Semua Bab แพ้รักคู่หมั้นสวมรอย: Bab 61 - Bab 70

เมษาที่ไม่รู้เลยว่ากำลังถูกจับจ้องจากอีกมุมหนึ่งของร้านซึ่งเป็นมุมส่วนตัว เธอพูดคุยกับเกรย์อย่างสนุกทำให้ลืมเรื่องชายหนุ่มสนิท ไม่รู้เลยว่าความซวยกำลังมาเยือน"แล้วคุณเกรย์มาประเทศไทย มาเที่ยวหรือมาทำอะไรคะ" "ผมมาตามหาคนครับ""ตามหาคน?" คำตอบจากเกรย์ทำเธอขมวดคิ้วมุ่นเพราะเธอนึกว่าเขาแค่มาเที่ยวเสียอีก"ผมมาตามหาญาติครับ คนที่ผมตามหาเป็นภรรยากับลูกของลุง""ภรรยากับลูกของลุงคุณอยู่ที่ไทยเหรอคะ""ภรรยาของลุงเป็นคนไทยครับ ทั้งสองมีลูกด้วยกันหนึ่งคนชื่อเมษยาครับ""เมษยา.." เธอพึมพำแผ่วเบา สองคิ้วขมวดมุ่นมากกว่าเดิมทำไมชื่อของคนที่เขากำลังตามหาถึงได้เหมือนเธอ หรือว่าลุงของเขาจะเป็นพ่อของเธอเพราะจากที่เขาบอกว่าแม่เป็นคนไทยมีลูกด้วยกันหนึ่งคนไม่อยากคิดไปเองจึงรีบถามไถด้วยหัวใจที่กระหน่ำเต้นไม่เป็นจังหวะ "ละ..ลุงคุณเกรย์ชื่ออะไรคะ""ชื่ออละ...""เมษยา!" ไม่ทันที่เกรย์จะได้เอ่ยจบประโยคเสียงเย็นเยือกของใครบางคนก็ดังแทรกขึ้นทำเมษาสะดุ้งเฮือกจำได้ดีว่าเป็นเสียงของชายหนุ่ม'ซวยแล้วไง" เธอสบถในใจก็ดันโกหกเขาไปด้วยสิ เธอไม่แม้แต่จะกล้าหันมองคนที่ยืนอยู่ด้านหลัง ไม่รู้ว่าตอนนี้เขากำลังหน้าแบบไหน ข

เธอแทบจะหลอมละลายไปกับแววตาคู่นั้น หัวใจเต้นแรงจนจับจังหวะไม่ได้ สองพวงแก้มนวลร้อนผะผ่าว 'อ่า..เธอเขินจะตายอยู่แล้ว'ริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากันชั่วครู่ ก่อนเธอจะรวบรวมความกล้าเอ่ยไปด้วยน้ำเสียงหวานพลางส่งสายตาออดอ้อน "เมย์ขอโทษนะคะที่โกหกพี่ แต่มันไม่มีอะไรจริง ๆ เมย์เห็นว่ามันไม่สำคัญเลยไม่อยากจะบอกอะไรมาก""ใครบอกว่าไม่สำคัญ เรื่องของน้องเมย์สำคัญกับพี่หมด" แววตาลุ่มลึกจ้องเข้าไปในตาคู่สวยอย่างสื่อความหมายเหมือนกับว่าเธอสำคัญกับเขาจริง ๆ ทั้งที่ความจริงมันก็เป็นแค่การแสดง แต่สำหรับเรื่องที่เธอแอบนัดพบผู้ชายคนอื่นลับหลัง และยังโกหกเขาโมโหจริงแม้เธอบอกว่าไม่มีอะไรก็ตาม ก็บอกแล้วไงว่าเขาไม่ชอบให้ของของเขาติดกลิ่นคนอื่น"แต่พี่คงไม่สำคัญสำหรับน้องเมย์หรอกใช่ไหมครับ ไม่อย่างนั้นน้องเมย์คงจะบอกให้พี่รับรู้ทุกเรื่องแล้ว"ทว่านาทีต่อมาเขาก็แสร้งตีหน้าหม่นหมองพูดน้ำเสียงตัดพ้อทำเหมือนน้อยใจที่เธอไม่ยอมบอกเรื่องนี้กับเขาก่อนทำเอาคนที่กำลังเขอะเขินอย่างหนักกับประโยคของเขารีบส่ายหน้าปฏิเสธระรัวก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเธอถึงต้องแคร์เขามากขนาดนี้ "ไม่ใช่นะคะ ใครบอกว่าพี่ไม่สำคัญสำหรับกับเมย์คะ"

"ชอบไหมครับ" เจ้านายใช้สองแขนค้ำยันที่นอนข้างศีรษะเล็กทุย ดันตัวผงกหน้าขึ้นถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า แววตาทอประกายหวานเยิ้มและร้อนแรงในคราวเดียวกัน ขณะที่ท่อนเนื้อร้อนยังคงบดควงเน้นย้ำให้เธอได้สัมผัสตัวตนแบบเต็ม ๆคนถูกถามพวงแก้มแดงปลั่งด้วยความเขอะเขิน แต่ความเสียวมีมากกว่าสติก็เริ่มเลือนลางเพราะพิษความเสียว เธอมองสบแววตาของเขาแล้วเผยอปากตอบไปด้วยน้ำเสียงกระเส่าขาดห้วง "อ่า..ชะ..ชอบค่ะ" ตอบเสร็จก็ขบเม้มริมฝีปากตัวเองต่อเพื่อกลั้นเสียงคราง แต่มันกลับดูยั่วยวนสำหรับร่างสูงมาก ๆ เขายิ้มมุมปากอย่างพอใจกับคำตอบก่อนจะโน้มลงบดจูบริมฝีปากอิ่มด้วยอารมณ์กระสันที่เริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้ง เขาบดจูบกลีบปากนุ่มอย่างอ้อยอิ่งนุ่มนวล และอ่อนโยนกว่าครั้งไหน ๆ ทำร่างบางเคลิบเคลิ้มหลับตาจูบตอบอย่างอ่อนโยนไม่แพ้กัน สองมือยกขึ้นคล้องลำคอแกร่งหลวม ๆผ่านไปเนิ่นนานชายหนุ่มจึงผละริมฝีปากจากกลีบเนื้อแสนนุ่มหยุ่น ผงกมองใบหน้าแดงซ่านจากพิษความเสียวด้วยแววตาหวานเยิ้มพลางเอื้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงกระเส่า "เป็นแฟนกันนะครับน้องเมย์" "หื้อ.." ร่างบางที่สติกำลังล่องลอยไปกับสัมผัสวาบหวามลืมตาขึ้นมองสบแววตาหวานเยิ้มอย่างไม

เมษาเล่าเรื่องที่ได้รับรู้มาให้ผู้เป็นแม่ฟังจนหมดทำเอาจันถึงกับน้ำตาคลอเบ้าไม่คิดว่าสามีที่หายไปนานถึงยี่สิบกว่าปีจะนึกถึงเธอกับลูกอยู่ความรู้สึกมันตีกันมั่วไปหมดทั้งดีใจทั้งเจ็บปวดที่คนเป็นสามีปล่อยให้เวลาล่วงเลยมานานเพียงนี้ และในสมองก็มีคำถามมากมายว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เธออยากจะพบกับผู้ชายที่บุตรสาวบอกว่าชื่อเกรย์เป็นหลานของสามีเก่าเธอเต็มทน อยากจะถามไถ่ให้รู้เรื่องราวกันไปเลยเธอจะได้จัดการกับความรู้สึกตัวเองถูก"เมย์เชื่อว่าพ่อต้องมีเหตุผลค่ะ" เมษายื่นมือไปโอบไหล่ผู้เป็นแม่แล้วพูดปลอบประโลมท่านรวมถึงตัวเองด้วย ลึก ๆ ในใจเธอก็รู้สึกผิดหวังในตัวคนเป็นพ่อแต่ก็พยายามคิดในแง่ดีว่าท่านอาจจะมีเหตุผลบางอย่าง"แม่ก็หวังให้เป็นแบบนั้น" จันฝืนยิ้มพลางยื่นมือไปลูบหลังบุตรสาวเช่นกันเพราะรู้ดีว่าบุตรสาวก็คงรู้สึกไม่ต่างจากเธอขณะที่เจ้านายกับมายด์นั่งมองเงียบ ๆ แม้ทั้งสองจะเป็นผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ แต่ก็พอรับรู้ถึงความรู้สึกของเธอกับแม่ได้ผ่านไปราว ๆ สองชั่วโมงก็ได้ยินเสียงรถแล่นมาจอดหน้าบ้านคงเป็นเกรย์ เจ้านายจึงอาสาออกไปเปิดประตูให้ ก่อนจะเดินนำเขาเข้ามาในบ้าน"สวัสดีค่ะคุณเกร

1 เดือนต่อมา..ชีวิตของเมษาเหมือนจะดีไปหมดทั้งเรื่องครอบครัว และความรักที่นับวันก็ยิ่งหวานฉ่ำกันมากขึ้นจะมีก็แค่เรื่องของสาริกากับลียาที่เข้ามาให้เหนื่อยหน่ายเป็นครั้งคราวซึ่งเธอชินแล้ว ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเธอพยายามไม่ปะทะกับสาลิกา และพยายามทำดีกับท่านบ่อย ๆ เพราะอย่างที่บอก หากต้องแต่งงานสร้างครอบครัวกับแฟนหนุ่มจริง ๆ ก็อยากให้ความสัมพันธ์ระหว่างแม่ยายลูกสะใภ้เป็นไปได้ด้วยดี แม้เธอจะถูกสาลิกาปฏิบัติไม่ดีด้วยก็ตาม“เฮ้อ..”เธอลอบถอนหายใจออกมาเบา ๆ เมื่อนึกถึงเรื่องของสาริกา ก่อนจะสลัดความคิดออกเดินไปเปิดกระเป๋าหยิบเคสโทรศัพท์ที่แอบสั่งทำเป็นพิเศษเพื่อมอบให้แฟนหนุ่มในวันครบรบหนึ่งเดือนที่คบกันออกมาดู เคสโทรศัพท์สลักตัวอักษรเจเอ็นกับเอ็มโดยมีรูปหัวใจสีแดงคั้นตรงกลางมันย่อมาจากชื่อเขาและเธอ ของขวัญอาจไม่มีมูลค่ามาก แต่มันมีคุณค่าทางจิตใจได้แต่หวังว่าแฟนหนุ่มจะชอบเธอตั้งใจไว้ว่าจะเซอร์ไพรส์แฟนหนุ่มเย็นนี้หลังเขากลับมาจากทำงาน และเธอก็แอบหวังเช่นกันว่าเขาจะทำอะไรพิเศษ ๆ ให้บางเหมือนที่เคยเห็นหลาย ๆ คู่เขาทำกันใบหน้าเรียวเคลือบไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขเพียงคิดถึงโมเม้นต่าง ๆ ที่แฟนหนุ