Semua Bab ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา: Bab 71 - Bab 77

ตอนที่ 68 อ้อมกอดแรกอาจจะเป็นเพราะทำงานมาทั้งวันหรือเพราะความไว้ใจ วางใจ หรือเริ่มรู้ถึงใจตนเอง ไป๋หรงที่นั่งนิ่งมาจึงปล่อยตัวเองเผลอหลับ อี้เฟยหยางที่เฝ้าสังเกตไป๋หรงอยู่ตลอดเวลาจึงได้นั่งมองหญิงสาวเต็มตา เขาหันขึ้นไปสบตากับคนขับรถผ่านกระจก รถจึงค่อยๆ เคลื่อนตัวช้าลง แววตาของอี้เฟยหยางเต็มไปด้วยความลุ่มหลง รักในตอนนี้ไม่ใช่การครอบครอง เขาขอแค่ได้ทำ ได้อยู่ใกล้ๆ ได้นั่งมองแบบนี้ก็พอแล้ว แม้ไม่บอกเขาก็พอมองออกว่าไป๋หรงอยากประสบความสำเร็จอยากมีชื่อเสียง อยากได้รับการยอมรับด้วยตัวเธอเอง หญิงสาวมีพลังเต็มเปี่ยมเธออยากรู้อยากทำไปทุกอย่าง เขาจะอยู่ข้างๆ เช่นนี้จนกว่าไป๋หรงจะไล่เขาไปไป๋หรงรู้สึกว่ารถเริ่มหยุดนิ่ง จึงค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา“ถึงแล้วหรือคะ”อี้เฟยหยางยิ้มอย่างอ่อนโยนแทนคำตอบ “พรุ่งนี้ฉันจะแจ้งวันที่จะไปโรงพยาบาลนะคะ อาจจะรบกวนคุณไปเป็นเพื่อน”ไป๋หรงยอมรับการดูแลจากอี้เฟยหยาง “ครับ ผมจะรอ คุณรีบเข้าบ้านเถอะอากาศเย็นแล้ว”แม้จะอยากอยู่กันให้นานกว่านี้แต่อี้เฟยหยางก็ไม่อยากใช้หญิงสาวไม่สบาย “ค่ะ ขอบคุณพี่หยางหยางนะคะ” เสียงไป๋หรงนุ่มนวลและอ่อนโยนพร้อมส่งสายตา

ตอนที่ 70 ครอบครัวก็คือครอบครัวพ่อเลี้ยงฉินมาถึงเกือบบ่าย เสียงรถจอดอยู่หน้าบ้านมีฉินหยางกำลังยืนรอพ่อด้วยความตื่นเต้น“พี่หยาง ฉันมาแล้ว” เสียงฉินเหมยตะโกนออกมาก่อนที่จะลงรถฉินหยางตกใจเมื่อเห็นว่าฉินเหมยจะวิ่งมากอดตัวเอง มือที่กำลัง เก้ๆ กังๆ ทำอะไรไม่ถูก แต่ก็ยกขึ้นเตรียมโอบกอดน้องสาวแต่ร่างเล็กของน้องสาวกลับวิ่งเลยไปตัวเขาไป “พี่ไป๋หรง พี่คิดถึงฉันไหม” ฉินหยางหันมองตามเห็นฉินเหมยซุกตัวในอ้อมกอดของไป๋หรง“เข้าบ้านกันก่อนค่ะ” ไป๋หรงหันมาคำนับทักทายพ่อเลี้ยงเล็กน้อยฉินหยางรีบวิ่งไปถือของช่วยพ่อ ฉินฟางยืนดูทุกคนยิ้มน้อย ๆ ใบหน้าแฝงความสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน“ฉันมีเรื่องจะเล่าให้พี่ฟังเยอะแยะมากมาย เอาเรื่องอะไรก่อนดี”ฉินเหมยคล้ายคนมีเรื่องพูดไม่หยุด โชคดีที่พ่อเลี้ยงแวะไปรับลูกสาวคนเล็กก่อนเดินทางมา ช่วยให้บรรยากาศดีขึ้นไม่น้อย เพราะสาวน้อยจอแจไม่หยุด“แม่คะ บ้านยังตกแต่งไม่เสร็จ แม่กลับบ้านไปช่วยพ่อตกแต่งบ้านนะคะ” ฉินเหมยเอ่ยพูดขึ้น เธออยากให้พ่อแม่คืนดีกัน แม้เหมือนไม่มีเรื่องทะเลาะแต่ความขุนเคืองในใจกลับมีมากมาย“ไป๋หรง ลุงขอบใจนะ ขอบใจในทุก ๆ เรื่องๆ

ตอนที่ 72 วันเวลาของสองเราเริ่มต้นแล้วหญิงสาวกลับเข้าห้องพักด้วยจิตใจที่อ่อนเพลีย เธอได้เห็นคลิปที่จ้าวซูเฟยโดนย้ำยี เพราะจิตใจครึ่งหนึ่งของไป๋หรงเป็นคนสมัยโบราณ หากเธอโดนกระทำเช่นนี้คงไม่อาจจะมีชีวิตอยู่ได้ความโกรธแค้นของจ้าวซูเฟยเธอรับรู้ได้ดี ไม่รู้ว่าชีวิตนี้จะอยู่อย่างมีความสุขได้อย่างไรบิดาของเธอก็ช่างเลวเหลือเกิน ความจริงแล้วหากให้เป็นคดีเหตุทำไปเพราะความแค้นชั่ววูบจ้าวซูเฟยเองอาจจะไม่ต้องทนทุกข์ขนาดนี้ หากไม่ใช่เพราะคนในตระกูลจ้าวจะใครล่ะที่ทำให้มันออกมาแบบนี้ หน้าตาและชื่อเสียงวงศ์ตระกูลคลิปและข่าวจึงไม่อาจจะหลุดรอดออกมาได้ ทุกอย่างย่อมต้องมีเรื่องราวให้แลกหากไม่ใช่เพราะจ้าวซูเฟย เธอเองก็คงไม่รับรู้เรื่องบิดาไปตลอดชีวิตและแถมยังได้เงินมรดกมาอีกตั้งหลายหมื่นล้าน เรื่องราวในครั้งนี้สำหรับรุ่นลูกควรจะให้มันจบไปน่าจะดีที่สุด ไป๋หรงหลับไปด้วยความเพลีย ด้วยความว้าวุ่นในใจทำให้กึ่งหลับกึ่งตื่น รู้สึกตัวขึ้นมากลางดึก เมื่อมองไปตรงประตูสีขาวนวลส่องแสงคล้ายกำลังรอเธอเดินเข้าไป จึงลุกขึ้นเดินออกไปคล้ายมีมนต์สะกดใจ ปลายทางประตูเป็นสุสานแห่งหนึ่ง “สุสานของราชวงศ์รึ”

ตอนที่ 74 ร้อนตัว อี้เฟยหยางตื่นมายืนรอไป๋หรงก่อนเวลานัดหมายเกือบชั่วโมง เขายืนนิ่งพิงกายอยู่หน้าประตูห้องของหญิงสาวใบหน้ายิ้มแย้มคล้ายคนโง่งม ชายหนุ่มปัดหน้าจอมือถือไปมา เมื่อก่อนเขาไม่เคยจะโพสลงเวยปั๋วส่วนตัวเองสักครั้ง หากจำไม่ผิดโพสเองล่าสุดจะเมื่อ 3 ปีที่แล้ว นอกนั้นจะเป็นของสื่อหรือเหล่าเซเลบแท็กมาเสียมากกว่า เพราะเรื่องราวเหล่านั้นล้วนไร้สาระสนุกสนานไปวัน ๆ ทว่าวันนี้เป็นวันแรกที่เขาอยากจะโพสเก็บความทรงจำไว้ เขาจึงอยากจะขอไป๋หรงโพสข้อความประทับใจเก็บไว้ด้วยกันดวงตาของอี้เฟยหยางเป็นประกายวับวาว รอยยิ้มกดลึกลงกว่าเดิมแต่ว่า!!! สิ่งที่อยู่ในหน้าจอมือถือที่หน้าเวยปั๋วส่วนตัวของเขา ทำให้ดวงตาของชายหนุ่มกลายเป็นสีหม่นเบิกกว้างตกตะลึง อะไรกัน ทำไมมีโพสไร้สาระมากมายขนาดนี้กันเนี้ย เฮ้ย!! ไม่นะ ความฝันหวานฉ่ำพังทลายลงไม่มีสิ้นดี ในเวยปั๋วล้วนมีแต่ภาพอี้เฟยหยางโอบกอดคอลเคลียกับดาราหญิงมากหน้าหลายตาในงานเลี้ยงสังสรรค์แทบจะไม่ซ้ำสถานที่ บางชนแก้ว บางชนแก้ม แม้จะดูไม่วาบหวิวทว่าแต่ละรูปล้วนเต็มไปด้วยความผิดค่อนข้างร้ายแรงภาพเหล่า