All Chapters of เล่ห์ร้ายนายบอดี้การ์ด: Chapter 31 - Chapter 40

(Warning เนื้อหาในบทนี้มีการร่วมรักที่รุนแรง คำพูดจาหยาบคาย)เสื้อเชิ้ตสีดำร่วงหล่นไปอยู่บนพื้น ร่างกำยำเต็มไปด้วยรอยสักเดินตรงมาที่เตียงสีแดงสดที่มีร่างเล็กของคุณหนูสาวอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน เธอใช้ข้อศอกหยัดกายเอาไว้มองชายหนุ่มด้วยแววตาสั่นระริกอย่างตื่นกลัวร่างสูงใหญ่ขึ้นคร่อมกายเธอเอาไว้ดันให้คลีโอขยับตัวไปนอนอยู่ที่กลางเตียงดีๆ"อื้ออ~" เธอครางออกมาเบาๆเมื่อจมูกโด่งซุกไซ้อยู่บริเวณซอกคอขาวเย้ายวนที่เต็มไปด้วยรอยแดงหลายจุดมือหนาเลื่อนลงไปปลดกระดุมกางเกงยีนตัวเล็กแล้วกระชากมันลงไปตามเรียวขา และไม่กี่อึดใจต่อมาเสื้อสายเดี่ยวตัวเล็กก็หลุดออกจากกายคลีโอถูกดันให้นอนราบไปกับเตียง ร่างกายหนาทาบทับลงมาบังกายเธอมิด ลีโอไล่ริมฝีปากร้อนต่ำลงมาเรื่อยๆจนถึงเนินอกคู่สวยที่เบียดชิดอยู่ภายใต้บราเซียลูกไม้สีดำ ลิ้นสากตวัดเลียเนื้อนุ่มด้วยความหิวกระหายขบเม้มทิ้งร่องรอยเอาไว้ทุกอณูที่ริมฝีปากหนาไล่ผ่านหญิงสาวบิดกายเร่าๆ ร่างกายปั่นป่วนจนร้อนวาบไปทั้งตัว เหลือบมองอุปกรณ์หน้าตาน่ากลัวด้วยใจลุ้นระทึก ลีโอสอดมือไปด้านหลังเธอไม่กี่วินาทีต่อมาเสื้อในที่เคยโอบอุ้มเนื้อนุ่มก็ถูกโยนทิ้งไปอย่างง่ายดายคล

"อื้อ~" คลีโอครางในลำคอเบาๆเมื่อเริ่มรู้สึกตัวตื่น เธอกวาดสายตามองไปรอบๆห้องไม่คุ้นตาด้วยความมึนงง ค่อยๆย้อนนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนใบหน้าสวยก็ร้อนผ่าว น้ำหนักที่ช่วงเอวบางทำให้เธอค่อยๆไล่สายตาขึ้นไปมองก็พบใบหน้าหล่อเหลาคมคายนอนหลับสนิทที่ด้านหลังเธอ เขาใช้ท่อนแขนกอดเกี่ยวเอวเธอเอาไว้ไม่ห่างหัวใจในอกซ้ายเต้นรัว เผลอยกยิ้มออกมา รู้สึกดีที่ตื่นมาแล้วพบชายหนุ่มอยู่ข้างกาย ผ้าม่านหนาทำให้ไม่อาจรู้ได้เลยว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว และโทรศัพท์มือถือของเธอก็ไม่รู้ว่าไปอยู่ส่วนไหนของคอนโดร่างเย้ายวนค่อยๆพลิกกายหันไปหาชายหนุ่มที่ยังนอนหลับตาผ่อนลมหายใจเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ดวงตาคู่สวยจับจ้องใบหน้ายามหลับของชายหนุ่มอย่างอารมณ์ดี อุณหภูมิในห้องที่ถูกปรับไว้ 20 องศา ทำให้แขนเรียวที่โผล่พ้นผ้าห่มเย็นเฉียบ เธอซุกกายเข้าหาความอบอุ่นของแผงอกกำยำ ร่างกายของลีโอร้อนผ่าวไม่ต่างจากลีลาบทรักที่เร่าร้อนแม้แต่น้อยฝ่ามือหนาช่วยลูบไล้แขนให้เธอราวกับรับรู้ความคิดแม้ดวงตาคมจะยังไม่ลืมขึ้นก็ตาม"ทำไมตัวเย็นขนาดนี้" น้ำเสียงอู้อี้งัวเงียถามขึ้นเบาๆ"ขอกอดหน่อย คลีหนาว" ว่าจบก็โผเข้ากอดร่างกายหนาที่อบอุ่นทันที ฝ

ลีโอขับรถออกมาจากร้านเที่ยงคืนกว่าๆ ตลอดเวลาที่นั่งอยู่ภายในร้านเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูหลายครั้ง แต่ก็ไม่พบข้อความจากหญิงสาวแต่อย่างใด ความจริงเขาไม่ค่อยชอบที่จะมาร้านแบบนี้เท่าไหร่ แต่เมื่อเพื่อนส่วนใหญ่อยากมาเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรเขาแวะไปที่คอนโดของคลีโอก่อน เพื่อหยิบเสื้อผ้าและข้าวของเครื่องใช้บางส่วนติดมาให้เธอ ก่อนจะขับกลับคอนโดตัวเอง รถสปอร์ตเงาเคลื่อนเข้าภายในลิฟต์พร้อมกดเลขชั้นที่ต้องการร่างสูงผ่อนลมหายใจออกเมื่อเห็นรถสปอร์ตของคุณหนูสาวยังจอดอยู่ที่เดิม เขาขับไปจอดที่ข้างรถเธอแล้วลงจากรถไปภายในห้องยังดูไม่มีความเปลี่ยนแปลงจากตอนขาไป มีแค่ดวงไฟที่ถูกปิดเอาไว้ในจุดที่ไม่ได้ใช้ ประตูไม้สีเทาของห้องนอนถูกเปิดออกช้าๆสัมผัสได้ถึงความเย็นจากภายใน ภายในห้องนอนมืดสนิทมีเพียงแสงไฟจากด้านนอกส่องผ่านหน้าต่างบานใหญ่เข้ามากระทบร่างเล็กที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง โดยในมือยังกำโทรศัพท์เอาไว้กระดุมเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินถูกปลดออกก่อนมันร่วงลงไปกองที่พื้น ร่างสูงเปลือยท่อนบนค่อยๆสอดกายเข้ามาในผ้านวมผืนหนาหยิบโทรศัพท์ในมือหญิงสาวไปวางไว้ข้างเตียง แล้วดึงรั้งร่างเล็กมาแนบชิดยอมรับอย่างไม่อายเลยว่าความ

มหาวิทยาลัย Hตลอดหลายวันที่ผ่านมาลีโอไม่ได้โผล่หน้ามาเจอคลีโอแม้แต่ครั้งเดียว ราวกับไม่เคยมีเขาอยู่ในชีวิตเธอมาก่อน อีกทั้งยังไม่มีการติดต่อใดๆจากชายหนุ่มอีกด้วย ซึ่งเธอก็ใจแข็งไม่ยอมเป็นฝ่ายทักไปหาเขาก่อนเช่นกัน ยิ่งคิดก็ยิ่งน้อยใจจนเห็นอะไรก็รู้สึกขัดหูขัดตาไปเสียหมดวันนี้คลีโอมามหาลัยพร้อมกับซัน เพราะตอนนี้มีนัดจะไปดูหนังกับเขาตลอดหลายวันที่ลีโอหายไปก็มีชายหนุ่มคนนี้ที่ทักมาพูดคุยหยอกล้อให้เธอหายเบื่อได้บ้าง ถึงจะเป็นเช่นนั้นแต่เธอกลับยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับชายหนุ่มมากเกินไปกว่าเพื่อนคนหนึ่ง"วันนี้ไปกินขนมกันไหม ฉันเห็นเธอดูซึมๆมาหลายวันแล้ว มีอะไรบอกได้นะ" มิลินหันมาถามในขณะที่ทั้งคู่เดินออกจากคลาสเรียน"บ้าไม่ได้เป็นอะไร ไม่ต้องห่วง" คลีโอปั้นหน้าให้ดูร่าเริงขึ้น หันไปส่งยิ้มหวานให้เพื่อนรัก"แล้วเอาไง ไปกินไอติมกันไหม""ขอโทษนะ วันนี้ฉันมีนัดแล้ว หรือเธอจะไปด้วยกันไหม""กับพี่ลีโอเหรอ" คำถามของมิลินทำให้หญิงสาวชะงักค้างไปครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น"เปล่าค่ะ! หนุ่มหล่อคณะนิติศาสตร์ต่างหาก" เธอตอบด้วยน้ำเสียงร่าเริงพลางยกยิ้มซุกซนให้เพื่อน"หื้ม แปลกจัง ปก

คลีโอตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่โดยไร้เงาของลีโอแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้แปลกใจเพราะชายหนุ่มบอกเธอเอาไว้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ว่าตอนเช้าต้องรีบกลับไปทำงานต่อให้เสร็จเธอลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปเรียน เมื่อแต่งหน้าทำผมเรียบร้อยแล้วจึงหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดู ก่อนจะพบข้อความจากซันที่ส่งมาถามไถ่ด้วยความเป็นห่วงตั้งแต่เมื่อคืนLineSUN.s : เราถึงห้องแล้วนะSUN.s : เธอโอเคใช่ไหมSUN.s : ถ้ามีปัญหาอะไรโทรมานะเธอมองข้อความทั้งหมดด้วยความรู้สึกผิด เหมือนหลอกใช้ความรู้สึกที่อีกฝ่ายมีให้เป็นเครื่องมือให้ลืมเลือนคนบางคนCLEO : ขอโทษทีที่เพิ่งตอบนะ เราโอเคCLEO : วันนี้ว่างไหม เราอยากคุยด้วยหน่อยคลีโอพิมพ์ข้อความส่งทิ้งเอาไว้แล้วหยิบกระเป๋าสะพายพร้อมเอกสารการเรียนเดินออกจากห้องนอนไป ใช้เวลาไม่นานหญิงสาวก็ขับรถมาถึงมหาลัย เธอวนรถเข้าไปจอดยังลานกว้างด้านหลังตึกคณะ ขณะกำลังเดินไปยังอาคารเรียนก็พบร่างสูงในชุดนักศึกษาของซันส่งยิ้มบางๆและเดินเข้ามาหาเสียก่อน"อ้าว มีเรียนเช้าเหรอ" ร่างเล็กถามออกไปด้วยความแปลกใจ เพราะยังไม่เห็นข้อความตอบกลับของชายหนุ่มจึงเข้าใจว่าเขาอาจจะยังไม่ตื่น หรือไม่ได้มีเรียนวันนี้"เราม