Love is you.9 จีบได้ไหม

สิ้นคำที่พี่โจบอก น้ำหวานลำลักน้ำทันที ก่อนจะใจเต้นตุบตับด้วยความตื่นเต้น เค้าขอเบอร์โทรไปคุยเรื่องงานเท่านั้นแหละ เธอปลอบใจตัวเอง แต่อีกแวบนึงกลับอิ่มเอมใจขึ้นมา อย่างอดไม่ได้ พี่โจมองอย่างขำๆ วิวก็พลอยอมยิ้มไปด้วย มื้ออาหารมื้อนี้เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะพูดคุย

ณัฐฎ์ ใช้เบอร์ส่วนตัวเม็มเบอร์เธอไว้ เบอร์นี้เปิดตลอด 24ชั่วโมง ไม่ใช่เบอร์ทำธุรกิจ แต่เป็นเบอร์เพื่อนสนิท พ่อแม่ เลขา และคนสำคัญมากๆ เบอร์นี้เป็นที่รู้กันในกลุ่มเพื่อนสนิทว่า ห้ามให้ต่อ คนที่อยากได้ จะต้อง เป็นเจ้าตัวเท่านั้นที่ให้ เค้ามักจะให้เบอร์สำหรับทำงาน ติดต่อธุรกิจ ไว้คุยกับสาวๆ คู่ควง คนบางกลุ่มจึงคิดว่า เบอร์นั้นสำคัญที่สุดแล้ว แต่ความจริงไม่ใช่เลย เมื่อเม็มเบอร์เข้าไป ไลน์ก็ดังขึ้นทันที ตอนนี้เค้ามีทั้งเบอร์และไลน์ของเธอแล้ว จะหนีไปไหนได้ ณัฐฎ์ยิ้มกับตัวเอง

วันนั้นทั้งวันเธอทำงานอย่างไม่มีสมาธิ เพราะเค้า เธอกังวัลว่าเค้าจะโทรมาหาหรือเปล่า แต่ทำไมต้องกังวัลละ ในเมื่อปกติแล้ว เธอก็ไม่เคยรอโทรศัพท์จากใครสักนิด แต่สำหรับเค้าแล้ว

เธอยอมรับ ว่าหวังว่าเค้าจะโทรหา แต่เปล่าเลย ไม่มีมิสคอลรอในเครื่องสักเบอร์ เธอถอนใจออกมาก่อนจะบอกตัวเอง น้ำหวานเอ้ย หวังมากไปแล้ว เธอกลับบ้านอย่างหงอยเหงา ห้าทุ่มกว่าแล้ว เธออาบน้ำกำลังจะเข้านอน เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เบอร์แปลกๆเข้ามาในเครื่อง เธอกดรับ เสียงสั่นๆ พูดในโทรศัพท์

"ฮัลโหลค่ะ "

เสียงตอบกลับมา

"น้ำหวาน ผมเอง ณัฐฎ์ "

เธอเอามือปิดโทรศัพท์ไว้ก่นจะซุกหน้าลงผ้าห่ม แล้วกรี้ดออกมา เสียงเงียบไป ณัฐฎ์ ถามอีกครั้ง

"น้ำหวานๆ ได้ยินไหม " เธอได้สติก่อนจะลนลานตอบเค้า

"ค่ะๆ ได้ยิน" ใจเต้นตุบๆแทบจะทะลุออกมานอกอก

"ทำอะไรอยู่ นอนหรือยัง "

"ยังค่ะ กำลังจะนอน "

"วันนี้ทำงานเหนื่อยไหม ลูกค้ากวนใจหรือเปล่า "

ที่ถามว่ากวนใจนี่หมายถึงตัวเองหรือเปล่านะ น้ำหวานคิดในใจ เสียงเธอเงียบไป เค้าจึงคิดว่าเธอไม่อยากคุย

"น้ำหวานผมโทรมากวนหรอ "เค้าอ้อนเธอใช่ไหม

"เปล่าค่ะ ไม่กวน "

" ถ้าอย่างนั้น ผมจีบน้ำหวานได้ไหม"

เค้าพูดตรงๆ เธอเงียบไปเลย เธอตกใจ เธออึ้ง เค้าจริงจังใช่ไหม หรือ อยากแค่จีบเล่นๆเท่านั้น

"น้ำหวานตะกุกตะกัก คุณณัฐฎ์ หมายถึงอะไรคะ "

เค้าพูดเสียงเรียบแต่หนักแน่น

"ผมอยากรู้จัก อยากคุย อยากใช้เวลาด้วย น้ำหวานตกลงไหม "

"แล้วคุณมุกละคะ เธอเป็นอะไร "

พูดแล้วก็อดตำหนิไม่ได้ ไม่น่าจะถามเค้าเลย เรื่องส่วนตัวของเค้า

"มุกเป็นเพื่อน คู่ควงเท่านั้น ไม่ใช่แฟน "

น้ำหวานฟังแล้วก็นิ่งไป

"ผมคิดถึงน้ำหวานมากนะ มากจริงๆ อยากให้น้ำหวานรู้ตัวไว้ด้วย ว่าน้ำหวานสำคัญกับผม "

เสียงของเค้า ทุ้ม อบอุ่น และอ่อนโยน

"น้ำหวานไม่มีคำตอบให้คุณณัฐฎ์นะคะ "

"เรียกพี่ณัฐฎ์ สิจ้ะ คนดีของพี่ "

เธอหน้าแดงขึ้นมาทันที คนดีของพี่ ทำไมช่างหวานขนาดนี้ น้ำหวานรับคำคล้ายจะเพ้อไป

"ค่ะ พี่ณัฐฎ์ "

"เอาเป็นว่าค่อยๆคิดนะ พี่ไม่รีบ รอได้ แต่ไม่อยากรอ คืนนี้ดึกแล้ว นอนได้แล้ว ฝันดีนะ "

เค้าวางโทรศัพท์ ไปแล้ว แต่เธอยังยิ้มอยู่อย่างนั้น เค้าหวานเหลือเกิน พี่ณัฐฎ์ ของเธอ

เช้านี้เธอตื่นเช้าตามปกติ ต้มน้ำในไมโครเวฟ เพื่อชงกาแฟ มีเสียงเตือนไลน์เข้ามา

**ตื่นหรือยัง พี่ยังนอนอยู่ **

พร้อมส่งรูปภาพ เค้าในชุดนอนบนเตียง

**นอนที่บ้าน ไม่ใช่คอนโด**

เธออ่าน แต่ไม่ตอบ เค้าส่งมาอีกว่า

**ต่อไปนี้จะทำตัวดีๆ**

**น้ำหวานจะได้ไว้ใจพี่**

เธอตอบเค้าไปแค่ว่า

**ขอบคุณนะคะ **

คนบ้าใครจะอยากไปรู้ว่านอนที่ไหน ใจนึงก็อดยิ้มไม่ได้ เค้าน่ารักมาก ส่งรูปบนเตียงมาให้ดูด้วย ถ้าพี่โจกับวิว เห็นรูปนี้คงใจละลาย เธอยิ้มอย่างสดใส

ช่วงพัก มือบางเลื่อนโทรศัพท์อ่านข้อความไลน์กว่า 50ข้อความที่เค้าส่งมาให้

**ทำงานอยู่ ยุ่งมาก **

พร้อมรูปถ่าย ขณะอยู่บนโต๊ะทำงาน ก่อนจะส่งข้อความมาอ้อนสารพัด อ่านไปยิ้มไป จนวิวอดถามไม่ได้

"อะไรๆอ่านไปยิ้มไป คือ "

น้ำหวานรีบกดปิดก่อนจะทำท่ากลบเกลื่อน

"ป่าวๆ ไม่มีอะไร อ่านเรื่องตลกในไลน์ แค่นั่นเอง "

แล้วก้มหน้าก้มตาทานข้าวไปยิ้มไปอยู่คนเดียว เกือบอาทิตย์แล้วที่เค้าโทรหาเธอทุกคืน ก่อนนอน ช่วงเวลา 5ทุ่มถึงเที่ยงคืน เป็นเวลา ที่เค้าจะโทรหาเธอ เสียงพูดคุยร่าเริงและเป็นกันเองมากขึ้น เธอตกหลุมรักเค้าแล้วจริงๆ เธอรู้ตัวเอง