一百二十八ว่าจบ หยวนหลงก็เร่งเร้าจังหวะของเขาให้เข้ากับจังหวะของเธอ มองดูสะโพกที่โยกคลอนเคลื่อนตัวเข้ามาหา แน่นอนว่าหยวนหลงย่อมตอบสนองต่อท่าทางที่ซุกซนเช่นนี้อย่างรุนแรงเนื้อกระทบเนื้ออย่างหนัก ท่อนเอ็นใหญ่ยาวพุ่งพรวดเข้าไปจนสุดลำ ทำให้ร่างบางสะท้านเฮือก!“เฮียหลง!”เธอเรียกชื่อเขาออกมาเสียงสั่น ภาพสะท้อนในดวงตาของหยวนหลงมีเพียงเธอ—ถังหูลู่—ผู้หญิงที่ทำให้เขาคลั่งไคล้ แต่ขณะเดียวกัน ก็ทำให้เขาโกรธแค้นแทบบ้า เมื่อเผลอนึกไปถึงภาพระหว่างเธอกับหยวนยิงผู้เป็นพี่ชายฝาแฝด‘มันน่าหึงหวงไม่ใช่เหรอ...ทั้ง ๆ ที่เมื่อวานอาหมวยพึ่งจะทำกับเราไป...แต่เมื่อคืนกลับไปเอากับเฮียหยิง...แบบนี้เธอต้องโดนลงโทษอย่างหนัก!!’หยวนหลงปฏิญาณจะทำให้เธอรู้ซึ้งถึงความรู้สึกของเขา!แต่ในอีกด้านหนึ่ง เขาก็เข้าใจความสัมพันธ์สามคนเช่นนี้ดี ว่ามันมีปัญหาที่ต้องแก้ไขและจัดการ เพื่อไม่ให้มีใครต้องมาประสบกับความรู้สึกที่ยากจะรับมืออย่างไรตาม...ตอนนี้...วินาทีนี้...เขาต้องการที่จะระบายความอัดอั้นทั้งหมดออกมาผ่านเซ็กส์ที่เร่าร้อนและรุนแรง!น้ำตาที่เอ่อคลอขอบตาของถังหูลู่ร่วงลงกระทบพื้นเย็น ร่างกายของเธอร้อนจัดตัดกับอุณหภูมิของ
一百二十九ด้วยร่างกายที่สูงใหญ่ของหยวนหลง จึงทำให้ถังหูลู่ที่อยู่ในอ้อมอกกลายเป็นตัวเล็กตัวน้อย เธอค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นจากความสูงเทียมอกเขา ขณะที่ยังคงรับรู้ถึงท่อนเนื้อที่กดดันท้องน้อยของเธอ มันทำให้เธอรู้สึกวาบหวามยิ่งกว่าอะไร ฉะนั้น ในท่วงท่านี้ที่เธอต้องยืนและแบกรับความตึงเครียดเอาไว้ จึงเป็นท่าที่หวาดเสียวที่สุดท่าหนึ่ง!‘จุก...จุกมาก! แต่ตอนนี้อาจจะเพราะเราคุ้นชินแล้วด้วย...ถึงจะจุกและเสียวสักแค่ไหน...ไม่ว่ายังไง...สุดท้ายมันก็ทำให้เรามีความสุขและตื่นเต้นมากอยู่ดี...’เธอครุ่นคิดราวกับคนอดอยากที่มีความต้องการไม่รู้จบ และไม่เคยพอสำหรับเรื่องอย่างว่าเช่นนี้ ความสุขและความทรมานปะปนกันบนการแสดงออกทางสีหน้า‘อา...เซ็กส์เนี่ยดีจริง ๆ เลย!’ถังหูลู่มาไกลมาก...จากสาวน้อยที่ไร้เดียงสา กลายมาเป็นคนติดกามภายในแค่ไม่กี่วัน ราวกับคนที่กินอาหารรสจืดมาตลอด พึ่งได้ลิ้มลองความอร่อยของอาหารหลากรสที่ทั้ง เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม เผ็ด และกลมกล่อมนั่นทำให้เธอไม่สามารถกลับไป ‘กิน’ อย่างเดิมได้อีกต่อไป!“หนูเองก็อยากท้องอยู่นะเฮีย...แต่ไม่ใช่ตอนนี้...” ถังหูลู่พยายามจะท้าทายอำนาจของเขาอย่างร้ายกาจ เสียงเธอขา
一百三十เสียงครางของ ถังหูลู่ ที่เคยหวานใสค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นแหบพร่า ราวกับน้ำเสียงของคนที่กำลังจะขาดอากาศหายใจ ก่อนที่เสียงครางแสนอ่อนระโหยของเธอจะเอื้อนเอ่ยออกมา ท่วงทำนองนั้นสั่นเครือ สะท้อนถึงร่างกายที่กำลังจะแตกระเบิดไปด้วยเพลิงปรารถนามันเป็นเสียงที่กระตุ้นสัญชาตญาณดิบของหยวนหลงให้เดือดพล่านจนถึงขีดสุด!“อ๊า...อื๊ออ...จะเสร็จแล้ว...จะเสร็จแล้ว! อื๊อออ~!!”เสียงหวานเจือสะอื้นอย่างหมดสิ้นซึ่งการควบคุม ร่างเล็กสั่นสะท้านราวกับใบไม้ที่ต้องลมพายุ ความร้อนเร่าจากภายในแผดเผาเธอทั้งตัว ตับ!! ตับ!! ตับ!!ท่อนเนื้อขยับเข้าออกรูร่องถี่ยิบ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังถี่รัวถึงขีดสุด น้ำสีใสไหลกระฉอกออกมาราวกับก๊อกน้ำรั่วความจุกเสียดและเสียวซ่านถึงขีดสุดทำให้น้ำตาหยาดใสไหลอาบแก้ม นัยน์ตาดำเหลือกลอยขึ้น แสดงถึงความหฤหรรษ์ที่โหมกระหน่ำจนเกินต้านทาน!ร่างกายของเธอร้อนผ่าวราวกับถูกเผาด้วยเปลวเพลิงแห่งราคะหยวนหลงเองก็รู้สึกเกร็งไปหมดทั้งตัว ขณะที่รีดเค้นเรี่ยวแรงทั้งหมดออกมา กระแทกกระทั้นเธออย่างหนักหน่วงและรุนแรง ราวกับต้องการจะบดขยี้และจารึกความเป็นเจ้าของลงบนร่างกายเธออย่างลึกซึ้ง—เขาไม่ต้องการให้เธ
一百三十一หมิงหมิงแสร้งทำเป็นปกติ ราวกับเธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้างระหว่างถังหูลู่และหยวนหลงเมื่อครู่ ในขณะที่เธอลูบท้องตัวเองเบา ๆ และเคลื่อนตัวไปนั่งข้างน้องสาวในตระกูลอย่างไม่รีบร้อน เหมือนกับการเคลื่อนไหวที่เป็นธรรมชาติที่สุดสำหรับเธอกระนั้น ท่าทางที่ดูเหมือนไร้พิษภัยกลับแฝงความร้ายกาจไว้ในรอยยิ้มที่ส่งให้หยวนหลงและถังหูลู่ เป็นรอยยิ้มเย้ยหยันที่ดูเหมือนจะสื่อความหมายบางอย่างให้ทั้งคู่รู้ว่า‘ฉันรู้นะว่าพวกเธอทำอะไรกันเมื่อกี้นี้!?’อย่างไรก็ตาม ท่าทางที่ดูผิดปกติของหมิงหมิงเพียงทำให้ทั้งสองรู้สึกมึนงงเท่านั้น ไม่ได้ส่งผลกระทบอื่นใด“เฮียหลงซื้ออะไรเผื่อพวกเจ๊บ้างไหมเนี่ย...หรือซื้อให้แค่อาหมวย” หมิงหมิงเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดูไม่พอใจเล็กน้อย ขณะที่เน้นเสียงหนักท้ายประโยค คงเพราะหยวนหลงดูจะให้ความสนใจต่อถังหูลู่อย่างออกหน้าออกตาเธอจึงเหน็บแนมออกมาเช่นนี้ ถึงกระนั้น หมิงหมิงก็ไม่ลืมที่จะแฝงความหยอกเย้าลงไปด้วย แสดงให้เห็นถึงความรู้สึกเหนือกว่าและบุคลิกมั่นใจในตัวเองของเธอ เพื่อควบคุมสถานการณ์ให้เป็นไปตามความต้องการที่นึกสนุกแต่หยวนหลงกลับไม่ได้แสดงท่าทีอ่อนข้อแม
一百三十二ถังหูลู่ขมวดคิ้ว ดวงตาเบิกกว้างอย่างไม่เข้าใจ “นี่ม๊าว่าหนูเหรอคะ?”หยวนชิงหลานโน้มตัวเข้ามาใกล้ ใช้ฝ่ามือประคองแก้มทั้งสองข้างของเด็กสาว ก่อนจะออกแรงเขย่าเบา ๆ ราวกับต้องการให้เธอตื่นจากภวังค์“หึหึ...ม๊ารู้ว่าหนูสวย...” เธอเอ่ยเสียงต่ำ แววตาคล้ายจะหยอกเย้า “ม๊ารู้ว่าหนูน่ารัก... ที่สำคัญ หนูสามารถสยบพวกเฮีย ๆ ได้ในเรื่องบนเตียง แต่ก็ใช่ว่าหนูจะคิดแทนลูกชายของม๊าได้ทั้งหมด”คำพูดนั้นทำให้ถังหูลู่ชะงัก ใบหน้าแดงระเรื่อขึ้นมาทันที “หนูควรอ่อยพวกเขาให้หนักขึ้นแทนการใช้คำพูดเหรอคะ?” คำถามนั้นทั้งใสซื่อและไร้ยางอายในคราวเดียวกันหยวนชิงหลานหลุดหัวเราะออกมา ขยี้แก้มของถังหูลู่เบา ๆ ก่อนจะออกแรงหยิกอย่างแรงจนเจ้าตัวสะดุ้ง“ถังหูลู่...ยัยเด็กซื้อบื้อ!”ถังหูลู่ร้องโอดโอย รีบยกมือขึ้นจับแก้มตัวเอง พลางมองคุณแม่บุญธรรมด้วยแววตาขุ่นเคืองเล็กน้อย เธอไม่เคยโดนพูดแรงขนาดนี้มาก่อน แต่ก็ไม่ได้โกรธมากไปกว่าความอายที่ตีตื้นขึ้นมาในอกหยวนชิงหลานยิ้มบาง ก่อนจะถอนหายใจอีกครั้ง เด็กสาวคนนี้ช่างน่ารักและแสนซื่อเกินไป แต่วันนี้เป็นครั้งแรกที่เธอเริ่มแสดงความดื้อรั้น และนั่นทำให้หยวนชิงหลานมั่นใจว่าเธ
一百三十三“หนูเก่งมากเลย...”หยวนหลงชมเธอ พลางจ้องมองเธอที่ทำให้เขารู้สึกยากจะต้านทาน ทุกสัมผัสของถังหูลู่ราวกับสายลมที่โหมไฟให้ลุกโชน ยิ่งเธอสัมผัส ยิ่งเธอดูด ยิ่งเธออม ยิ่งเธอเลีย และยิ่งเธอกลืน...เขาก็ยิ่งรู้สึกซาบซ่าน ยิ่งจมลึกลงในความหฤหรรษ์ที่เธอหยิบยื่นให้จนไม่สามารถควบคุมลมหายใจได้อีกต่อไปใบหน้างามภายใต้กรอบแว่นตากลม ทั้งแดงซ่านและบิดเบี้ยว คิ้วคู่งามขมวดชนกัน ขอบตาแดงระเรื่อ ดวงตาเหลือกลอย น้ำตาไหลเล็ด น้ำมูกน้ำลายเจ่อนองอาบคางและหยาดย้อยลงสู่พื้น ดูยั่วยวนชวนใคร่ยิ่งกว่าอะไร“หนูเก่งที่สุดเลย...”เสียงของหยวนหลงเต็มไปด้วยความพึงพอใจขณะมองชมใบหน้าลามก ๆ ของเธออย่างใกล้ชิดความรู้สึกเสียดเสียวในกายเขาพลุ่งพล่านขึ้นเรื่อย ๆ จากริมฝีปาก ปลายลิ้น โพรงปาก น้ำลาย และคอหอย เขายังรับรู้ถึงแรงบีบรัด ความร้อน และความชื้นที่แทบจะทำให้เขาหลอมละลายไปกับสัมผัสของเธอ ขณะที่เธอยังคงเคลื่อนไหวอย่างร้อนแรงการที่ถังหูลู่ปรนเปรอเขาด้วยปากและลำคอที่หลงใหลนั้นอย่างไม่หยุดยั้ง มันแทบจะทำให้เขาบ้าคลั่งในเวลานี้!“จะเสร็จแล้ว...!”หยวนหลงกล่าวเสียงทุ้มพร่า จับศีรษะเธอแน่นขึ้นด้วยสองมือ ชายหนุ่มเริ่มเป็
一百三十四ถังหูลู่หอบหายใจแรง ริมฝีปากยังคงสั่นระริก แต่เธอพยักหน้าพร้อมรอยยิ้มพึงพอใจ “ค่ะ...พอแค่นี้ก่อน...แล้วเราค่อยมาทำกันต่อ ไม่งั้นเดี๋ยวคนอื่นเขาจะสงสัยเอา...หึหึ..”ไม่นาน ทั้งสองก็พากันลุกจากเตียง แยกย้ายกันไปเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย น้ำอุ่น ๆ ช่วยปลอบประโลมความเหนื่อยล้า ขณะที่พวกเขาเตรียมตัวสำหรับกิจกรรมสำคัญที่กำลังมาถึง—วันไหว้ตามประเพณีจีน วันที่ครอบครัวจะได้ใช้เวลาร่วมกัน...ในห้องน้ำเวลา 07:40 น.ละอองน้ำอุ่นจากฝักบัวโปรยปรายลงบนผิวเนียนละเอียดของถังหูลู่ ไอน้ำระเหยลอยคลุ้งทั่วห้องน้ำ ราวกับม่านหมอกที่ปกคลุมความคิดของเธอไว้ เธอหลับตาลงปล่อยให้สายน้ำไหลรินผ่านเรือนร่าง ราวกับล้างความเหนื่อยล้าทั้งหมดออกไป ทว่าสิ่งที่หลงเหลืออยู่กลับเป็นรอยยิ้มบาง ๆ บนริมฝีปากของเธอเธอมีความสุข...และเธอก็รู้ตัวดี‘บางที...การปล่อยให้อารมณ์มันพาไปดูเหมือนจะง่ายกว่ามากในการทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเราเฮียหยิงและเฮียหลงกลายเป็นเรื่องธรรมชาติ...’เพียงแค่คิดถึงพวกเขา หัวใจของเธอก็เต้นแรงขึ้น ร่างกายคล้ายจะอบอุ่นขึ้นมาอย่างน่าประหลาด เธอยกมือขึ้นแตะแก้มตัวเองเบา ๆ รู้สึกได้ถึงไอร้อนที่แผ่ซ่
一百三十五ในขณะเดียวกันที่ลานจอดรถของร้านสะดวกซื้อขนาดใหญ่ใกล้บ้านสถานที่ซึ่งเปิดตลอด 24 ชั่วโมงและเป็นจุดแวะพักของใครหลายคนในยามค่ำคืน—รถคันหรูสีดำจอดนิ่งอยู่ใต้แสงไฟสีขาวนวลของเสาไฟถนน แสงเหล่านั้นทอดเงาของคนสามคนให้ดูยาวออกไปบนพื้นคอนกรีตอันเย็นเฉียบหลังจากขนลังเบียร์ เหล้า และขนมขบเคี้ยวหลายชนิด รวมถึงของปิ้งย่างและกับแกล้มขึ้นท้ายรถจนเต็ม ถังหูลู่ในแว่นตากลม เธอสวมเสื้อคอเต่าสีเขาและกระโปรงพลีทสีน้ำตาล ทรุดตัวลงนั่งที่ขอบกระโปรงท้าย ปล่อยขาสองข้างแกว่งเบา ๆ อย่างอารมณ์ดี อากาศยามดึกมีสายลมแผ่วเบาพัดผ่าน กลิ่นบุหรี่จาง ๆ ลอยปะปนไปกับกลิ่นอากาศและกลิ่นน้ำหอมราคาแพงที่อบอวลอยู่รอบตัวหยวนยิง ในเสื้อเชิ้ตขาวกับกางเกงสแล็คสีดำ และ หยวนหลง ที่สวมเสื้อยืดสีขาวคลุมด้วยเสื้อฮู้ดสีดำ พร้อมกางเกงสแล็คสีครีม ต่างกำลังพ่นควันบุหรี่แผ่วเบา พวกเขายืนพิงรถอย่างผ่อนคลาย ดวงตาหลุบต่ำครุ่นคิด บ้างทอดมองแสงไฟถนนที่กะพริบไหวตามแรงลม ควันที่พวกเขาพ่นออกมาเป็นสายไหลไปตามกระแสอากาศก่อนจะจางหายไปในความมืดคืนนี้ทั้งคู่หนุ่มดื่มกันมาตั้งแต่ช่วงเย็นจรดค่ำ จนกระทั่งถึงเวลานี้ แม้ว่าความเมาจะทำให้ใบหน้าของส
一百四十八“อึ๊ก...เฮียบีบนมหนูแรงไปแล้วนะคะ!?” เสียงของเธอสั่นพร่า ขณะดิ้นพล่านอยู่ท่ามกลางสัตว์ร้าย มันทั้งอึดอัด จุกเสียด เสียวซ่าน และวาบหวามเกินคำบรรยายในร่องรักก็โดนกระทุ้งแรง...ในรูก้นเองก็โดนกระแทกสวนไม่ขาดสาย ...ถังหูลู่ไม่ได้พักผ่อนจริง ๆ เลย เพราะงั้นเธอจึงอ่อนไหวต่อทุกสัมผัสเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม...แม้เธอจะต้องการหลีกหนี แต่พวกเขาก็คงจะไม่ปล่อยเธอไปง่าย ๆ“อยากได้แรงกว่านี้อีกเหรอ?” หยวนยิงแสยะยิ้มชั่วร้าย“แค่นี้ยังไม่พอใจอีกหรือไง?” หยวนหลงหัวเราะเย้ยหยันแต่ถังหูลู่กลับทำให้เขาพวกเลือดร้อนขึ้นอีกครั้งด้วยคำตอบที่ท้าทาย...“เปล่าค่ะ...อยากโดนพวกเฮียบีบคอไปด้วยและกระแทกไปด้วยมากกว่า...” หญิงสาวยังคงยั่วเย้าไม่เลิกราวกับเสียสติไปแล้ว“ปากแซ่บดีจริง ๆ ...” หยวนยิงคำรามในลำคอ ก่อนที่จะกระทุ้งมดลูกเธอสุดแรงด้วยการแทงสุดถอดสุดอย่างรวดเร็ว“อย่างนี้ต้องโดนหนัก ๆ ” หยวนหลงรัดตรึงเธอแน่นขึ้นอีก ขณะที่กระแทกสวนเธอไม่หยุดยั้งพวกเขารุกไล้เธออย่างไม่ปล่อยวาง ร่างกายของถังหูลู่คือเวทีแห่งแรงปรารถนา ที่ซึ่งสองบุรุษผลัดกันร่ายรำด้วยความหิวกระหายท่อนเนื้อของพวกเขาเป็นราวอสรพิษคู่ที่
一百四十七เมื่อเขาเข้าประชิดตัว ความร้อนในร่างก็ระเบิดขึ้นมาอีกครั้ง มือหนาโอบเธอไว้แน่น ราวกับต้องการหลอมรวมร่างทั้งสองให้กลายเป็นหนึ่งเดียว เสียงหอบหายใจของทั้งสองดังสะท้อนกับผนังห้อง ผสานกับเสียงจูบลึกที่แลกเปลี่ยนราวจะดูดดึงวิญญาณกันและกันร่างของหยวนหลงเคลื่อนไหวอย่างหนักหน่วง ดุดัน แต่แฝงด้วยความอาทร ในขณะที่ถังหูลู่ตอบสนองอย่างหมดหัวใจ—ไม่ใช่เพียงแค่ร่างกายที่คล้องเกี่ยว แต่คืออารมณ์ ความอ่อนแอ และความปรารถนาที่ท่วมท้นไร้ขีดจำกัดเมื่อถึงจุดสูงสุดของการปลดปล่อย—เสียงสุดท้ายที่เปล่งออกมาก็ไม่ใช่เพียงเสียงแห่งความเสียวซ่าน แต่คือเสียงของผู้ที่เสร็จสมและยอมจำนนให้แก่ความสัมพันธ์อันเร่าร้อน ที่ไม่รู้จะเรียกว่าความรัก ความใคร่ หรือความคลั่งไคล้ดี...หลังจากนั้นการผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันก็เริ่มต้นขึ้นอีกรอบ...กระจกบานใหญ่หน้าห้องน้ำสะท้อนภาพของหญิงสาวร่างบางผู้หนึ่ง—ถังหูลู่ยืนค้ำอ่างล้างหน้า ร่างเปลือยเปล่าเปียกเหงื่อเกร็งสั่น ดวงตาภายใต้แว่นกลมที่ไหลลงสู่ขอบจมูกแดงเรื่อจากแรงอารมณ์ เธอมองเห็นเงาในกระจกของตนเอง—สะท้อนใบหน้าที่แดงระเรื่อ ผสมความเหนื่อยล้าและความกระหายชนิดหยุดไม่อยู่ด้
一百四十六ในตอนนั้นเอง...“เฮีย...เฮีย! เฮีย!!” เสียงหวานรีบเปล่งออกจากเรียวปากที่สั่นระริกของถังหูลู่ หญิงสาวในแว่นตากลมที่เคยไร้เดียงสา บัดนี้กลับลนลานราวกับไฟในกายกำลังลุกโชนจนควบคุมไม่อยู่ “หนูจะเสร็จแล้ว...จะเสร็จ...ใกล้แล้ว!” ถ้อยคำที่พร่ำพรูออกมาอย่างสับสนสื่อถึงคลื่นความรู้สึกที่กำลังพัดกระหน่ำภายในจิตใจของเธอถังหูลู่พยายามยึดมั่นกับเศษเสี้ยวของสติที่หลงเหลือ ขณะที่ร่างกายสั่นสะท้านสาหัสทุกครั้งที่ถูกกระแทกอย่างหนักหน่วงจากทั้งสองชาย ความรู้สึกตึงเครียด สับสน เสียวซ่าน และต้องการจะปลดปล่อย...หลอมรวมกันเป็นคลื่นความสุขที่ยากจะอธิบาย“อา...ยังตอดแน่นได้อีกนะ...ทั้ง ๆ ที่ก็พึ่งโบ๋ไป!” หยวนยิงเอ่ยขึ้นด้วยเสียงพร่าเหือดแห้งไปด้วยแรงอารมณ์ ดวงตาคู่นั้นทอประกายคล้ายคนที่เพิ่งได้ลิ้มรสของต้องห้าม เขาโถมแรงสวนเธอหนักหน่วงที่สุดเท่าที่ทำได้ ร่างหนาของเขาตึงเกร็งและสั่นสะท้านไม่ต่างจากร่างบางของถังเธอ ขณะที่มือหนาข้างหนึ่งคว้ารั้งเอวบางไว้แน่นหนาสุดขีด อีกข้างยังคงกำขยำเนื้อนมขาวเนียนไม่หยุดหย่อน กระทั่งทำให้มันปรากฏรอยแดงรูปฝ่ามือจำนวนมาก...ครั้งนี้ พวกเขาร่วมรักกันอย่างดุเดือดและเร่าร
一百四十五หยวนหลงขบกรามแน่น คิ้วของเขาขมวดน้อย ๆ ด้วยความซ่านเสียวจากแรงตอดรัดภายในร่องรักของเธอ เขาครางต่ำในลำคอ แล้วพึมพำออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ปนตื่นเต้น“คราวก่อนเป็นเฮียหยิงที่ได้พิสูจน์รูก้นยั่ว ๆ นี่ของอาหมวย ...คราวนี้ถึงตาเฮียบ้าง...อยากรู้จริง ๆ ว่ามันจะเด็ดจริงหรือมีดีแค่ยั่ว!”น้ำเสียงของเขาเปี่ยมไปด้วยแรงปรารถนาและความท้าทาย ราวกับเขาไม่ได้แค่ต้องการเพียงเรือนร่างของเธอ แต่ต้องการพิสูจน์ว่าหัวใจของเธอจะเต้นเพื่อเขาได้มากแค่ไหนรูก้นของถังหูลู่รัดแน่นกว่าที่หยวนหลงคิดไว้ ความตึงเปรี๊ยะจากช่องทางที่ไม่คุ้นเคยนั้นบีบรัดท่อนเนื้อของเขาอย่างรุนแรงจนรู้สึกอึดอัดแทบกลั้นหายใจ แต่ในขณะเดียวกัน ความฝืดเคืองที่โอบรัดก็กลับยิ่งกระตุ้นความวาบหวามขึ้นทวีคูณ โชคดีที่เจลหล่อลื่นช่วยลดแรงต้าน ทำให้เขาสามารถขยับเข้าออกได้อย่างลื่นไหล—แม้จะยังเต็มไปด้วยแรงเสียดสีที่หวามไหวแทบสะท้านถึงกระดูกก็ตามในห้วงเวลานั้น ความอัดอั้นทั้งทางร่างกายและทางอารมณ์ของถังหูลู่ คลี่คลายออกมาเป็นเสียงครางและเสียงหอบหายหนักใจหยวนยิงและหยวนหลงเริ่มการขยับเขยื้อน เสียงเนื้อกระทบกันแผ่วเบาดังไปทั่วห้อง ทำให้บรรยากาศกลายเ
一百四十四 หญิงสาวเพียงคนเดียวในห้องเบี่ยงหน้ามองหยวนหลงที่ยังคงยืนอยู่ไม่ไกล ควันบุหรี่คลอเคลียปลายผมและโครงหน้าคมเข้มของเขา ขณะที่เธอทำหน้ามุ่ยแล้วส่งสายตาค้อนใส่เขาอย่างตำหนิเล็ก ๆ ทั้งเขินทั้งหงุดหงิดอยู่ในที ยังไม่ทันที่เธอจะทันพูดอะไร เสียงของอีกคนก็โอบคลุมเธอไว้ด้วยความอบอุ่นจากเบื้องหลัง “พวกเฮียเตรียมยาคุมฉุกเฉินไว้ให้หนูแล้ว...” น้ำเสียงของหยวนยิงอ่อนโยนเสียจนเธอพูดอะไรไม่ออก ปลายนิ้วเขายังไล้เบา ๆ ตามแนวสันหลังของเธอเหมือนจะกล่อมให้คลายกังวล คล้ายจะบอกเธอว่า... ทุกอย่างอยู่ในการควบคุม และเธอไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น! หญิงสาวเบือนหน้ามองเขาด้วยดวงตาที่สะท้อนทั้งความอาย ความประหลาดใจ และ...ความไว้ใจโดยไม่รู้ตัว มือหนึ่งของหยวนยิงยกขึ้นมาประคองแก้มเธอเบา ๆ ปลายนิ้วไล้หยาดน้ำตาที่แห้งติดผิวหน้าออกด้วยความทะนุถนอม ราวกับเธอเป็นของล้ำค่าที่ไม่มีวันปล่อยให้ใครแตะต้องโดยไม่เต็มใจ ยังไม่ทันที่เธอจะตั้งสติ เสียงของหยวนหลงก็ดังขึ้นต่อ “ที่สำคัญ...พวกเฮียคุยกับม๊าแล้วด้วยว่าจะพาหนูไปฉีดยาคุม...” เขาพ่นควันบุหรี่ออกมาอย่างผ่อนคลาย ท่าทางสบาย ๆ ไม่ได้มีเจตนาล้อเล่น แต่นัยน์ตา
一百四十三แม้คำพูดนั้นจะตีกลับความรู้สึกขัดแย้งในใจของถังหูลู่ แต่เธอรู้ดีว่าความต้องการที่แท้จริงของเธอนั้น ไม่ได้อยู่ในถ้อยคำ...แต่อยู่ในสัมผัส...ในความเร่าร้อนที่กำลังลุกลามไปทั่วทั้งร่างกาย“เฮียได้โปรด...อย่า...อย่าแตกในหนูเลยนะคะ...หนูขอร้องล่ะ!” เสียงเธอขาดห้วง อีกทั้งยังสั่นเครือ ราวกับจะขอความเมตตา แต่สิ่งที่สะท้อนจากดวงตา กลับไม่ใช่การปฏิเสธ—เธอแค่...กลัว กลัวผลลัพธ์ของสิ่งที่เธอเองก็ต้องการ ...กลัวว่าจะท้องในวัยเรียนเพียงเพราะการหลั่งในที่ขาดการยับยั้งช่างใจ!หยวนยิงซึ่งเฝ้ามองอยู่นาน ในที่สุดก็ยื่นมือออกมา รวบเส้นผมยาวนุ่มสลวยของเธอเป็นสองปอยแน่นหนา ปลายนิ้วร้อนผ่าวของเขารั้งศีรษะของเธอเข้าหาตัวอีกครั้ง ราวกับจะเป็นผู้ควบคุมความปรารถนานั้นด้วยตนเอง เป็นอีกครั้งที่เขาสอดใส่ท่อนเนื้อของเขาเข้าไปในช่องปากและลำคอของเธอรวดเดียวมิดด้ามเขาอุดปากไม่ให้เธอพูด...แต่เขาก็อุดปากให้เธอเสียว!เหงื่อไหลซึมผ่านแผ่นหลัง เสียงลมหายใจหนักหน่วงจากทั้งสามคนประสานกันเป็นจังหวะเดียวกับเสียงเร้าเร่งของจังหวะกระทบกระทั่ง กลิ่นกายที่ผสมผสานกันเป็นกลิ่นรัญจวน หอมเร้าใจ ราวกับเป็นกลิ่นของความต้องการ
一百四十二“อึ๊ก~ อร๊าง!! เฮีย...ของขาดรึไงคะ...!?”ถังหูลู่เหลียวหน้ากลับไปมองค้อนหยวนหลง แต่แววตาและเสียงสั่นที่ติดปลายลมหายใจกลับฟ้องอย่างชัดเจนว่าเธอกำลังถูกความหฤหรรษ์กลืนกินสีหน้าของเธอเริ่มบิดเบี้ยว คิ้วขมวดเข้าหากัน ริมฝีปากเผยอออก เสียงครางดังระลอกแล้วระลอกเล่าราวกับคลื่นซัดไม่หยุดหย่อนและนั่นยังเป็นแค่...การเริ่มต้นเท่านั้น...“ถ้าของขาดแล้วมันจะทำไม?”น้ำเสียงทุ้มต่ำของหยวนหลงแทรกผ่านเสียงหอบหายใจของหญิงสาว เขากดสะโพกเข้าหาเธออีกครั้งด้วยจังหวะที่แน่นหนักและต่อเนื่อง ทำให้น้ำสีใสไหลกระฉอกออกมาจากร่องรักของเธอในทุก ๆ จังหวะที่เกิดการเสียดสีเข้าออกมือใหญ่ทั้งสองข้างกำสะโพกเธอแน่นราวกับกลัวว่าเธอจะหลุดรอดจากอ้อมแขนไป แรงกระแทกแต่ละครั้งเหมือนคลื่นใหญ่ที่โถมซัดเข้าฝั่งอย่างไม่ปรานี ร่างของถังหูลู่สะท้านเป็นระลอกจากทั้งความเจ็บแปลบที่แล่นวาบไปทั่วกระดูกสันหลัง และความเสียวซ่านที่เริ่มไหลเวียนกลืนกินสติอย่างช้า ๆ ความเจ็บแสบเริ่มถูกแทนที่ด้วยความลื่นไหลราวกับร่างกายตอบสนองต่อกันอย่างไม่ต้องฝืนเสียงลมหายใจที่สั่นไหวของเธอดังก้องอยู่ในโสตของทั้งสองชายในเวลาเดียวกัน หยวนยิงที่อยู่ต
一百四十一ผิวกายที่เปลือยเปล่าภายใต้แสงไฟอ่อนโยนดึงดูดสายตาของทั้งคู่ ความขาวเนียนลื่นละมุนจนยากจะละสายตา เส้นโค้งของเรือนร่างที่ชวนให้หลงใหล ผิวกายของเธอสะท้อนแสงราวกับหินอ่อนขัดมัน ปลายขาของเธอขยับเล็กน้อยด้วยความเขินอาย แต่กลับไม่ยกมือขึ้นปิดบังตัวเองเลยแม้แต่น้อยร่องรักสีชมพูหวานที่น่าตื่นตาได้รับการเปิดเผยโดยไร้การปกปิดใด ๆ เช่นเดียวกันกับยอดปทุมถันสีเดียวกันที่น่าหลงใหล สายตาที่ใส่ใจรายละเอียดทุกอย่างของพวกเขากวาดไล่ชมทุกอณูรูขมของเธออย่างใกล้ชิดดวงตากลมโตของถังหูลู่จับจ้องหยวนยิงและหยวนหลง ราวกับกำลังส่งสัญญาณที่ไม่จำเป็นต้องใช้คำพูด ‘หนูถอดออกหมดแล้ว แล้วพวกเฮียล่ะ ทำไมถึงยังไม่ถอด?’แม้เธอจะไม่ได้พูดออกมา แต่เพียงแววตานั้นก็ทำให้เลือดในกายของทั้งสองเดือดพล่าน แอลกอฮอล์อาจทำให้เธอมัวเมา แต่มิใช่เพียงเพราะมันเท่่านั้นที่ทำให้เธอรู้สึกเช่นนี้...ความเร่าร้อนที่สุมอยู่ในร่างกายทำให้เธอแทบอดกลั้นไม่ไหว แต่ยังคงฝืนต้าน ไม่ยอมเผยตัวตนที่กระหายออกมาในทันที ราวกับต้องการยั่วยุให้พวกเขาโหมแรงใส่เธอให้ถึงที่สุดบนโซฟานุ่ม ที่นี่กลิ่นกายหอมรัญจวนของหญิงสาวร่างอรชรในสภาพเปลือยเปล่าลอยคลุ้ง
一百四十หยวนยิงถอนริมฝีปากออกจากลำคอเธอ แววตาคมฉายประกายเจ้าเล่ห์ น้ำลายใสเป็นประกายสะท้อนแสงไฟเยิ้มอยู่ตรงมุมปาก เขาใช้หลังมือปาดมันออกลวก ๆ ก่อนจะแสยะยิ้มเหยียด “มันสำคัญด้วยเหรอ...ถ้าในท้ายที่สุดหนูไม่เลือกใครเลย...” เสียงของเขาเจือแววขบขัน แต่สัมผัสที่ส่งผ่านมากลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง เขากอดร่างบางแน่นขึ้นจนแขนข้างหนึ่งของเธอเบียดชิดกับแผ่นอกแข็งแรงราวกับจะกลืนกินเธอเข้าไปในอ้อมอก มือหนายังคงกดแนบเข้ากับเนินอกของเธอ บีบคลึงราวกับอยากประทับรอยจารึกไว้บนผิวกายขาวนวล นิ้วเรียวไล้สัมผัสผ่านรอยต่อของเสื้อผ้า ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะแปรเปลี่ยนจากการขบเม้มมาสู่การลากไล้ ปลายลิ้นอุ่นแลบเลียผ่านผิวเนียนตรงหัวไหล่ก่อนที่ฟันคมจะขบลงจนเกิดรอยแดงชัดเจนถังหูลู่รับรู้ถึงหัวใจของเธอเองที่เต้นระรัวเร็ว ความร้อนจากร่างกายหยวนยิงเหมือนจะแผ่ซ่านเข้ามาในตัวเธอจนแทบละลาย ในขณะเดียวกัน หยวนหลงเองก็ไม่ได้อ่อนโยนไปกว่ากัน เขาใช้ริมฝีปากและลิ้นโลมเลียต้นคอของเธอ เสียงดูดดึงดังเบา ๆ เป็นจังหวะ ราวกับกำลังแสดงความเป็นเจ้าของอย่างไร้ความปรานีเธอหันไปสบตากับหยวนหลง แววตาของเขาเป็นประกายเหมือนพญาเสือที่กำลังลิ้ม