All Chapters of Love is you รักนี้ขอมีแค่เธอ: Chapter 1 - Chapter 10

น้ำหวาน ลืมตาขึ้นมาอย่างยากลำบาก เธอปวดหัวเหมือนจะระเบิด นี่มันแย่มาก มากๆจริงๆ มือบางค่อยๆควานหาโทรศัพท์มือถือมาดูเวลา กี่โมงแล้วเนี่ย ก่อนจะด่าตัวเองในใจ ต่อไปนี้ ฉันจะไม่ดื่มอีกแล้ว ค็อกเทลสีหวาน แต่เมาแล้วปวดหัวมาก ถึงมากที่สุด มือสะเปะสะปะ ไปโดนอวัยวะบางอย่างข้างตัวตาที่ยังไม่เปิดสนิท กลับสะดุ้งเฮือกอีกครั้ง ก่อนจะรีบเอามืออุดปากก่อนที่เสียงกรี้ดจะหลุดออกจากปาก ที่นี่ที่ไหน น้ำหวานกวาดสายตามองไปรอบๆห้อง ห้องนอนขนาดใหญ่ติดวอลเปเปอร์สีครีม ดูหรูหรา แต่อบอุ่น ปลายเตียงมีโซฟาขนาดใหญ่วางอยู่ ผนังห้องแขวนจอทีวีขนาดใหญ่ไว้ เธอหันไปมองคนข้างๆที่กำลังหลับสนิท เค้าขาวมาก เสี้ยวหน้าดูคล้ายคนจีน หรือ ฮ่องกง มากกว่าคนไทย น้ำหวานละสายตาจากเค้า กลั้นน้ำตาที่กำลังไหลออกมาเงียบๆเมื่อคืนเธอไปเที่ยวกับเพื่อนที่ทำงาน บนผับที่อยู่บนตึกสูง เธอได้บัตรกำนัลมาจากลูกค้าที่ร้าน เธอทำงานเป็นพนักงานขาย ของร้าน แบรนด์เนมชื่อดังในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งที่ใหญ่ที่สุดในกรุงเทพ เธอทำงานที่นี่มานานกว่า3ปีแล้ว เริ่มจากพนักงานฝึกหัดที่คอยเสริฟน้ำ ดูแลลูกค้า จนได้มาเป็นเซลล์เบอร์ต้นๆของช้อป ด้วยหน้าตา กิริยามารยาท

เมื่อมาถึงห้อง เค้าถอดรองเท้าออก และถอดให้เธอ ก่อนจะอุ้มเธอมาที่เตียง เสียงกระเป๋าตกดังตุ้บ แต่เค้าไม่สนใจแล้ว จับเธอนอนลง ทาบทับเธอลงไป จูบแล้วจูบเล่าก็ยังไม่พอ มือหนาขยับตัวลุกก่อนจะถอดเดรสสั้นที่ปกปิดร่างกายเธอ ทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียง เสื้อในสีดำ กับ บิกินี่ตัวบางที่ปิดอะไรไม่มิด เค้าดูดคอขาวผ่อง เม้มไปทั่วเนินอก ที่ดันเสื้อในออกมา ก่อนจะดึงเสื้อในออก นมขาวๆ หัวนมสีชมพูปรากฎตรงหน้า เค้าบีบเคล้น ดูดจนคนโดนดูดร้องครางอืออา ออกมา แล้วขยับค่อยๆถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจน เปล่าเปลือย มือหน้าดึงชั้นในตัวบางออก พบความอวบใหญ่ มีกลิ่นหอมอ่อนๆโชยขึ้นมาเค้าใช้นิ้วเปิดทาง แต่กลีบดอกไม้คับแน่นยิ่งนัก ก่อนคิดในใจซิงป่าววะ นิ้วร้อนค่อยๆขยับเข้าไป ก่อนจะแหวกเนื้อ ให้ปริออกจากกัน ณัฐฎ์รู้แล้วว่า เธอสดจริงๆ เสียงร้องครางขอร้องจากเค้า ออกจากปากเธอ"ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย "เค้าจูบปิดปากสนิท ก่อนจะอ้าขาขาวเล็กให้กว้างขึ้น แล้วทาบทับตัวตนของเค้าที่กำลังแข็งเต็มที่ สอดใส่เข้าไปในดลีบดอกไม้ที่แย้มอวดเกสรตรงหน้า เค้าค่อยๆกด ลงไปทีละนิดอย่างยากลำบาก เธอฟิตมาก เสียงร้องครางเบา"เจ็บๆ "ณัฐฎ์ ปลอบ "คนดีจ๋า เบาๆแล้

ณัฐฎ์ มองคนตรงหน้าอย่างตกตะลึง เค้าจำได้แล้วผู้หญิงคนนี้ที่ทิ้งนางฟ้าไว้กับเค้า อีกฝ่ายก็มองเค้าอย่างตกตะลึง ไม่ใช่ว่าเธอจะจำเค้าได้หรอกเธอคงมองว่าเค้าเป็นไฮโซที่มากับดาราสาวต่างหาก เสียงมุกเรียกเค้า เธอจึงลุกออกไป ณัฐฎ์ลุกขึ้นเดินไปยืนข้างๆมุก เธอยื่นกระเป๋าใบหรูหนังแลมป์ อะไหล่เงินรมดำ ราคา เกือบๆสองแสนส่งให้เค้า ก่อนจะเอ่ยเสียงหวาน"มุกเอาใบนี้นะคะ ณัฐฎ์ว่าสวยไหมคะ "เค้าพยักหน้าส่งๆไป แล้วควักกระเป๋ายื่นบัตรเครดิตการ์ดส่งให้เธอ พนักงานชายคนนั้นเดินไปที่เคาเตอร์ด้านหลัง พร้อมยื่นสลิปมาให้เค้าเซ็นต์ณัฐฎ์จ่ายไปแล้ว สองแสนสำหรับค่าตอบแทนเมื่อคืน หวังว่าเธอคงจะพอใจ และไม่ขอเพิ่มอีก ไม่อย่างนั้นคงจะต้องบ้ายบาย โบกมือลาสถานะคู่ควงน้ำหวานยืนมองภาพตรงหน้าอย่างตกตะลึง เธอกับเค้ามาเจอกันจนได้ เอ้ะ ไม่ใช่เจอสิ เธอเห็นเค้าต่างหาก ห่างออกไป ไม่ถึงสองเมตรเท่านั้น เค้ายืนหันหลังอยู่ กับผู้หญิงของเค้า มาซื้อกระเป๋าใบนั้น ราคาสองแสนเชียว ค่าตัวเธอก็ประมานนั้นไม่ใช่หรอ น้ำหวานข่มใจกัดปาก กลั้นน้ำตา ก่อนจะเดินหันหลังกลับเข้าไปในห้องพักพนักงานอีกครั้ง วิวเงยข้างขึ้นมอง"สวยจิงๆอย่างที่วิวบอกไหม หวา

ณัฐฎ์ เดินออกมาจากห้องเธอ กลิ่นหอมอ่อนๆในห้องยังติดอยู่ที่ปลายจมูก เธอดูเป็นคนที่เข้าใจง่ายๆ และมีเหตุผลมากๆ เค้าไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะควบคุมตัวเองได้ดีขนาดนี้แต่เธอก็ยังทำได้ดี หลังจากได้ข้อมูลของเธอในช่วงสองทุ่ม เค้าก็ตรงดิ่งมารอเธอที่นี่ ขนาดดึกแล้วขนาดนี้ เธอยังดูดีในชุดทำงานแบบฟอร์มที่คนอื่นใส่ดูธรรมดา แต่ทำไมน้ำหวานใส่แล้วดูดีเหลือเกิน ภายในห้องเล็กๆของเธอดูสะอาดเรียบร้อย โต๊ะทานข้าวตัวเล็ก แก้วน้ำ ที่เขียนว่าLove ดูน่ารักขึ้นมาอีก เมื่อเธอยื่นมันมาให้เค้า ดื่มน้ำเปล่าในแก้วมัคใบใหญ่น่าตลกชะมัด แต่เค้าก็ทำ อพาร์ตเม้นดูปลอดภัยในระดับหนึ่งในความคิดของเค้า เธอเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจมาก มีงานการที่ดีอยู่กับแบรนด์ที่มั่นคง ฐานะการเงินของผู้หญิงอายุขนาดนี้ถือว่าดีทีเดียว ดูน่าสนใจมาก ณัฐฎ์คิดในใจ ที่สำคัญ น้ำหวานยังโสด ความทรงจำค่ำคืนนั้นกลับมา เธอกอดเค้า จูบตอบเค้า อย่างไร้เดียงสาเหลือเกิน เค้าอยากได้น้ำหวานเหลือเกิน ต้องทำยังไง คิดสิคิดสิว่าจะเอายังไงต่อไปคุณณัฐฎ์ กลับไปแล้ว เธออุ่นราดหน้ามากิน นั่งทานเงียบๆรู้สึกว่าราดหน้าวันนี้หวานกว่าปกติ น้ำหวานหน้าแดง คิดถึงคำพูดของวิว เมื่อตอนก

สิ้นคำที่พี่โจบอก น้ำหวานลำลักน้ำทันที ก่อนจะใจเต้นตุบตับด้วยความตื่นเต้น เค้าขอเบอร์โทรไปคุยเรื่องงานเท่านั้นแหละ เธอปลอบใจตัวเอง แต่อีกแวบนึงกลับอิ่มเอมใจขึ้นมา อย่างอดไม่ได้ พี่โจมองอย่างขำๆ วิวก็พลอยอมยิ้มไปด้วย มื้ออาหารมื้อนี้เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะพูดคุยณัฐฎ์ ใช้เบอร์ส่วนตัวเม็มเบอร์เธอไว้ เบอร์นี้เปิดตลอด 24ชั่วโมง ไม่ใช่เบอร์ทำธุรกิจ แต่เป็นเบอร์เพื่อนสนิท พ่อแม่ เลขา และคนสำคัญมากๆ เบอร์นี้เป็นที่รู้กันในกลุ่มเพื่อนสนิทว่า ห้ามให้ต่อ คนที่อยากได้ จะต้อง เป็นเจ้าตัวเท่านั้นที่ให้ เค้ามักจะให้เบอร์สำหรับทำงาน ติดต่อธุรกิจ ไว้คุยกับสาวๆ คู่ควง คนบางกลุ่มจึงคิดว่า เบอร์นั้นสำคัญที่สุดแล้ว แต่ความจริงไม่ใช่เลย เมื่อเม็มเบอร์เข้าไป ไลน์ก็ดังขึ้นทันที ตอนนี้เค้ามีทั้งเบอร์และไลน์ของเธอแล้ว จะหนีไปไหนได้ ณัฐฎ์ยิ้มกับตัวเองวันนั้นทั้งวันเธอทำงานอย่างไม่มีสมาธิ เพราะเค้า เธอกังวัลว่าเค้าจะโทรมาหาหรือเปล่า แต่ทำไมต้องกังวัลละ ในเมื่อปกติแล้ว เธอก็ไม่เคยรอโทรศัพท์จากใครสักนิด แต่สำหรับเค้าแล้วเธอยอมรับ ว่าหวังว่าเค้าจะโทรหา แต่เปล่าเลย ไม่มีมิสคอลรอในเครื่องสักเบอร์ เธอถอนใจออกมาก่อนจ