All Chapters of EXPLICIT LOVE: THE FORBIDDEN AFFAIR WITH BILLIONAIRE DON : Chapter 11 - Chapter 20

Dalawang round pa ang lumipas bago ikami tuluyang bumagsak sa kama, kapwa habol ang aming mga hininga. Si Maise ang stress reliever ko—sa tuwing nasa piling ko siya, tila nawawala lahat ng problema ko. Pero minsan, hindi ko pa rin lubos maisip kung paano niya ako nahatak sa ganitong sitwasyon. Sa tuwing tinititigan ko siya, napapa-isip ako. Napakabata niya, pero hawak na niya ako sa leeg. “Ano ang iniisip mo?” tanong niya nang marahan habang gumuguhit ng mga linya sa aking dibdib gamit ang kanyang daliri. “Hindi na naman mawala sa isip ko ang nalalapit mong kasal! Para na naman akong sinasakal!” Biglang nanigas ang katawan niya. Tumigil siya sa paglalaro sa balat ko, saka dahan-dahang umupo sa ibabaw ko. Nang magtama ang aming mga mata, may kirot akong nabasa sa kanya. Malamim siyang bumuntong hininga saka nagsalita na puno ng pait “hay babe. Kung ako ang tatanungin?! Ayoko ng sumipot sa kasalang yun! Para saan pa?! Alam mong masasaktan lang ako nang sobra tapos makikita

“Kung hindi siya magsalita, edi kailangan mong maghanap ng ibang paraan. Kailan pa nagkaruon ng pagdududa sa kaniyang desisyon ang isang Anthony Eduardo?! Haha.. Pero tandaan mo, minsan ang paghahanap ng katotohanan ay nagdudulot ng sakit na mas mahirap tiisin kaysa hindi mo malaman." Tahimik akong tumitig sa babaeng ito.“Basta hindi ako maghihintay ng matagal, Doc. Ang bawat segundo ay parang patibong na naghihintay na mahulog ako. Alam mo ang mga kalaban ko ngayon. Hindi ko iyon palalampasin. "Tumayo si Dr. Intalan at ipinapatong ang isang kamay niya sa balikat ko."Kung ganoon, simulang mo nang magtiwala. Hindi sa kanya... kundi sa sarili mong kakayahan na harapin ang anumang katotohanang matutuklasan mo. Gawin mo kung ano ang kaya mong gawin, pero tandaan mo na hindi lahat ng sagot ay makukuha mo kaagad. Iba ang reyalidad ng buhay sa pantasya, yan ang palagi mong tatandaan.” Nang umalis siya sa kwarto, naramdaman ko ang lamig ng gabi na tila pumapasok sa aking mga buto. Ang bi

KINUKASAN “Hello Anthony! This is Dr. Intalan. Come to the hospital now, gising na si sleeping beauty.” Pagkarinig ko nito ay hindi na ako naghintay pa ng sandali. Mabilis akong nag-ayos ng aking sarili at nagtungo sa ospital kasam ang mga bodyguard ko. Pagdating ko sa ospital nagmamadali akong pumasok sa kwarto ni a.k.a sleeping beauty, halos magkabanggaan pa kami ni Dr. Intalan. Binati niya ako ng isang maliit na ngiti at inangat ang kanyang salamin sa kanyang ilong. “Hi Dok. Kamusta na siya? Mabuti naman at nagising na siya“ nag-aalala kong tanong sa kaniya. Dahil Pag-alis ko kinaumagahan, wala pa rin siyang malay. “Okay na siya kagaya nung mga nakaraan. Nagising siya ng ilang minuto, pero sobrang disoriented siya at hindi masyadong nagsasalita.” Sagot ni Dr.Intalan “Ano ba naman yan. Akala ko pa naman gising na siya?!” Dismayado kong sabi “Eh pano naman ikaw, hindi pa ako tapos magsalita pinatayan mo na ako ng telepono. Magpapaliwanag pa nga ako sayo eh.” mapang asar n

“fvck! Sino siya?!” Mahina kong bulong ng maiwan na lang kami ng lalaking kasama ko sa silid na tinatawag niyang Mr.Eduardo. Hindi ko siya kilala. Ngayon ko lang siya nakita sa buong buhay ko. Ang madilim at malamlam niyang titig ay nagdulot ng hindi magandang kilabot sa akin, at tumayo ang balahibo ko sa mga braso ko. Isang tingin pa lang, nahulaan ko na kung anong klaseng mundo ang ginagalawan niya. Ayokong malaman kung saan siya galing, ano ang ginagawa niya, o kung bakit siya nakaupo sa tabi ko. Gusto ko lang magpasalamat sa kanya sa pagligtas niya sa akin at hilingin na pwede na siyang umalis . Hindi ko planong makipag-ugnayan pa sa kanya . Isa pa bakit siya interesado siya na malaman kung kilala ko si Lester ?, ang lalaking nagtangkang ipadala ako sa kabilang buhay. Kailangan kong makatakas, ng mabilis. Kung sakaling malaman ni Lester na nabuhay ako, tiyak na babalik siya para tapusin ang trabaho niya. Pero paano ako makakatakas kung halos wala na akong lakas? Ang simple

LOUISSE POV "Good morning," nakangiting bati ni Anthony sa amin. Kahit nakangiti siya ay naka-kunot naman ang kaniyang noo sa pagtataka. Marahan niyang isinara ang pinto pagkapasok niya. Siguro ay ayaw niyang magbigay ako ng kaparehas na impression sa kaniya kagaya ng tila dimonyong tingin ko kay Lester. Kaya’t makikita ang matinding pagtitimpi sa kaniyang mga kilos. “O! Anthony, kung ano man yang iniisip mo mali yan. Hindi ganuon ang ibig sabihin kung bakit ako nandito” parang tuta na sabi ni Lester , kanina akala mo ay parang hawak niya ang mundo kung makapanakot sa akin. Isang hibang, mayabang at mapagsamantalang tao. Pati sariling kapatid ay sasakmalin. Daig pa niya ang asong ulol pero bahag naman pala ang buntot sa lalaking pinagtataksilan niya. "Nasabi kasi sakin ni Maise na dumalaw ka daw ulit dito sa ospital boss, pero pagpasok ko . Si Louisse lang ang nakita ko. Tatawagan na sana kita boss, pero bigla ka ng dumating. Pero kakagising gising lang din niya.” "okay." ma