บททั้งหมดของ ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70: บทที่ 41 - บทที่ 50

ผ่านไปสองวัน ซึ่งวันนี้ย่าเฉินคิดว่าลุงสามจะกลับมาถึงบ้านแล้ว เฉินเฟิ่นอี้จึงทำอาหารรอลุงของเธอกลับมา โชคดีที่ตอนเช้าเฉินไห่หลิวกับเฉินตงไปซื้อของในตำบล เฉินเฟิ่นอี้จึงเอาเนื้อออกมาทำอาหารให้ทุกคน และมื้อกลางวันเฉินไห่หลิวกับเฉินตงและเฉินจางจะนำไปส่งที่แปลงนาเองผู้ใหญ่ในบ้านเฉินตัดสินใจไม่ให้ลูกหลานไปทำงานเก็บแต้มเหมือนแต่ก่อน ทุกคนมีหน้าที่อ่านหนังสือและทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างงานหาฟืนที่เฉินไห่หลิวกับเฉินตงสามารถไปหามาได้ เฉินเหม่ยเย่กับเฉินจางรับหน้าที่ซักเสื้อผ้าของทุกคนยกเว้นของพี่สาวสามและรดน้ำแปลงผัก ส่วนเฉินเฟิ่นอี้มีหน้าที่ทำอาหาร แต่ถึงอย่างนั้นใครทำงานที่ได้รับมอบหมายเสร็จก่อนหรือว่างก็ต้องมาช่วยงานอื่น ๆเช้าวันนี้เฉินเฟิ่นอี้ทำหมูผัดผักดองเค็มกินคู่กับหมั่นโถวหอม ๆ เพราะวันนี้ทุกคนบอกว่าไม่อยากกินข้าวขาว ส่วนมื้อกลางวันเฉินเฟิ่นอี้ผัดหมูใส่ผักและแกงจืดไข่น้ำ มีน้ำมันพริกสูตรที่เฉินเฟิ่นอี้ลองทำด้วย กล่าวได้ว่าแค่นี้ก็ทำให้บ้านอื่นอิจฉาได้แล้วเฉินเฟิ่นอี้กำลังตากเสื้อของเธอที่ซักไว้ตอนอาบน้ำ เพราะวิธีการซักของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ถึงเธอจะสอนน้อง ๆ ไปแล้ว เฉินเฟิ่นอี้ต้องก

กลิ่นหอมลอยตามลมอบอวลไปทั่วบริเวณบ้านเมื่อเฉินเฟิ่นอี้ทำการย่างเนื้อจนได้ที่ ผู้ใหญ่ที่เป็นผู้หญิงหรือก็คือย่าเฉินและเหล่าสะใภ้ รวมถึงปู่เฉิน เฉินชิงชิงกินอาหารก่อนคนอื่น ส่วนที่เหลือจะกินไปด้วยนั่งดื่มเหล้าไปด้วยเฉินเฟิ่นอี้รับหน้าที่ย่างเนื้อเพราะควบคุมไฟได้ดีกว่าคนอื่น วันนี้ย่าเฉินอนุญาตให้ดื่มเหล้าที่เก็บไว้ในห้องเท่าไรก็ได้ หากที่นำออกมาหมดแล้วค่อยเข้าไปเอามาใหม่ ซึ่งเธอเป็นคนเข้าไปหยิบออกมาจึงเห็นว่ามันมีอยู่เยอะพอสมควรระหว่างย่างเนื้อก็มีคนในหมู่บ้านเข้ามาทักทาย แต่บ้านเฉินไม่ได้ชวนให้อยู่กินด้วย มีเพียงตอบรับสิ่งที่ได้ยินเท่านั้น และมันก็ไม่ได้แปลก หลายบ้านต่างก็เป็นแบบนี้กันทั้งนั้น หากเป็นบ้านที่สนิทกับบ้านเฉินทุกคนจึงจะชวนแต่ก็ได้รับคำปฏิเสธเสียงหัวเราะดังขึ้นอย่างสนุกสนานแต่ก็ไม่ได้ดังถึงขนาดที่จะสร้างความรบกวนให้คนอื่น ผู้ชายบ้านเฉินกำลังพูดถึงผลผลิตที่ได้รับในปีนี้และเรื่องราวในกองทัพของลุงสาม เฉินเฟิ่นอี้ก็สนใจเรื่องนี้ไม่ต่างกัน ได้ยินว่าที่นั่นทหารที่ประจำการมากกว่าสิบปีจะได้รับบ้านพักส่วนตัวอย่างปัจจุบันลุงสามก็มีบ้านพักส่วนตัว และหากเขาถูกย้ายมาประจำการในอำเภอก

สมาชิกบ้านเฉินยืนเผชิญหน้ากับสมาชิกบ้านอี้อย่างไม่มีใครยอมแพ้ ในขณะที่คนอื่น ๆ ต่างทยอยลงแปลงนากันหมดแล้ว ซึ่งหลายคนคาดว่าทั้งสองบ้านจะไม่ได้ลงไปทำงานอีกแน่ในวันนี้“มีเรื่องอะไรกันหรือ”เป็นผู้ใหญ่บ้านของหมู่บ้านเฟิ่งหลินที่เดินนำเลขาธิการมา ด้านหลังยังมีลุงรองของบ้านเฉินเดินตาม เฉินเฟิ่นอี้ขยับตัวเล็กน้อยมองสีหน้าสะใภ้ใหญ่อี้ที่เริ่มซีดเซียว คงคิดว่าสัญญาที่ทำเป็นสัญญาที่อ้างว่าบ้านเดิมเดือดร้อน และจากที่กระซิบถามคนในบ้านเมื่อครู่เฉินเฟิ่นอี้ยังได้รู้อีกด้วยว่ามีหลายครั้งที่ได้เซ็นสัญญาต่อหน้าพยานทั้งสอง“เรื่องที่สะใภ้ใหญ่บ้านอี้ยืมเงินบ้านเฉินครับหัวหน้า” ปู่เฉินหันไปตอบ“ทำไมไม่คุยกันตอนเย็นล่ะ ตอนนี้ควรจะไปทำงานนะ”“หัวหน้าครับ สะใภ้ใหญ่บ้านอี้เป็นหลานสาวของพวกคุณและหล่อนบอกว่าเงินที่ยืมนำไปให้บ้านเดิม หรือพวกเราควรไปคุยกับพวกคุณ” ปู่เฉินตอบกลับทันที เรื่องนี้อันที่จริงมันก็ควรจะจบไปตั้งนานแล้ว“เดี๋ยวนะ นี่มันเรื่องอะไรกัน” ผู้ใหญ่บ้านรีบหันไปมองหลานสาวของตนเองที่สร้างเรื่อง อย่าบอกนะว่าเงินที่ยืม ๆ ไปอ้างบ้านเดิมของหล่อนมาตลอด“ทุกครั้งที่หล่อนมายืมเงิน ก็บอกว่าบ้านเดิมของหล่อ

ขับรถเข้ามณฑลใช้เวลาเกือบสิบสามชั่วโมง เนื่องจากต้องหยุดพักรถและหาร้านเติมน้ำมัน แถวชนบทแบบนี้การจะหารถสักคันยังยาก ไม่แปลกที่จะหาร้านเติมน้ำมันไม่ได้ โชคดีที่ลุงสามเป็นทหารเขาจึงไปขอน้ำมันจากกองทัพที่ประจำที่นี่ได้เวลาเที่ยงวันทั้งสามคนก็มาถึงตัวมณฑลพอดี ลุงสามรีบไปหาห้องพักเพื่อพักระหว่างรอตรวจสุขภาพ วันนี้ต้องเข้าไปจองคิว พรุ่งนี้ถึงจะไปตรวจได้ และต้องรอผลอีกหนึ่งวัน จึงจำเป็นที่จะต้องหาห้องพักก่อน เฉินเฟิ่นอี้ก็ไม่ได้เร่งรีบที่จะไปตรวจ เพราะฉะนั้นเมื่อได้ห้องพักแล้วเธอจึงชวนทุกคนมาเดินซื้อของใช้ทั้งสามคนกินอาหารมื้อกลางวันก่อนเข้ามาในตัวอำเภอและยังอิ่มกันอยู่ ไม่จำเป็นต้องไปหาอาหารกินเพิ่มอีก และเฉินเฟิ่นอี้ต้องการหาช่องทางการไปยังตลาดมืดของที่นี่อีกด้วย เฉินตงไม่เคยเข้ามาจึงไม่แปลกที่จะไม่รู้ทางเหมือนในอำเภอ ส่วนลุงสามถึงจะเคยเข้ามาแต่เขาก็เป็นทหารคงไม่เคยไปที่นั่นร้านค้าในมณฑลมีเยอะกว่าในอำเภอหลายเท่าตัว สังเกตได้จากลูกค้าที่เดินเข้าร้านนี้เดินออกร้านนั้น พอเดินไปสอบถามราคาของต้องบอกว่าราคาถูกกว่าในอำเภอเกือบครึ่ง แต่ก็ไม่ได้แปลกใจมากเพราะกว่าจะนำของไปส่งที่นั่นก็ใช้เวลานานน

เฉินเฟิ่นอี้ เฉินตงและลุงสามนัดกันตื่นตั้งแต่เช้ามืด พอเก็บของเสร็จก็จัดการเก็บของไว้ในรถให้เรียบร้อย จากตอนแรกที่มาโดยรถว่างเปล่าตอนนี้มันถูกจับจองด้วยอาหารแห้งต่าง ๆ ยังมีนมผงสำหรับเฉินชิงชิงอีกหลายกระป๋องนอกจากอาหารแห้งแล้ว เช้าวันนี้เฉินเฟิ่นอี้ยังนำของออกมาจากคลังระบบอีกหลายอย่าง โดยเฉพาะผลไม้ที่เธอหมุนสุ่มมาจากวงล้อ ของในคลังระบบเธอมีมากนับพันอย่าง ยิ่งของที่บ้านเฉินได้กินก็เป็นหนึ่งในของที่นำมาจากระบบของอะไรที่ไม่สามารถอยู่ได้นานเฉินเฟิ่นอี้ก็ยังไม่หยิบออกมาใส่รถ เอาไว้ใกล้ถึงหมู่บ้านเธอค่อยนำมันออกมาก็แล้วกัน อย่างพวกเนื้อสดเธอจะนำออกมาสิบชั่งก็เตรียมที่วางไว้เมื่อถึงเวลาที่นัดหมายกับหมอเอาไว้ เฉินเฟิ่นอี้ก็กินอาหารเสร็จพอดี ทั้งสามไม่รอช้ารีบไปต่อแถวรับคิวเพื่อเข้าฟังผลตรวจ โชคดีที่การรับผลตรวจมีคนไม่เยอะมากจึงรอคิวเพียงไม่กี่นาทีเฉินเฟิ่นอี้จึงได้พบหมอพร้อมเฉินตงและลุงสาม“เลือดของเธอที่หมอนำไปตรวจพบสารเคมีชนิดหนึ่งที่พบเห็นได้ทั่วไปในแถวชนบท”เฉินเฟิ่นอี้ที่เดาผลได้แล้วยังชะงักเมื่อได้ยินผลตรวจ แม้จะผ่านมาหลายเดือนแล้วแต่ยังมีสารเคมีอยู่ในเลือด นั่นมันหมายความว่าสารเคมีใ