All Chapters of หวนกลับมาครานี้...ข้าจะไม่ขอเป็นสตรีที่ปากแข็งอีก: Chapter 61 - Chapter 70

หลังจากที่ย้ายมาอาศัยอยู่ที่เมืองหนานจง จ้าวฟางเซียนก็เริ่มให้ความสนใจกับความสุขตรงหน้า เพราะนางเป็นคนที่ได้รับโอกาสจากสวรรค์ ให้ย้อนเวลากลับมา จึงไม่อยากให้ทุกสิ่งทุกอย่างซ้ำรอยเดิม สุดท้ายก็ต้องพบเจอกับความเสียใจ สิ่งที่นางแก้ไขได้ ก็ล้วนแก้ไขไปหมดแล้ว ทว่าบางอย่างก็มิอาจกระทำได้แม้จะใช้ชีวิตคู่อยู่กับสามีอย่างมีความสุข ทว่าความสุขที่ว่าก็หาได้มีเวลาเหลือมากนัก เพราะถ้าหากคำนวณช่วงระยะเวลา ที่สามีของนางจะต้องออกไปสู้รบ ก็นับว่าอีกไม่ไกลแล้ว สิ่งใดที่นางทำได้ มีหรือที่นางจะไม่ทำ แม้กระทั่งติดตามแม่สามี ไปถือศีล ปฏิบัติธรรมที่อารามชิงจง อารามเต๋าที่มีชื่อเสียงของเมืองหนานจงจ้าวฟางเซียนเงยหน้ามองบันไดทางขึ้นไปบนอารามชิงจง มีทั้งหมดสามสิบกว่าขั้น ไม่นับว่าสั้นหรือยาว ชีวิตก่อนนางก็เคยมาเยือนอารามบนเขาแห่งนี้ ทว่าก็สามารถนับครั้งได้ เพราะนางไม่ค่อยชอบออกไปข้างนอก ส่วนมากจะเอาแต่เก็บตัวอยู่ภายในจวน ผ่อนคลายความเหงาด้วยการอ่านตำรา และเย็บปักอาภรณ์ ทำให้ไม่มีสหายที่คบหากันแม้แต่คนเดียว“ที่อารามแห่งนี้เป็นอารามเต๋า มีนักพรตที่มีชื่อเสียงอยู่หลายท่าน ไปกันเถิด…ไปขอพรให้หลงเอ๋อร์กัน” จางซื่

หลังจากได้รับการอนุญาต จากนายท่านผู้เฒ่าเซี่ย ในทุกเดือนจวนตระกูลเซี่ยจึงได้จัดงานเลี้ยงชมบุปผาหนึ่งหน เชิญบรรดาฮูหยินจากจวนอื่น ที่ค่อนข้างสนิทสนมกัน ให้มาร่วมงาน จางซื่อ ฮูหยินใหญ่เซี่ย ได้จ้างคณะอุปรากรที่มีชื่อเสียงของเมืองหนานจง ให้มาทำการแสดงอยู่เป็นประจำความเหงาอย่างเช่นที่เคยพบเจอในชีวิตก่อนของจ้าวฟางเซียน จึงไม่เคยเกิดขึ้นอีกเลย กลับกลายเป็นว่า ชีวิตนี้ของนาง ได้พบเจอกับความวุ่นวายไม่น้อยเลยด้วยซ้ำ เพราะไม่ว่าฮูหยินคนใด ก็อยากที่จะเอาอกเอาใจ และอยากผูกไมตรีกับฮูหยินน้อยแห่งจวนแม่ทัพเช่นนาง“ท่านแม่เจ้าคะ พรุ่งนี้ข้าอยากจะขออนุญาต ออกไปอารามชิงจงกับท่านหญิงชิงหลวนน่ะเจ้าค่ะ” จ้าวฟางเซียนกล่าวออกมา หลังจากที่แวะมาเยือนเรือนของแม่สามีในช่วงเย็นเมื่อวานที่จวนสกุลเซี่ยได้จัดงานเลี้ยงประจำเดือนขึ้น จ้าวฟางเซียนจึงได้มีโอกาสพบหน้าสหายสนิทอย่างสะใภ้กวน นางจึงได้เอ่ยปากชวนอีกฝ่าย ไปเยือนอารามชิงจงด้วยกัน เพราะถ้าหากนางไปที่นั่นลำพัง แม่สามีจะต้องติดตามไปด้วยเพราะความเป็นห่วงนางแน่ๆ นางไม่อยากให้แม่สามีต้องลำบากนั่งรถม้าขึ้นเขา“หากมีสหายไปด้วย

ในช่วงเย็นของวันต่อมา ข่าวดีเรื่องการตั้งครรภ์ของฮูหยินน้อยจวนสกุลกวน ก็มาถึงจวนแม่ทัพ ซึ่งจ้าวฟางเซียนได้รู้เรื่องนี้อยู่ก่อนแล้ว นางจึงไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นอันใด กับเรื่องที่สหายกำลังตั้งครรภ์ เพราะนางได้แสดงความยินดีกับอีกฝ่ายไปก่อนผู้ใดแล้ว ทว่าเรื่องที่นางกำลังให้ความสนใจและรู้สึกเป็นกังวลในยามนี้ ก็คือ สถานการณ์ทางชายแดนเมืองหนานตงต่างหากเพราะชีวิตนี้นางออกเรือนมาเร็วกว่าชีวิตก่อนอยู่หลายเดือนนัก จึงทำให้เหตุการณ์ต่างๆ มีความเปลี่ยนแปลง และคาดเคลื่อนไปไม่น้อย หากนางอยากรู้ว่าสถานการณ์ชายแดนเมืองหนานตงเป็นเช่นไร ก็คงต้องรอให้สามีกลับมาก่อน แล้วนางค่อยฟังจากปากของเขาเอา“นายหญิง…ท่านจะอาบน้ำเลยหรือไม่เจ้าคะ” เซียงซุนเดินเข้ามาสอบถามจ้าวฟางเซียน ที่ยามนี้ยังคงนั่งอ่านตำราอยู่บนตั่งภายในห้องนอนของตน“อืม…สั่งให้คนเตรียมน้ำเถิด” นางตอบสาวรับใช้คนสนิท พลางเหลือบมองแสงของทิวาที่กำลังจะลาลับเซียงซุนออกไปสั่งการอยู่นอกห้อง ไม่นานนักน้ำร้อนและน้ำเย็น ก็ถูกส่งเข้าไปภายในห้องอาบน้ำ จ้าวฟางเซียนวางตำราในมือลง ก่อนที่จะลุกขึ้นจากตั่

ณ ตำหนักไท่เหอ ราชสำนัก แคว้นจิ้นองค์รัชทายาทวัยสามสิบต้นๆ กำลังนั่งอยู่บนบัลลังก์มังกร ในฐานะผู้สำเร็จราชการแทน เพราะกษัตริย์องค์ปัจจุบัน ยังคงนอนป่วยรักษาตัวอยู่ ทำให้หน้าที่ดูแลบ้านเมือง ตกอยู่ในมือของเขาชั่วคราว อย่างชอบธรรม สีหน้าของเขายามนี้ไม่ค่อยสู้ดีนัก เป็นเพราะความต้องการของเขา ถูกเหล่าขุนนางเก่าแก่เหล่านี้ พากันกล่าวคัดค้านเขาย่อมรู้ดีว่ายามนี้ บ้านเมืองยังขาดความมั่นคง ยิ่งกับตัวเขาหากไม่สร้างผลงาน ไหนเลยจะขึ้นมานั่งบัลลังก์มังกรนี้อย่างภาคภูมิ เขาจึงอยากใช้การยึดเมืองหนานตงของแคว้นเจิ้ง มาเป็นผลงานเพื่อขึ้นครองราชย์ของตน ถึงอย่างไรบิดา ผู้เป็นกษัตริย์องค์ปัจจุบัน ก็คงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว“จะทำเช่นนั้นมิได้พ่ะย่ะค่ะ ผู้สำเร็จราชการน่าจะรู้ดี ว่ายามนี้สถานการณ์ภายในของแคว้นจิ้นเรา ยังไม่เหมาะแก่การทำศึก อีกทั้งพวกเราเพิ่งจะสูญเสียแม่ทัพใหญ่อย่างท่านอู่ผา และกำลังทหารจำนวนหลายพันคนไป บ้านเมืองเรายังคงบอบช้ำอยู่นะพ่ะย่ะค่ะ ขอพระองค์ทรงโปรดคิดทบทวน และพิจารณาเรื่องนี้ให้ดีด้วยเถิด”“ขอพระองค์ทรงโปรดคิดทบทวน และพิจารณาเรื่องนี้ใ

หลังจากที่ตรวจพบว่า จ้าวฟางเซียนตั้งครรภ์ จางซื่อก็ได้ส่งแม่นมฉิน ให้มาทำหน้าที่คอยดูแลฮูหยินน้อยอย่างใกล้ชิด แม้เซี่ยเฟยหลงจะรับปากกับมารดาว่า เขาจะไม่ล่วงเกินภรรยา ขอเพียงแค่ให้เขาได้นอนกอดนางก็พอคราแรกจางซื่อก็ไม่ยินยอม ทว่าจ้าวฟางเซียนกลับช่วยพูดให้แม่สามีเข้าใจ จางซื่อจึงยอมอ่อนข้อให้แก่บุตรชาย ทว่ากลับให้แม่นมฉิน มานอนเฝ้าอยู่ที่หน้าฉากกั้นแทน เช่นนั้นแล้วหากเซี่ยเฟยหลงมีความคิดเหลวไหล ย่อมถูกแม่นมฉินจับได้“โหวเหย…ท่านต้องเห็นใจบ่าวด้วยสิเจ้าคะ บ่าวก็ไม่ได้อยากทำเช่นนี้ แต่ในเมื่อนายหญิงท่านสั่งมา บ่าวจะกล้าขัดได้อย่างไรกัน”เซี่ยเฟยหลงจ้องหน้าแม่นมตาเขม็ง แม่นมฉินฉีกยิ้มกว้างออกมา ก่อนที่จะสั่งให้คนนำตั่งตัวยาวมาวางไว้ ด้านหน้าฉากกั้น จ้าวฟางเซียนนึกขัน ให้กับใบหน้าของสามีที่กำลังบูดบึ้ง พลางมองไปยังแม่นมฉินด้วยแววตาอบอุ่นแม่นมฉินแคล้วคลาดจากความตายในความทรงจำของนาง หรืออาจจะเป็นเพราะนางมีครรภ์ ถึงได้ทำให้เหตุการณ์บางอย่างเปลี่ยนไป นางเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน เพราะถ้าหากเหตุการณ์ดำเนินไปตามที่นางเคยพบเจอแม่นมฉินจะต้องจากไปตั้งแต่ต้น