All Chapters of รักปมแค้นของมาเฟีย Lion King : Chapter 41 - Chapter 50

เช้าวันต่อมา_"ทำไมขาหายเร็วจัง เธอได้ไปหาหมออีกไหม" หลังจากทั้งคู่อาบน้ำเรียบร้อยแล้ว เอเดนสวมชุดทำงานด้วยเสื้อเชิ้ตสีกรมเข้มเข้าโทนกับกางเกงสแลคดำ เซทผมขึ้นเป็นระเบียบทำให้เวลานี้เขาดูเป็นผู้ใหญ่น่าเกรงขาม ทิ้งกายนั่งลงอยู่ข้างเตียง ทอดมองสาวนักศึกษากำลังแต่งหน้าตรงโต๊ะเครื่องแป้ง"ไม่ค่ะ กินยาทายามันต้องหายไวอยู่แล้ว" ใบหน้าสวยแต่งแต้มสีชมพูอ่อนจางๆให้สมวัย เธอมองกับมายังคนตัวสูงผ่านกระจกใส ทั้งที่มีข้อความในใจมากมายกับไม่สามารถเอ่ยมันได้"งั้นวันนี้เลิกเรียนฉันไปรับ แวะไปหาหมอดูซะหน่อย" แม้จะเอะใจกับการกระทำของเธอนิดหน่อย แต่เขาก็เลือกจะเอื้อมหยิบนาฬิกาแบรนด์หรูบนโต๊ะข้างหัวเตียงมาสวมใส่แกล้งตีเนียนไม่รับรู้"ไม่ต้องค่ะ ฉันจะเข้าไปที่ผับอยู่แล้ว" เธอกำแท่งลิปสติกในมือแน่น พยามเลี่ยงคำพูดตามใจคิด แล้วเธอก็ไม่อยากเสียงานประจำที่เงินมากขนาดนี้ ระหว่างหาเงินมาใช้หนี้มารดาให้จบสิ้น แล้วหากวันใดวันนึงอาจกลับไปอยู่ดูแลบิดาที่บ้านต่อ"แน่ใจว่าไหว?" เอเดนลุกมาหาหญิงสาวตรงหน้ากระจก ยืนชิดใกล้จนศรีษะเล็กพิงหน้าท้องแกร่ง ที่สัมผัสได้ถึงความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ ลูบไล้ผมสลวยอย่างนึกเอ็นดูในความข

นาทีต่อมา_"คุณจะให้เขาทำอะไรไลลา!ปล่อยเธอไปได้ไหม" น้ำเสียงหวานรีบเอ่ยถาม เธอยังไม่ได้คุยกับเพื่อนสาวให้เข้าใจเลย เอเดนจัดการลากเธอเข้าห้องส่วนตัวต่อ พลักร่างอรชรแนบชิดติดผนัง โดยส่วนล่างชายมีเพียงผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียว"ฆ่ามันทิ้ง" น้ำเสียงเข้มตอบกลับ ยกข้อมือเล็กข้างที่ตบใบหน้าหล่อเหลา ยังรู้สึกร้อนผ่าวบนแก้มสาก แม้ว่าเรื่องมันจะเกิดจากการเข้าใจผิด แต่ยังไงก็ต้องจัดการคนตัวเล็กริอาจกล้าลงแรงทำร้ายเขา"ไม่ได้นะ!ไลลาไม่ใช่คนแบบนั้นเลย คุณเข้าใจผิดชัดๆ" กำปั้นน้อยอีกข้างกระหน่ำทุบใส่บ่ากว้างประท้วงบอก เธอไม่ได้อยากให้ใครต้องมีอันเป็นไปจากเธอสักนิดเลย"ก่อนจะห่วงคนอื่นเอาตัวเองให้รอดก่อนไหมพลอย!" คนตัวโตตะคอกลั่น มันน่าโมโหขนาดไหนที่เธอยังกล้าห่วงใยคนอื่น ทั้งๆที่เกือบโดนทำร้ายร่างกายด้วยซ้ำ ถ้าเขาไม่เข้าห้ามไว้จะเป็นยังไง"นั่นสิเนอะ เอาตัวเองให้รอดก่อนไหม?" ปากเรียวบางแสะยิ้มสมเพช เหลือบมองข้อมือเล็กให้อีกฝ่ายปล่อยพันธนาการ เธอลืมไปเสียสนิทว่าจริงๆแล้วปัญหาคืนนี้มันเกิดจากเขาคนเดียวเลย ถ้าไม่ก้าวก่ายชีวิตเธอมันจะมีเรื่องให้กวนใจอีกไหม"จะเอายังไง ให้ฉันจัดการด้วยวิธีไหนดี" คนตัวสูงยอม

นาทีต่อมา_ ขณะร่างอรชรกำลังก้าวออกจากบริเวณผับอย่างเร่งรีบตอนเกือบตีสอง เพราะเธอกลัวเหลือเกินว่าคนของเอเดนจะมาเห็นตอนเธอร้องไห้ พึ่งจะเข้าใจความรู้สึกผิดหวังในความรักก็วันนี้ ไม่มีกระทั่งสถานะให้คิดไปไกล น่าเจ็บปวดแสนทรมานจริงๆ"พลอย!...." จนเมื่อเธอเดินไปใกล้ถึงจุดถนนหลัก ดันมีเสียงของเพื่อนสาวตะโกนเรียก สองมือบางรีบปาดคราบน้ำตาลวกๆ อย่างน้องไลลาก็ยังมีชีวิตอยู่ไม่ต้องให้เธอรู้สึกผิดอีก"ไลลา...ไม่เป็นอะไรใช่ไหม คนพวกนั้นทำอะไรเธอหรือเปล่า..อื้อออ" เพชรพลอยรีบพุ่งไปหาอีกฝ่ายทันที จับสองไหล่ก้มสำรวจลำตัวอย่างเป็นห่วง ด้วยบรรยากาศมืดยามดึกจนทำให้หญิงสาวไม่ทันระวังตัว โดนผ้าปิดจมูกผสมยานอนหลับโป๊ะแนบจมูก โดยมีชายหนุ่มชุดดำด้านหลังกระทำ"อีตอแหล!" ไลลาสถบเสียงด่า เมื่อเห็นเพื่อนสาวหลับสลบด้วยฤทธิ์ยาเรียบร้อยแล้ว เอียงใบหน้าสั่งชายชุดดำรีบอุ้มเธอขึ้นข้างๆ ซึ่งเวลานั้นไม่มีบอดี้การ์ดคนไหนอยู่เลย ราวกับว่าทุกอย่างดูเป็นใจอย่างดี@ คอนโดเอเดน"โธ่เว้ย!!!..." ยามรถยนต์คันหรูแล่นจอดตรงชั้นบนสุดของอาคาร ชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของถึงกับปลดปล่อยอารมณ์ดิ่งด้วยการฝาดฝ่ามือหนาระบายใส่พวงมาลัย เขาไม่เ

ผลั๊วะ! ตุ๊บ! "พี่คลินช่วยเขาด้วย...ฮือ..ไม่นะ" เสียงของหญิงสาวกำลังร้องสะอึก ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าทนมองคนตัวสูงเจ็บปวดไม่ไหว ในเมื่อคาลาสมีอาวุธอยู่ในมือแถมยังพกมีดสั้นควงเล่นไปมา แล้วอีกฝ่ายจะต่อสู้ได้ยังไง"มึงรีบช่วยน้องมึงสิว่ะไอโง่เอ้ย!" เอเดนหันมาบอกมาคลินเพียงเสี้ยววินาที เขายอมเจ็บตัวได้ให้อีกฝ่ายตายใจ เพื่อที่เพชรพลอยจะได้โดนช่วยเหลือ เขาวางแผนให้ลูกน้องจัดการ แต่ก็ไม่เข้าใจถึงได้ชักช้านัก"ไอเชี้ยเดน!" คนบอกเกิดความรู้สึกลำบากใจ ถ้าสักทางนึงอีกฝั่งนึงก็ไม่รอดแน่ จะหันซ้ายหันขวาก็ดูอันตราย เขารีบก้มหยิบท่อนเหล็กมาแต่ไลลาดันจับตาดูทุกวินาที"มึงยอมตายเพื่อผู้หญิงจริงๆหรอว่ะ ทำไมกูไม่จับตัวมาให้เร็วกว่านี้ เอาแมร่งมาทำเมียไงดีไหม" คาลาสพูดอย่างผู้ชนะ ไม่คิดเลยว่าเวลานี้จะเอาชนะศัตรูที่มีความแค้นมายาวนานด้วยผู้หญิงคนเดียว เขายกท่อนเหล็กขึ้นสูงตอนอีกฝ่ายกำลังทรุดลงนั่งกับพื้น แต่แสร้งแข็งแกร่งยันทรงตัวอยู่"มึงยังเมายาไม่เลิกหรอว่ะ ถึงกูตายมึงก็ยุ่งกับเมียกูไม่ได้!" ใจแกร่งมันเต้นระรัว ยามเห็นสัญญาณบางอย่างของลูกน้องอยู่ตรงริมหน้าต่างชั้นบน แม้เขากำลังจะรับแรงฟาดของท่อนเหล็กอีก

แอร๊ดดด~~ เมื่อประตูบานใหญ่ถูกเปิดออกด้วยฝีมือบอดี้การ์ด ยามครอบครัวของเอเดนรวมถึงน้องสาวฝาแฝดพาหลานตัวน้อยมาเซอร์ไพรส์ เพราะรู้ข่าวจากคนสนิทของลูกชายจึงอยากจะพบปะทำความรู้จักใครคนนึง "ว๊ายย!ตายแล้วตาเดน!!!" ผู้เป็นแม่โวยวายเสียงดังลั่น ยามเข้ามาพบสภาพลูกชายกำลังนอนกกหญิงสาวบนโซฟาเนื้อตัวค่อนข้างล่อนจ้อน สวมใส่เสื้อผ้ากันน้อยชิ้น อยู่ตรงกลางห้องโถ่งใหญ่แทนที่ลูกชายตัวดีควรหลับนอนในห้องส่วนตัว ส่วนนาเบลรีบยกมือปิดตาไลเกอร์เพราะไม่อยากให้เห็นภาพลักษณ์ของผู้เป็นลุง คราวแรกตั้งใจว่ามาเซอร์ไพรส์และอยากเห็นกิริยาเวลาพี่ชายมีหญิงสาวข้างกาย"หื้ม...แม่!"/"เอ่อ..." เอเดนและเพชรพลอยต่างตกใจตื่นตามกัน รีบสะดุ้งตัวลุกนั่งเธอพยามดึงผ้าห่มผืนบางปิดคลุมเรือนร่าง เนื่องจากยังใส่ชุดนอนเพียงชิ้นเดียว ใบหน้าสวยมุดหลบใส่ใต้ท่อนแขนใหญ่ เธอกับรู้สึกอับอายมากกว่าที่ทำตัวดั่งผู้หญิงไร้ค่า สมยอมให้ผู้ชายก่อนคบหาผ่านทางผู้ใหญ่"แกทำอะไรเนี้ยตาเดน ไปเอาลูกใครเค้ามา!" โนวาโวยวายลั่น ไม่คิดว่าลูกชายจะชิงสุกก่อนห่ามถึงเพียงนี้ แต่ก็ถูกสามีดึงแขนห้ามไว้ เพราะพวกท่านเองที่เข้ามาไม่บอกก่อนล่วงหน้า"รีบไปจัดการตั