบริษัทของครอบครัวอีก อีกหนึ่งเรื่องเลยก็คือพ่อกับแม่ฉันจะกลับมาที่ไทยในอีกสองสัปดาห์ข้างหน้า ฉันก็ยังไม่ได้บอกพี่เฟยเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันคิดไว้แล้วว่าเราควรจะจากกันด้วยดี หลังจากไฟนอลเสร็จสิ้นฉันจะบินไป LA ทันที"เหม่ออะไร เข้าใจที่ฉันอธิบายไหมเนี่ย""ฮะ ถึงพี่ไม่อธิบายหนูก็รู้อยู่แล้วแหละ" ฉันเบะปากใส่พี่เฟยก่อนจะอ่านหนังสือต่อโดยมีพี่เฟยคอยดูอยู่ข้างๆ"ถ้าเธอสอบไฟนอลเสร็จเมื่อไหร่ ฉันจะพาไปญี่ปุ่นเลยอะ""คิดว่าเอาที่เที่ยวมาล่อแล้วหนูจะไปหรอ""แล้วไปไหม""ขอคิดดูก่อน" ฉันบอกเขาไปแบบนั้นแหละ เพราะยังไงเราก็ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันอีกแล้ว"ไม่ให้คิด แต่เธอต้องไป""บังคับกันนี่หว่า""เออ ฉันบังคับ อ่านเสร็จยัง ไปนอนได้แล้ว""เสร็จแล้วค่ะ" ฉันเก็บหนังสือก่อนจะเดินเข้าห้องของตัวเองโดยมีพี่เฟยเดินตามเข้ามาในห้องด้วย"เดินตามหนูเข้ามาทำไมเนี่ย ห้องพี่อยู่ทางนู้น"ฉันชี้นิ้วไปที่ข้างนอก ส่วนพี่เฟยก็ยักไหล่อย่างไม่สนใจก่อนจะเดินไปทิ้งตัวนอนลงบนเตียงฉัน เดี๋ยว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26คนหลงเด็ก ผู้หญิงคนนั้นชื่อชีต้าห์
ฉันตื่นขึ้นในช่วงสายของอีกวัน เพราะความหิวเลยต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวออกไปหาอะไรกินในครัว ออกจากห้องมาก็พบความว่างเปล่า ไม่มีร่อยรอยของพี่เฟย เขาคงจะออกไปที่บริษัทแล้วแหละ มั้งนะ หลังจากที่ดื่มน้ำเสร็จฉันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อที่จะสั่งอาหารแต่กลับเห็นไลน์ของพี่เฟยที่ส่งมาตั้งแต่เช้ามืดฉันต้องบินไปดูงานด่วนที่ปารีสแทนพ่อ เห็นเธอนอนอยู่เลยไม่ได้บอก มีอะไรก็บอกไอ้ไทเกอร์ได้ ฉันบอกมันไว้แล้วว่าให้ดูแลเธอให้ดีในระหว่างที่ฉันไม่อยู่ รอฉันกลับมาแล้วจะพาไปเที่ยวตามที่ได้สัญญาไว้ฉันมีเรื่องจะบอกเธอด้วยนะ เฟย :)ฉันถอนหายใจก่อนจะส่งสติ๊กเกอร์ตอบกลับไป ในช่วงเวลานี้พี่เฟยคงจะอยู่บนเครื่อง เขากลับมาคงเป็นช่วงที่ฉันสอบเสร็จและต้องบินไป LA หวังว่าเราคงจะไม่ได้เจอกันนะRrrr Rrrrฉันที่กำลังจะสั่งข้าวก็ต้องหยุดชะงักเพราะเบอร์ที่โทรเข้ามาคือพี่ไทเกอร์นั่นเอง อ่านข้อความพี่เฟยเสร็จปุ๊บพี่ไทเกอร์เขาก็โทรมาเลย แอบมีตาทิพย์อยู่หรอไงเนี่ย? ถึงได้รู้เวลาเลยจริงๆ"ค่ะ"(ไปกินข้าวกัน พี่เลี้ยงเอง)"พี่บอกแบบนี้หนูปฏิเสธได้หรอคะ"(ไม่ได้ครับ พี่โดนไอ้เฟยบังคับมาอีกที)"พี่ไม่จำเป็นต้องทำตามที่พี่เฟยบอกก็ได้นะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26คนหลงเด็ก ตัดสินใจ
สนามบินสุวรรณภูมิ"ไม่ลืมอะไรแล้วใช่ไหมลูก?"แม่ถามฉันและเฌออีกครั้งเพราะความเป็นห่วง พร้อมกับสำรวจกระเป๋าสัมภาระของเราสองคน"ไม่ลืมค่ะ""แม่กลับมาไทยนึกว่าจะได้อยู่กับลูกซะอีก"แม่สวมกอดฉันเบาๆ ก่อนจะลูบหลังและลูบผมอย่างอ่อนโยน ฉันทำได้เพียงแค่ส่งยิ้มบางๆ อย่างเดียวฉันบอกพ่อแม่ว่าไปเที่ยวเพื่อพักผ่อน ไม่ได้บอกเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างฉันกับพี่เฟย และการไปเที่ยวครั้งนี้ฉันหวังว่าจะลืมเรื่องราวระหว่างฉันกับพี่เฟยด้วย"เอาน่าคุณ ให้ลูกได้พักผ่อนบ้าง เดี๋ยวก็เข้าไปเรียนมหา'ลัยแล้ว""เดี๋ยวหนูก็กลับมาแล้วค่ะคุณผู้หญิง""เดี๋ยวตรงไหน ตั้งสามเดือนเลย""หนูอาจจะกลับมาก่อนกำหนดก็ได้ค่ะ""เอาล่ะๆ ปล่อยให้ลูกไปขึ้นเครื่องเถอะ ถึงที่นั่นแล้วก็อย่าลืมโทรมาบอกพ่อแม่ด้วยล่ะ""ดูแลตัวเองดีๆ นะลูก ดูแลตัวเองด้วยนะหนูเฌอ""ค่ะ คุณแม่""หนูไปนะ เดี๋ยวหนูโทรหา"ฉันโบกมือให้ท่านทั้งสองก่อนจะลากกระเป๋าเดินทางเดินห่างออกมาเคียงคู่กับเฌอ ห่างจากพ่อแม่เกือบสามเดือนแล้วยังต้องมาห่างกันอีก"มึงแน่ใจนะว่าตัดสินใจดีแล้ว"เฌอมันถามฉันอีกครั้ง ฉันได้ยินคำถามของมันเกือบจะร้อยครั้งได้ตั้งแต่สอบไฟนอลแล้ว"กูตัดสิน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26
บทล่าสุด
คนหลงเด็ก ของขวัญสุดพิเศษ
หลายปีต่อมา...ความรักของเราสองคนก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ตามลำดับ ไม่มีมารมาขัดขวางความรัก แต่เราก็ทะเลาะกันบ้าง งอนกันบ้าง ส่วนมากคนที่ขี้งอนเลยก็คือพี่เฟย ฉันไปทำงานกลุ่มที่ห้องไอ้อาร์มและไม่ได้ตอบข้อความเขาก็งอนฉันข้ามวันข้ามคืนบอกว่าฉันไม่สนใจเขา ฉันก็ง้อเขาด้วยการจับกดลงเตียง :)วันนี้พวกเรามีนัดกับที่บ้านไปเที่ยวทะเลที่หัวหินกัน ซึ่งครอบครัวเราไปถึงกันก่อนแล้ว ฉันกับพี่เฟยตามกันไปทีหลังเพราะฉันเพิ่งกลับจากมหา'ลัย เพราะไปเอาใบยืนยันการเรียนจบมา ทุกคนคะ... ตอนนี้ฉันเรียนจบมหา'ลัยแล้วนะ ผ่านไปเร็วมากๆ เลยด้วย"พี่เฟย ขับรถเร็วๆ สิ""ขับรถเร็วมันอันตราย" แหม พ่อคุณ เพิ่งจะมารู้หรอคะว่าขับรถเร็วมันอันตรายอ่ะ ที่ผ่านมาก็เห็นขับรถเร็วตลอด"ครอบครัวเรารออยู่นะ""รู้แล้วน่า"รู้สาเหตุที่พี่เฟยขับช้าแล้วแหละ เขาไม่อยากไปเจอพี่ริทต่างหาก สองคนนี้เขายังคงเขม่นกันมาตลอด พี่ริทหวงฉันพี่เฟยก็หวงฉันเช่นกัน ถ้าเกิดจับให้เขาอยู่ด้วยกันเองสองคนคงจะตีกันตายแน่ๆ เมื่อมาถึงที่หัวหินเราก็เข้าที่พักกันเลย แล้วตอนเย็นค่อยออกมาปาร์ตี้กันเพื่อฉลองการเรียนจบของฉันนั่นเอง"เรามาออกกำลังกายกันไหม""พักก่อนไหมล่ะ ขับ
คนหลงเด็ก รอบเดียวไม่มีอยู่จริง
และแล้วการรับน้องก็ดำเนินการมาจนถึงวันสุดท้าย ฉันจะได้มีเวลาพักผ่อนบ้างแล้วหลังจากที่เข้ากิจกรรมช่วงเลิกเรียนมาเป็นเวลาเกือบสองเดือน และวันนี้มีพิธีที่สำคัญที่สุดเลยก็คือพิธีรับมอบเกียร์"ขอบคุณทุกคนที่อดทนกันมาจนถึงวันสุดท้าย" หลังจากที่รับเกียร์เสร็จแล้วพวกรุ่นพี่ก็ปล่อยให้นักศึกษาแยกย้ายกันกลับได้ แต่ก็จะมีบางคนที่รุ่นพี่จะพาไปเลี้ยงฉลองกับสายรหัส ซึ่งฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน"ไปกินหมูกระทะกัน พี่เลี้ยงเอง""หู้ย จริงหรอคะ แล้วลุงกับปู่รหัสล่ะ""ไม่ได้ไปหรอก งานเยอะ แถมยังฝากฝังให้พี่เลี้ยงเราให้ดีๆ ด้วย""ถ้าไปครบสายรหัสก็ดีสิคะ""เอาไว้ครั้งหน้าก็แล้วกัน แต่สองคนนั้นไม่ใช่สายกินหมูกระทะหรอก สายเมาแอลกอฮอล์มากกว่า" ฉันก็พยักหน้าหงึกๆ อย่างเข้าใจอย่างถ่องแท้ ฉันไลน์หาพี่เฟยไปว่าวันนี้ขอไปกินหมูกระทะกับพี่รหัส เขาก็ส่งตอบกลับมาว่าถ้ากินเสร็จจะมารับ"เมื่อเช้าเฮียเฟยมาส่งใช่ไหม งั้นไปพร้อมกับพี่เลยก็แล้วกัน""ได้เลยค่ะ"เมื่อมาถึงร้านหมูกระทะแบบบุฟเฟต์ฉันก็จัดการตักหมูสามชั้นสไลด์ไปเยอะๆ เลย โดยไม่ลืมกุ้ง หมึก และหอยหวานเอาไปย่างบนเตาถ่านด้วย"หนูกินเยอะนะ" ฉันบอกก่อนจะคีบหมูสาม
คนหลงเด็ก โดนฟาดทั้งคืน
Foei Part"เด็กดื้อจะต้องโดนท่อนเอ็นฟาด... ทั้งคืน หึ""อื้อ~" ผมจับใบหน้าของเบญจาให้อยู่นิ่งๆ ก่อนจะมอบรสจูบแสนหวานให้กับเธอ จูบเนิ่นนานจนเสียงลมหายใจเธอเริ่มติดขัดเพราะโดนจูบแทบจะไม่ได้หายใจ"อื้อ~ อึก!"ตุบ! ตุบ!เบญจาทุบหน้าอกผมเมื่อผมยังไม่ได้ถอนจูบออก ปากหวานๆ ของเธอบวกกับกลิ่นแอลกอฮอล์ที่คละคลุ้งอยู่ในปากส่งผลให้ท่อนเอ็นผมนั้นปวดหนึบ ให้ตายสิ! ทรมานฉิบหาย"แฮ่ก! จะฆ่ากันหรอไง""ลงโทษเด็กดื้อ" ผมส่งยิ้มให้กับเธอที่พยายามปรือตามอง ถ้าพรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาแล้วจำเรื่องราวไม่ได้นะ พ่อจะฟาดอีกคืนนึงเลยคอยดู"ฮือ... ร้อน" เบญจาลุกขึ้นนั่งก่อนจะจัดการถอดเสื้อผ้าออกเหลือแต่ชุดชั้นใน แต่อีกไม่นานชุดชั้นในนั้นเดี๋ยวก็ถูกออกเช่นกัน"เหลือชุดชั้นในไว้ทำไม ถอดออกสิ""ถอดทำไมอ่ะ""หึ เดี๋ยวก็รู้" เบญจานั่งมองหน้าผมอย่างส่งสัย ผมยกยิ้มมุมปากก่อนจะจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกบ้าง"คนบ้า มายืนแก้ผ้าได้ยังไงกัน"เบญจายกมือขึ้นปิดตาทันทีที่เห็นท่อนเอ็นผมมันชี้หน้าเธออยู่ ผมขำให้กับความเมาของเธอเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆ เข้าไปกระซิบที่ข้างกกหู"เห็นหมดทั้งตัวแล้วจะกลัวอะไร หืม...""ยะ อย่านะ""อย่ารอช้าใช่
คนหลงเด็ก เด็กดื้อต้องโดนฟาด
Foei Partวันนี้กว่าจะเสร็จงานก็เกือบจะสองทุ่มแล้ว โทรศัพท์ก็แทบจะไม่ได้จับ เบญจาจะเป็นยังไงบ้างวะ"ตารางงานวันนี้เสร็จสิ้นหมดแล้วค่ะ คุณเฟยจะทานอาหารก่อนไหมคะ กานดาจะได้จองร้านอาหารให้ค่ะ""ไม่เป็นไรครับ สั่งให้ไปส่งที่ห้องผมก็พอ ผมอยากพักผ่อนแล้ว""ได้ค่ะ"เมื่อถึงโรงแรมในเครือของครอบครัว ผมก็หยิบโทรศัพท์ออกมาก็เห็นรายชื่อที่ไม่ได้รับสายของแซม ลูกน้องของพ่อที่ผมให้ไปเป็นคนดูแลเบญจาในช่วงที่ผมไม่อยู่ เห็นโทรมาหลายสายแบบนี้จะมีเรื่องอะไรหรือเปล่าวะ โทรกลับดีกว่า(คุณเฟยครับ)"โทรมาหลายสายมีอะไร"(คุณเบญจาโดนตบครับ)"ฮะ ว่าไงนะ?"(คุณเบญจาโดนตบครับ) โอเคได้ยินชัดแล้วว่าเบญจาของผมนั้นโดนตบ แต่คนอย่างเธอเนี่ยนะจะโดนตบ มันไม่น่าเชื่อเท่าไหร่เลยนะ"แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหน"(คอนโดครับ ผมส่งถึงหน้าห้องเรียบร้อยแล้วครับ)"ขอบคุณมาก" ผมกดตัดสายแซมก่อนจะกดโทรวิดีโอคอลไปหาเบญจา ไม่นานเธอก็กดรับสายด้วยใบหน้ายิ้มแย้มทั้งที่แก้มนวลมีรอยนิ้วทั้งห้าฝากไว้อยู่(คิดถึงจังเลย)"ไม่ต้องมายิ้ม หน้าไปโดนใครตบมา" ผมทำหน้าดุพร้อมจ้องมองเธอนิ่ง เธอหุบยิ้มก่อนจะค่อยๆ เล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้ฟัง(มันเป็น
คนหลงเด็ก หมึกย่างเป็นเหตุ
หลังจากวันหยุดเสาร์อาทิตย์ได้ผ่านพ้นไป การหาพี่รหัสจึงได้เริ่มต้นขึ้นในวันจันทร์ที่แสนจะขี้เกียจแบบนี้"ไม่อยู่หลายวัน ทำตัวให้มันดีๆ ด้วย ห้ามไปต่อยใครเข้าล่ะ เข้าใจไหม" พี่เฟยจะต้องไปดูงานแทนคุณพ่อที่ภูเก็ตเป็นเวลา 4 วัน โดยเขานั้นงอแงบ่นกับคุณพ่ออยู่ว่าไม่อยากไป"ทำอย่างกับว่าหนูชอบหาเรื่องคนอื่นอย่างนั้นแหละ""แล้วที่ผ่านมาไม่จริง""เออ ก็จริงนิดเดียว""เอออะไร พูดไม่เพราะ""ค่ะๆ คุณเฟย" หลังจากนั้นฉันและพี่เฟยก็นั่งอยู่บนรถโดยมีลูกน้องเขาเป็นคนขับรถไปยังสนามบินก่อนจะไปส่งฉันที่มหา'ลัย"พี่ไม่ลืมอะไรแล้วใช่ไหม""ลืม""ลืมอะไร กลับไปเอาก่อนไหม ยังทันนะ""ลืมเอาเมียไปด้วย" พี่เฟยทำหน้าบึ้งตึงจนฉันเผยรอยยิ้มออกมาเพราะความน่ารักของเขา สองมือก็ดึงแก้มของเขาเล่นให้มันยืด"ไม่งอแงสิ ไปแค่ 4 วันเอง""ตั้ง 4 วัน ไม่ใช่แค่ 4 วัน""โอเคๆ หนูไม่เถียงแล้ว""หนูจ๋าไม่ต้องไปหรอกมหา'ลัย ไปกับพี่ดีกว่านะ เดี๋ยวให้คุณพ่อจัดการให้""เราตกลงกันแล้วนะคะ""แต่...""ไม่มีแต่ หยุดงอแงได้แล้ว อายคนขับรถบ้างไหม""อายทำไม ไม่ได้เล่นหนังสดให้ดูสักหน่อย"เพี๊ยะ!"ทะลึ่ง!""หึ""นั่งเงียบๆ ไปเลยนะ" ฉันถลึงตาใส
คนหลงเด็ก ง้อ
"ยิ้มหน่อยสิ หน้าบูดหน้าบึ้งอยู่ได้" ฉันบอกพี่เฟยที่ตอนนี้นั่งอยู่โซฟาข้างๆ ฉัน เราสองคนกลับมาจากมหา'ลัยแล้ว"มีเด็กเหี้ยที่ไหนไม่รู้มาว่าเมียแบบนี้ ใครจะไปนั่งยิ้มได้ลง ไม่ต่อยมันก็ดีแค่ไหนแล้ว""เขาก็ได้แต่พูดนั่นแหละ แต่ถ้าเขายังพูดอีกเดี๋ยวหนูต่อยเขาเอง""ต่อยมันไปเลย""ได้ค่ะ เดี๋ยวต่อยเลย แต่ตอนนี้ยิ้มก่อนได้ไหมเล่า" ฉันนั่งหน้าบูดหน้าบึ้งตามเขาแล้วนะ ถ้ายังหน้าบูดอีกฉันจะหนีไปอาบน้ำแล้วนะ ร้อน"อยากให้ยิ้มป่ะ""อือๆ" ฉันนั่งพยักหน้าตอบไป"ไปอาบน้ำกัน จะได้รีบออกกำลังกาย ไม่ได้ออกกันมาหลายวันแล้วนะ""แค่สองวันเองเนี่ยนะ""ครับ แล้วได้ไหมครับ" ฉันจ้องมองใบหน้าคนข้างๆ แววตาอ้อนวอนเหมือนน้องหมาที่หิวกระหายจนฉันรู้สึกสงสาร"จะรออะไรล่ะคะ ไปอาบน้ำกัน""เยส" พอฉันตอบตกลงปุ๊บพี่เฟยก็อุ้มฉันเข้ามาในห้องน้ำทันที จัดการถอดเสื้อผ้าทิ้งไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งๆ มันไว้ก่อนเดี๋ยวค่อยตามมาเก็บซากทีหลังก็แล้วกันพลั่ก"อื้อ~"ร่างฉันถูกพี่เฟยผลักให้หลังชิดติดกำแพงเบาๆ ก่อนจะรีบประกบริมฝีปากลงมาทาบ ริมฝีปากปากล่างโดนเขาดูดบดคลึงจนรู้สึกแสบร้อน..."อ่าส์... ไม่ไหวแล้ว"พี่เฟยถอดจูบก่อนจะจับขาฉันยกขึ้น
คนหลงเด็ก เบญจาเมียกู
ตอนนี้พี่เฟยกำลังพาฉันกลับคอนโดหลังจากที่ไปกินข้างที่ร้านอาหารมา ไม่รู้จะไปกินที่ร้านอาหารทำไม สั่งไปกินคอนโดก็ได้มั้ง"ถ้าพวกมันสั่งให้ไปวิ่งแบบวันนี้อีกก็มาบอกพี่นะ""บอกทำไม มันเป็นกฎของคณะไม่ใช่เหรอคะ""แกล้งรุ่นน้องมากกว่า ถ้าจะทำโทษให้ไปทำจิตอาสาดีกว่า"หือ พี่เฟยพูดได้ดีก็วันนี้แหละ นึกว่าพี่เฟยจะคิดแบบเดียวกับรุ่นพี่พวกนั้นซะอีก"นี่พี่เป็นคนจิตใจดีตั้งแต่เมื่อไหร่""พี่ก็เป็นแบบนี้เถอะ หนูนั่นแหละไม่เคยเห็น""ปกติก็เห็นแต่พาสาวไปนู่นไปนี่ ไปกอดไปนอน""พอเถอะ เรื่องมันก็นานแล้วนะครับ หนูลืมๆ ไปเถอะ""ก็ได้""แล้ววันนี้ได้เพื่อนใหม่บ้างยัง" พี่เฟยหันมาโยกหัวฉันเล่นเบาๆ ก่อนจะยกยิ้มมุมปากอย่างชอบใจเมื่อเห็นฉันหน้ามุ่ย"มีแล้ว อาร์มกับเอิร์ธ เป็นแฝดกันด้วย""ผู้ชาย?""ใช่ มีอะไรหรือเปล่า""มันเป็นผู้ชาย จะไปเป็นเพื่อนกับมันทำไม"หันมามองฉันตาแข็งอีกต่างหาก คุณพี่ลืมไปแล้วหรือเปล่า วิศวะฯ นะคะไม่ใช่นิเทศที่จะมีแต่ผู้หญิง"ใจเย็นก่อน ลืมไปแล้วหรอไงว่าวิศวะฯ มีแต่ผู้ชาย อีกอย่างสองคนนั้นก็ไม่ได้แย่สักหน่อย""อะไรไม่ได้แย่""นิสัยไง คิดไปถึงไหนแล้วเนี่ย""ไม่รู้แหละ""รู้แล้วค่ะว่าหว
คนหลงเด็ก เด็กปีหนึ่ง
สามเดือนต่อมา...วันนี้เป็นวันที่มหาวิทยาลัยเปิดเรียนวันแรก ฉันกำลังอยู่บนรถที่มีพี่เฟยเป็นคนขับ ในช่วงนี้ความรักของเราที่ผ่านมาก็ราบรื่นดี มีทะเลาะกันบ้างตามประสาคนรักกัน... มั้งนะ"ห้ามมองผู้ชาย""ฮะ จะบ้าหรอ คนในคณะก็มีแต่ผู้ชายเปล่าวะ""งั้นก็ย้ายคณะ ย้ายสาขา""นี่ อย่ามาทำเป็นเรื่องใหญ่ได้ไหม เฌอมันอยู่ด้วยทั้งคน พี่ไม่ไว้ใจหนูหรอไง""พี่ไว้ใจหนู แต่ไม่ไม่ใจพวกผู้ชาย" ได้ข่าวว่าพวกผู้ชายในคณะก็รุ่นน้องเขาทั้งนั้นแหละ มีใครบ้างที่ไม่รู้จักแก๊งนี้"พอเลยๆ เราจะไม่พูดถึงเรื่องนี้กันอีก""ห้ามอยู่ใกล้ผู้ชายเกินสามเมตร""โอ้ย หนูรู้ว่าพี่หวง แต่พี่จะให้หนูอยู่ในรั้วมหา'ลัยไปแบบนี้ 4 ปีเลยเนี่ยนะ""เออว่ะ งั้นลาออกดีป่ะ พี่เลี้ยงเราเอง" ฉันได้แต่นั่งกอดอกมองบนอย่างเหนื่อยหน่าย พี่เฟยเกิดเป็นบ้าอะไรขึ้นมาก็ไม่รู้ถึงไม่อยากให้ฉันเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัย BN"เลิกเรียนแล้วก็โทรมา เดี๋ยวจะมารับ""ค่ะ หนูไปนะ""เดี๋ยว ห้าม...""หยุดค่ะ พี่พูดจนหนูจำได้หมดแล้ว หนูจะพยายามหลีกเลี่ยงก็แล้วกันค่ะ ไว้เจอกันตอนเย็นนะคะ บายๆ ค่ะ"ปัง!ฉันรีบเดินหนีพี่เฟยเข้ามายังตึกคณะวิศวะฯ ก่อนจะโทรหาเ
คนหลงเด็ก ญี่ปุ่น 2
Foei Partวันนี้เราสองคนตกลงจะไปโตเกียวดิสนีย์แลนด์ เห็นเธอบ่นว่าอยากเห็นขบวนพาเหรดสุดอลังการของที่นี่ โดยใน 1 วันจะมีขบวนพาเหรด 2 รอบเท่านั้น ใครมาที่นี่ก็ควรเช็ครอบกันให้ดีๆ ก่อนมานะครับ"ร้อนไหม แดดแรงนิดหน่อยนะวันนี้" ผมถามคนข้างๆ เมื่อเราเดินกันมาจนถึงหน้าประตูทางเข้าโตเกียวดิสนีย์แลนด์"ไม่เท่าไหร่ค่ะ อากาศดีกว่าประเทศไทยเยอะเลย""ไปตรงไหนก่อนดี""ไปถ่ายรูปกับประสาทดิสนีย์กันค่ะ""ตามใจหนูเลย""งั้นไปกันเถอะ" เบญจาเธอดูตื่นเต้นมาก คว้ามือผมได้ก่อนจะรีบเดินไปยังปราสาทที่ตั้งอยู่ไม่ไกล ผมเผลอยิ้มให้กับความน่ารักดุ๊กดิ๊กของเธอ :)"ยิ้มอะไรคะ" เธอหันมาถามทำให้ผมส่ายหน้าตอบกลับไป"ไม่มีอะไรครับ หนูไปยืนเถอะ เดี๋ยวพี่ถ่ายรูปให้""ถ่ายให้หนูสวยๆ นะ รู้ไหม""ถึงหนูไม่ถ่ายก็สวยอยู่แล้ว""บ้า... มาชมกันตรงๆ ได้ไง ถ่ายรูปเร็วๆ เลยค่ะ" เบญจาหน้าแดงยืนบิดตัวด้วยความเขินอายก่อนจะเริ่มโพสต์ท่าให้ผมถ่ายรูป ซึ่งผมก็กดถ่ายเธอรัวๆ ทุกอิริยาบท มีทั้งรูปดีและรูปหน้าเหวอ"พี่เฟย ถ่ายดีๆ สิ""ดีแล้วเนี่ย""พี่ไปยืนบ้างไป เดี๋ยวหนูถ่ายให้""ไม่เอาอ่ะ พี่อยากเป็นตากล้องให้หนูมากกว่า" ผมส่งยิ้มให้เธอที่ย
