一百一十六บรรยากาศรอบตัวเงียบลงไปชั่วขณะ หยวนชิงหลานกะพริบตาปริบ ๆ สีหน้าเปลี่ยนจากความมั่นใจเป็นความสับสน“…ม๊าได้ยินผิดรึเปล่า?” เธอถามอีกครั้ง สีหน้าติดตลกแต่ก็เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อถังหูลู่ส่ายหน้าช้า ๆ “ไม่ผิดค่ะ...”หลังจากพูดคุยปรึกษากับหยวนชิงหลาน ถังหูลู่รู้สึกมั่นใจมากขึ้น และเพื่อเป็นการใช้เวลาร่วมกันทั้งครอบครัว ทุกคนจึงตัดสินใจไปดูหนังที่โรงภาพยนตร์บรรยากาศในโรงหนังเต็มไปด้วยความอบอุ่น ถังหูลู่นั่งเคียงข้างหยวนชิงหลาน ทั้งคู่แอบกระซิบกระซาบพูดคุยกันเป็นระยะ โดยเฉพาะเรื่องของหยวนยิงและหยวนหลง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของถังหูลู่ทำให้หยวนชิงหลานได้แต่ส่ายหน้าเบา ๆ ขณะฟังเธอเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับลูกชายทั้งสองของเธอหลังจากหนังจบ ทุกคนพากันไปทานชาบูหมาล่าด้วยกัน ร้านประจำที่ครอบครัวนี้มักไปทุกปีเต็มไปด้วยกลิ่นเครื่องเทศเผ็ดร้อนที่ชวนให้ท้องร้อง พริกหมาล่าที่ใส่มาอย่างจัดเต็มทำให้ทุกคนต้องจิบน้ำเย็นเป็นระยะ แต่บรรยากาศก็เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความสนุกสนานเมื่อมื้อกลางวันจบลง กิจกรรมเล็ก ๆ น้อย ๆ ของครอบครัวก็เริ่มต้นขึ้น เช่นเดียวกับทุกปี หยวนยิง หยวนหลง และถังหูลู่เลือกที่จะแข่งขัน
一百一十七เธอยิ้มเจื่อน ๆ พลางตอบเสียงเรียบ “เจ๊เฟิน...ไม่ใช่ว่าได้ดอกไม้มาแล้วจะต้องมีแฟนพร้อมแต่งงานเลยเสียเมื่อไหร่...”เฟินเอียงคอเล็กน้อย ดวงตาทอประกายอยากรู้อยากเห็น “แต่เจ๊ถือไง...อีกอย่างเจ๊อยากรู้...”ยังไม่ทันที่ถังหูลู่จะได้ตอบ เสียงแหลมเล็กของเจ๊เล็กแห่งบ้านก็ดังขึ้นแทรกกลางวง“แต่หนูไม่ถือนะ~”หมิงหมิงกล่าวเสียงทะเล้นพร้อมกับใบหน้ายิ้มกวน ๆ ราวกับจะจุดชนวนบทสนทนาใหม่ให้กับค่ำคืนนี้อีกครั้ง“ใครเขาถามหล่อนมิทราบ...” เสียงเนิบเย็นเฉียบดังขึ้น ไม่ใช่จากเฟินที่นั่งกอดอกอยู่ แต่เป็นเมิ่งเหยา เจ้าตัวเอียงคอมองหมิงหมิง คิ้วขมวดชนกันอย่างไม่ปิดบังความไม่พอใจหมิงหมิงกลับไม่สะทกสะท้าน ตรงกันข้าม เธอยิ่งแสยะยิ้มอย่างท้าทาย ก่อนจะเบี่ยงตัวมาทางเมิ่งเหยาพร้อมกับยักคิ้วข้างหนึ่งขึ้น “หนูไม่ใช่พวกที่ไปเสริมดวงความรักมาแล้วอกหักหรอกนะ” เธอทอดเสียงยั่วเย้า แววตาพราวระยับ ”เพราะหนูรู้ดีว่าต้องทำยังไงผู้ถึงจะรัก ผู้ถึงจะหลง...หรืออย่างน้อยก็ไม่ติดขัดเรื่องผู้ชาย!”ปลายนิ้วเรียวของหมิงหมิงยกขึ้นแตะปลายคางตัวเองอย่างจงใจ ขยับริมฝีปากเผยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ ราวกับจะตอกย้ำว่าเธอมีไม้เด็ด
一百一十八หน้าห้องน้ำชั้นล่างใกล้กับห้องครัวเวลา 22:40 น.แม้พื้นที่จะไม่กว้างขวางนัก แต่ก็มากพอให้เกิดบรรยากาศอบอุ่นและลึกลับในยามค่ำคืน แสงไฟขาวสลัวจากโคมด้านบนทำให้เงาของคนสองคนทอดลงบนผนัง ราวกับกำลังบรรเลงบทละครแห่งความลุ่มหลงถังหูลู่ที่ถือผ้าขนหนูเอาไว้ในมือ เงยหน้ามองหยวนยิงอย่างออดอ้อน ริมฝีปากสีระเรื่อเผยอยิ้มบาง ๆ ก่อนจะเอื้อมมือคว้าเสื้อเชิ้ตของเขาไว้เบา ๆ“เฮียไม่อาบด้วยน้ำเหรอคะ...?”น้ำเสียงหวานเยิ้มชวนให้ใจเต้นแรง ดวงตาคู่นั้นสะท้อนแสงไฟระยิบระยับราวกับกำลังสะกดจิตเขาให้อยู่ใต้มนต์เสน่ห์หยวนยิงระบายยิ้ม รอยยิ้มนั้นต่างจากปกติที่มักจะเรียบนิ่ง แต่คืนนี้ความมึนเมาทำให้มันดูอ่อนโยนขึ้น...อ่อนโยนจนคล้ายกับว่าเขากำลังตกอยู่ในภวังค์...“ไม่เป็นไร...”แต่คำตอบสั้น ๆ ของเขากลับถูกปัดทิ้งอย่างง่ายดายด้วยประโยคต่อมาของเธอ“แน่ใจเหรอคะ...ว่าจะไม่มาอาบด้วยกันกับหนู?”เสียงนั้นคล้ายกระซิบ ลมหายใจอุ่นเป่ารดต้นคอของเขา ถังหูลู่ยืนอยู่ใกล้จนสัมผัสได้ถึงไอร้อนจากร่างกาย หัวไหล่เล็กนั่นสั่นน้อย ๆ ราวกับเด็กสาวขี้อ้อน แต่แววตากลับเต็มไปด้วยความยั่วยวนหยวนยิงแค่นหัวเราะต่ำ ๆ ก่อนจะส่ายหน้าเ
一百一十九‘เราเมามากจนเราไม่ทันได้นึกถึงเรื่องนี้...อา...แถมเราก็ยังโคตรที่เงี่ยนเลยด้วยตอนนี้...เราก็เลยพึ่งจะมารู้สึกตัว...ถึงมันจะรู้สึกดีกว่าแบบใส่ถุงก็เถอะ...แต่นี่มันน่ากลัวมากหากเฮียหยิงเผลอแตกในขึ้นมา...!’ด้วยความวิตกกังวลในหัวใจ ถังหูลู่อดไม่ได้จริง ๆ ที่จะเอ่ยแบบนั้นออกมาด้วยความตื่นตระหนก“เฮียอย่าแตกในหนูนะคะ!”เสียงหวานที่เปล่งออกมาแผ่วเบา ทว่าแฝงไปด้วยความสั่นไหว เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาผ่านกระจกอีกครั้ง แต่สิ่งที่เห็นกลับทำให้หัวใจของเธอเต้นรัวหยวนยิงกำลังยิ้ม—รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ทำให้เธอหนาวสั่นไปทั้งร่าง“แล้วอยากไหมล่ะ?” เขาถามเสียงต่ำ ดวงตาคมปลาบจับจ้องใบหน้าของเธอในกระจก ราวกับกำลังท้าทาย“อยากค่ะ...แต่อย่าเลย...หนูขอร้อง...หนูยังไม่อยากท้องตอนนี้...”เธอตอบไปตามตรง แต่ปลายเสียงนั้นขาดหาย ความอับอายทำให้เธอก้มหน้าลงต่ำ มือกำขอบอ่างล้างหน้าแน่นเพื่อระงับความรู้สึกที่สับสนอย่างไรก็ตาม...ความซ่านสยิวและซาบซ่านถึงทรวงในก็ยังคงประดังประเดเข้ามาอย่างไม่หยุดยั้ง ผ่านท่อนเนื้อของเขาที่ชอนไชอยู่ภายในกายเธอไม่หยุดหย่อน อีกทั้งยังเข้าสุดออกสุดในทุกครั้ง ปะทะชนเข้ากับปากมดลูกในทุกห
一百二十ริมฝีปากบางแนบเข้ากับท้องน้อยของหยวนยิง ในขณะที่ความรู้สึกที่ราวกับกำลังกลืนหินร้อนก้อนใหญ่ลุกลามไปทั่วหอคอยของเธอ!“อื๊ออ~!!”เสียงครางแผ่วต่ำดังลอดออกจากในลำคอเล็ก ความร้อนระอุแผ่ซ่านไปทั่วทุกอณูร่างกาย เธอรู้สึกถึงแรงกดที่ส่งผ่านจากฝ่ามือของเขา กล้ามเนื้อของถังหูลู่ตึงเครียด ก่อนจะผ่อนคลายลงในจังหวะต่อมา หัวใจของเธอเต้นกระหน่ำเร็วขึ้นทุกขณะ‘อา...น้ำของเราที่เคลือบอยู่ทั่วกับน้ำเชื้อของเขาที่ล้นปริ่มออกมา...ทั้งหมดกำลังคลอเคลียอยู่ในช่องปากเรา...และรสชาติของมันก็...!’ ถังหูลู่ครุ่นคิดด้วยความตื่นตระหนก ขณะที่ประสาทสัมผัสทั้งหมดถูกถาโถมด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย—รสชาติที่ปะปนกันระหว่างคาว ขม และหวาน กลิ่นฉุนที่แทรกซึมจนทำให้รู้สึกวิงเวียน และความอึดอัดที่ชวนให้ขยะแขยง ทว่ากลับกระตุ้นความตื่นเต้นให้พุ่งสูงขึ้นอย่างน่าประหลาดใจร่างบางสั่นสะท้านขณะที่เธอเผลอยกมือขึ้นเกาะสะโพกแกร่งของเขาเพื่อพยุงตัว ใบหน้าบิดเบี้ยวไปด้วยแรงอารมณ์ ดวงตาคู่โตเหลือกลอยขึ้นในวินาทีนั้นความรู้สึกเสียดเสียวและหวาดหวั่นประสมปนเปกันไปหมด น้ำใสเอ่อล้นออกจากมุมปาก หยดย้อยลงมาตามแนวคางเรียว ทว่าเธอกลับไม
一百二十一ท่อนเนื้อใหญ่ยาวราวแขนพุ่งพรวดเข้าออกในช่องปากและลำคอของถังหูลู่อย่างเร็วพลัน!!มันถูกกลืนเข้าไปลึกสุดหยั่งก่อนที่จะถูกบังคับให้ขย้อนออกมาจนแทบจะสุดปลาย จากนั้นก็ต้องจู่โจมเข้าไปใหม่ ซ้ำ ๆ ย้ำ ๆ ดูราวกับจะไม่มีที่สิ้นสุด...อ๊อก!! อ๊อก!! อ๊อก!!เสียงนั้นดังออกมาจากในลำคอของเธอ มันช่างวาบหวามและน่าหวาดเสียว‘อา...นี่มัน...เกินไปแล้ว! มันเร็วกว่าครั้งก่อนอีก!! เขาบ้ามาก อึ๊ก! เฮียยิ่งกำลังกระทุ้ง ไม่สิ! เขากำลังทำลายคอหอยเรา!!’ความคิดที่ตื่นตระหนกของเธอค่อย ๆ พร่าเลือน ร่างกายตอบสนองต่อสัมผัสอย่างไร้การควบคุมหยวนยิงจ้องมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสาแก่ใจ เสียงลมหายใจของเขาหนักขึ้นเรื่อย ๆ มือหนาที่กดศีรษะเธอไว้แน่น กำแน่นขึ้นอีกด้วยสองมือ ราวกับจะย้ำให้เธอจดจำช่วงเวลานี้ไว้ ทุกการเคลื่อนไหวของเขาสั่นสะเทือนถึงส่วนลึกในจิตใจของเธอแล้วในที่สุด...ศีรษะของถังหูลู่ที่โยกคลอนไปมาตลอดหยุดนิ่งไปชั่วขณะ ความร้อนวูบวาบแล่นพล่านไปทั่วร่างกาย นัยน์ตาของเธอเหลือกลอยจนแทบไม่เห็นตาดำ ร่างกายสั่นสะท้านไม่หยุด สติที่เหลืออยู่หลุดลอยไปพร้อมกับแรงอารมณ์ที่ทะลักทลายหยวนยิงถึงจุดสุดยอดในวินา
一百二十二หมิงหมิงตื่นตัวจนความเมาแทบสลายหายไปในพริบตา เธอพยายามเงี่ยหูฟังให้ชัดขึ้น หัวใจเต้นรัวราวกับกลองศึกและในจังหวะนั้นเอง…“ขอจูบอีกสิ...เฮียยังไม่พอใจเลย...”เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มดังลอดออกมา คลอเคล้าไปกับเสียงสายน้ำและเสียงหอบหายใจหนัก ๆหมิงหมิงเบิกตาโพลง ในใจเต้นระรัวเหมือนมีระเบิดลูกใหญ่กำลังจะปะทุอยู่ในอก!โลกภายนอกเลือนหายไป มีเพียงเสียงหอบหายใจ เสียงจูบ และเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังก้องไปทั่ว“เอาสิคะ...”เสียงหวานที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาตอบกลับ ลมหายใจของเธอขาดห้วงเป็นจังหวะ สั่นระริกด้วยความวาบหวามที่เกินควบคุมและทันทีที่คำพูดจบลง...จ๊วบ...เสียงจูบที่ดูดดื่มและเร่าร้อนดังขึ้น มันเต็มไปด้วยความกระหาย ต้องการที่จะครอบครองและหลอมละลายอีกฝ่ายให้จมดิ่งไปพร้อมกัน“อา...หวานจัง...”เสียงทุ้มต่ำเอ่ยด้วยความพึงพอใจ ราวกับกำลังลิ้มรสของหวานแสนโอชะ“เฮียก็หวาน...”เสียงหวานกระซิบตอบ คล้ายกับกำลังหลงระเริงอยู่ในรสจูบไม่ต่างกันและแล้ว...ตับ!! ตับ!! ตับ!!เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่ว พร้อมกับเสียงครืดคราดที่เกิดขึ้นจากการสอดใส่เข้าออก มันทั้งวาบหวามและรัญจวนใจจนผู้ฟังอดไม่ได
一百二十三ถังหูลู่รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังติดอยู่ในกับดักที่น่าหวาดหวั่น แต่กลับซ่านสยิวไปพร้อมกัน มือเรียวกำรอบลำคอของหยวนยิงแน่นราวกับต้องการเหนี่ยวรั้งความรู้สึกที่ปะทุขึ้นมาให้สงบลง ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่เปิดโอกาสให้เธอได้ตั้งตัวเลยแม้แต่น้อยจู่ ๆ ริมฝีปากร้อนรุ่มของเขาละเลียดไปตามลำคอระหงของเธออย่างไม่เร่งรีบ แผ่วเบาแต่เร้าอารมณ์!ยิ่งเขาซุกไซ้ลึกลงไปจนปลายลิ้นเปียกชื้นแตะสัมผัสกับเนื้ออ่อน เธอก็ยิ่งสะดุ้งเฮือก เกือบเผลอครางออกมา ทว่าเสียงของเฟินที่ดังขึ้นหลังบานประตูทำให้เธอต้องกัดริมฝีปากตัวเองแน่น“มีอะไรเจ๊?” ถังหูลู่พยายามควบคุมน้ำเสียงให้เป็นปกติที่สุด แม้ภายในใจจะกำลังเต้นรัวไม่เป็นส่ำเธอเลือกจะใช้โทนเสียงติดรำคาญเล็ก ๆ เพื่อตัดบท ให้อีกฝ่ายคิดว่าเธอแค่อยากมีเวลาส่วนตัว ไม่ได้มีอะไรผิดปกติแต่ใครจะไปรู้ว่าในขณะที่เธอกำลังพยายามสงบจิตสงบใจ หยวนยิงกลับแกล้งเธอหนักขึ้น ลมหายใจร้อนของเขารินรดอยู่ข้างหู ก่อนที่ริมฝีปากจะกดจูบลงบนผิวเนื้อนุ่มเบา ๆ แล้วไล้ลงมาตามลาดไหล่ เสียงจุ๊บแผ่วเบาที่เกิดจากความจงใจทำให้เธอแทบคลั่ง‘เฮียหยิงบ้าไปแล้วจริง ๆ ! เขาต้องการจะทำให้เราอับอาย...ขณะที่เขาส
一百四十八“อึ๊ก...เฮียบีบนมหนูแรงไปแล้วนะคะ!?” เสียงของเธอสั่นพร่า ขณะดิ้นพล่านอยู่ท่ามกลางสัตว์ร้าย มันทั้งอึดอัด จุกเสียด เสียวซ่าน และวาบหวามเกินคำบรรยายในร่องรักก็โดนกระทุ้งแรง...ในรูก้นเองก็โดนกระแทกสวนไม่ขาดสาย ...ถังหูลู่ไม่ได้พักผ่อนจริง ๆ เลย เพราะงั้นเธอจึงอ่อนไหวต่อทุกสัมผัสเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม...แม้เธอจะต้องการหลีกหนี แต่พวกเขาก็คงจะไม่ปล่อยเธอไปง่าย ๆ“อยากได้แรงกว่านี้อีกเหรอ?” หยวนยิงแสยะยิ้มชั่วร้าย“แค่นี้ยังไม่พอใจอีกหรือไง?” หยวนหลงหัวเราะเย้ยหยันแต่ถังหูลู่กลับทำให้เขาพวกเลือดร้อนขึ้นอีกครั้งด้วยคำตอบที่ท้าทาย...“เปล่าค่ะ...อยากโดนพวกเฮียบีบคอไปด้วยและกระแทกไปด้วยมากกว่า...” หญิงสาวยังคงยั่วเย้าไม่เลิกราวกับเสียสติไปแล้ว“ปากแซ่บดีจริง ๆ ...” หยวนยิงคำรามในลำคอ ก่อนที่จะกระทุ้งมดลูกเธอสุดแรงด้วยการแทงสุดถอดสุดอย่างรวดเร็ว“อย่างนี้ต้องโดนหนัก ๆ ” หยวนหลงรัดตรึงเธอแน่นขึ้นอีก ขณะที่กระแทกสวนเธอไม่หยุดยั้งพวกเขารุกไล้เธออย่างไม่ปล่อยวาง ร่างกายของถังหูลู่คือเวทีแห่งแรงปรารถนา ที่ซึ่งสองบุรุษผลัดกันร่ายรำด้วยความหิวกระหายท่อนเนื้อของพวกเขาเป็นราวอสรพิษคู่ที่
一百四十七เมื่อเขาเข้าประชิดตัว ความร้อนในร่างก็ระเบิดขึ้นมาอีกครั้ง มือหนาโอบเธอไว้แน่น ราวกับต้องการหลอมรวมร่างทั้งสองให้กลายเป็นหนึ่งเดียว เสียงหอบหายใจของทั้งสองดังสะท้อนกับผนังห้อง ผสานกับเสียงจูบลึกที่แลกเปลี่ยนราวจะดูดดึงวิญญาณกันและกันร่างของหยวนหลงเคลื่อนไหวอย่างหนักหน่วง ดุดัน แต่แฝงด้วยความอาทร ในขณะที่ถังหูลู่ตอบสนองอย่างหมดหัวใจ—ไม่ใช่เพียงแค่ร่างกายที่คล้องเกี่ยว แต่คืออารมณ์ ความอ่อนแอ และความปรารถนาที่ท่วมท้นไร้ขีดจำกัดเมื่อถึงจุดสูงสุดของการปลดปล่อย—เสียงสุดท้ายที่เปล่งออกมาก็ไม่ใช่เพียงเสียงแห่งความเสียวซ่าน แต่คือเสียงของผู้ที่เสร็จสมและยอมจำนนให้แก่ความสัมพันธ์อันเร่าร้อน ที่ไม่รู้จะเรียกว่าความรัก ความใคร่ หรือความคลั่งไคล้ดี...หลังจากนั้นการผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันก็เริ่มต้นขึ้นอีกรอบ...กระจกบานใหญ่หน้าห้องน้ำสะท้อนภาพของหญิงสาวร่างบางผู้หนึ่ง—ถังหูลู่ยืนค้ำอ่างล้างหน้า ร่างเปลือยเปล่าเปียกเหงื่อเกร็งสั่น ดวงตาภายใต้แว่นกลมที่ไหลลงสู่ขอบจมูกแดงเรื่อจากแรงอารมณ์ เธอมองเห็นเงาในกระจกของตนเอง—สะท้อนใบหน้าที่แดงระเรื่อ ผสมความเหนื่อยล้าและความกระหายชนิดหยุดไม่อยู่ด้
一百四十六ในตอนนั้นเอง...“เฮีย...เฮีย! เฮีย!!” เสียงหวานรีบเปล่งออกจากเรียวปากที่สั่นระริกของถังหูลู่ หญิงสาวในแว่นตากลมที่เคยไร้เดียงสา บัดนี้กลับลนลานราวกับไฟในกายกำลังลุกโชนจนควบคุมไม่อยู่ “หนูจะเสร็จแล้ว...จะเสร็จ...ใกล้แล้ว!” ถ้อยคำที่พร่ำพรูออกมาอย่างสับสนสื่อถึงคลื่นความรู้สึกที่กำลังพัดกระหน่ำภายในจิตใจของเธอถังหูลู่พยายามยึดมั่นกับเศษเสี้ยวของสติที่หลงเหลือ ขณะที่ร่างกายสั่นสะท้านสาหัสทุกครั้งที่ถูกกระแทกอย่างหนักหน่วงจากทั้งสองชาย ความรู้สึกตึงเครียด สับสน เสียวซ่าน และต้องการจะปลดปล่อย...หลอมรวมกันเป็นคลื่นความสุขที่ยากจะอธิบาย“อา...ยังตอดแน่นได้อีกนะ...ทั้ง ๆ ที่ก็พึ่งโบ๋ไป!” หยวนยิงเอ่ยขึ้นด้วยเสียงพร่าเหือดแห้งไปด้วยแรงอารมณ์ ดวงตาคู่นั้นทอประกายคล้ายคนที่เพิ่งได้ลิ้มรสของต้องห้าม เขาโถมแรงสวนเธอหนักหน่วงที่สุดเท่าที่ทำได้ ร่างหนาของเขาตึงเกร็งและสั่นสะท้านไม่ต่างจากร่างบางของถังเธอ ขณะที่มือหนาข้างหนึ่งคว้ารั้งเอวบางไว้แน่นหนาสุดขีด อีกข้างยังคงกำขยำเนื้อนมขาวเนียนไม่หยุดหย่อน กระทั่งทำให้มันปรากฏรอยแดงรูปฝ่ามือจำนวนมาก...ครั้งนี้ พวกเขาร่วมรักกันอย่างดุเดือดและเร่าร
一百四十五หยวนหลงขบกรามแน่น คิ้วของเขาขมวดน้อย ๆ ด้วยความซ่านเสียวจากแรงตอดรัดภายในร่องรักของเธอ เขาครางต่ำในลำคอ แล้วพึมพำออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ปนตื่นเต้น“คราวก่อนเป็นเฮียหยิงที่ได้พิสูจน์รูก้นยั่ว ๆ นี่ของอาหมวย ...คราวนี้ถึงตาเฮียบ้าง...อยากรู้จริง ๆ ว่ามันจะเด็ดจริงหรือมีดีแค่ยั่ว!”น้ำเสียงของเขาเปี่ยมไปด้วยแรงปรารถนาและความท้าทาย ราวกับเขาไม่ได้แค่ต้องการเพียงเรือนร่างของเธอ แต่ต้องการพิสูจน์ว่าหัวใจของเธอจะเต้นเพื่อเขาได้มากแค่ไหนรูก้นของถังหูลู่รัดแน่นกว่าที่หยวนหลงคิดไว้ ความตึงเปรี๊ยะจากช่องทางที่ไม่คุ้นเคยนั้นบีบรัดท่อนเนื้อของเขาอย่างรุนแรงจนรู้สึกอึดอัดแทบกลั้นหายใจ แต่ในขณะเดียวกัน ความฝืดเคืองที่โอบรัดก็กลับยิ่งกระตุ้นความวาบหวามขึ้นทวีคูณ โชคดีที่เจลหล่อลื่นช่วยลดแรงต้าน ทำให้เขาสามารถขยับเข้าออกได้อย่างลื่นไหล—แม้จะยังเต็มไปด้วยแรงเสียดสีที่หวามไหวแทบสะท้านถึงกระดูกก็ตามในห้วงเวลานั้น ความอัดอั้นทั้งทางร่างกายและทางอารมณ์ของถังหูลู่ คลี่คลายออกมาเป็นเสียงครางและเสียงหอบหายหนักใจหยวนยิงและหยวนหลงเริ่มการขยับเขยื้อน เสียงเนื้อกระทบกันแผ่วเบาดังไปทั่วห้อง ทำให้บรรยากาศกลายเ
一百四十四 หญิงสาวเพียงคนเดียวในห้องเบี่ยงหน้ามองหยวนหลงที่ยังคงยืนอยู่ไม่ไกล ควันบุหรี่คลอเคลียปลายผมและโครงหน้าคมเข้มของเขา ขณะที่เธอทำหน้ามุ่ยแล้วส่งสายตาค้อนใส่เขาอย่างตำหนิเล็ก ๆ ทั้งเขินทั้งหงุดหงิดอยู่ในที ยังไม่ทันที่เธอจะทันพูดอะไร เสียงของอีกคนก็โอบคลุมเธอไว้ด้วยความอบอุ่นจากเบื้องหลัง “พวกเฮียเตรียมยาคุมฉุกเฉินไว้ให้หนูแล้ว...” น้ำเสียงของหยวนยิงอ่อนโยนเสียจนเธอพูดอะไรไม่ออก ปลายนิ้วเขายังไล้เบา ๆ ตามแนวสันหลังของเธอเหมือนจะกล่อมให้คลายกังวล คล้ายจะบอกเธอว่า... ทุกอย่างอยู่ในการควบคุม และเธอไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น! หญิงสาวเบือนหน้ามองเขาด้วยดวงตาที่สะท้อนทั้งความอาย ความประหลาดใจ และ...ความไว้ใจโดยไม่รู้ตัว มือหนึ่งของหยวนยิงยกขึ้นมาประคองแก้มเธอเบา ๆ ปลายนิ้วไล้หยาดน้ำตาที่แห้งติดผิวหน้าออกด้วยความทะนุถนอม ราวกับเธอเป็นของล้ำค่าที่ไม่มีวันปล่อยให้ใครแตะต้องโดยไม่เต็มใจ ยังไม่ทันที่เธอจะตั้งสติ เสียงของหยวนหลงก็ดังขึ้นต่อ “ที่สำคัญ...พวกเฮียคุยกับม๊าแล้วด้วยว่าจะพาหนูไปฉีดยาคุม...” เขาพ่นควันบุหรี่ออกมาอย่างผ่อนคลาย ท่าทางสบาย ๆ ไม่ได้มีเจตนาล้อเล่น แต่นัยน์ตา
一百四十三แม้คำพูดนั้นจะตีกลับความรู้สึกขัดแย้งในใจของถังหูลู่ แต่เธอรู้ดีว่าความต้องการที่แท้จริงของเธอนั้น ไม่ได้อยู่ในถ้อยคำ...แต่อยู่ในสัมผัส...ในความเร่าร้อนที่กำลังลุกลามไปทั่วทั้งร่างกาย“เฮียได้โปรด...อย่า...อย่าแตกในหนูเลยนะคะ...หนูขอร้องล่ะ!” เสียงเธอขาดห้วง อีกทั้งยังสั่นเครือ ราวกับจะขอความเมตตา แต่สิ่งที่สะท้อนจากดวงตา กลับไม่ใช่การปฏิเสธ—เธอแค่...กลัว กลัวผลลัพธ์ของสิ่งที่เธอเองก็ต้องการ ...กลัวว่าจะท้องในวัยเรียนเพียงเพราะการหลั่งในที่ขาดการยับยั้งช่างใจ!หยวนยิงซึ่งเฝ้ามองอยู่นาน ในที่สุดก็ยื่นมือออกมา รวบเส้นผมยาวนุ่มสลวยของเธอเป็นสองปอยแน่นหนา ปลายนิ้วร้อนผ่าวของเขารั้งศีรษะของเธอเข้าหาตัวอีกครั้ง ราวกับจะเป็นผู้ควบคุมความปรารถนานั้นด้วยตนเอง เป็นอีกครั้งที่เขาสอดใส่ท่อนเนื้อของเขาเข้าไปในช่องปากและลำคอของเธอรวดเดียวมิดด้ามเขาอุดปากไม่ให้เธอพูด...แต่เขาก็อุดปากให้เธอเสียว!เหงื่อไหลซึมผ่านแผ่นหลัง เสียงลมหายใจหนักหน่วงจากทั้งสามคนประสานกันเป็นจังหวะเดียวกับเสียงเร้าเร่งของจังหวะกระทบกระทั่ง กลิ่นกายที่ผสมผสานกันเป็นกลิ่นรัญจวน หอมเร้าใจ ราวกับเป็นกลิ่นของความต้องการ
一百四十二“อึ๊ก~ อร๊าง!! เฮีย...ของขาดรึไงคะ...!?”ถังหูลู่เหลียวหน้ากลับไปมองค้อนหยวนหลง แต่แววตาและเสียงสั่นที่ติดปลายลมหายใจกลับฟ้องอย่างชัดเจนว่าเธอกำลังถูกความหฤหรรษ์กลืนกินสีหน้าของเธอเริ่มบิดเบี้ยว คิ้วขมวดเข้าหากัน ริมฝีปากเผยอออก เสียงครางดังระลอกแล้วระลอกเล่าราวกับคลื่นซัดไม่หยุดหย่อนและนั่นยังเป็นแค่...การเริ่มต้นเท่านั้น...“ถ้าของขาดแล้วมันจะทำไม?”น้ำเสียงทุ้มต่ำของหยวนหลงแทรกผ่านเสียงหอบหายใจของหญิงสาว เขากดสะโพกเข้าหาเธออีกครั้งด้วยจังหวะที่แน่นหนักและต่อเนื่อง ทำให้น้ำสีใสไหลกระฉอกออกมาจากร่องรักของเธอในทุก ๆ จังหวะที่เกิดการเสียดสีเข้าออกมือใหญ่ทั้งสองข้างกำสะโพกเธอแน่นราวกับกลัวว่าเธอจะหลุดรอดจากอ้อมแขนไป แรงกระแทกแต่ละครั้งเหมือนคลื่นใหญ่ที่โถมซัดเข้าฝั่งอย่างไม่ปรานี ร่างของถังหูลู่สะท้านเป็นระลอกจากทั้งความเจ็บแปลบที่แล่นวาบไปทั่วกระดูกสันหลัง และความเสียวซ่านที่เริ่มไหลเวียนกลืนกินสติอย่างช้า ๆ ความเจ็บแสบเริ่มถูกแทนที่ด้วยความลื่นไหลราวกับร่างกายตอบสนองต่อกันอย่างไม่ต้องฝืนเสียงลมหายใจที่สั่นไหวของเธอดังก้องอยู่ในโสตของทั้งสองชายในเวลาเดียวกัน หยวนยิงที่อยู่ต
一百四十一ผิวกายที่เปลือยเปล่าภายใต้แสงไฟอ่อนโยนดึงดูดสายตาของทั้งคู่ ความขาวเนียนลื่นละมุนจนยากจะละสายตา เส้นโค้งของเรือนร่างที่ชวนให้หลงใหล ผิวกายของเธอสะท้อนแสงราวกับหินอ่อนขัดมัน ปลายขาของเธอขยับเล็กน้อยด้วยความเขินอาย แต่กลับไม่ยกมือขึ้นปิดบังตัวเองเลยแม้แต่น้อยร่องรักสีชมพูหวานที่น่าตื่นตาได้รับการเปิดเผยโดยไร้การปกปิดใด ๆ เช่นเดียวกันกับยอดปทุมถันสีเดียวกันที่น่าหลงใหล สายตาที่ใส่ใจรายละเอียดทุกอย่างของพวกเขากวาดไล่ชมทุกอณูรูขมของเธออย่างใกล้ชิดดวงตากลมโตของถังหูลู่จับจ้องหยวนยิงและหยวนหลง ราวกับกำลังส่งสัญญาณที่ไม่จำเป็นต้องใช้คำพูด ‘หนูถอดออกหมดแล้ว แล้วพวกเฮียล่ะ ทำไมถึงยังไม่ถอด?’แม้เธอจะไม่ได้พูดออกมา แต่เพียงแววตานั้นก็ทำให้เลือดในกายของทั้งสองเดือดพล่าน แอลกอฮอล์อาจทำให้เธอมัวเมา แต่มิใช่เพียงเพราะมันเท่่านั้นที่ทำให้เธอรู้สึกเช่นนี้...ความเร่าร้อนที่สุมอยู่ในร่างกายทำให้เธอแทบอดกลั้นไม่ไหว แต่ยังคงฝืนต้าน ไม่ยอมเผยตัวตนที่กระหายออกมาในทันที ราวกับต้องการยั่วยุให้พวกเขาโหมแรงใส่เธอให้ถึงที่สุดบนโซฟานุ่ม ที่นี่กลิ่นกายหอมรัญจวนของหญิงสาวร่างอรชรในสภาพเปลือยเปล่าลอยคลุ้ง
一百四十หยวนยิงถอนริมฝีปากออกจากลำคอเธอ แววตาคมฉายประกายเจ้าเล่ห์ น้ำลายใสเป็นประกายสะท้อนแสงไฟเยิ้มอยู่ตรงมุมปาก เขาใช้หลังมือปาดมันออกลวก ๆ ก่อนจะแสยะยิ้มเหยียด “มันสำคัญด้วยเหรอ...ถ้าในท้ายที่สุดหนูไม่เลือกใครเลย...” เสียงของเขาเจือแววขบขัน แต่สัมผัสที่ส่งผ่านมากลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง เขากอดร่างบางแน่นขึ้นจนแขนข้างหนึ่งของเธอเบียดชิดกับแผ่นอกแข็งแรงราวกับจะกลืนกินเธอเข้าไปในอ้อมอก มือหนายังคงกดแนบเข้ากับเนินอกของเธอ บีบคลึงราวกับอยากประทับรอยจารึกไว้บนผิวกายขาวนวล นิ้วเรียวไล้สัมผัสผ่านรอยต่อของเสื้อผ้า ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะแปรเปลี่ยนจากการขบเม้มมาสู่การลากไล้ ปลายลิ้นอุ่นแลบเลียผ่านผิวเนียนตรงหัวไหล่ก่อนที่ฟันคมจะขบลงจนเกิดรอยแดงชัดเจนถังหูลู่รับรู้ถึงหัวใจของเธอเองที่เต้นระรัวเร็ว ความร้อนจากร่างกายหยวนยิงเหมือนจะแผ่ซ่านเข้ามาในตัวเธอจนแทบละลาย ในขณะเดียวกัน หยวนหลงเองก็ไม่ได้อ่อนโยนไปกว่ากัน เขาใช้ริมฝีปากและลิ้นโลมเลียต้นคอของเธอ เสียงดูดดึงดังเบา ๆ เป็นจังหวะ ราวกับกำลังแสดงความเป็นเจ้าของอย่างไร้ความปรานีเธอหันไปสบตากับหยวนหลง แววตาของเขาเป็นประกายเหมือนพญาเสือที่กำลังลิ้ม