Chapter: ของขวัญสุดพิเศษหลายปีต่อมา...ความรักของเราสองคนก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ตามลำดับ ไม่มีมารมาขัดขวางความรัก แต่เราก็ทะเลาะกันบ้าง งอนกันบ้าง ส่วนมากคนที่ขี้งอนเลยก็คือพี่เฟย ฉันไปทำงานกลุ่มที่ห้องไอ้อาร์มและไม่ได้ตอบข้อความเขาก็งอนฉันข้ามวันข้ามคืนบอกว่าฉันไม่สนใจเขา ฉันก็ง้อเขาด้วยการจับกดลงเตียง :)วันนี้พวกเรามีนัดกับที่บ้านไปเที่ยวทะเลที่หัวหินกัน ซึ่งครอบครัวเราไปถึงกันก่อนแล้ว ฉันกับพี่เฟยตามกันไปทีหลังเพราะฉันเพิ่งกลับจากมหา'ลัย เพราะไปเอาใบยืนยันการเรียนจบมา ทุกคนคะ... ตอนนี้ฉันเรียนจบมหา'ลัยแล้วนะ ผ่านไปเร็วมากๆ เลยด้วย"พี่เฟย ขับรถเร็วๆ สิ""ขับรถเร็วมันอันตราย" แหม พ่อคุณ เพิ่งจะมารู้หรอคะว่าขับรถเร็วมันอันตรายอ่ะ ที่ผ่านมาก็เห็นขับรถเร็วตลอด"ครอบครัวเรารออยู่นะ""รู้แล้วน่า"รู้สาเหตุที่พี่เฟยขับช้าแล้วแหละ เขาไม่อยากไปเจอพี่ริทต่างหาก สองคนนี้เขายังคงเขม่นกันมาตลอด พี่ริทหวงฉันพี่เฟยก็หวงฉันเช่นกัน ถ้าเกิดจับให้เขาอยู่ด้วยกันเองสองคนคงจะตีกันตายแน่ๆ เมื่อมาถึงที่หัวหินเราก็เข้าที่พักกันเลย แล้วตอนเย็นค่อยออกมาปาร์ตี้กันเพื่อฉลองการเรียนจบของฉันนั่นเอง"เรามาออกกำลังกายกันไหม""พักก่อนไหมล่ะ ขับ
Last Updated: 2025-02-26
Chapter: รอบเดียวไม่มีอยู่จริงและแล้วการรับน้องก็ดำเนินการมาจนถึงวันสุดท้าย ฉันจะได้มีเวลาพักผ่อนบ้างแล้วหลังจากที่เข้ากิจกรรมช่วงเลิกเรียนมาเป็นเวลาเกือบสองเดือน และวันนี้มีพิธีที่สำคัญที่สุดเลยก็คือพิธีรับมอบเกียร์"ขอบคุณทุกคนที่อดทนกันมาจนถึงวันสุดท้าย" หลังจากที่รับเกียร์เสร็จแล้วพวกรุ่นพี่ก็ปล่อยให้นักศึกษาแยกย้ายกันกลับได้ แต่ก็จะมีบางคนที่รุ่นพี่จะพาไปเลี้ยงฉลองกับสายรหัส ซึ่งฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน"ไปกินหมูกระทะกัน พี่เลี้ยงเอง""หู้ย จริงหรอคะ แล้วลุงกับปู่รหัสล่ะ""ไม่ได้ไปหรอก งานเยอะ แถมยังฝากฝังให้พี่เลี้ยงเราให้ดีๆ ด้วย""ถ้าไปครบสายรหัสก็ดีสิคะ""เอาไว้ครั้งหน้าก็แล้วกัน แต่สองคนนั้นไม่ใช่สายกินหมูกระทะหรอก สายเมาแอลกอฮอล์มากกว่า" ฉันก็พยักหน้าหงึกๆ อย่างเข้าใจอย่างถ่องแท้ ฉันไลน์หาพี่เฟยไปว่าวันนี้ขอไปกินหมูกระทะกับพี่รหัส เขาก็ส่งตอบกลับมาว่าถ้ากินเสร็จจะมารับ"เมื่อเช้าเฮียเฟยมาส่งใช่ไหม งั้นไปพร้อมกับพี่เลยก็แล้วกัน""ได้เลยค่ะ"เมื่อมาถึงร้านหมูกระทะแบบบุฟเฟต์ฉันก็จัดการตักหมูสามชั้นสไลด์ไปเยอะๆ เลย โดยไม่ลืมกุ้ง หมึก และหอยหวานเอาไปย่างบนเตาถ่านด้วย"หนูกินเยอะนะ" ฉันบอกก่อนจะคีบหมูสาม
Last Updated: 2025-02-26
Chapter: โดนฟาดทั้งคืนFoei Part"เด็กดื้อจะต้องโดนท่อนเอ็นฟาด... ทั้งคืน หึ""อื้อ~" ผมจับใบหน้าของเบญจาให้อยู่นิ่งๆ ก่อนจะมอบรสจูบแสนหวานให้กับเธอ จูบเนิ่นนานจนเสียงลมหายใจเธอเริ่มติดขัดเพราะโดนจูบแทบจะไม่ได้หายใจ"อื้อ~ อึก!"ตุบ! ตุบ!เบญจาทุบหน้าอกผมเมื่อผมยังไม่ได้ถอนจูบออก ปากหวานๆ ของเธอบวกกับกลิ่นแอลกอฮอล์ที่คละคลุ้งอยู่ในปากส่งผลให้ท่อนเอ็นผมนั้นปวดหนึบ ให้ตายสิ! ทรมานฉิบหาย"แฮ่ก! จะฆ่ากันหรอไง""ลงโทษเด็กดื้อ" ผมส่งยิ้มให้กับเธอที่พยายามปรือตามอง ถ้าพรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาแล้วจำเรื่องราวไม่ได้นะ พ่อจะฟาดอีกคืนนึงเลยคอยดู"ฮือ... ร้อน" เบญจาลุกขึ้นนั่งก่อนจะจัดการถอดเสื้อผ้าออกเหลือแต่ชุดชั้นใน แต่อีกไม่นานชุดชั้นในนั้นเดี๋ยวก็ถูกออกเช่นกัน"เหลือชุดชั้นในไว้ทำไม ถอดออกสิ""ถอดทำไมอ่ะ""หึ เดี๋ยวก็รู้" เบญจานั่งมองหน้าผมอย่างส่งสัย ผมยกยิ้มมุมปากก่อนจะจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกบ้าง"คนบ้า มายืนแก้ผ้าได้ยังไงกัน"เบญจายกมือขึ้นปิดตาทันทีที่เห็นท่อนเอ็นผมมันชี้หน้าเธออยู่ ผมขำให้กับความเมาของเธอเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆ เข้าไปกระซิบที่ข้างกกหู"เห็นหมดทั้งตัวแล้วจะกลัวอะไร หืม...""ยะ อย่านะ""อย่ารอช้าใช่
Last Updated: 2025-02-26
Chapter: เด็กดื้อต้องโดนฟาดFoei Partวันนี้กว่าจะเสร็จงานก็เกือบจะสองทุ่มแล้ว โทรศัพท์ก็แทบจะไม่ได้จับ เบญจาจะเป็นยังไงบ้างวะ"ตารางงานวันนี้เสร็จสิ้นหมดแล้วค่ะ คุณเฟยจะทานอาหารก่อนไหมคะ กานดาจะได้จองร้านอาหารให้ค่ะ""ไม่เป็นไรครับ สั่งให้ไปส่งที่ห้องผมก็พอ ผมอยากพักผ่อนแล้ว""ได้ค่ะ"เมื่อถึงโรงแรมในเครือของครอบครัว ผมก็หยิบโทรศัพท์ออกมาก็เห็นรายชื่อที่ไม่ได้รับสายของแซม ลูกน้องของพ่อที่ผมให้ไปเป็นคนดูแลเบญจาในช่วงที่ผมไม่อยู่ เห็นโทรมาหลายสายแบบนี้จะมีเรื่องอะไรหรือเปล่าวะ โทรกลับดีกว่า(คุณเฟยครับ)"โทรมาหลายสายมีอะไร"(คุณเบญจาโดนตบครับ)"ฮะ ว่าไงนะ?"(คุณเบญจาโดนตบครับ) โอเคได้ยินชัดแล้วว่าเบญจาของผมนั้นโดนตบ แต่คนอย่างเธอเนี่ยนะจะโดนตบ มันไม่น่าเชื่อเท่าไหร่เลยนะ"แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหน"(คอนโดครับ ผมส่งถึงหน้าห้องเรียบร้อยแล้วครับ)"ขอบคุณมาก" ผมกดตัดสายแซมก่อนจะกดโทรวิดีโอคอลไปหาเบญจา ไม่นานเธอก็กดรับสายด้วยใบหน้ายิ้มแย้มทั้งที่แก้มนวลมีรอยนิ้วทั้งห้าฝากไว้อยู่(คิดถึงจังเลย)"ไม่ต้องมายิ้ม หน้าไปโดนใครตบมา" ผมทำหน้าดุพร้อมจ้องมองเธอนิ่ง เธอหุบยิ้มก่อนจะค่อยๆ เล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้ฟัง(มันเป็น
Last Updated: 2025-02-26
Chapter: หมึกย่างเป็นเหตุหลังจากวันหยุดเสาร์อาทิตย์ได้ผ่านพ้นไป การหาพี่รหัสจึงได้เริ่มต้นขึ้นในวันจันทร์ที่แสนจะขี้เกียจแบบนี้"ไม่อยู่หลายวัน ทำตัวให้มันดีๆ ด้วย ห้ามไปต่อยใครเข้าล่ะ เข้าใจไหม" พี่เฟยจะต้องไปดูงานแทนคุณพ่อที่ภูเก็ตเป็นเวลา 4 วัน โดยเขานั้นงอแงบ่นกับคุณพ่ออยู่ว่าไม่อยากไป"ทำอย่างกับว่าหนูชอบหาเรื่องคนอื่นอย่างนั้นแหละ""แล้วที่ผ่านมาไม่จริง""เออ ก็จริงนิดเดียว""เอออะไร พูดไม่เพราะ""ค่ะๆ คุณเฟย" หลังจากนั้นฉันและพี่เฟยก็นั่งอยู่บนรถโดยมีลูกน้องเขาเป็นคนขับรถไปยังสนามบินก่อนจะไปส่งฉันที่มหา'ลัย"พี่ไม่ลืมอะไรแล้วใช่ไหม""ลืม""ลืมอะไร กลับไปเอาก่อนไหม ยังทันนะ""ลืมเอาเมียไปด้วย" พี่เฟยทำหน้าบึ้งตึงจนฉันเผยรอยยิ้มออกมาเพราะความน่ารักของเขา สองมือก็ดึงแก้มของเขาเล่นให้มันยืด"ไม่งอแงสิ ไปแค่ 4 วันเอง""ตั้ง 4 วัน ไม่ใช่แค่ 4 วัน""โอเคๆ หนูไม่เถียงแล้ว""หนูจ๋าไม่ต้องไปหรอกมหา'ลัย ไปกับพี่ดีกว่านะ เดี๋ยวให้คุณพ่อจัดการให้""เราตกลงกันแล้วนะคะ""แต่...""ไม่มีแต่ หยุดงอแงได้แล้ว อายคนขับรถบ้างไหม""อายทำไม ไม่ได้เล่นหนังสดให้ดูสักหน่อย"เพี๊ยะ!"ทะลึ่ง!""หึ""นั่งเงียบๆ ไปเลยนะ" ฉันถลึงตาใส
Last Updated: 2025-02-26
Chapter: ง้อ"ยิ้มหน่อยสิ หน้าบูดหน้าบึ้งอยู่ได้" ฉันบอกพี่เฟยที่ตอนนี้นั่งอยู่โซฟาข้างๆ ฉัน เราสองคนกลับมาจากมหา'ลัยแล้ว"มีเด็กเหี้ยที่ไหนไม่รู้มาว่าเมียแบบนี้ ใครจะไปนั่งยิ้มได้ลง ไม่ต่อยมันก็ดีแค่ไหนแล้ว""เขาก็ได้แต่พูดนั่นแหละ แต่ถ้าเขายังพูดอีกเดี๋ยวหนูต่อยเขาเอง""ต่อยมันไปเลย""ได้ค่ะ เดี๋ยวต่อยเลย แต่ตอนนี้ยิ้มก่อนได้ไหมเล่า" ฉันนั่งหน้าบูดหน้าบึ้งตามเขาแล้วนะ ถ้ายังหน้าบูดอีกฉันจะหนีไปอาบน้ำแล้วนะ ร้อน"อยากให้ยิ้มป่ะ""อือๆ" ฉันนั่งพยักหน้าตอบไป"ไปอาบน้ำกัน จะได้รีบออกกำลังกาย ไม่ได้ออกกันมาหลายวันแล้วนะ""แค่สองวันเองเนี่ยนะ""ครับ แล้วได้ไหมครับ" ฉันจ้องมองใบหน้าคนข้างๆ แววตาอ้อนวอนเหมือนน้องหมาที่หิวกระหายจนฉันรู้สึกสงสาร"จะรออะไรล่ะคะ ไปอาบน้ำกัน""เยส" พอฉันตอบตกลงปุ๊บพี่เฟยก็อุ้มฉันเข้ามาในห้องน้ำทันที จัดการถอดเสื้อผ้าทิ้งไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งๆ มันไว้ก่อนเดี๋ยวค่อยตามมาเก็บซากทีหลังก็แล้วกันพลั่ก"อื้อ~"ร่างฉันถูกพี่เฟยผลักให้หลังชิดติดกำแพงเบาๆ ก่อนจะรีบประกบริมฝีปากลงมาทาบ ริมฝีปากปากล่างโดนเขาดูดบดคลึงจนรู้สึกแสบร้อน..."อ่าส์... ไม่ไหวแล้ว"พี่เฟยถอดจูบก่อนจะจับขาฉันยกขึ้น
Last Updated: 2025-02-26
Chapter: ครอบครัวผ่านการเข้าพิธีแต่งงานมาเป็นเวลา 5 เดือนแล้ว ฉันท้องแล้วค่ะทุกคน คุณหมอบอกว่าลูกฉันน่าจะมาช่วงที่เข้าเรือนหอกัน ถ้านับจากวันที่ประจำเดือนครั้งสุดท้าย ตอนนี้ท้องได้ 4 เดือนแล้วหน้าท้องก็นูนขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด คุณหมอก็ทำการนัดไปตรวจทุกเดือนๆ วันนี้ก็เช่นกันค่ะ"น้องแข็งแรงดีนะคะ แถมยังสมบูรณ์สมส่วนอีกด้วย""ช่วงนี้เธอกินเก่งครับ" ณคุณพูดกับคุณหมอเมื่อตอนนี้กำลังอัลตราซาวด์ดูขนาดของลูก"ยังไม่ทราบเพศนะคะ น้องปิดมิดชิดเลยค่ะ ฮ่าๆ""สงสัยคงอายค่ะ" ฉันพูดอย่างยิ้มๆ กับความน่ารักของเจ้าตัวน้อยที่อยู่ในท้อง ไม่ยอมให้ดูเพศเลยทั้งๆ ว่าที่คุณพ่อก็ลุ้นจนใจจะขาดแล้ว"เดี๋ยววันนี้หมอจ่ายยาเหมือนเดิมเลยนะคะ""ขอบคุณค่ะ/ขอบคุณครับ"แล้วฉันกับณคุณก็นั่งรอรับยาอยู่ข้างนอก ตอนแรกที่มาตรวจครรภ์ครั้งแรกเป็นคุณหมอผู้ชาย กำลังจะฝากครรภ์ แต่ณคุณกับขอเปลี่ยนคุณหมอเป็นผู้หญิง เขาหวงแหละค่ะ รับยาเสร็จก็นั่งรถกลับโดยมีพี่เชนอาสาเป็นคนขับรถให้ วันนี้ณคุณนึกยังไงไม่รู้ถึงไม่ยอมขับรถมาเอง"นายน้อยหรือนายหญิงหรอครับ" พี่เชนถามทั้งที่สายตายังคงจับจ้องไปที่ถนนเบื้องหน้า"ยังไม่รู้เพศเลยค่ะ สงสัยคงจะอาย""อายแบบนี้นา
Last Updated: 2025-02-26
Chapter: เข้าเรือนหอเมื่อหายป่วยดีแล้วณคุณก็กลับไปช่วยคุณพ่อทำงาน แต่... เขาหอบฉันมาที่บริษัทด้วยค่ะ แน่นอนว่ามีแต่พนักงานต่างก็ซุบซิบเกาะกลุ่มนินทา"เธอนั่งรอในห้องฉันนี่แหละ ฉันไปประชุมประมาณสองชั่วโมงเดี๋ยวกลับมา""ไม่ต้องห่วงฉันหรอกน่า""มีอะไรก็บอกพี่เชนได้เลย""โอเค"หลังจากที่เขาออกจากห้องไปพี่เชนก็เดินเข้ามาถามว่าต้องการอะไรไหม ฉันไม่ต้องการอะไรแล้ว ขนมกับน้ำวางเต็มโต๊ะขนาดนี้ พี่เชนก็เลยออกไปข้างนอกทิ้งให้ฉันอยู่ในห้องคนเดียวสองชั่วโมงตามกำหนดณคุณก็เดินเข้ามาตามด้วยพี่หมวย เลขาที่คอยสอนงานเขา คุณพ่อเป็นคนส่งมาให้คอยดูแลณคุณนั่นเอง"ถ้าไม่มีอะไรแล้วหมวยขอตัวนะคะ""ครับ" พอเสร็จงานพี่หมวยก็เดินออกจากห้องทำงานนี้ไปโดยที่ไม่ลืมล็อคประตูห้องให้เสร็จสรรพ ทิ้งให้ฉันอยู่ในห้องสองต่อสองกับณคุณ"มานี่หน่อย""มีอะไรหรือเปล่า" ฉันเดินเข้าไปหาเขาเมื่อถูกเรียก พอไปถึงเขาก็ยกตัวให้ฉันนั่งบนโต๊ะทำงานของเขา"อยากว่ะซินด์""เดี๋ยวๆ นี่มันที่บริษัทนะ" ณคุณไม่สนใจกับคำพูดฉัน เขาถกกระโปรงชุดเดรสฉันขึ้นดึงแพนตี้ตัวจิ๋วออกเผยให้เห็นกลีบดอกไม้งามที่มีขนปลุกคลุมบางๆ"อื้อ" ณคุณฝังใบหน้าตวัดลิ้นเลียจุดอ่อนไหว ทำให้ฉันสอ
Last Updated: 2025-02-26
Chapter: คนดูแลงอแงแทนคนป่วยตื่นขึ้นมาด้วยอาการระบมไปทั้งตัว แถมปวดหัวอีกด้วย เอามือแตะหน้าผากหวังว่าจะนวดแต่ก็เจอแผ่นเจลลดไข้แปะหน้าผากอยู่ นี่ฉันป่วยหรอวะ"ตื่นแล้วเหรอ เธอตัวร้อน สงสัยโดนหนักไปหน่อย""เพราะนายนั่นแหละ" ฉันพูดออกไปด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง ณคุณอมยิ้มก่อนจะหยิบปรอทวัดไข้อัตโนมัติมาวัดไข้"38.2 ไข้ลงมาบ้างแล้ว""อือ""หิวไหม ฉันทำข้าวต้มไว้ให้ แต่ดื่มน้ำอุ่นก่อนนะ" ณคุณบอกก่อนจะยื่นแก้วน้ำอุ่นที่วางอยู่บนโต๊ะส่งมาให้ ฉันรับแก้วน้ำมาดื่มก่อนจะส่งคืนให้ แบบนี้ค่อยโล่งคอหน่อย"ไม่ไปทำงานเหรอไง แค่กๆ""เมียป่วยขนาดนี้ ผัวคงไม่ใจร้ายทิ้งเมียให้อยู่คนเดียวหรอก""ทำเป็นพูด ไปยกข้าวต้มมาเลย ฉันหิวแล้ว""ครับๆ จะไปเดี๋ยวนี้แหละครับ" ณคุณเดินออกไปประมาณ 5 นาทีเขาก็กลับเข้ามาพร้อมถาดข้าวต้มที่อยู่ในถาด แถมมียาอยู่บนถาดอีกด้วย"กำลังอุ่นๆ เธอคงทานได้แล้ว""ส่งมาสิ ถือไว้ทำไม" ฉันงงเมื่อฉันยื่นมือหวังที่จะเอาชามข้าวต้มมากินแต่ณคุณไม่ยอมส่งมา"ฉันจะป้อน""แต่ฉันแค่ป่วย ไม่ได้เป็นง่อย""ดูแลเมียแค่นี้ก็ไม่ได้""เออค่ะ ตามใจนายเลยก็แล้วกัน" ฉันบอกอย่างปลงๆ สรุปคนที่ควรงอแงคือคนป่วย หรือคนที่ดูแลกันแน่ ณคุณตักข้าวต้มท
Last Updated: 2025-02-26
Chapter: ง้อผัวมาถึงคอนโดแล้วณคุณก็ยังไม่ยอมเปิดปากคุยกับฉันเลยสักคำเดียวค่ะทุกคน เงียบมาตั้งแต่ออกจากผับแล้ว เงียบได้เงียบดีเลยจริงๆ"กอดหน่อย" ฉันเดินไปอ้าแขนตรงหน้าณคุณที่กำลังถอดเสื้อผ้าเพื่อเตรียมตัวอาบน้ำ"ไปอาบน้ำ อย่ามาเล่นซินด์" น้ำเสียงนิ่งเรียบบ่งบอกถึงความโกรธ"ไม่ กอดก่อน" ในเมื่อณคุณไม่ยอมมากอดฉัน ฉันเลยเดินเข้าไปกอดณคุณซะเลย ตั้งแต่คบกันมาณคุณไม่เคยโกรธอะไรขนาดนี้เลย นี่มันคือครั้งแรกเลย รู้สึกผิดเลยกู"ปล่อยนะซินด์ เข้าไปอาบน้ำ""ไม่!" เอาสิด้านได้อายอด กูจะกอดเป็นปลิงอยู่แบบนี้แหละ"งั้นก็เข้าไปอาบพร้อมกันนี่แหละ"ณคุณบอกก่อนจะช้อนตัวฉันอุ้มในอ้อมกอด ฉันกอดคอณคุณแน่นก่อนจะวางหน้าแนบกับอกแกร่ง เดินเข้ามาในห้องน้ำเขาก็ปล่อยให้ฉันยืนเหมือนเดิม แต่ฉันก็ยังไม่ปล่อยแขนออกจากลำคอเขา"ยืนดีๆ""ก็ยืนดีแล้วเนี่ย" ฉันบอกก่อนจะยืนจ้องตาณคุณ เขาถอนหายใจก่อนจะค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าฉันออกไม่เหลือสักชิ้นเดียว ส่วนฉันที่ถูกถอดเสื้อผ้าจนหมดก็ปลดกระดุมเสื้อณคุณอย่างช้าๆ"จะอาบก็รีบอาบ"เมื่อเห็นฉันยังคงถอดเสื้อผ้าเขาอย่างชักช้า เขาเลยจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกอย่างรวดเร็วแล้วเดินลงอ่างอาบน้ำโดยไม่รอฉัน ค่ะ
Last Updated: 2025-02-26
Chapter: แผนการหนีผัวเที่ยวหลังจากที่ณคุณขอฉันแต่งงานไป ข่าวสารนี้ก็แพร่กระจายไปเร็วมาก ซึ่งทางเพจมหาวิทยาลัยก็นำไปเรื่องนี้ไปลงด้วย คอมเมนท์ก็มีทั้งแสดงความยินดีและบางคนก็ด่าทอ แต่ฉันไม่สนใจหรอก มันไม่ใช่เรื่องที่ฉันควรเก็บมาคิดตอนนี้พวกเราเรียนจบกันอย่างเต็มตัวแล้ว ณคุณก็เริ่มเข้าไปเรียนรู้งานที่บริษัทของพ่อเขา ส่วนฉันก็โดนสั่งให้อยู่เฉยๆ ไม่ต้องทำงานอะไร"ไปทำงานแล้วนะ วันนี้ออกไปดูงานกับพ่อข้างนอก กลับพรุ่งนี้เลย ไม่ต้องรอฉันนะ""อือ โอเค นายก็อย่าลืมกินข้าวด้วยนะ""อือ ไปนะ" ฉันหอมแก้มณคุณทั้งสองข้างก่อนจะยืนโบกมือบายๆ อยู่หน้าประตูห้อง เฮ้อ เรียนจบปุ๊บแทนที่จะได้พักผ่อน ไม่จ้า ณคุณเข้าบริษัทช่วยงานคุณพ่อทันทีหลังจากที่ณคุณไปฉันเลยไลน์หาจีจี้ว่าจะไปเที่ยวหาที่คอนโด แล้วแจงกับพิ้งค์ที่นอนว่างงานเป็นคุณนายก็จะไปด้วย สรุป ไปรวมตัวเม้าส์กันที่คอนโดอีจีจี้ค่ะ"ลมแบกอะไรให้พวกมึงมาหากูกันคะ" จีจี้บอกก่อนจะทิ้งตัวนั่งโซฟาหลังจากที่มันเอาขนมมาให้"ไม่มีลมอะไรแบกกูมาหรอกค่ะ กูเหงา ณคุณเข้าบริษัทแล้วแถมให้กูนั่งๆ นอนอยู่แต่คอนโด" ฉันบ่นก่อนจะยกแก้วเป๊ปซี่ขึ้นดื่ม มาห้องอีจีจี้ไม่ต้องกลัวอดตายค่ะ เพราะมันไม่ยอมให้ต
Last Updated: 2025-02-26
Chapter: แต่งงานกันนะการทำเล่มฝึกงานและการทำสไลด์เพื่อนำเสนองานก็สิ้นสุดลง วันนี้เป็นวันนำเสนองานของฉัน ส่วนณคุณรายนั้นนำเสนอก่อนฉันอีกแต่เหลือมีการแก้เล่มนิดหน่อยก่อนส่ง"สู้ๆ นะครับ เดี๋ยวมารับ" ณคุณดึงฉันเข้าไปหอมแก้มก่อนจะลูบผมฉันเบาๆ การกระทำของเขาแค่นี้ทำใจฉันเต้นแรงเลย หลงผัวค่ะหลงผัว!"อือ กำลังใจเต็มเปี่ยมขนาดนี้ไม่สู้ได้ไง""ตอนเย็นจะพาไปกินข้าวข้างนอกนะ""หือ... ไปกินข้างนอกหรอ" ฉันหันไปถามซึ่งเขาก็พยักหน้าตอบกลับมา"อือ แม่เพิ่งโทรมาบอกเมื่อเช้า""โอเค ฉันไปนะ เดี๋ยวโทรหา" ฉันโบกมือบายๆ ก่อนจะเปิดกระตูรถเดินเข้าตึกคณะ จุดมุ่งหมายปลายทางคือห้องที่จะนำเสนองาน ซึ่งจี้จี้ แจง และพิ้งค์ก็ได้ล่วงหน้าไปก่อนแล้วและแล้วการนำเสนองานก็ผ่านพ้นไปด้วยดี มีแก้เล่มนิดหน่อย ฉันว่าฉันก็พอมีแต้มบุญอยู่บ้างนะเลยผ่านได้สบายๆ แบบนี้ ฉันเก็บของหลังจากที่สิ้นสุดคลาสนี้ ส่วนมืออีกข้างก็กดโทรศัพท์โทรหาณคุณจะบอกว่าไม่ต้องมารับ เพราะพวกฉันจะไปกินชาบูฉลองกันสักหน่อย(เสร็จแล้วหรอ)"เสร็จแล้ว ค่อยไปรับที่ห้าง xx นะ จะไปกินชาบูกันก่อน"(เอาบัตรฉันจ่ายให้เพื่อนเธอด้วยนะ)"อื้อหือ... สายเปย์จุงเยย"(ถือว่าฉลองให้กับวันนี้)"
Last Updated: 2025-02-26