一百二十二หมิงหมิงตื่นตัวจนความเมาแทบสลายหายไปในพริบตา เธอพยายามเงี่ยหูฟังให้ชัดขึ้น หัวใจเต้นรัวราวกับกลองศึกและในจังหวะนั้นเอง…“ขอจูบอีกสิ...เฮียยังไม่พอใจเลย...”เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มดังลอดออกมา คลอเคล้าไปกับเสียงสายน้ำและเสียงหอบหายใจหนัก ๆหมิงหมิงเบิกตาโพลง ในใจเต้นระรัวเหมือนมีระเบิดลูกใหญ่กำลังจะปะทุอยู่ในอก!โลกภายนอกเลือนหายไป มีเพียงเสียงหอบหายใจ เสียงจูบ และเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังก้องไปทั่ว“เอาสิคะ...”เสียงหวานที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาตอบกลับ ลมหายใจของเธอขาดห้วงเป็นจังหวะ สั่นระริกด้วยความวาบหวามที่เกินควบคุมและทันทีที่คำพูดจบลง...จ๊วบ...เสียงจูบที่ดูดดื่มและเร่าร้อนดังขึ้น มันเต็มไปด้วยความกระหาย ต้องการที่จะครอบครองและหลอมละลายอีกฝ่ายให้จมดิ่งไปพร้อมกัน“อา...หวานจัง...”เสียงทุ้มต่ำเอ่ยด้วยความพึงพอใจ ราวกับกำลังลิ้มรสของหวานแสนโอชะ“เฮียก็หวาน...”เสียงหวานกระซิบตอบ คล้ายกับกำลังหลงระเริงอยู่ในรสจูบไม่ต่างกันและแล้ว...ตับ!! ตับ!! ตับ!!เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่ว พร้อมกับเสียงครืดคราดที่เกิดขึ้นจากการสอดใส่เข้าออก มันทั้งวาบหวามและรัญจวนใจจนผู้ฟังอดไม่ได
一百二十三ถังหูลู่รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังติดอยู่ในกับดักที่น่าหวาดหวั่น แต่กลับซ่านสยิวไปพร้อมกัน มือเรียวกำรอบลำคอของหยวนยิงแน่นราวกับต้องการเหนี่ยวรั้งความรู้สึกที่ปะทุขึ้นมาให้สงบลง ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่เปิดโอกาสให้เธอได้ตั้งตัวเลยแม้แต่น้อยจู่ ๆ ริมฝีปากร้อนรุ่มของเขาละเลียดไปตามลำคอระหงของเธออย่างไม่เร่งรีบ แผ่วเบาแต่เร้าอารมณ์!ยิ่งเขาซุกไซ้ลึกลงไปจนปลายลิ้นเปียกชื้นแตะสัมผัสกับเนื้ออ่อน เธอก็ยิ่งสะดุ้งเฮือก เกือบเผลอครางออกมา ทว่าเสียงของเฟินที่ดังขึ้นหลังบานประตูทำให้เธอต้องกัดริมฝีปากตัวเองแน่น“มีอะไรเจ๊?” ถังหูลู่พยายามควบคุมน้ำเสียงให้เป็นปกติที่สุด แม้ภายในใจจะกำลังเต้นรัวไม่เป็นส่ำเธอเลือกจะใช้โทนเสียงติดรำคาญเล็ก ๆ เพื่อตัดบท ให้อีกฝ่ายคิดว่าเธอแค่อยากมีเวลาส่วนตัว ไม่ได้มีอะไรผิดปกติแต่ใครจะไปรู้ว่าในขณะที่เธอกำลังพยายามสงบจิตสงบใจ หยวนยิงกลับแกล้งเธอหนักขึ้น ลมหายใจร้อนของเขารินรดอยู่ข้างหู ก่อนที่ริมฝีปากจะกดจูบลงบนผิวเนื้อนุ่มเบา ๆ แล้วไล้ลงมาตามลาดไหล่ เสียงจุ๊บแผ่วเบาที่เกิดจากความจงใจทำให้เธอแทบคลั่ง‘เฮียหยิงบ้าไปแล้วจริง ๆ ! เขาต้องการจะทำให้เราอับอาย...ขณะที่เขาส
一百二十四‘จะแตกแล้ว! จะแตกแล้ว!!’ความคิดสุดท้ายของถังหูลู่ถูกกลืนหายไปพร้อมกับแรงอารมณ์ที่ถาโถมเข้ามาเหมือนเกลียวคลื่นซัดกระแทกโขดหิน เธอจิกปลายนิ้วลงไปบนไหล่กว้างของหยวนยิง ก่อนที่ร่างกายจะกระตุกไหว ความร้อนพลุ่งพล่านจากภายในแตกกระจายออกเป็นเสี่ยง ๆ สติของเธอขาดหายไปชั่วขณะ ราวกับถูกดึงเข้าไปสู่ห้วงเวิ้งว้างที่มีเพียงความสุขสมเท่านั้นที่ท่วมท้นทั้งคู่เข้าสู่จุดสุดยอดอย่างพร้อมเพรียงกัน...เสี้ยววินาทีนั้น หยวนยิงถอดถอนท่อนเนื้อของเขาออกมาจากร่องรักของเธอได้ทันเวลา ส่วนปลายสีม่วงอมชมพูกระตุกแรงขณะที่อัดฉีดน้ำอุ่น ๆ สีขาวขุ่นกระเด็นกระดอนออกไปปะทะกับกำแพงจนแปดเปื้อน...ครั้งแล้ว...ครั้งเล่า...เวลาเดียวกันก็ราวกับเขื่อนกักเก็บน้ำที่พังทลาย ของเหลวสีใสไหลพวยพุ่งออกมาจากหว่างขาของถังหูลู่อย่างรุนแรง สาดกระทบร่างหนาแกร่งของหยวนยิงเต็ม ๆ ไล่ตั้งแต่หน้าอกลงไป ร่างของเขากว่าครึ่งแปดเปื้อนไปด้วยน้ำอุ่น ๆ จากกายเธอท่ามกลางสายธารยังคงไหลจนกระทั่งสะเด็ด ร่างกายของพวกเขายังคงแนบชิดกัน ถังหูลู่หอบหายใจถี่กระชั้น พิงศีรษะซบลงบนไหล่ของเขาอย่างหมดเรี่ยวแรง ขณะที่หยวนยิงกอดรัดเธอไว้แน่นราวกับไม่ต้องกา
一百二十五ละอองน้ำอุ่นโปรยปรายลงมาจากฝักบัว หลอมรวมกับไอร้อนจากร่างกายที่แนบชิด ถังหูลู่และหยวนยิงผลัดกันลูบไล้ฟองสบู่ลงบนเรือนร่างของกันและกัน สัมผัสอ่อนโยนแฝงด้วยความเย้ายวน ทุกการลากไล้ของปลายนิ้วคล้ายจะจุดประกายเปลวไฟขึ้นอีกครั้งพวกเขาหยอกเย้ากันไปมา—บางครั้งก็แกล้งกัน บางครั้งก็ปล่อยให้สัมผัสยั่วยุจนร่างกายสั่นสะท้าน หากแต่ยังต้องหักห้ามใจไว้ ไม่เช่นนั้นคืนนี้พวกเขาอาจไม่มีวันได้ออกจากห้องน้ำ...ระหว่างที่มือเรียวของถังหูลู่ไล้ไปตามแผ่นหลังแกร่ง เธอก็พลันชะงักเมื่อพบว่าผิวเนื้อของเขาถูกแต้มไปด้วยรอยจิกและรอยขีดข่วน—หลักฐานของความเร่าร้อนจากความร้อนแรงที่พึ่งจะผ่านพ้นมาหัวใจของเธอไหววูบ ทั้งความภาคภูมิใจและความผิดที่ซ่อนเร้นคละเคล้ากันอยู่ในอก ปลายนิ้วแตะสัมผัสร่องรอยเหล่านั้นอย่างเบามือก่อนที่เธอจะโน้มตัวไปแนบริมฝีปากลงบนแผ่นหลังของเขา จุมพิตอ่อนโยนแทนคำขอโทษและคำครอบครองในคราวเดียวหยวนยิงรับรู้ถึงสัมผัสนั้น กล้ามเนื้อแผ่นหลังสะท้านเล็กน้อย ลมหายใจหนักขึ้นเพียงครู่เดียว ก่อนจะเปลี่ยนเป็นความอบอุ่นเมื่อเหลือบเห็นรอยยิ้มของเธอผ่านม่านไอน้ำเธอยิ้ม—ยิ้มอย่างสุขใจ ยิ้มราวกับพึงพอใจที่
一百二十六ถังหูลู่หลับตาลงเล็กน้อย ก่อนจะเผยอริมฝีปากขึ้นอย่างลังเล เธออยาก...แน่นอนว่าเธออยาก แต่ร่างกายของเธอไม่เหลือเรี่ยวแรงอีกแล้วหมดสภาพแล้วจริง ๆ ...“ก็อยากอยู่นะ...แต่หนูไม่ไหวแล้ว...หนูเพลียมากเลย...” เธอพึมพำเบา ๆ พร้อมซุกใบหน้าลงกับอกเขา สัมผัสอบอุ่นจากแผ่นอกกว้างทำให้สาวน้อยรู้สึกปลอดภัยหยวนยิงมองเธออย่างพิจารณา ก่อนจะถอนหายใจน้อย ๆ มือหนาเอื้อมไปลูบหัวเธอเบา ๆ ท่าทางอ่อนโยนของเขาขัดแย้งกับความดิบเถื่อนที่เขามอบให้เธอเมื่อครู่จนเกือบไม่น่าเชื่อ“งั้นก็นอนเถอะ...” เขาว่าพร้อมจรดริมฝีปากลงบนหน้าผากของเธอจากนั้นเขาก็ค่อย ๆ ขยับตัว ลุกขึ้นจากเตียง ทำให้ความอบอุ่นที่เธอซุกซ่อนอยู่หายไปเล็กน้อย“เฮียจะไม่นอนกับหนูเหรอคะ?”เธอรีบคว้าแขนเขาไว้ด้วยแรงอันน้อยนิด ดวงตากลมโตสั่นระริกด้วยความรู้สึกบางอย่างที่แฝงไปด้วยความหวาดหวั่น เธอไม่อยากให้เขาไป เธออยากให้อ้อมกอดนี้อยู่กับเธออีกสักหน่อยแต่แรงของเธอไม่มากพอจะรั้งเขาไว้...หยวนยิงมองเธอ ก่อนจะหัวเราะเบา ๆ พลางใช้มือหนาลูบหัวเธอไปมา “เดี๋ยวคนอื่นเขาจะสงสัยเอา...”เขาพยายามใช้เหตุผล แต่นั่นกลับทำให้ถังหูลู่รู้สึกน้อยใจเล็ก ๆเธอจ้องเข
一百二十七“เฮียจะใช้มุกนี้อีกแล้วเหรอคะ?”เสียงหวานแฝงความระแวงเล็กน้อย ถังหูลู่ละสายตาจากชามข้าวต้มที่ยังคงมีไออุ่นลอยขึ้นมาจาง ๆ ก่อนจะหันไปสบตากับหยวนหลง กลิ่นบุหรี่จาง ๆ คลอเคลียอยู่ในอากาศปะปนกับกลิ่นกายของเขาที่คุ้นเคยหยวนหลงเหยียดยิ้ม มุมปากของเขายกขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ แววตาฉายประกายท้าทายราวกับนักล่าที่กำลังจะต้อนเหยื่อให้จนมุม“แล้วยอมแลกไหมล่ะ?”มือหนาขยับแนบเนียน ฝ่ามืออุ่นสอดลึกเข้าไปใต้เนื้อผ้านิ่ม ลูบไล้ไปตามส่วนโค้งเว้าของร่างเล็ก เขาสัมผัสเธอราวกับกำลังครอบครอง ทุกจังหวะมือหนักเบาสอดประสานกันจนเธอแทบไม่อาจควบคุมเสียงหายใจของตัวเองถังหูลู่ไม่ปฏิเสธ—หรืออาจจะไม่มีทางปฏิเสธเสียตั้งแต่แรก นัยน์ตาหวานฉ่ำหลุบลงเล็กน้อย ก่อนริมฝีปากจะคลี่ยิ้มยั่วยวน“แลกค่ะ...”เสียงของเธออ่อนหวานเจือความต้องการ ใบหน้าภายใต้กรอบแว่นขึ้นสีแดงจัดจากอารมณ์ที่ค่อย ๆ ถูกปลุกเร้าหยวนหลงโน้มตัวลงมากระซิบข้างใบหู เสียงของเขาทุ้มต่ำและเย้ายวนอย่างน่ากลัว“ไม่ปฏิเสธหน่อยเหรอ?”มือหนาเคลื่อนขึ้นมาจับหมับเข้ากับส่วนที่นุ่มนิ่มและใหญ่โตของเธอ!เป็นที่เข้าใจได้ว่ายามนอนหญิงสาวย่อมไม่ใส่เสื้อชั้นในเป็นธรรมดา
一百二十八ว่าจบ หยวนหลงก็เร่งเร้าจังหวะของเขาให้เข้ากับจังหวะของเธอ มองดูสะโพกที่โยกคลอนเคลื่อนตัวเข้ามาหา แน่นอนว่าหยวนหลงย่อมตอบสนองต่อท่าทางที่ซุกซนเช่นนี้อย่างรุนแรงเนื้อกระทบเนื้ออย่างหนัก ท่อนเอ็นใหญ่ยาวพุ่งพรวดเข้าไปจนสุดลำ ทำให้ร่างบางสะท้านเฮือก!“เฮียหลง!”เธอเรียกชื่อเขาออกมาเสียงสั่น ภาพสะท้อนในดวงตาของหยวนหลงมีเพียงเธอ—ถังหูลู่—ผู้หญิงที่ทำให้เขาคลั่งไคล้ แต่ขณะเดียวกัน ก็ทำให้เขาโกรธแค้นแทบบ้า เมื่อเผลอนึกไปถึงภาพระหว่างเธอกับหยวนยิงผู้เป็นพี่ชายฝาแฝด‘มันน่าหึงหวงไม่ใช่เหรอ...ทั้ง ๆ ที่เมื่อวานอาหมวยพึ่งจะทำกับเราไป...แต่เมื่อคืนกลับไปเอากับเฮียหยิง...แบบนี้เธอต้องโดนลงโทษอย่างหนัก!!’หยวนหลงปฏิญาณจะทำให้เธอรู้ซึ้งถึงความรู้สึกของเขา!แต่ในอีกด้านหนึ่ง เขาก็เข้าใจความสัมพันธ์สามคนเช่นนี้ดี ว่ามันมีปัญหาที่ต้องแก้ไขและจัดการ เพื่อไม่ให้มีใครต้องมาประสบกับความรู้สึกที่ยากจะรับมืออย่างไรตาม...ตอนนี้...วินาทีนี้...เขาต้องการที่จะระบายความอัดอั้นทั้งหมดออกมาผ่านเซ็กส์ที่เร่าร้อนและรุนแรง!น้ำตาที่เอ่อคลอขอบตาของถังหูลู่ร่วงลงกระทบพื้นเย็น ร่างกายของเธอร้อนจัดตัดกับอุณหภูมิของ
一百二十九ด้วยร่างกายที่สูงใหญ่ของหยวนหลง จึงทำให้ถังหูลู่ที่อยู่ในอ้อมอกกลายเป็นตัวเล็กตัวน้อย เธอค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นจากความสูงเทียมอกเขา ขณะที่ยังคงรับรู้ถึงท่อนเนื้อที่กดดันท้องน้อยของเธอ มันทำให้เธอรู้สึกวาบหวามยิ่งกว่าอะไร ฉะนั้น ในท่วงท่านี้ที่เธอต้องยืนและแบกรับความตึงเครียดเอาไว้ จึงเป็นท่าที่หวาดเสียวที่สุดท่าหนึ่ง!‘จุก...จุกมาก! แต่ตอนนี้อาจจะเพราะเราคุ้นชินแล้วด้วย...ถึงจะจุกและเสียวสักแค่ไหน...ไม่ว่ายังไง...สุดท้ายมันก็ทำให้เรามีความสุขและตื่นเต้นมากอยู่ดี...’เธอครุ่นคิดราวกับคนอดอยากที่มีความต้องการไม่รู้จบ และไม่เคยพอสำหรับเรื่องอย่างว่าเช่นนี้ ความสุขและความทรมานปะปนกันบนการแสดงออกทางสีหน้า‘อา...เซ็กส์เนี่ยดีจริง ๆ เลย!’ถังหูลู่มาไกลมาก...จากสาวน้อยที่ไร้เดียงสา กลายมาเป็นคนติดกามภายในแค่ไม่กี่วัน ราวกับคนที่กินอาหารรสจืดมาตลอด พึ่งได้ลิ้มลองความอร่อยของอาหารหลากรสที่ทั้ง เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม เผ็ด และกลมกล่อมนั่นทำให้เธอไม่สามารถกลับไป ‘กิน’ อย่างเดิมได้อีกต่อไป!“หนูเองก็อยากท้องอยู่นะเฮีย...แต่ไม่ใช่ตอนนี้...” ถังหูลู่พยายามจะท้าทายอำนาจของเขาอย่างร้ายกาจ เสียงเธอขา
一百四十八“อึ๊ก...เฮียบีบนมหนูแรงไปแล้วนะคะ!?” เสียงของเธอสั่นพร่า ขณะดิ้นพล่านอยู่ท่ามกลางสัตว์ร้าย มันทั้งอึดอัด จุกเสียด เสียวซ่าน และวาบหวามเกินคำบรรยายในร่องรักก็โดนกระทุ้งแรง...ในรูก้นเองก็โดนกระแทกสวนไม่ขาดสาย ...ถังหูลู่ไม่ได้พักผ่อนจริง ๆ เลย เพราะงั้นเธอจึงอ่อนไหวต่อทุกสัมผัสเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม...แม้เธอจะต้องการหลีกหนี แต่พวกเขาก็คงจะไม่ปล่อยเธอไปง่าย ๆ“อยากได้แรงกว่านี้อีกเหรอ?” หยวนยิงแสยะยิ้มชั่วร้าย“แค่นี้ยังไม่พอใจอีกหรือไง?” หยวนหลงหัวเราะเย้ยหยันแต่ถังหูลู่กลับทำให้เขาพวกเลือดร้อนขึ้นอีกครั้งด้วยคำตอบที่ท้าทาย...“เปล่าค่ะ...อยากโดนพวกเฮียบีบคอไปด้วยและกระแทกไปด้วยมากกว่า...” หญิงสาวยังคงยั่วเย้าไม่เลิกราวกับเสียสติไปแล้ว“ปากแซ่บดีจริง ๆ ...” หยวนยิงคำรามในลำคอ ก่อนที่จะกระทุ้งมดลูกเธอสุดแรงด้วยการแทงสุดถอดสุดอย่างรวดเร็ว“อย่างนี้ต้องโดนหนัก ๆ ” หยวนหลงรัดตรึงเธอแน่นขึ้นอีก ขณะที่กระแทกสวนเธอไม่หยุดยั้งพวกเขารุกไล้เธออย่างไม่ปล่อยวาง ร่างกายของถังหูลู่คือเวทีแห่งแรงปรารถนา ที่ซึ่งสองบุรุษผลัดกันร่ายรำด้วยความหิวกระหายท่อนเนื้อของพวกเขาเป็นราวอสรพิษคู่ที่
一百四十七เมื่อเขาเข้าประชิดตัว ความร้อนในร่างก็ระเบิดขึ้นมาอีกครั้ง มือหนาโอบเธอไว้แน่น ราวกับต้องการหลอมรวมร่างทั้งสองให้กลายเป็นหนึ่งเดียว เสียงหอบหายใจของทั้งสองดังสะท้อนกับผนังห้อง ผสานกับเสียงจูบลึกที่แลกเปลี่ยนราวจะดูดดึงวิญญาณกันและกันร่างของหยวนหลงเคลื่อนไหวอย่างหนักหน่วง ดุดัน แต่แฝงด้วยความอาทร ในขณะที่ถังหูลู่ตอบสนองอย่างหมดหัวใจ—ไม่ใช่เพียงแค่ร่างกายที่คล้องเกี่ยว แต่คืออารมณ์ ความอ่อนแอ และความปรารถนาที่ท่วมท้นไร้ขีดจำกัดเมื่อถึงจุดสูงสุดของการปลดปล่อย—เสียงสุดท้ายที่เปล่งออกมาก็ไม่ใช่เพียงเสียงแห่งความเสียวซ่าน แต่คือเสียงของผู้ที่เสร็จสมและยอมจำนนให้แก่ความสัมพันธ์อันเร่าร้อน ที่ไม่รู้จะเรียกว่าความรัก ความใคร่ หรือความคลั่งไคล้ดี...หลังจากนั้นการผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันก็เริ่มต้นขึ้นอีกรอบ...กระจกบานใหญ่หน้าห้องน้ำสะท้อนภาพของหญิงสาวร่างบางผู้หนึ่ง—ถังหูลู่ยืนค้ำอ่างล้างหน้า ร่างเปลือยเปล่าเปียกเหงื่อเกร็งสั่น ดวงตาภายใต้แว่นกลมที่ไหลลงสู่ขอบจมูกแดงเรื่อจากแรงอารมณ์ เธอมองเห็นเงาในกระจกของตนเอง—สะท้อนใบหน้าที่แดงระเรื่อ ผสมความเหนื่อยล้าและความกระหายชนิดหยุดไม่อยู่ด้
一百四十六ในตอนนั้นเอง...“เฮีย...เฮีย! เฮีย!!” เสียงหวานรีบเปล่งออกจากเรียวปากที่สั่นระริกของถังหูลู่ หญิงสาวในแว่นตากลมที่เคยไร้เดียงสา บัดนี้กลับลนลานราวกับไฟในกายกำลังลุกโชนจนควบคุมไม่อยู่ “หนูจะเสร็จแล้ว...จะเสร็จ...ใกล้แล้ว!” ถ้อยคำที่พร่ำพรูออกมาอย่างสับสนสื่อถึงคลื่นความรู้สึกที่กำลังพัดกระหน่ำภายในจิตใจของเธอถังหูลู่พยายามยึดมั่นกับเศษเสี้ยวของสติที่หลงเหลือ ขณะที่ร่างกายสั่นสะท้านสาหัสทุกครั้งที่ถูกกระแทกอย่างหนักหน่วงจากทั้งสองชาย ความรู้สึกตึงเครียด สับสน เสียวซ่าน และต้องการจะปลดปล่อย...หลอมรวมกันเป็นคลื่นความสุขที่ยากจะอธิบาย“อา...ยังตอดแน่นได้อีกนะ...ทั้ง ๆ ที่ก็พึ่งโบ๋ไป!” หยวนยิงเอ่ยขึ้นด้วยเสียงพร่าเหือดแห้งไปด้วยแรงอารมณ์ ดวงตาคู่นั้นทอประกายคล้ายคนที่เพิ่งได้ลิ้มรสของต้องห้าม เขาโถมแรงสวนเธอหนักหน่วงที่สุดเท่าที่ทำได้ ร่างหนาของเขาตึงเกร็งและสั่นสะท้านไม่ต่างจากร่างบางของถังเธอ ขณะที่มือหนาข้างหนึ่งคว้ารั้งเอวบางไว้แน่นหนาสุดขีด อีกข้างยังคงกำขยำเนื้อนมขาวเนียนไม่หยุดหย่อน กระทั่งทำให้มันปรากฏรอยแดงรูปฝ่ามือจำนวนมาก...ครั้งนี้ พวกเขาร่วมรักกันอย่างดุเดือดและเร่าร
一百四十五หยวนหลงขบกรามแน่น คิ้วของเขาขมวดน้อย ๆ ด้วยความซ่านเสียวจากแรงตอดรัดภายในร่องรักของเธอ เขาครางต่ำในลำคอ แล้วพึมพำออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ปนตื่นเต้น“คราวก่อนเป็นเฮียหยิงที่ได้พิสูจน์รูก้นยั่ว ๆ นี่ของอาหมวย ...คราวนี้ถึงตาเฮียบ้าง...อยากรู้จริง ๆ ว่ามันจะเด็ดจริงหรือมีดีแค่ยั่ว!”น้ำเสียงของเขาเปี่ยมไปด้วยแรงปรารถนาและความท้าทาย ราวกับเขาไม่ได้แค่ต้องการเพียงเรือนร่างของเธอ แต่ต้องการพิสูจน์ว่าหัวใจของเธอจะเต้นเพื่อเขาได้มากแค่ไหนรูก้นของถังหูลู่รัดแน่นกว่าที่หยวนหลงคิดไว้ ความตึงเปรี๊ยะจากช่องทางที่ไม่คุ้นเคยนั้นบีบรัดท่อนเนื้อของเขาอย่างรุนแรงจนรู้สึกอึดอัดแทบกลั้นหายใจ แต่ในขณะเดียวกัน ความฝืดเคืองที่โอบรัดก็กลับยิ่งกระตุ้นความวาบหวามขึ้นทวีคูณ โชคดีที่เจลหล่อลื่นช่วยลดแรงต้าน ทำให้เขาสามารถขยับเข้าออกได้อย่างลื่นไหล—แม้จะยังเต็มไปด้วยแรงเสียดสีที่หวามไหวแทบสะท้านถึงกระดูกก็ตามในห้วงเวลานั้น ความอัดอั้นทั้งทางร่างกายและทางอารมณ์ของถังหูลู่ คลี่คลายออกมาเป็นเสียงครางและเสียงหอบหายหนักใจหยวนยิงและหยวนหลงเริ่มการขยับเขยื้อน เสียงเนื้อกระทบกันแผ่วเบาดังไปทั่วห้อง ทำให้บรรยากาศกลายเ
一百四十四 หญิงสาวเพียงคนเดียวในห้องเบี่ยงหน้ามองหยวนหลงที่ยังคงยืนอยู่ไม่ไกล ควันบุหรี่คลอเคลียปลายผมและโครงหน้าคมเข้มของเขา ขณะที่เธอทำหน้ามุ่ยแล้วส่งสายตาค้อนใส่เขาอย่างตำหนิเล็ก ๆ ทั้งเขินทั้งหงุดหงิดอยู่ในที ยังไม่ทันที่เธอจะทันพูดอะไร เสียงของอีกคนก็โอบคลุมเธอไว้ด้วยความอบอุ่นจากเบื้องหลัง “พวกเฮียเตรียมยาคุมฉุกเฉินไว้ให้หนูแล้ว...” น้ำเสียงของหยวนยิงอ่อนโยนเสียจนเธอพูดอะไรไม่ออก ปลายนิ้วเขายังไล้เบา ๆ ตามแนวสันหลังของเธอเหมือนจะกล่อมให้คลายกังวล คล้ายจะบอกเธอว่า... ทุกอย่างอยู่ในการควบคุม และเธอไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น! หญิงสาวเบือนหน้ามองเขาด้วยดวงตาที่สะท้อนทั้งความอาย ความประหลาดใจ และ...ความไว้ใจโดยไม่รู้ตัว มือหนึ่งของหยวนยิงยกขึ้นมาประคองแก้มเธอเบา ๆ ปลายนิ้วไล้หยาดน้ำตาที่แห้งติดผิวหน้าออกด้วยความทะนุถนอม ราวกับเธอเป็นของล้ำค่าที่ไม่มีวันปล่อยให้ใครแตะต้องโดยไม่เต็มใจ ยังไม่ทันที่เธอจะตั้งสติ เสียงของหยวนหลงก็ดังขึ้นต่อ “ที่สำคัญ...พวกเฮียคุยกับม๊าแล้วด้วยว่าจะพาหนูไปฉีดยาคุม...” เขาพ่นควันบุหรี่ออกมาอย่างผ่อนคลาย ท่าทางสบาย ๆ ไม่ได้มีเจตนาล้อเล่น แต่นัยน์ตา
一百四十三แม้คำพูดนั้นจะตีกลับความรู้สึกขัดแย้งในใจของถังหูลู่ แต่เธอรู้ดีว่าความต้องการที่แท้จริงของเธอนั้น ไม่ได้อยู่ในถ้อยคำ...แต่อยู่ในสัมผัส...ในความเร่าร้อนที่กำลังลุกลามไปทั่วทั้งร่างกาย“เฮียได้โปรด...อย่า...อย่าแตกในหนูเลยนะคะ...หนูขอร้องล่ะ!” เสียงเธอขาดห้วง อีกทั้งยังสั่นเครือ ราวกับจะขอความเมตตา แต่สิ่งที่สะท้อนจากดวงตา กลับไม่ใช่การปฏิเสธ—เธอแค่...กลัว กลัวผลลัพธ์ของสิ่งที่เธอเองก็ต้องการ ...กลัวว่าจะท้องในวัยเรียนเพียงเพราะการหลั่งในที่ขาดการยับยั้งช่างใจ!หยวนยิงซึ่งเฝ้ามองอยู่นาน ในที่สุดก็ยื่นมือออกมา รวบเส้นผมยาวนุ่มสลวยของเธอเป็นสองปอยแน่นหนา ปลายนิ้วร้อนผ่าวของเขารั้งศีรษะของเธอเข้าหาตัวอีกครั้ง ราวกับจะเป็นผู้ควบคุมความปรารถนานั้นด้วยตนเอง เป็นอีกครั้งที่เขาสอดใส่ท่อนเนื้อของเขาเข้าไปในช่องปากและลำคอของเธอรวดเดียวมิดด้ามเขาอุดปากไม่ให้เธอพูด...แต่เขาก็อุดปากให้เธอเสียว!เหงื่อไหลซึมผ่านแผ่นหลัง เสียงลมหายใจหนักหน่วงจากทั้งสามคนประสานกันเป็นจังหวะเดียวกับเสียงเร้าเร่งของจังหวะกระทบกระทั่ง กลิ่นกายที่ผสมผสานกันเป็นกลิ่นรัญจวน หอมเร้าใจ ราวกับเป็นกลิ่นของความต้องการ
一百四十二“อึ๊ก~ อร๊าง!! เฮีย...ของขาดรึไงคะ...!?”ถังหูลู่เหลียวหน้ากลับไปมองค้อนหยวนหลง แต่แววตาและเสียงสั่นที่ติดปลายลมหายใจกลับฟ้องอย่างชัดเจนว่าเธอกำลังถูกความหฤหรรษ์กลืนกินสีหน้าของเธอเริ่มบิดเบี้ยว คิ้วขมวดเข้าหากัน ริมฝีปากเผยอออก เสียงครางดังระลอกแล้วระลอกเล่าราวกับคลื่นซัดไม่หยุดหย่อนและนั่นยังเป็นแค่...การเริ่มต้นเท่านั้น...“ถ้าของขาดแล้วมันจะทำไม?”น้ำเสียงทุ้มต่ำของหยวนหลงแทรกผ่านเสียงหอบหายใจของหญิงสาว เขากดสะโพกเข้าหาเธออีกครั้งด้วยจังหวะที่แน่นหนักและต่อเนื่อง ทำให้น้ำสีใสไหลกระฉอกออกมาจากร่องรักของเธอในทุก ๆ จังหวะที่เกิดการเสียดสีเข้าออกมือใหญ่ทั้งสองข้างกำสะโพกเธอแน่นราวกับกลัวว่าเธอจะหลุดรอดจากอ้อมแขนไป แรงกระแทกแต่ละครั้งเหมือนคลื่นใหญ่ที่โถมซัดเข้าฝั่งอย่างไม่ปรานี ร่างของถังหูลู่สะท้านเป็นระลอกจากทั้งความเจ็บแปลบที่แล่นวาบไปทั่วกระดูกสันหลัง และความเสียวซ่านที่เริ่มไหลเวียนกลืนกินสติอย่างช้า ๆ ความเจ็บแสบเริ่มถูกแทนที่ด้วยความลื่นไหลราวกับร่างกายตอบสนองต่อกันอย่างไม่ต้องฝืนเสียงลมหายใจที่สั่นไหวของเธอดังก้องอยู่ในโสตของทั้งสองชายในเวลาเดียวกัน หยวนยิงที่อยู่ต
一百四十一ผิวกายที่เปลือยเปล่าภายใต้แสงไฟอ่อนโยนดึงดูดสายตาของทั้งคู่ ความขาวเนียนลื่นละมุนจนยากจะละสายตา เส้นโค้งของเรือนร่างที่ชวนให้หลงใหล ผิวกายของเธอสะท้อนแสงราวกับหินอ่อนขัดมัน ปลายขาของเธอขยับเล็กน้อยด้วยความเขินอาย แต่กลับไม่ยกมือขึ้นปิดบังตัวเองเลยแม้แต่น้อยร่องรักสีชมพูหวานที่น่าตื่นตาได้รับการเปิดเผยโดยไร้การปกปิดใด ๆ เช่นเดียวกันกับยอดปทุมถันสีเดียวกันที่น่าหลงใหล สายตาที่ใส่ใจรายละเอียดทุกอย่างของพวกเขากวาดไล่ชมทุกอณูรูขมของเธออย่างใกล้ชิดดวงตากลมโตของถังหูลู่จับจ้องหยวนยิงและหยวนหลง ราวกับกำลังส่งสัญญาณที่ไม่จำเป็นต้องใช้คำพูด ‘หนูถอดออกหมดแล้ว แล้วพวกเฮียล่ะ ทำไมถึงยังไม่ถอด?’แม้เธอจะไม่ได้พูดออกมา แต่เพียงแววตานั้นก็ทำให้เลือดในกายของทั้งสองเดือดพล่าน แอลกอฮอล์อาจทำให้เธอมัวเมา แต่มิใช่เพียงเพราะมันเท่่านั้นที่ทำให้เธอรู้สึกเช่นนี้...ความเร่าร้อนที่สุมอยู่ในร่างกายทำให้เธอแทบอดกลั้นไม่ไหว แต่ยังคงฝืนต้าน ไม่ยอมเผยตัวตนที่กระหายออกมาในทันที ราวกับต้องการยั่วยุให้พวกเขาโหมแรงใส่เธอให้ถึงที่สุดบนโซฟานุ่ม ที่นี่กลิ่นกายหอมรัญจวนของหญิงสาวร่างอรชรในสภาพเปลือยเปล่าลอยคลุ้ง
一百四十หยวนยิงถอนริมฝีปากออกจากลำคอเธอ แววตาคมฉายประกายเจ้าเล่ห์ น้ำลายใสเป็นประกายสะท้อนแสงไฟเยิ้มอยู่ตรงมุมปาก เขาใช้หลังมือปาดมันออกลวก ๆ ก่อนจะแสยะยิ้มเหยียด “มันสำคัญด้วยเหรอ...ถ้าในท้ายที่สุดหนูไม่เลือกใครเลย...” เสียงของเขาเจือแววขบขัน แต่สัมผัสที่ส่งผ่านมากลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง เขากอดร่างบางแน่นขึ้นจนแขนข้างหนึ่งของเธอเบียดชิดกับแผ่นอกแข็งแรงราวกับจะกลืนกินเธอเข้าไปในอ้อมอก มือหนายังคงกดแนบเข้ากับเนินอกของเธอ บีบคลึงราวกับอยากประทับรอยจารึกไว้บนผิวกายขาวนวล นิ้วเรียวไล้สัมผัสผ่านรอยต่อของเสื้อผ้า ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะแปรเปลี่ยนจากการขบเม้มมาสู่การลากไล้ ปลายลิ้นอุ่นแลบเลียผ่านผิวเนียนตรงหัวไหล่ก่อนที่ฟันคมจะขบลงจนเกิดรอยแดงชัดเจนถังหูลู่รับรู้ถึงหัวใจของเธอเองที่เต้นระรัวเร็ว ความร้อนจากร่างกายหยวนยิงเหมือนจะแผ่ซ่านเข้ามาในตัวเธอจนแทบละลาย ในขณะเดียวกัน หยวนหลงเองก็ไม่ได้อ่อนโยนไปกว่ากัน เขาใช้ริมฝีปากและลิ้นโลมเลียต้นคอของเธอ เสียงดูดดึงดังเบา ๆ เป็นจังหวะ ราวกับกำลังแสดงความเป็นเจ้าของอย่างไร้ความปรานีเธอหันไปสบตากับหยวนหลง แววตาของเขาเป็นประกายเหมือนพญาเสือที่กำลังลิ้ม