Semua Bab 3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย: Bab 101 - Bab 110

一百零一 บนไอส์แลนด์ ถังหูลู่ถูกยกขึ้นไปนั่งบนเคาน์เตอร์เย็นเฉียบ ผิวกายเปลือยเปล่าของเธอสั่นสะท้านเมื่อความเย็นแทรกซึมผ่าน สะโพกกลมกลึงแนบลงกับพื้นหินเรียบ ดวงตาของเธอสั่นระริกด้วยความประหม่าปะปนกับความคาดหวัง “เฮียจะทำตรงนี้เลยเหรอคะ?” เสียงหวานกระซิบถามแผ่วเบา ทว่าความร้อนในอกกลับลุกโชนเมื่อมือหนาเริ่มปลดเปลื้องกางเกงของเธอออกจากร่าง หยวนหลงดึงเนื้อผ้าบางเบาให้ไหลรูดไปตามเรียวขาขาวราวกับกระเบื้องเคลือบ พลางจ้องมองดวงหน้าแดงระเรื่อของเธอด้วยสายตาคมกริบ “แล้วจะให้ทำตรงไหนล่ะ...ตรงนี้แหละดีที่สุดแล้ว...” น้ำเสียงทุ้มพร่าตอบกลับ เขาปลดผ้าออกจากปลายเท้าเธอ ก่อนที่มือแกร่งจะจับข้อพับใต้เข่า แล้วยกเรียวขาทั้งสองข้างขึ้น ก่อนแยกออกจากกันราวกับช่างศิลป์กำลังจัดวางรูปทรงของประติมากรรมชิ้นเอก เปิดเผยร่องรักสีชมพูหวานที่หยาดเยิ้มไปด้วยน้ำสีใส ดูยั่วยวนชวนใคร่ราวกับน้ำผึ้งที่กำลังเอ่อท้นจากรวงทอง ล่อลวงให้ลิ้มลองความหวานล้ำ “ถ้าคนอื่นตื่นขึ้นมาล่ะ...” เธอกระซิบถามอย่างเป็นกังวล ร่างบางเอนตัวไปข้างหลังเล็กน้อยเพื่อค้ำยันตัวเอง มือเล็กเกาะเกี่ยวขอบเคาน์เตอร์แน่นราวกับเป็นเชือกเส้นสุดท้า

一百零三ในห้องนั่งเล่นรองที่นี่มีเพียงแสงไฟจากห้องครัวและบันไดขึ้นชั้นสองที่ลอดผ่าน บรรยากาศอบอวลไปด้วยไอร้อนแห่งความปรารถนา ใกล้โซฟานุ่มสีเข้ม เสียงหายใจคลอเคลียอยู่ใกล้กันจนแทบแยกไม่ออกว่ามาจากใคร“เฮียพกถุงยางติดตัวไว้ตลอดเวลาเลยเหรอคะ?”เสียงหวานปนความขบขันของถังหูลู่ดังขึ้นขณะที่ดวงตากลมหลังกรอบแว่นจับจ้องไปยังซองพลาสติกสีแดงในมือของหยวนหลง บนพื้นผิวเรียบตึงของมันมีตัวเลข—66 mm. ประทับเด่นหรา“ป้องกันไว้ก่อน...” เขาตอบเรียบ ๆ ราวกับเรื่องปกติ ก่อนมุมปากจะกระตุกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ดวงตาดำขลับฉายแววท้าทายเมื่อเอ่ยต่อ “หรืออยากจะใส่สดล่ะ?”น้ำเสียงของเขาต่ำพร่าพอ ๆ กับสายตาที่ไล่ต้อนหญิงสาวร่างบางจนแทบไม่เหลือทางหนี“ไม่ค่ะ...”ถังหูลู่ปฏิเสธแทบจะในทันที ราวกับว่าหัวใจของเธอจะกระโดดออกจากอกเสียให้ได้“ปฏิเสธเร็วไปไหม?”ชายหนุ่มเลิกคิ้ว แสร้งทอดเสียงผิดหวัง “น่าจะเก็บไปคิดสักหน่อยนะ...”เขากล่าวติดตลก แต่สายตาที่ลากไล้ไปตามเรือนร่างเปลือยเปล่าภายใต้เสื้อยืดตัวโคล่งของเธอนั้นกลับเต็มไปด้วยประกายบางอย่างที่ไม่ใช่แค่ความขบขัน โดยเฉพาะเมื่อได้เห็นขาเรียวยาวที่เปลือยเปล่าทอดอยู่ตรงหน้าริมฝี

一百零五หยวนหลงเองก็ไม่อาจอดกลั้นได้อีกต่อไป ดวงตาคมวาวโรจน์เต็มไปด้วยแรงปรารถนา...ฝ่ามือแกร่งขยับไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งของเธอ ก่อนจะกลับมายึดสะโพกเธอไว้แน่นแล้วเร่งจังหวะขึ้นไปอีกระดับ ความร้อนระอุไหลเวียนไปทั่วร่างเธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกเผาผลาญด้วยเปลวไฟแห่งความใคร่ ทุกสัมผัสของเขาทำให้เธอจมลึกลงไปในวังวนแห่งราคะที่ไม่มีทางหนีรอดและในชั่วขณะสุดท้าย ก่อนที่ทุกอย่างจะระเบิดออกมา เธอหลับตาแน่น ปล่อยให้ร่างกายเป็นอิสระจากพันธนาการแห่งสติ เหลือไว้เพียงความสุขสมที่ถาโถมเข้ามาจนแทบล้นทะลักตับ!! ตับ!! ตับ!!เสียงกระทบกันของร่างกายดังก้องกังวานราวกับจังหวะกลองศึกที่โหมเร่งเร้า หยวนหลงขยับเข้าออกอย่างหนักหน่วง ทำให้ท่อนเนื้อใหญ่ยาวราวแขนของเขาพุ่งพรวดเข้าสุดออกสุดในทุกการเคลื่อนไหวแรงกระแทกที่ส่งผ่านสะโพกทำให้ร่างบางของถังหูลู่สั่นสะเทือนไปทั้งร่าง ราวกับเป็นเพียงกิ่งไม้ที่ถูกพายุร้ายกระหน่ำซัดใบหน้าหวานภายใต้กรอบแว่นบิดเบี้ยวด้วยแรงอารมณ์ นัยน์ตาดำคลอไปด้วยม่านน้ำแห่งความรัญจวนจนเหลือกลอยขึ้นราวกับกำลังจะหลุดจากภวังค์แห่งความเป็นจริงหยวนหลงกัดฟันแน่น ฝ่ามือแกร่งยึดสะโพกเธอไว้ราวกับจะบด

一百零七พูดจบเธอก็หัวเราะเสียงใส ดวงตาคู่งามฉายแววซุกซนระคนจริงจัง ร่างบางขยับเข้าหาอย่างไม่ลังเล สองแขนเรียวคล้องคอเขาแน่น แก้มเนียนแนบกับใบหน้าคม ใกล้เสียจนลมหายใจร้อนของกันและกันปะทะกันตรงกลางมันเป็นความอบอุ่นที่โอบล้อมทั้งคู่เอาไว้ ไม่จำเป็นต้องมีคำพูดใด ๆ มากไปกว่านี้ ความรู้สึกทุกอย่างถูกส่งผ่านสัมผัสและสายตาที่สบกันแนบแน่น“ทะเบียนสมรสอยู่ไหนเนี่ย แล้วเฮียเซ็นชื่อได้เลยรึเปล่า?” หยวนหลงหัวเราะในลำคอ มือใหญ่เลื่อนลงมาประคองสะโพกเธอแน่น ก่อนจะลุกขึ้นนั่ง กอดรัดเธอให้แนบชิดกว่าเดิมถังหูลู่หัวเราะคิกคักกับอ้อมแขนแข็งแกร่งที่รัดตัวเธอไว้แน่น รอยยิ้มสดใสเปื้อนอยู่บนใบหน้าขณะที่เอ่ยเสียงหวาน “หึหึ...ได้เสมอเลยค่ะเฮีย...”คำตอบของเธอทำให้ดวงตาของหยวนหลงฉายแววเจ้าเล่ห์ ความพึงพอใจและความหลงใหลพรั่งพรูออกมาไม่ปิดบังพวกเขาสบตากันเนิ่นนาน สายตาที่ส่งถึงกันมีทั้งความขี้เล่น อ่อนโยน และเร่าร้อน รอยยิ้มบาง ๆ คลี่ออกมาพร้อมกัน ก่อนที่ริมฝีปากของทั้งคู่จะประสานกันอีกครั้งจูบที่เริ่มต้นด้วยความอบอุ่น ค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นร้อนแรงและยั่วเย้า ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดกันอย่างช่ำชอง รสชาติหวานล้ำของกัน

一百零九หยวนหลงชะงักไปชั่วขณะเนื่องจากน้ำเสียงที่จริงจังขึ้นของเธอ ควันบุหรี่ที่ลอยวนรอบตัวดูเหมือนจะชะลอการเคลื่อนไหวไปพร้อมกับเวลา เขาค่อย ๆ ลดแก้วเบียร์ลงจากริมฝีปาก ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยสายตาที่อ่านไม่ออกถังหูลู่รู้สึกถึงหัวใจที่เต้นแรงขึ้นทุกขณะ ความเงียบที่ปกคลุมระหว่างพวกเขาทำให้เธอแทบหายใจไม่ออก เธอเม้มปากแน่นขึ้น ก่อนจะซุกหน้าลงกับแขนทั้งสองข้าง พยายามหลบซ่อนตัวเองจากความหนักอึ้งของบรรยากาศ แต่ถึงอย่างนั้น สายตาของเธอก็ยังแอบเหลือบมองเขา‘มันก็เป็นคำถามปกตินะเราว่า...และเราก็ถามเขาประมาณนี้อยู่บ่อยครั้งเลยด้วย...แต่พอพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังแล้ว กลับดูเคร่งเครียดขึ้นมาเลย...’เธออยากจะกลืนคำพูดของตัวเองกลับลงไป บอกว่าเป็นแค่เรื่องล้อเล่น หรือไม่ก็โทษว่าเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ แต่ทุกอย่างสายไปแล้ว เพราะตอนนี้...หยวนหลงกำลังมองเธอด้วยแววตาที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน...ดวงตาคู่นั้นมืดลึกราวกับมหาสมุทรยามราตรี ไร้ซึ่งคลื่นลม ทว่าซ่อนความซับซ้อนเอาไว้ภายในเธอข่มใจกลั้นลมหายใจขณะเฝ้ารอคำตอบ เขาเงียบไปนาน...นานเสียจนเธอเริ่มไม่แน่ใจว่าเขาจะตอบอะไรไหม...หยวนหลงยกบุหรี่ขึ้นสูบอีกครั้ง