บททั้งหมดของ เล่ห์ร้ายนายบอดี้การ์ด: บทที่ 51 - บทที่ 60

คลีโอเดินตามบอดี้การ์ดหนุ่มขึ้นมาที่ห้องทำงานของไคโรที่ชั้น 3 เธอเคยแวะเข้ามาหาพี่ชายเธออยู่บ้างแต่ก็ไม่บ่อย บอดี้การ์ดหนุ่มหยิบกระดาษเอกสารบนโต๊ะหน้าโซฟาขึ้นมาอ่านอีกครั้ง หญิงสาวจึงเดินสำรวจดูห้องเล็กน้อยก่อนจะไปยืนมองบรรยากาศภายในร้านเบื้องล่าง ไม่ทันไรก็เริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายขึ้นมาเสียแล้ว ด้านล่างผู้คนโยกย้ายไปตามจังหวะดนตรีอย่างสนุกสนาน แต่เธอต้องมายืนมองมันเฉยๆเธอทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาข้างชายหนุ่มคว้าขวดแอลกอฮอล์มารินเติมใส่แก้วเปล่าที่วางอยู่แล้วโต๊ะ ลีโอมองการกระทำของเธอเงียบๆด้วยใบหน้าติดจะขัดใจอยู่หน่อยๆ แต่ก็ไม่ได้เอ่ยห้ามปรามอะไรออกมาเครื่องดื่มดีกรีแรงไหลผ่านลำคอบางจนหญิงสาวรับรู้ได้ถึงความร้อนผ่าวของมัน เธอหลับตาปี๋ก่อนจะวางแก้วในมือลงที่เดิม เอนกายพิงไหล่ชายหนุ่มอย่างออดอ้อน"อย่ากวน ไปนั่งดีๆ"บอดี้การ์ดหนุ่มเอ่ยปราบเบาๆ เพราะคุณหนูตัวแสบไม่ได้แค่พิงแต่มือเล็กของเธอเริ่มซุกซนไล่ไปตามกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาอย่างยั่วเย้า"ก็อ่านไปสิคะ คลีก็อยู่ของคลี" แต่คุณหนูสาวก็ทำหน้าไม่รับไม่รู้ และเริ่มก่อกวนชายหนุ่มหนักข้อขึ้น"นั่งดีๆ เดี๋ยวจะได้รีบเคลียร์" ร่างสูงใช้น้ำเสียงที่เข้

เมื่อรถขับผ่านที่หน้าร้านหญิงสาวก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที ตึกสองชั้นทรงสี่เหลี่ยมกำแพงทั้งอาคารเป็นหินอ่อนรูปทรงหกเหลี่ยมติดเรียงกันทั่วให้ความรู้สึกถึงหรูหราความทันสมัย อีกทั้งจำนวนผู้คนที่ยืนต่อแถวกันอยู่ที่ด้านหน้าทางเขา ยาวออกไปจนเธอมองแทบไม่เห็นปลายแถวร่างเย้ายวนบนส้นสูงสามนิ้วก้าวขายาวๆตามชายหนุ่มไปที่หน้าร้าน แต่เมื่อเขารู้ว่าตัวเองเดินเร็วเกินไปก็ชะลอฝีเท้าลง และยื่นมือมาให้เธอจับเอาไว้พร้อมส่งรอยยิ้มน่ารักมาให้เธอ คลีโอเอื้อมมือไปจับกุมประสานกับเขาอย่างไม่คิดอะไรมากและเดินไปยังช่องทางเข้าอีกด้านซันก้มตัวลงไปพูดอะไรบางอย่างกับการ์ดร่างสูง ซึ่งเขาก็พยักหน้า ค้นกระเป๋าและตรวจบัตรเธอก่อนเข้าร้าน ทันทีที่ก้าวเข้ามาด้านในก็ต้องพบผู้คนจำนวนมากเบียดเสียดกันแทบจะล้นออกไปนอกร้าน ภายในร้านถูกปิดไฟจนมืดสนิทแสงสว่างเดียวที่มีคือไฟสปอตไลต์สีฟ้าสลับม่วงจากด้านหลังบูทดีเจทรงครึ่งวงกลมที่ยกสูงขึ้นเล็กน้อยฝ่ามือร้อนกระชับมือเธอเอาไว้แน่นเดินเปิดทางให้เธอ ทำให้หญิงสาวไม่ค่อยโดนเบียดเท่าไหร่ ทั้งคู่ฝ่ากลุ่มนักท่องเที่ยวเข้ามาจนถึงโต๊ะที่จองเอาไว้ที่กลางร้านไม่ห่างจากบูทดีเจเท่าไหร่ ที่โต๊ะม

"คลีอยาก...ขอใช้ตัวพี่ระบายอารมณ์หน่อยนะ"ดวงตาคมแข็งกร้าวขึ้นมาด้วยความหงุดหงิดเมื่อหญิงสาวพูดราวกับเขาเป็นแค่สิ่งของเท่านั้นหลังจากได้หลับได้เกือบชั่วโมงคลีโอก็ตื่นขึ้นมาด้วยสติที่มากขึ้นกว่าเดิม เธอยังจำคำพูดของตัวเองได้แม่นว่าเอ่ยอะไรออกไปบ้าง แม้จะสมเพชตัวเองเล็กน้อยที่เผลอแสดงความอ่อนแอให้ชายหนุ่มเห็น แต่ในเมื่อเธอเริ่มมีสติแล้วก็พร้อมเล่นงานชายหนุ่มต่อมือเล็กลูบไล้ไปตามรอยสักที่ช่วงแผงอกไล่ต่ำลงเรื่อยๆผ่านกล้ามหน้าท้องเรียงเป็นลอนสวย บอดี้การ์ดหนุ่มสูดหายใจหนักหน่วงเผลอเกร็งตัวเมื่อฝ่ามือซุกซนของหญิงสาวสัมผัสลำกายแข็งขืนผ่านกางเกงบ็อกเซอร์เธอค่อยๆรูดเครื่องป้องกันเพียงอย่างเดียวลงไปตามท่อนขาของชายหนุ่ม เอ็นร้อนดีดผึ่งออกมาทันทีเมื่อได้รับอิสระ เธอกำรอบมันแล้วขยับขึ้นลงเชื่องช้าด้วยท่าทางเย้ายวน"อ๊าาาาส์" บอดี้การ์ดหนุ่มคำรามในลำคอจ้องมองคุณหนูสาวตัวแสบด้านบนด้วยสายตากระหายหิวคลีโอหยุดมือยกตัวขึ้นเล็กน้อยเพื่อถอดแพนตี้ลูกไม้ตัวบางออก ความตื่นเต้นที่ได้เห็นปฏิกิริยาตอบสนองของชายหนุ่มทำเธอร้อนรุ่มไม่ต่างกันเธอจับอาวุธร้ายของชายหนุ่มมาจ่อที่ปากทางเข้า ถูไถมันไปมาจนส่วนปลายหยั

ลีโอแทบจะปาโทรศัพท์เครื่องใหม่ในมือทิ้งด้วยความหงุดหงิด เขากดต่อสายหาคลีโอหลายครั้งแต่หญิงสาวก็เลือกที่จะตัดสายไปทุกที อีกทั้งยังอ่านข้อความที่เขาส่งไปหาแต่ก็ไม่ยอมตอบอะไรกลับมาชายหนุ่มคว้าบุหรี่บนโต๊ะขึ้นมาจุดสูบดับอารมณ์อึดอัดภายในใจ ควันสีขาวถูกพ่นออกมาหลายต่อหลายครั้ง เขามองมือถืออย่างครุ่นคิดว่าควรจะต่อสายหาลูกน้องคนไหนดีถึงจะรู้ว่าคลีโอจะไปที่ไหนจนบุหรี่มวนสีขาวถูกสูบไปจนหมดตัวความหงุดหงิดภายในใจก็ไม่อาจลดลงไปได้เลย ลีโอจึงตัดสินใจไปอาบน้ำแต่งตัวเสียใหม่แล้วคว้ากุญแจรถสปอร์ตหรูของตัวเองเพื่อขับไปหาหญิงสาวที่คอนโดเพื่อคุยให้รู้เรื่องแทนครืด ครืด ครืดยังไม่ทันจะก้าวขึ้นรถเสียงโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงก็ดังขึ้น ลีโอขมวดคิ้วเข้าหากันเมื่อเห็นชื่อของ 'ไคโร' เจ้านายหนุ่มปรากฏอยู่บนหน้าจอมือถือ"ครับ"(อยู่ไหนวะ ยังไม่ไปโกดังอีกเหรอ) ปลายสายถามเสียงเข้มอย่างรู้สึกแปลกใจเพราะปกติมือขวาคนสนิทของเขาจะทำหน้าที่อย่างดีไม่เคยขาดตกบกพร่องแม้แต่น้อย แต่วันนี้กลับหายตัวไป"วันนี้ผมมีธุระนิดหน่อยครับ เดี๋ยวให้พวกลูกน้องดูแลแทนไปก่อน" ตอนนี้เขาหงุดหงิดเรื่องคลีโอเกินกว่าจะมีสมาธิพอที่จะไปทำงานไ

"อร๊ายยยยย/อ๊าาาาาส์" เสียงครางอย่างสุขสมของสองหนุ่มสาวเนื้อตัวเปล่าเปลือยดังลั่นห้องกว้าง เอ็นร้อนฉีดพ่นน้ำรักสีขุ่นรอบที่สามใส่ร่องสาวที่เริ่มบวมช้ำจากการถูกเสียดสีอยู่เป็นเวลานานหลายชั่วโมง ร่างเล็กกระตุกถี่ๆอย่างควบคุมไม่อยู่ ปลดปล่อยน้ำหวานสีจนมันหลั่งรินออกมาตามกลีบกุหลาบ ทั่วทั้งกายทั้งคู่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อร้อนๆ แม้อุณหภูมิในห้องจะเย็นเฉียบภายในห้องก็ไม่อาจช่วยลดความร้อนรุ่มในกายให้น้อยลงได้ลีโอทิ้งกายทับร่างเล็กที่นอนหงายอยู่ด้านล่างอย่างหมดเรี่ยวแรง หอบหายใจหนักๆ กินเวลาอยู่หลายนาทีกว่าเขาจะปรับลมหายใจให้เป็นปกติ ชายหนุ่มหันหน้าไปหอมแก้มของหญิงสาวที่แทบจะหลับไปแล้วด้วยความเหน็ดเหนื่อย ก่อนจะหยัดกายขึ้นเอื้อมไปปลดสายรัดข้อมือที่ถูกมัดติดกับเสาเตียงทั้งสองข้างให้เธอเมื่อเขาถอนแก่นกายออกจากร่องสาวน้ำรักมากมายก็ไหลทะลักออกมาราวกับเขื่อนแตก บอดี้การ์ดหนุ่มจ้องมองภาพเย้ายวนตรงหน้าด้วยความพอใจ อารมณ์ความต้องการที่เพิ่งถูกปลดปล่อยไปเมื่อครู่เริ่มก่อตัวขึ้นมาอีกครั้ง แต่ก็ต้องข่มใจเอาไว้เพราะดูท่าคลีโอจะไม่ไหวแล้ว"คลีจะอาบน้ำไหม""อาบค่ะ ไม่ไหวเหนียวตัว""จะอาบก็ลุกมา""อื้อ อุ้ม