ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่องอะไรนักหนาเนี่ย จำได้ว่าเพิ่งล้มหัวลงหมอนได้ไม่ถึงชั่วโมง ใครที่ไหนมากดกริ่งหน้าห้องฉันอีกเนี่ย! "ใครกล้ามาลองดีกับแยมโรลคนนี้นะ"ปากบ่น ตาก็ยังลืมไม่เต็มที่ ขาก็เดินโงนเงนสะเปะสะปะออกจากห้องนอน ตรงไปยังประตูหน้าห้องโถงครั้งนี้ไม่ส่องตาแมวให้ยุ่งยากเสียเวลาเพราะเตรียมปากไว้ด่ากราดคนที่มากดกริ่งยามวิกาลเต็มที่แกร๊ก...."ใครมาดึก ๆ ดื่น ๆ"ตุ้บ!"โอ้ย! เฮ้ นี่นาย!?" ยังด่าไม่จบคนที่ยืนกดกริ่งหน้าห้องฉันก็เดินชนไหล่เข้าไปในห้องฉันแบบไร้มารยาท "ไอ้เฮียอยู่ไหน?"เดินดุ่ม ๆ เข้ามาเพื่อถามหาญาติฉันเนี่ยนะ?"หน้านายเหมือนจะฆ่าคนได้เลยนะลัค" ฉันถามเจ้าของร่างสูงร้อยแปดสิบกว่าผมสีน้ำตาลเข้มที่ทำหน้ายักษ์เหมือนโมโหใครมา"ไอ้เฮีย ออกมานะเว้ย!"พอไม่ได้คำตอบ'ลัคกี้' หนึ่งในเพื่อนในกลุ่มก็โวยวายลั่น"ลัค! นายจะเสียงดังทำซากอะไรเนี่ย" ฉันรีบโวยวายพร้อมเดินไปดักหน้าเขาที่กำลังจะก้าวเข้าไปพื้นที่ส่วนตัวคือห้องนอน "ไปเรียกไอ้เฮียออกมา ฉันรู้ว่าเขาอยู่ที่นี่"ลัคกี้ชูไอโฟนเครื่องหรูที่แจ้งพิกัดจีพีเอสสีแดงวงเบ้อเริ่มให้ฉันดูสำทับคำพูดเขา"นี่เป็นอะไรกัน นายกลัวเฮียราชย์นอก
Terakhir Diperbarui : 2025-02-12 Baca selengkapnya