All Chapters of 3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย: Chapter 111 - Chapter 120

一百一十一“หุบปากไปเลยเฮียอะ!” เธอแหวเสียงแผ่ว ก่อนที่จะเดินเข้ามาใกล้พวกเขาอย่างคุ้นเคย แม้จะหงุดหงิดแต่นั่นไม่ได้มากมายอะไร เป็นเพียงสถานการณ์ทั่วไปที่เธอมักโดนแหย่อยู่เป็นประจำถังหูลู่ค่อย ๆ ลดตัวลงนั่งบนโซฟานุ่ม ขณะใช้ปลายนิ้วเรียวหยิบแก้วน้ำชาประจำตัวขึ้นจิบ รสขมของชาอุ่นทำให้เธอรู้สึกสงบขึ้นมาบ้าง แต่ถึงอย่างนั้นหัวใจก็ยังคงเต้นแรง ไม่ใช่เพราะชา แต่เพราะชายหนุ่มสองคนที่นั่งล้อมเธออยู่ต่างหาก‘ใส่เสื้อคอเต่ามันผิดตรงไหน...?’ เธอพึมพำในใจ พยายามรักษาท่าทีให้นิ่งเฉย ทว่าความร้อนจากสายตาสองคู่ที่จับจ้องกลับทำให้รู้สึกเหมือนเธอถูกลอกเปลือยออกอย่างไร้ปรานี“แต่ก็น่ารักดีนะ...”เสียงทุ้มของหยวนหลงดังขึ้นคล้ายกระซิบชม แต่แฝงความจงใจหยอกเย้า ริมฝีปากได้รูปของเขายกยิ้มบางพลางจิบกาแฟไปอย่างผ่อนคลาย ดวงตาสีนิลคู่นั้นสะท้อนแสงวาววับ ดูมีเลศนัยจนเธออยากจะคว้าอะไรสักอย่างมาปาใส่ให้รู้แล้วรู้รอด‘น่ารักบ้าอะไรเล่า! ที่ต้องใส่เสื้อแบบนี้ก็เพราะพวกเฮียไม่ใช่รึไง!? ทั้งรอยแดง...ทั้งจูบ...!’ใบหน้าหวานร้อนวูบเมื่อนึกถึงภาพเมื่อคืน ภาพของเธอที่ถูกล้อมรัดด้วยอ้อมแขนอุ่น ถูกช่วงชิงลมหายใจ และถูกตราตรึงร

一百一十三มันคือตารางชีวิตของเธอ และเป้าหมายในอนาคตที่เธอได้วางแผนไว้อย่างละเอียดเธอไม่ได้คิดแค่เรื่องของหยวนหลงและหยวนยิงเพียงอย่างเดียว—เธอมีความฝันที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นถังหูลู่มีเป้าหมายอยากเป็นนักเขียนนิยายที่โด่งดัง เธออยากสร้างชื่อเสียงของตัวเองผ่านตัวหนังสือที่มีเอกลักษณ์ เป็นที่รู้จักของผู้คน และได้รับการยอมรับในวงการวรรณกรรมแต่เพียงแค่นั้นไม่พอ...เธอยังต้องการเป็น ‘อินฟลูเอนเซอร์’ ผ่านแพลตฟอร์มออนไลน์—ทำ vlog, คลิปเต้น, โปรโมตนิยายของตัวเอง เพื่อให้ผู้คนจดจำเธอในฐานะนักเขียนที่ทั้งสวยและมีเสน่ห์ เธออยากจะสร้างแรงบันดาลใจให้กับคนรุ่นใหม่ ให้พวกเขารู้ว่าการเป็นนักเขียนไม่ได้หมายความว่าต้องอยู่แต่ในห้องแคบ ๆ เท่านั้นเธอวางแผนที่จะเปิดคอร์สสอนเขียนนิยาย และขึ้นเวทีบรรยายเกี่ยวกับการเป็นนักเขียนตามมหาวิทยาลัยต่าง ๆ —เธอจะไม่ใช่แค่ ‘นักเขียน’ แต่เป็น ‘แบรนด์’ ที่คนจดจำเธออยากให้ชื่อ ‘ถังหูลู่’ กลายเป็นที่กล่าวขวัญในวงการวรรณกรรมและวงการเน็ตไอดอลและที่ด้านล่างสุดของตารางชีวิตของเธอ...ความฝันที่แท้จริงของเธอ—ความฝันที่เธอไม่เคยบอกใครเธออยากมีลูกทั้งหมด 6 คน กับ ‘พวกเขาทั้งสองคน’ส

一百一十五เธอเม้มริมฝีปากแน่น ขณะที่สายตาของหยวนชิงหลานสะท้อนแววบางอย่าง... แววตาที่เหมือนรู้ทุกอย่าง—อาจจะมากกว่าที่เธอคิดด้วยซ้ำเธอรู้...ถังหูลู่รู้จักผู้หญิงคนนี้มานาน ตั้งแต่จำความได้ หยวนชิงหลานเคยเป็นเพียงเลขาของพ่อเธอ แต่ด้วยโชคชะตาและกาลเวลา เธอกลับกลายมาเป็น ‘แม่’ คนหนึ่งของถังหูลู่ในที่สุดผู้หญิงคนนี้เป็นมากกว่าคนธรรมดา ชีวิตของเธอผ่านอะไรมาไม่น้อย ตั้งแต่การทำงานเป็นเด็กล้างจานในช่วงวัยเรียน จนกระทั่งไต่เต้าขึ้นมาเป็นผู้จัดการ เป็นเลขา และแม้แต่แม่เล้าในช่วงเวลาหนึ่งที่เธอเคยเป็นหนี้สิน ชีวิตที่ถูกลับคมจากประสบการณ์มากมายทำให้เธอเป็นคนที่เฉียบแหลม อ่านคนขาด และไม่เคยมีสิ่งใดหลุดพ้นสายตาเธอ...รวมถึงความลับของถังหูลู่ด้วย... เธอเป็นคนเดียวที่ถังหูลู่ไว้ใจมาตลอด เป็นคนที่เคยให้คำปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องที่แม้แต่เพื่อนสนิทก็ไม่อาจพูดถึง ตั้งแต่เรื่องประจำเดือน การดูแลร่างกาย ไปจนถึงเรื่องของ ‘โลกอีกด้าน’ ที่ผู้หญิงควรรู้จัก และใช่—เธอเคยพาถังหูลู่ไปเที่ยว ไปเปิดหูเปิดตา ไปสัมผัสกับโลกที่ผู้คนซ่อนเร้น อย่างสถานเริงรมย์ที่มีผู้หญิงออกมาเพื่อค้าบริการทางเพศแต่ในเวลานี้ คำถามของเธอก

一百一十七เธอยิ้มเจื่อน ๆ พลางตอบเสียงเรียบ “เจ๊เฟิน...ไม่ใช่ว่าได้ดอกไม้มาแล้วจะต้องมีแฟนพร้อมแต่งงานเลยเสียเมื่อไหร่...”เฟินเอียงคอเล็กน้อย ดวงตาทอประกายอยากรู้อยากเห็น “แต่เจ๊ถือไง...อีกอย่างเจ๊อยากรู้...”ยังไม่ทันที่ถังหูลู่จะได้ตอบ เสียงแหลมเล็กของเจ๊เล็กแห่งบ้านก็ดังขึ้นแทรกกลางวง“แต่หนูไม่ถือนะ~”หมิงหมิงกล่าวเสียงทะเล้นพร้อมกับใบหน้ายิ้มกวน ๆ ราวกับจะจุดชนวนบทสนทนาใหม่ให้กับค่ำคืนนี้อีกครั้ง“ใครเขาถามหล่อนมิทราบ...” เสียงเนิบเย็นเฉียบดังขึ้น ไม่ใช่จากเฟินที่นั่งกอดอกอยู่ แต่เป็นเมิ่งเหยา เจ้าตัวเอียงคอมองหมิงหมิง คิ้วขมวดชนกันอย่างไม่ปิดบังความไม่พอใจหมิงหมิงกลับไม่สะทกสะท้าน ตรงกันข้าม เธอยิ่งแสยะยิ้มอย่างท้าทาย ก่อนจะเบี่ยงตัวมาทางเมิ่งเหยาพร้อมกับยักคิ้วข้างหนึ่งขึ้น “หนูไม่ใช่พวกที่ไปเสริมดวงความรักมาแล้วอกหักหรอกนะ” เธอทอดเสียงยั่วเย้า แววตาพราวระยับ ”เพราะหนูรู้ดีว่าต้องทำยังไงผู้ถึงจะรัก ผู้ถึงจะหลง...หรืออย่างน้อยก็ไม่ติดขัดเรื่องผู้ชาย!”ปลายนิ้วเรียวของหมิงหมิงยกขึ้นแตะปลายคางตัวเองอย่างจงใจ ขยับริมฝีปากเผยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ ราวกับจะตอกย้ำว่าเธอมีไม้เด็ด

一百一十九‘เราเมามากจนเราไม่ทันได้นึกถึงเรื่องนี้...อา...แถมเราก็ยังโคตรที่เงี่ยนเลยด้วยตอนนี้...เราก็เลยพึ่งจะมารู้สึกตัว...ถึงมันจะรู้สึกดีกว่าแบบใส่ถุงก็เถอะ...แต่นี่มันน่ากลัวมากหากเฮียหยิงเผลอแตกในขึ้นมา...!’ด้วยความวิตกกังวลในหัวใจ ถังหูลู่อดไม่ได้จริง ๆ ที่จะเอ่ยแบบนั้นออกมาด้วยความตื่นตระหนก“เฮียอย่าแตกในหนูนะคะ!”เสียงหวานที่เปล่งออกมาแผ่วเบา ทว่าแฝงไปด้วยความสั่นไหว เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาผ่านกระจกอีกครั้ง แต่สิ่งที่เห็นกลับทำให้หัวใจของเธอเต้นรัวหยวนยิงกำลังยิ้ม—รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ทำให้เธอหนาวสั่นไปทั้งร่าง“แล้วอยากไหมล่ะ?” เขาถามเสียงต่ำ ดวงตาคมปลาบจับจ้องใบหน้าของเธอในกระจก ราวกับกำลังท้าทาย“อยากค่ะ...แต่อย่าเลย...หนูขอร้อง...หนูยังไม่อยากท้องตอนนี้...”เธอตอบไปตามตรง แต่ปลายเสียงนั้นขาดหาย ความอับอายทำให้เธอก้มหน้าลงต่ำ มือกำขอบอ่างล้างหน้าแน่นเพื่อระงับความรู้สึกที่สับสนอย่างไรก็ตาม...ความซ่านสยิวและซาบซ่านถึงทรวงในก็ยังคงประดังประเดเข้ามาอย่างไม่หยุดยั้ง ผ่านท่อนเนื้อของเขาที่ชอนไชอยู่ภายในกายเธอไม่หยุดหย่อน อีกทั้งยังเข้าสุดออกสุดในทุกครั้ง ปะทะชนเข้ากับปากมดลูกในทุกห