All Chapters of เมียเด็กผมโหดนะครับ!: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่ 12 เราเลิกกันเถอะหลังจากที่ฉันและพี่พอลคุยกันเสร็จก็รีบเข้ามาในบ้านเพื่อบอกข่าวดีกับม๊าทันที....พอเดินเข้ามาฉันกลับเห็นม๊าอยู่แค่คนเดี๋ยวไฟนอลไปไหนเนี้ย...."พี่ไฟไปเล่นเล่นของเล่นข้างบนนะลูก"ม๊าบอกฉันหลังจากที่เห็นฉันมองหาไฟนอลเจ้าลูกชายตัวแสบ"ค่ะม๊า...ม๊าค่ะมายด์กับพี่พอลตัดสินใจว่าจะแต่งงานกันค่ะ...ม๊าจะว่าอะไรไหมค่ะ"ฉันถามม๊า"ม๊าจะว่าอะไรหนูได้ล่ะลูก...ตามใจหนูแล้วกัน...""ขอบคุณค่ะม๊า"ฉันเดินไปกอดม๊าและหันไปมองหน้าพี่พอลยิ้มๆ"ขอบคุณครับม๊า...เดี๋ยวผมให้พ่อแม่ผมมาคุยเรื่องสินสอดน้องอีกทีนะครับ""จ๊ะ""ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวไปบอกข่าวดีท่านทั้งสองก่อนนะครับลาครับม๊า"พี่พอลบอกลาม๊าและเดินออกจากห้องนั่งเล่นไปเหลือแต่ฉันกลับมานั่งกันอยู่สองคนม๊าหันมามองหน้าฉันก่อนจะถอนหายใจทีนึง"อะไรค่ะม๊า"ฉันถามม๊าหลังจากที่ท่านถอนหายใจและเอาแต่จ้องหน้าฉัน"มายด์...ลูกคิดดีแล้วหรอที่ตัดสินใจแบบนี้"ทำไมม๊าถึงถามฉันแบบนี้ล่ะ"ทำไมม๊าถามมายด์แบบนี้ละค่ะ"ฉันถามกลับมาอย่างสงสัย"ม๊าเป็นแม่หนูนะมายด์ทำไมม๊าจะไม่รู้ว่าลูกสาวตัวเองคิดอะไร""พี่พอลเป็นคนดีค่ะม๊า....หนูทำร้ายพี่พอลมากไปกว่านี้ไม่ได

ตอนที่ 14 เรื่องของเราภายในบ้านพักต่างอากาศที่ภูเก็ตเสียงนกร้องต้อนรับเช้าวันใหม่...เสียงเกลี่ยวคลื่นกระทบหินริมชายฝั่ง.... ร่างบางของมายด์ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆ...ค่อยๆปรับสายตาที่แสงอดรอดผ่านผ้าม่านมากระทบที่ใบหน้าสวยหวานแต่เมื่อเริ่มขยับตัวเธอกับปวดเมื่อไปทั้งตัว“โอ๊ย...จะ...เจ็บ” ฉันร้องออกมาด้วยความปวดเมื่อยไปทั้งตัวเกิดอะไรขึ้นกับฉันเนี้ยเธอจำได้แค่ว่าแฟร๊งซ์พาฉันมาที่นี้แล้วเขาก็ออกไปแล้วก็หลับไปแล้วก็ฝัน....“ฝ...ฝันหรอ” เมื่อนึกถึงเรื่องที่ฝันเมื่อวานเธอก็หน้าแดงขึ้นสีมาทันทีพร้อมกับส่ายหน้าเพื่อไล่ภาพความฝันนั้นออกจากหัว“เอ๊ะ...ความฝันทำไมเราถึงได้เจ็บละ...” เธอได้แต่คิดแล้วก็สงสัยโดยไม่ได้คิดจะหันไปดูข้างกายที่มีร่างชายหนุ่มของแฟร๊งซ์นอนข้างกาย“อื้มมมม....ตื่นแล้วหรอ...ที่รัก...” แฟร๊งซ์ที่ได้ยินเสียงบ่นของมายด์จึงทำให้เขาขยับตัวคว้าร่างบางมากอดไว้“ห๊ะ...” มายด์ที่ตอนนี้ตัวแข็งไปแล้วที่อยู่ๆก็ได้ยินเสียงของแฟร๊งซ์แถมตอนนี้เขายังมีหน้าดึงเธอลงไปนอนกอดหน้าตาเฉยไว้เท่าความคิดเธอรีบตั้งสติและทำการถีบไปที่ท้องชายหนุ่มข้างกายทั้นทีผลั๊ววว....ตุ๊บ! (เสียงแฟร๊

ตอนที่ 16 แด๊ดดี๊“นั่งเศร้าอะไรอีกวะไอ้แฟร๊งซ์น้องมายด์ก็ให้อภัยแล้วไม่ใช่หรอวะ”“กูไม่รู้จะเริ่มจีบมายด์ใหม่ยังไงวะ” ผมบอกไอ้นนท์พร้อมยกแล้วเหล้ามาดื่มหมดแก้ว“เรื่องนี้กูช่วยไม่ได้วะ..แล้วเริ่มแรกมึงจีบน้องมายด์ยังไงวะมึงก็จึบแบบนั้นดิ”“หึ..จีบเหมือนตอนแรกกูมั่นใจนะว่ามายด์คนเก่ากูจีบติดแน่แต่กับมายด์คนนี้มันไม่ได้วะ”“เออเอาน่าเพื่อน..อย่างน้อยน้องมายด์ก็ให้โอกาสมึงแล้ว..ทำให้เติมที่แล้วกันแล้วที่สำคัญอย่าไปทำตัวเหี้ยๆใส่เขาอีกละ” ทันทีที่ไอ้นนท์พูดจบผมก็หันหน้าไปหามันทันที“แล้วที่ผ่านมากูเลยทำนิสัยเดิมไหมละ” ผมบอกมันไปเพราะตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมาผมไม่เคยทำในสิ่งที่มายด์เกลียดอีกเลยพวกเพื่อนๆผมมันก็รู้ดี“เออ..สู้ๆแล้วกันแล้วอย่าไปเศร้านั่งเครียดไปสนุกดีกว่าวะปลดปล่อยบ้างจะได้ไม่เป็นบ้า” ไอ้นนท์พูดจบก็เดินไปร่วมกลุ่มปาร์ตี้ต่อผมก็นั่งคิดอะไรหลายๆอย่างก่อนจะเดินไปร่วมกลุ่มกับพวกเพื่อนผมด้านมายด์ภายในห้องน้อย ไฟนอล ร่างบางของมายด์ค่อยๆเข้ามาภายในห้องนอนของลูกชายสุดที่รักของเธอเธอค่อยๆนั่งลงข้างๆเตียงใหญ่พร้อมกับจ้องมองลูกชายสุดที่รักเพียงคนเดียวของเธอ..เธอค่อยๆเอามือลูบ

ตอนที่ 18 ตอนนี้เป็นเวลาสายๆของวันผมก็ยังคงอยู่ที่บ้านของมายด์ หลังจากที่ผมได้ทำความเข้าใจกับลูกเสร็จเรียบร้อยเราก็มีข้อตกลงกันว่า…ผมสามารถมาหาลูกได้ทุกเมื่อที่อยากจะมา…ในส่วนเรื่องของมายด์กับผมก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม…ผมยังคงต้องเดินหน้าจีบมายด์ใหม่“เอ่อ…มายด์วันนี้แฟร๊งซ์ขอพาลูกไปหาแม่แฟร๊งซ์ได้ไหม” ผมลองถามมายด์ดูเพราะก่อนหน้านี่ผมโทรไปบอกม๊าว่าผมมีลูกกับมายด์พอบอกไปแบบนั้นม๊าผมก็ตกใจมากบ่นผมบลาๆมากสรุปว่าม๊าผมอยยากจะเจอหลานให้พาไปหาวันนี้เลย“ได้สิ..ตอนไหนละ”“ตอนไหนก็ได้แต่ต้องเป็นวันนี้ม๊าแฟร๊งซ์อยากจะเจอหลาน” ผมบอกมายด์อีกกครั้ง“อืม…ไปตอนนี้เลยก็ได้…พี่ไฟครับเดี๋ยวม๊ามี๊กับแด๊ดจะพาลูกไปคุณปู่คุณย่านะครับ” มายด์บอกผมก่อนที่จะหันไปบอกกับลูก“คุณปู่คุณย่าหรอครับ”“ใช่ครับลูกคุณย่าม๊าของแด๊ดเอง” ผมอธิบายให้ลูกฟัง“ครับพี่ไฟจะไปหาคุณปู่กับคุณย่า”“จะไปไหนกันหรอลูก” เสียงของม๊าของมายด์ดังขึ้น“มายด์จะพาไฟนอลไปหาแม่แฟร๊งซ์ค่ะม๊า”“เอ่อ…ดีแล้วลูกคุณฟ้ารดากับคุณฟากฟ้าคงตกใจน่าดูที่รู้ว่ามีหลานโตขนาดนี้แล้ว”“ใช่ครับม๊าม๊าของผมบ่นผมหูชาไปแล้วตอนที่ผมบอกว่ามีลูกแล้ว” ผมบอกม๊าขอ

ตอนที่ 20 “โอ๊ยย...จะ..เจ็บนะนาวเจ็บปล่อย” แฟร๊งซ์ไม่ได้ทำตามคำขอร้องของมะนาวเขาก็ยังคงลากมะนาวมายัง ลานจอดรถก่อนจะหยุดอยู่ข้างรถคันหรูของตนเอง“นายลากยัยมะนาวมาทำไม” มายด์ที่เห็นเหตุการณ์ก็เดินเข้ามาหาทั้งสองคนทันทีโดยมีไฟนอลตามมาด้วย“เอามาเคลียร์กันให้รู้เรื่อง” แฟร๊งซ์บอกกับมายด์“เรื่องอะไร” มายด์ถามด้วยความสงสัย“พูดสิ...อยากจะพูดอะไรก็พูดเลย” แฟร๊งซ์หันไปพูดกับมะนาวด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน“เอ่อ...มะ...ไม่มีอะไร...ปล่อยนาวได้แล้วพี่แฟร๊งซ์” มะนาวบอกปฏิเสธด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือด้วยความกลัว“ไหนบอกว่าจะบอกอะไร...มายด์ไงพูดสิฉันก็พามาหาแล้วนี่ไง” แฟร๊งซ์ยังคงบอกกับมะนาว“นาวก็บอกว่าไม่มีอะไรแล้วไง”มะนาวพูดด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีนัก“หึ...ดีไม่มีอะไรก็ดีแล้วต่อไปนี้ก็ห้ามเธอมายุ่งวุ่นวายกับครอบครัวพวกเราอีกเข้าใจไหม...แล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน” แฟร๊งซ์บอกกับมะนาวด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน“ตกลงมันเรื่องอะไรกันแน่แฟร๊งซ์....พายัยนี่มาทำไมหรือนายจะไปส่งมัน...งั้นฉันกับพี่ไฟกลับกันเองก็ได้”“เดี๋ยวก่อนสิมายด์แฟร๊งซ์แค่พามาเคลียร์กันให้รู้เรื่องแค่นั้นเอง” แฟร๊งซ์อธิบาย“เคลียร์เรื่องอะไร” มายด์ถ