All Chapters of ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด: Chapter 81 - Chapter 90

ลี่อินได้แต่นั่งตัวลีบมองบุรุษทั้งห้ากำลังจ้องมาที่นางไม่ลดละ ในตอนที่กำลังจะทำขนมอยู่ในโรงครัว อยู่ ๆ คนที่เอาแต่นั่งจ้องนางก็วิ่งกรูกันเข้ามา จากนั้นสามีก็ไม่ได้พูดอันใดรีบพามาที่ห้องทำงานของพ่อสามีทันทีระหว่างทางเรียกได้ว่าแทบจะหิ้วปีกเข้าห้องก็ว่าได้ ไม่รู้ด้วยเรื่องอะไรพวกเขาถึงได้ดูรีบร้อนกันถึงเพียงนี้แถมพอเข้ามาในห้องก็เอาแต่จ้องเอา ๆ ไม่พูดอะไรกันออกมาสักคำไม่ต่างอะไรเลยกับการเข้าห้องปกครองสมัยเรียน“มีอะไรกันหรือเจ้าคะ ถึงได้จ้องข้าถึงเพียงนี้” ครั้นจะไม่ถามก็คงจะไม่ได้คำตอบหรอกวันนี้ นั่งนิ่งไม่ไหวติงกันเลย“ลูกสะใภ้เจ้าพอจะเหลือบัวหิมะให้พวกเราสักหัวหรือไม่” จางเต๋อเอ่ยปากขอบัวหิมะจากลี่อินตรง ๆ เรื่องจะถามว่านางไปเอามันมาจากไหน เขาก็คงจะไม่ถามอยู่แล้วด้วยรู้ดีว่าเป็นเรื่องที่ไม่ควรถาม ขอเพียงนางยอมยกบัวหิมะให้ก็พอแล้ว“ท่านพ่ออยากจะทานหรือเจ้าคะ มีอยู่ในครัวอีกเป็นกระบุงเลยเจ้าค่ะ” อย่าว่าแต่เต็มกระบุงเลย ในกระเป๋าวิเศษนางเอาออกมาอีกเป็นคันรถยังได้“หา! มีอีกเป็นกระบุงเลยหรือ” ทุกคนต่างพูดออกมาพร้อม ๆ กัน ยกเว้นก็แต่ฮุ่ยหมิ่นเพียงคนเดียวเท่านั้น ที่เขารู้อยู่แล้วว่าภรรยา

รุ่งสางรถม้าวิ่งออกจากจวนตระกูลจางมุ่งหน้าสู่วังขององค์รัชทายาท มีทหารยอดฝีมือสี่นายควบม้าวิ่งตาม และอีกหนึ่งนายเป็นคนขับม้า“ท่านหมอถ้าเกิดอะไรขึ้น ท่านอย่าได้ห่วงเรื่องยาให้ท่านหนีเอาชีวิตรอดเข้าใจหรือไม่ขอรับ” เพราะเกรงว่าหากมีพวกนักฆ่าตามมาจริง พวกเขารับมือไม่ไหวท่านหมอฮั่วอาจจะไม่ปลอดภัย ฮุ่ยหมิ่นจำต้องตกลงกับท่านหมอหากว่าระหว่างทางเกิดการต่อสู้ขึ้นมาจริง ๆ“ไม่ ยาสำคัญต่อองค์รัชทายาทมาก ให้ข้าหนีแล้วเอาชีวิตรอด ข้าไม่ทำเด็ดขาด” เขาเป็นพวกหัวดื้อและรั้น ถือคติว่าเพื่อนายเหนือหัวและผู้มีพระคุณแม้ตายก็ไม่เสียดาย เท่ากับว่ายาสองขวดนี้ต้องรักษาเท่าชีวิต“ท่านเชื่อน้องชายข้าเถิด เขาพูดเช่นนี้ย่อมมีทางออกรอไว้แล้ว” ฮุ่ยหมิงเห็นด้วยกับน้องชาย ฮุ่ยหมิ่นถึงแม้ฝีมือการต่อสู้จะไม่เท่าเขาผู้เป็นพี่ชาย แต่ความเจ้าเล่ห์และความฉลาดมั่นใจได้ เจ้าน้องชายผู้นี้เก่งกาจกว่าเขามากนักหมอฮั่วมองหน้าสองพี่น้องสลับกันไปมาในที่สุดเขาก็ยอมจำนน พยักหน้าตกลงทำตามที่ฮุ่ยหมิ่นแนะนำรถม้าวิ่งออกมาจากตลาดได้สักพักอีกเพียงห้าลี้ (4.5 กิโลเมตร) พวกเขาก็จะไปถึงวังบูรพา ซึ่งเป็นที่อยู่ของจ้าวหรงแล้ว แต่ทว่ากลับมีห่

แกร๊กปังลี่อินกำลังจะหลับสนิท แต่ด้วยเสี่ยงที่ดังมาจากทางประตูเมื่อครู่กลับทำให้ร่างบางลืมตาตื่น แต่ด้วยความสะลึมสะลือทำให้สติของหญิงสาวไม่เต็มที่ จึงเข้าใจว่าอาจจะเป็นลมพัดปะทะเข้ากับประตูจนเกิดเสียงดัง ร่างบางจึงได้หลับตาลงอีกครั้งแต่แล้วลี่อินกลับรู้สึกเหมือนร่างกายถูกบางอย่างทับแทบจะหายใจไม่ออก คิ้วบางขมวดเข้าหากันจนยุ่งไปหมด อีกทั้งเมื่อนางจะพลิกตัวกลับมันหนักจนไม่สามารถพลิกตัวได้เลย ไม่ใช่ว่าเจอผีอำหรอกนะ นะโม ตัสสะ นะโม ตัสสะ นะโม ตัสสะ อย่าได้มาหลอกมาหลอนกันเลยจากความรู้สึกอึดอัดแปรเปลี่ยนเป็นโล่งเย็นสบาย ลี่อินจึงหลับไปอีกครั้งแต่มันก็ได้ไม่นาน เพราะความรู้สึกเสียวซ่านเข้ามาแทนที่“อ้าส์..” ใช่นางรู้สึกเสียวมาก แถมมันยังรู้สึกจุกหน่วงอยู่ตรงช่วงท้องนิด ๆดวงตาคู่งามค่อย ๆ ลืมขึ้นมาทีละนิด นางไม่เข้าใจแผ่นดินไหวใช่หรือไม่นะ ถึงได้สั่นสะเทือนได้ถึงเพียงนี้ แล้วเหตุใดช่วงล่างถึงได้รู้สึกชื้นแฉะขนาดนี้นะหญิงสาวที่นอนตะแคงข้างตั้งแต่แรกก้มหน้าลงมองไปที่หว่างขา แต่ยังไม่ทันได้ดูยังจุดหมายที่คิดไว้ กลับเห็นมือของใครบางคนกอบกุมปทุมถันคู่งามของตนเองเอาไว้ อีกทั้งยังบีมขย้ำเสียจนม

“เจ้าหายไปไหนมาทั้งคืน” ฮุ่ยหมิงรีบร้องทักน้องชาย เพราะเมื่อคืนเขาไม่เห็นน้องชายผู้นี้แม้แต่เงาฮุ่ยหมิ่นเมื่อถูกพี่ชายร้องทัก จึงได้หยุดเดินแล้วหันไปมองตามทิศทางของเสียง ก็พบว่าพี่ชายของเขากำลังเดินเข้ามาหา มองจดจ้องด้วยสายตาจับผิด“เรื่องของข้า แล้วทางนี้เป็นเช่นไรบ้าง” ชายหนุ่มเมินคำถามของผู้เป็นพี่ชาย ก่อนจะเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่น เพราะไม่อยากจะให้อีกฝ่ายรู้ว่าตนเองไปทำอะไรมา“ก็ยังมีคนพยายามเข้ามาสอดแนมไม่เลิก” กำจัดไปแล้วไม่รู้เท่าไหร่ คนพวกนั้นก็ยังไม่ถอดใจเสียที พยายามส่งคนเข้ามาสารพัดวิธี“แต่เดี๋ยวนะ นั่นคอเจ้าไปโดนอะไรมา” ฮุ่ยหมิงที่บังเอิญเห็นรอยแดงตรงท้ายทอยของน้องชาย และยิ่งเห็นอีกฝ่ายพยายามปกปิดรอยนั้น มันทำให้เขาอยากรู้มากยิ่งขึ้น แต่แล้วเขาก็เริ่มปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้“ไม่ต้องมองข้าด้วยสายตาเช่นนั้นเลยนะ” ชายหนุ่มเมื่อถูกพี่ชายจับได้ จึงได้รีบยกมือขึ้นปิดร่องรอยตรงต้นคอของตนเอง“ปล่อยให้ข้าทำงานอยู่คนเดียว แต่เจ้ากลับไปพลอดรักกับภรรยา อย่างไรข้าก็ไม่ยอม” คนที่เสียเปรียบน้องชายได้แต่โวยวาย ก็เขาคิดถึงบุตรสาวกับภรรยารักเช่นกันนี่นา“เจ้าเลิกโวยวายเถอะน่า คืนนี้ข้

“โอ้ ยินดีด้วยขอรับ ฮูหยินใหญ่ตั้งครรภ์แล้วขอรับ แต่ตอนนี้ระยะครรภ์ยังไม่คงที่ต้องระมัดระวังให้มากสักหน่อย อย่าได้หยิบยกของหนัก หรือแม้แต่ออกแรงอะไรมากก็ห้ามขอรับ” ท่านหมอประจำตระกูลถูกตามตัวอย่างเร่งด่วน เมื่อนายท่านจางให้คนไปตาม ด้วยสะใภ้ใหญ่อยู่ดี ๆ ก็เป็นลมล้มพับไปอย่างไม่ทราบสาเหตุ เขาจึงถูกตามตัวเป็นการด่วน“ท่านแม่จะมีน้องแล้ว เย้ ๆ” เสี่ยวเหลียนที่ได้ยินว่าท่านแม่เฟยฮวาจะมีน้อง เด็กน้อยก็ดีใจเสียยกใหญ่ที่ตนเองจะได้มีเพื่อนเล่น“เสี่ยวเหลียนพ่อว่าให้ท่านแม่พักผ่อนดีหรือไม่ พวกเราออกไปเล่นข้างนอกกันเถอะ” ฮุ่ยหมิงเองก็ดีใจไม่แพ้กัน ไม่คิดว่าบุตรคนที่สองจะมาเร็วถึงเพียงนี้ พวกเขาเพิ่งกลับมามีสัมพันธ์ดั่งเช่นสามีภรรยาเมื่อไม่นานมานี้เอง ก่อนหน้าภรรยาก็เอาแต่ตรอมใจตัวเขาก็ต้องไปมาระหว่างจวนกับชายแดน และต้องการให้เวลากับภรรยาไม่อาจหักหาญน้ำใจได้ จึงได้ห่างหายเรื่องบนเตียงมาตลอดถึงแม้จะเป็นเช่นนั้นฮุ่ยหมิงก็ไม่เคยนอกใจภรรยา หากเขาต้องการในเรื่องอย่างว่าก็แค่ต้องพึ่งพาแม่นางทั้งห้าให้ผ่อนช่วยคลายเท่านั้นเอง สงสัยจะเป็นเพราะว่าอัดอั้นมานานเขาจึงได้จัดหนักจัดเต็ม ว่างเมื่อไหร่เป็นต้องสะ