All Chapters of ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด: Chapter 91 - Chapter 100

“ท่านพี่เจ้าคะ ข้าว่าเราอย่าเพิ่งมีตอนนี้ดีหรือไม่” ร่างบางแตะมือลงบนไหล่ของสามี คงจะต้องคุยกันให้รู้เรื่องก่อน หากว่ารู้มารู้เรื่องภายหลังสามีคงได้น้อยอกน้อยใจ ยิ่งเวลาเขางอนการง้อเป็นอะไรที่ยากมากเช่นกัน“เจ้าไม่อยากมีลูกกับพี่หรือ” จากตอนแรกที่กังวลใจอยู่แล้ว ยิ่งภรรยาสุดที่รักพูดออกมาเช่นนี้เขายิ่งน้อยใจหนักเข้าไปอีกหลายเท่านัก“ไม่ใช่นะเจ้าคะ” หญิงสาวดันไหล่ให้ร่างหนาลุกออกไปจากตัวนางก่อน ขืนให้คุยกันในท่วงท่าที่อันตรายเช่นนี้ มีหวังวันนี้ไม่ได้คุยกันเป็นแน่ กลัวจะไปจบที่อย่างอื่นมากกว่าฮุ่ยหมิ่นลุกออกจากตัวของภรรยา พร้อมจ้องหน้าลี่อินตาไม่กะพริบ เขาก็อยากจะรู้เหตุผลของนางเช่นกัน“คืออย่างนี้นะเจ้าคะ การมีบุตรตั้งแต่อายุยังน้อยมันเป็นอันตรายมากเลยนะเจ้าคะ ตอนนี้ข้าอายุแค่สิบเก้าเองข้ายังไม่พร้อม นะเจ้าคะท่านพี่” ร่างบางเข้าไปกอดสามี หญิงสาวพยายามอธิบายให้เขาเข้าใจ ยุคโบราณยังไม่มีการแพทย์ที่ดีมากพอ และยิ่งมารดาที่อายุยังน้อยด้วยแล้ว ยิ่งเสี่ยงต่อการเสียชีวิตยามคลอดบุตรมันทำให้ลี่อินรู้สึกกลัวอยู่สักหน่อย ด้วยนางที่เคยสูญเสียครอบครัวมาก่อน การที่ขาดใครสักคนไปมันไม่ได้ง่ายเลยกับค

ร่างบางเริ่มขยับเป็นจังหวะ ขยับโยกจนเตียงนอนเกิดเสียงเป็นจังหวะ จากเนิบนาบกลายเป็นเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ตามแรงอารมณ์วาบหวามเอี๊ยด อ๊าด“อ้าส์..อื้อออ” ฮุ่ยหมิ่นรางออกมาด้วยความเสียวซ่าน ไหล่กว้างถูกมือบางเกาะเกี่ยวไหล่เอาไว้แน่นยิ่งถูกเขาจับเอวคอดตรึงไว้แล้วขยับสวนกลับ ความได้เสียวซ่านเพิ่มทวีคูณ จนบัดนี้คนตัวเล็กถึงกับหัวสั่นหัวคลอน ไปตามจังหวะที่ชายหนุ่มควบคุม“ท่านพี่เร็วอีกได้หรือไม่” คราแรกนางไม่กล้าที่จะเรียกร้อง แต่ว่าคนเอาแต่ใจเอาลีลา ไม่ยอมส่งนางไปถึงฝั่งฝันเสียที จนต้องเอ่ยปากขอเสียเองคนที่ถูกภรรยาเรียกร้องต้องเร่งขยับเร็วถี่ขึ้น จนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันให้ได้อายยิ่ง แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้ผ่อนแรงลงเลยแม้แต่น้อยลี่อินถึงฝั่งเป็นครั้งที่สองก็ถึงกับทรุดฮวบลงในที่สุด หายใจหอบเหนื่อย เหงื่อเม็ดโตไหลหยดลงตามกรอบหน้า“อะไรกัน ก็ไหนว่าจะง้อพี่ แล้วนี่ทิ้งพี่ไปก่อนถึงสองครั้งแล้ว” ชายหนุ่มกล่าวหยอกเย้าภรรยา แต่ทว่าก็สามารถทำให้คนที่เสร็จสมไปก่อนได้แต่หน้าม้านไปอีกทาง“ไม่ไหวแล้วเจ้าค่ะ ขาอ่อนไปหมดแล้ว” แม้จะเขินอายแต่ก็จำต้องยอมแพ้ เพราะจะให้นางควบขี่สามีอีกครั้งคงจะไม่ได้แล้ว ได้

“ก่อนอื่นให้เอามันหมูวางไว้ส่วนบนสุดของกระทะนะเจ้าคะ พอน้ำมันเริ่มออกก็ถูมันหมูให้ทั่วกระทะเสียก่อน เวลาเราเอาเนื้อลงย่างจะได้ไม่ติดกระทะเจ้าค่ะ” ลี่อินจัดการสาธิตทำเป็นตัวอย่างให้กับทุกคนดู เพียงแค่นำมันหมูถูไปจนทั่วกระทะที่กำลังร้อน ก็เกิดเสียงฉ่าออกมาทันทีทุกคนเห็นทำตามลี่อินทุกขึ้นตอน เสียงมันหมูดังฉ่าเมื่อถูกกับความร้อนของกระทะ กับเนื้อที่เอาลงไปย่างจนสุกส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั่วทั้งบริเวณ แต่ละคนที่ตั้งตารอต่างก็กลืนน้ำลายดังอึกกันถ้วนหน้า อยากจะลิ้มลองเสียเต็มประดา“ระหว่างรอเนื้อสุก เราก็จะนำผักข้าวโพดหรือเห็ดที่ชอบลงต้นในน้ำซุปด้วยเจ้าค่ะ พอเนื้อสุกได้ที่แล้ว เราก็นำมาจิ้มกับน้ำจิ้ม จากนั้นก็กินได้เลยเจ้าค่ะ” ลี่อินนำเนื้อที่นางย่างแล้วจิ้มน้ำจิ้มที่ปรุงรสมาอย่างดี กระเทียม พริกสับ ผักชีหั่นฝอย ใส่น้ำมะนาวอีกนิด เป็นอันว่าเลิศรสที่สุดแล้วเนื้อสุกกำลังดีจิ้มกับน้ำจิ้มเลิศรสถูกส่งเข้าปากของฮุ่ยหมิ่นเป็นคำแรก ชายหนุ่มได้แต่นั่งยิ้มหน้าบาน ที่ภรรยาเอาอกเอาใจตนเอง ท่ามกลางสายตาของทุกคนทั่วทั้งจวนเช่นนี้“องค์รัชทายาทเสด็จ”ทุกคนที่กำลังกินหมูกระทะกันอย่างเอร็ดอร่อยจึงได้หยุดชะงัก พ

“ยินดีด้วยขอรับ ฮูหยินน้อยตั้งครรภ์ได้สามเดือนแล้ว ประเดี๋ยวข้าจะจัดเทียบยาบำรุงครรภ์ให้นะขอรับ” ท่านหมอประจำตระกูลกล่าวแสดงความยินดี“ขอบคุณท่านหมอเจ้าค่ะ”ลี่อินที่มีสีหน้าซีดเซียวนอนดมยาดมอยู่บนเตียงอย่างเหนื่อยอ่อน หญิงสาวคิดไว้แล้วว่าจะต้องเป็นเช่นนี้ ก็ในเมื่อสามีตัวดีไม่เคยว่างเว้นเลยสักวัน นี้ก็ผ่านมาสิบปีแล้วสามีก็ยังคงตัวติดกันมิได้ห่าง เมื่อก่อนเป็นเช่นไร ผ่านไปสิบปีแล้วก็ยังคงเป็นเช่นเดิมนางก็อุตส่าห์กินยาคุมกำเนิดมิได้ขาดแล้วเชียวนะ ก่อนกินยังตรวจดูให้ดีเสียก่อนจะกินทุกครั้ง ด้วยกลัวว่าสามีตัวดีจะแอบเปลี่ยนเม็ดยาคุมกำเนิดอีก ก็ระวังตัวดีแล้วเชียวเหตุใดถึงได้ตั้งครรภ์อีกจนได้เอ๊ะ!หรือว่านางเองที่เป็นคนลืมกินยาคุมกำเนิดกันนะ แล้วจะเป็นตอนไหนกัน หรือว่าจะเป็นตอนที่แอบหนีไปท่องเที่ยวกันสองคน หรือจะเป็นตอนแอบหนีลูก ๆ ไปเที่ยวงานประจำเมือง หรือจะเป็นตอนที่สามีกลับจากทำภารกิจตึง ตึงปัง“ภรรยารักเจ้าเป็นเช่นไรบ้าง พี่ดีใจเหลือเกินที่เรากำลังจะมีลูกเพิ่มอีกแล้ว” แม้เวลาจะเปลี่ยนไปกว่าสิบปี แต่ทว่ากาลเวลาก็ไม่อาจทำให้ชายหนุ่มดูแก่ลงเลย เขายังคงดูหนุ่มแน่นทั้งยังดูสง่างามยิ่งกว่

ผู้เฒ่าดวงชะตาแทบจะนั่งไม่ติด เดินวกไปวนมาคิดจนหัวแทบจะระเบิด แต่ก็ยังไม่สามารถคิดหาวิธีแก้ไขความผิดของตนเองได้ สองวันที่แล้วในขณะกำลังทำหน้าที่ของตนอยู่นั้น ด้วยเพราะความเผอเรอทำให้เขาขีดเขียนเส้นดวงชะตาสลับกันทำให้คนอีกช่วงเวลาแห่งมิติที่ถึงเวลาตายกลับไม่ตาย ส่วนคนที่ชะตายังไม่ถึงฆาตกลับสลับดวงวิญญาณเป็นคนที่ต้องตายแทน ตอนนี้วงล้อแห่งดวงชะตาของพวกนางทั้งสองได้หมุนสลับมั่วกันไปหมด ผู้เฒ่าดวงชะตาไม่รู้จะทำเช่นไรดี คนที่ต้องตายแต่ไม่ตายก็ช่างเถิด แต่คนที่ยังไม่ถึงชะตานี่สิคือปัญหาใหญ่เหลือเวลาอีกเพียงน้อยนิด ก็จะเกิดเหตุการณ์ขึ้นจริงตามวงล้อแห่งชะตาแล้ว หากจะขีดเขียนเส้นดวงชะตาขึ้นใหม่ก็ต้องใช้เวลาอีกสักพัก เวลานี้ตาเฒ่าหัวหงอกเช่นเขาก็ยังคิดวิธีไม่ออกจะแก้เช่นไรได้ทันกัน“ตาเฒ่าเหตุใดถึงหน้าไม่สู้ดีนักเล่า” แม่ซื้อเห็นเฒ่าดวงชะตามีสีหน้าไม่สู้ดีมาหลายวันแล้ว นางรู้สึกเป็นห่วงจึงได้ลองมาถามไถ่ถึงสาเหตุที่ทำให้อีกฝ่ายลำบากใจ“คือว่า เรื่องมันเป็นอย่างนี้นะยายเฒ่า” เฒ่าดวงชะตาตัดสินใจเล่าให้กับแม่ซื้อฟัง เขาพยายามคิดแก้ปัญหาเรื่องนี้คนเดียวมาหลายวันแล้ว คิดอย่างไรก็คิดไม่ตกเสียทีโป๊ก