All Chapters of ENGINEER DEVIL | วิศวะร้ายซ่อนรัก: Chapter 61 - Chapter 70

ENGINEER 61| NC 15 ลงโทษ | ฉันทำตามคำแนะนำของเพื่อนสาว หลังเลิกคลาสโดนัทพาฉันไปห้างเพื่อไปเลือกชุด ซึ่งเธอบอกว่าชุดนอนไม่ได้นอนนี่แหล่ะ ที่จะง้อเขาให้กลับมาได้ฉันนั่งคิดอยู่นานว่าควรจะใส่มันดีไหม และฉันต้องง้อเขาขนาดนี้เลยหรอ มันน่าอายมากสำหรับฉัน ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาทำอะไรแบบนี้ชุดที่ฉันซื้อมาเป็นชุดซีทรูสีแดงบอกเลยว่าบางมาก บางจนเห็นทุกอย่างถึงเนื้อในใต้ผ้า ไม่สิ มันเห็นชัดทุกอย่าง จะส่วนโค้งส่วนเว้าทุกสัดส่วนเห็นชัดมากใช้เวลาทำใจอยู่เป็นชั่วโมงจนโดนัทโทรมาถามว่าใส่หรือยัง ใส่แล้วถ่ายมาให้ดูหน่อยและสุดท้ายฉันก็ตัดสินใจหยิบชุดนอนซีทรูสีแดงขึ้นมาใส่ แล้วถ่ายส่งไปให้เธอดู โดนัทบอกว่าฉันหุ่นดีมาก มิน่าพี่เตอร์ถึงได้หลงนัก เธอบอกมาแบบนั้นฉันก็ยิ่งเขินเข้าไปใหญ่ ทำไมโดนัทถึงได้แนะนำแบบนี้กับฉันได้ หรือว่าเธอเคยทำกับผู้ชายแล้วฉันไม่รู้คำแนะนำของโดนัทฉันเชื่อว่ามันได้ผล และได้ผลดีมากๆ ถ้าฉันส่งไปให้ดู เชื่อได้เลยว่ายังไงเขาก็ต้องมายืนกดกริ่งอยู่หน้าห้องแน่นอน ก็เขาชอบหื่นกับฉันตลอด ดูจากเมื่อวานสิทำรักกับฉันถึงสามรอบ อยากจะรักฉันอะไรขนาดนั้นกัน แล้วถ้าฉันส่งรูปยั่วๆไปให้เขาดู คืนนี้ฉ

ENGINEER 63| บอกเลิกมันซะ | ผ่านไปอีกชั่วโมงฉันก็เริ่มนั่งตัวโอนเอนไปมาเพราะเริ่มง่วง พี่เตอร์จับหัวฉันให้ซบลงไปที่ไหล่กว้างของเขา แล้วก้มหน้าลงถามฉัน "กลับเลยไหม""กลับเลยก็ได้ค่ะ""กูกับแคร์ขอกลับก่อน" ได้ยินเสียงเขาบอกลาเพื่อน ฉันเองไม่ลืมที่จะถามเพื่อนสาวของฉัน"โดนัท เราจะกลับแล้วนะ""อ้อ กลับดีๆ เราขออยู่ต่ออีกหน่อย" สายตาฉันเริ่มพร่า เพราะความง่วง ได้ยินเพียงแค่ว่าเธอจะอยู่ต่อฉันก็ไม่ขัดอะไร"อืม ถึงบ้านไลน์บอกเราด้วยนะ" ฉันบอกเธอ "พี่ๆแคร์ไปก่อนนะคะ" เมื่อบอกลาทุกคนพี่เตอร์ก็ประคองฉันไม่ห่างในระหว่างที่เดินออกจากผับ#สองวันต่อมา@มหาลัยAวันนี้มีเด็กชายตัวโตเริ่มงอแงกับฉันเพียงเพราะว่าฉันต้องกลับบ้าน จะได้เจอกันอีกทีก็คือวันจันทร์ ก็แค่สองวันเอง"พี่เตอร์นั่งดีๆค่ะ คนมองหมดแล้ว" ตัวก็ใหญ่เอนตัวพิงฉันทีฉันแทบจะรับน้ำหนักเขาไม่ไหว อ้อนกันหนักมากเพราะไม่อยากให้ฉันกลับบ้าน อยากให้อยู่กับเขาในทุกๆวัน"พี่จะไม่ได้นอนกอดแคร์สองวันเลยนะ""แค่สองวันเองค่ะ วันจันทร์เราก็เจอกัน""วันนี้พี่ชายมารับใช่ไหม""ใช่ค่ะ""พี่อยากคุยกับพี่ชายแคร์จะได้ไหม""คุยวันนี้หรอคะ""ใช่""พี่จะคุยอะไร""

ENGINEER 65| รักพี่เขามากใช่ไหม | #เช้าวันต่อมา@บ้านทวีพัฒนาเมื่อคืนฉันนอนไม่ค่อยหลับเลย เพราะมัวแต่คิดว่าจะตั้งรับกับพี่ชายของฉันทั้งสองคนยังไง วันนี้พี่คริสกับพี่คัพก็ไม่รู้ด้วยว่าพี่เตอร์จะมาหาฉันที่บ้านเพื่อมากราบคุณพ่อคุณแม่ฉัน จะว่าเปิดตัวเลยก็ว่าได้ลึกๆแอบหวั่นใจว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีอยู่เหมือนกัน แต่อย่างน้อยฉันก็ยังมีคุณพ่อคุณแม่ที่คอยช่วยเหลือฉัน ไม่รู้ว่าจะต้านคนเผด็จการอย่างพี่คัพได้แค่ไหน(เสียงโทรศัพท์)พี่เตอร์"โทรมาแต่เช้าเลยนะคะ"(อยากได้ยินเสียง)"เพิ่งตื่นหรอคะ เสียงยังงัวเงียอยู่เลย"(อยากกอดแคร์จัง)"เดี๋ยวนี้อ้อนหนักขึ้นนะคะ"(ไม่ดีหรอครับ)"ดีค่ะ แต่อย่าไปอ้อนผู้หญิงที่ไหนอีกนะคะ ไม่งั้นแคร์จะตีพี่ให้หลังลายเลย"(นี่ขู่แล้วหรอ)"ไม่คุยด้วยแล้ว พี่เตอร์ออกจากคอนโดแล้วบอกแคร์ด้วยนะคะ"(ครับ คิดถึงนะ)"แคร์ก็คิดถึงพี่ค่ะ"โทรมาปากหวานแต่เช้าเชียว ทั้งที่ตัวเองเพิ่งจะตื่นนอนแท้ๆ ดีจังเวลาที่เขาตื่นแล้วนึกถึงฉันเป็นคนแรก อยากให้เป็นแบบนี้ตลอดไปจังเมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จฉันลงไปที่ห้องอาหารเพื่อทานข้าวเช้า นี่ฉันลงมาเป็นคนสุดท้ายหรอ เพราะทุกคนนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารพ

ENGINEER 67| ยังไงวันนี้ก็ต้องได้ |รู้หรอกว่าเขาพูดเล่น แต่ทะลึ่งไม่ดูที่ดูทางเลย นี่มันบ้านของฉันยังจะมาทำลุ่มล่ามอีก"พี่เตอร์คะ คุณพ่อคุณแม่ของพี่รู้ไหมคะว่าแคร์กำลังจะไปหาท่านที่บ้าน""รู้สิ พี่บอกไปแล้ว""งั้นแคร์ขอแวะซื้ออะไรติดไม้ติดมือไปฝากท่านหน่อยได้ไหมคะ""ไม่ต้องหรอก""ทำไมหล่ะคะ""แค่คุณพ่อคุณแม่รู้ว่ากำลังจะมีลูกสะใภ้มาหา ท่านก็ตื่นเต้นกันยกใหญ่""สะใภ้หรอคะ" เขาคิดไปถึงขั้นนั้นแล้วหรอเนี่ย ทำไม่ชอบทำให้ใจดวงน้อยๆฉันเต้นแรงอยู่เรื่อย"ทำตัวสบายๆคุณพ่อคุณแม่ท่านใจดี เหมือนกับคุณพ่อคุณแม่ของแคร์""หรอคะ""อืม พี่เชื่อว่าท่านจะต้องชอบแคร์มากแน่ๆ""บอกคุณพ่อคุณแม่ด้วยหรือเปล่าว่าแคร์สวย" ฉันเอียงคอถามเล็กน้อยอย่างขี้เล่น แต่กลับเห็นคนข้างๆเสียอาการจนหน้าแดงหูแดงน่ารักจัง"นั่งดีๆสิครับ พี่มองไม่เห็นกระจกข้างนะ""แล้วตกลงแคร์สวยไหม""สวยมาก""แล้วรักแคร์ไหมคะ""รักมาก""แล้วแคร์รักพี่หรือเปล่า" เขาถามกลับ"รักสิคะ" ฉันตอบเสียงหวาน อยากเห็นสารถีสุดหล่อเสียอาการ ดูแล้วมันน่ารัก ยิ่งได้เห็นรอยยิ้มแบบนี้ก็ยิ่งรู้สึกหวงเขามากขึ้น ไม่อยากให้ไปยิ้มแบบนี้กับสาวๆที่ไหนเลย ฉันขอเก็บ

ENGINEER 69| โดนแกล้ง |#หลายวันต่อมาตั้งแต่วันที่เขาไปบ้านฉันพี่คริสกับพี่คัพจะผลัดกันมารับ-ส่งฉันทุกวัน ตั้งแต่ช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาฉันก็ไม่ได้กลับไปอยู่ที่คอนโดอีกเลย ยิ่งพี่คัพรู้ว่าฉันอยู่คอนโดเดียวกันกับเขาก็ออกอาการฟึดฟัดไม่พอใจ คุณพ่อคุณแม่จึงช่วยพูดให้ พี่คัพเลยยอมอ่อนลงแต่มีข้อแม้ว่าฉันต้องย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านและพี่คัพยังขู่อีกว่าถ้าไม่ย้ายกลับมาเตรียมตัวบอกเลิกเขาได้เลย ซึ่งฉันที่ได้ฟังแบบนี้ก็ยิ่งไม่พอใจเข้าไปใหญ่ ทำไมพี่คัพต้องเป็นคนมากำหนดชีวิตของฉันขนาดนี้ ถึงจะยอมให้คบกันก็จริง แต่การที่ให้ฉันกับเขามีข้อจำกัดในการเจอกันมันก็ไม่ต่างกันการบีบบังคับให้เลิกกันทางอ้อมคุณพ่อคุณแม่ที่เห็นท่าไม่ดีที่ฉันและพี่คัพจะเริ่มมีปากเสียงกันอีกครั้งก็รีบเอ่ยห้ามและบอกให้ฉันยอมทำตามพี่คัพไปก่อน ส่วนอนาคตค่อยว่ากันCall video"เราจะนอนคุยกันผ่านหน้าจอไปอีกนานแค่ไหน""แคร์ตอบไม่ได้เลยค่ะ อดทนหน่อยนะคะ แคร์เชื่อว่ายังไงพี่คัพกับพี่คริสจะต้องยอมรับในตัวของพี่สักวันนะคะ" ที่ฉันพูดออกไปเพื่อต้องการจะปลอบใจเขา เพราะเอาเข้าจริงๆฉันเองก็ไม่รู้หรอกว่าพี่ชายของฉันทั้งสองคนจะยอมรับในตัว