All Chapters of เมียขัดดอก: Chapter 41 - Chapter 50

หลายวันต่อมา.."ค่ะ" ไอยวริญตอบออกไปเมื่อพยาบาลมาตามให้ไปเช็คสุขภาพ เธอก็เข้าใจดีอยู่หรอกว่าตัวเองไม่แข็งแรงเหมือนผู้หญิงคนอื่น แถมยังมีสามีเป็นเจ้าของโรงพยาบาล ต้องได้ปรับตัวกันอีกเยอะเลย"ห้องนี้เหรอคะ?" ใบหน้างามแอบยิ้มเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าเป็นห้องตรวจของสามี"ใช่ค่ะคุณหมอเคลียร์คิวให้ พี่ก็เลยขึ้นไปตามคุณอาย"เธอไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปในห้องตรวจ"นอนลงที่เตียงเลยค่ะ" พยาบาลอีกคนที่ประจำด้านในพาไปนอนที่เตียง เพื่อจะอัลตร้าซาวด์ดูก่อนชายหนุ่มวางงานที่กำลังทำอยู่ แล้วเดินมาเตียงที่ใช้ตรวจคนไข้ จริงๆ ก่อนเธอจะลงมาเขาให้พยาบาลเปลี่ยนผ้าปูและเปลี่ยนปลอกหมอนใหม่แล้วและพยาบาลไม่พลาดที่จะเม้าท์มอยในไลน์กลุ่มเรื่องที่คุณหมอคลั่งรักเมียมาก"ผมจะทาเจลตรงท้องนะ เจลนี้จะมีความเย็นหน่อยไม่ต้องเกร็งนะครับ" ครั้งแรกที่เธอจะได้อัลตร้าซาวด์ก็เลยต้องได้บอกไว้ก่อนพอเอาเจลเหลวๆ ทาตรงหน้าท้องก่อนที่จะแนบเครื่องลงไป ไม่ใช่แค่หัวใจของเธอที่เต้นแรง หัวใจของคนเป็นพ่อก็เต้นแรงไม่ต่างกัน เพราะทั้งสองใกล้จะได้เห็นดวงใจ ถึงแม้เขาจะยังไม่เป็นรูปเป็นร่างมือหนาเอื้อมไปจับมือของอีกฝ่ายไว้ พร้อมกับแนบเครื่องนั้นลง

เมียขัดดอก EP43 รันเวย์"นี่คุณ.. ฉันถามอะไรหน่อยสิ" หญิงสาวที่นอนตะแคงอยู่โซฟาหันมองมาทางผู้ชายคนที่ว่าจ้างเธอให้มาเล่นละครตบตา"มีอะไร" เขาไม่ได้สนใจเลยด้วยซ้ำ เพราะกำลังคิดอยู่ว่าจะทำยังไง..กับคุณพ่อจอมบงการที่รันเวย์ต้องทำแบบนี้เพราะเขารู้ชะตาตัวเองแล้ว พี่ชายคนรองก็มีครอบครัวไปแล้ว แถมพี่ชายคนโตก็ผ่านด่านคุณพ่อไปแล้วเช่นกัน ตอนนี้เหลือแค่เขาเพียงคนเดียวที่กำลังจะเจอศึกหนักแต่ไม่มีทางซะหรอกที่รันเวย์จะให้เล่นงานได้ง่ายๆ"ครอบครัวของคุณก็ดูอบอุ่นดี ทำไมต้องทำอะไรแบบนี้ด้วย""หุบปาก""ฉันก็แค่อยากจะถาม""จะเอาไหมเงิน""เงินใครจะไม่อยากได้ล่ะ ไหนที่ตกลงกันไว้ว่าจะให้ก่อนครึ่งหนึ่ง""เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาให้""อย่าลืมนะถ้ามีการถูกเนื้อต้องตัว นายจะจ่ายเพิ่มอีกครั้งละหนึ่งพัน""เขี้ยวจริงๆ เลย""ฉันนับดูแล้วอยู่ข้างล่างนายแตะตัวฉันสามครั้ง""กูจ้างถูกคนไหมวะ" ประโยคนี้เขาพูดแค่เบาๆ แล้วก็นอนคว่ำลงกับที่นอนพร้อมกับเอาหมอนมาปิดหูไว้เช้าวันต่อมา.."มาค้างที่บ้านบ่อยๆ นะลูก" ประโยคนี้คนเป็นแม่พูดกับลูกชายคนกลางที่เพิ่งจะออกจากบ้านไปแล้วครั้งหนึ่ง พอลูกชายคนโตกำลังจะพาภรรยาออกจากบ้าน ก็เลยต้

"เป็นอะไรหรือเปล่าจ๊ะ" นั่งรถมาจนใกล้จะถึงที่แล้ว แต่ดูท่าทางลูกสะใภ้คนเล็กจะเหม่อลอยมาก"คะ?!" รัญณาสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงแม่ของเขา ..เธอตกใจตั้งแต่ถูกจูบก่อนที่จะออกมาแล้ว"หนูไม่สบายใจหรือเปล่า ไม่ต้องกลัวหรอกนะ คืนนี้แม่จะไปด้วย" นางคิดว่าเธอคงจะกลัวเรื่องพ่อสามี"เอ่อค่ะ" เราเป็นบ้าอะไรเนี่ย ..หญิงสาวรีบเรียกสติตัวเองให้กลับมาลงจากรถ..แพทย์หญิงอมรรัตน์ก็พาลูกสะใภ้ไปเลือกชุดราตรีก่อน พอได้ชุดแล้วก็เข้ามาให้ช่างแต่งหน้าทำผมให้เข้ากับชุดเวลาผ่านไปก็หลายชั่วโมง เพราะกว่าจะทำทุกอย่างเสร็จ"แม่ว่าคงไม่มีใครจำหนูได้หรอก" ถ้านางไม่ได้อยู่ในร้านเสริมสวยนี้ด้วยคงจำลูกสะใภ้ไม่ได้แน่"น้องสวยมากเลยนะคะ ถ้าไม่ใช่ลูกสะใภ้ของคุณหมอ ดิฉันว่าส่งเข้าประกวดได้เลยนะเนี่ย"หญิงสาวก็มัวแต่มองกระจก เพราะเธอก็ไม่เคยเห็นตัวเองแต่งตัวแบบนี้มาก่อนเหมือนกัน"แม่โทรไปบอกเจ้ารันให้ไปเจอกันที่โรงแรมแล้ว""เราไปโรงแรมกันเลยหรือคะ""ใช่จ้ะ ตอนนี้พ่อก็อยู่กับเพื่อนที่งานนั่นแหละ" นางก็เลยสั่งให้คนรถมุ่งหน้าไปที่โรงแรมเลย[โรงแรมหรูที่ใช้จัดงาน]แน่นอนว่างานไฮโซต้องมีนักข่าวจับตามอง และหลายสำนักก็รอทำข่าวอยู่"ล

"เธอ? เธอเป็นอะไร" ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาก็เห็นเธอนอนขดอยู่บนเตียง และเลือดที่เขายัดเยียดความรุนแรงให้ก็เลอะที่นอนจนน่าใจหาย"..เจ็บท้อง" หญิงสาวพยายามเปล่งเสียงออกมาให้เขาฟังได้ถนัดมากที่สุด เพราะเธอเจ็บท้องมาก"จะตายไหมวะเนี่ย" รันเวย์ถึงกับคิดอะไรไม่ออกทำอะไรไม่ถูก แต่ในขณะเดียวกันนั้นเขาก็คิดถึงหน้าพี่ชายขึ้นมาเวลาผ่านไปเพียงไม่นาน..รถโรงพยาบาลก็วิ่งเข้ามาที่ม่านรูดที่เซอร์เวย์ต้องได้ใช้รถพยาบาลเผื่อว่าต้องได้ปฐมพยาบาลเธอไปด้วย แต่เขาก็ไม่ได้ทำเอิกเกริกมาแบบเงียบๆรันเวย์ขับรถตามหลังรถพยาบาลที่มีพี่ชายนั่งมาด้วยไป[โรงพยาบาล] พอมาถึงเซอร์เวย์ก็พาเธอเข้าห้องฉุกเฉิน"ทำอะไรไม่รู้จักคิด" พี่ชายโมโหมากเมื่อตรวจเช็คร่างกายของผู้หญิงคนนั้นแล้วรู้ว่าเธอถูกทำร้ายอวัยวะส่วนนั้นมากจนมีรอยฉีก ..และร่องรอยตามร่างกายของเธอก็มีรอยฟกช้ำ อย่างเช่นรอยเข็มขัดจนเห็นได้ชัด"ก็ผมเมานี่""เมาแล้วต้องทำกับผู้หญิงขนาดนั้นเลยเหรอ!""พี่จะมาเอาอะไรกับผม ช่วยรักษาให้หายๆ แล้วก็ปล่อยกลับบ้านไปเถอะ""เดี๋ยวนะ นี่เมียแกไม่ใช่เหรอ" พี่ชายเริ่มจะจับไต๋ได้ "อย่าบอกนะว่าผู้หญิงคนนี้เป็นแค่เครื่องมือ??""ไม่มีอะไรหร

"นายเป็นลูกผู้ชายหรือเปล่า" หญิงสาวพยายามแกะมือที่ถูกเขาบีบแน่นให้หลุดออก "ฉันเจ็บนะ" แต่เขาก็ไม่ได้ปล่อยง่ายๆ"จำไว้ว่าอย่ามาทำเก่งกับฉัน"ร่างกายของเธอถึงแม้คุณหมอจะอนุญาตให้ออกมาพักที่บ้านได้ แต่ความเจ็บปวดมันก็ยังคงมีอยู่ เธอก็เลยต้องได้เงียบไว้ก่อนติ้ง! ทันใดนั้นเสียงข้อความไลน์ก็ดังขึ้น"คืนนี้ฉันไม่กลับมาค้างที่บ้าน ห้ามปากสว่างล่ะ" ประโยคนี้ออกจากปากเมื่ออ่านข้อความในไลน์และพิมพ์ตอบกลับไปแล้วหญิงสาวไม่ได้สนใจอยู่แล้วว่าเขาจะนอนที่ไหน ไม่กลับมาอีกเลยได้ยิ่งดีกว่าจะถึงเวลาค่ำก็อีกหลายชั่วโมง รันเวย์ก็เลยเดินไปทิ้งตัวลงนอนที่เตียงเพื่อเอาแรงไว้เที่ยวตอนเย็น ..ส่วนเธอก็ต้องมานอนโซฟาเหมือนเคยเที่ยงวันเดียวกัน..ก๊อก ก๊อก"ใคร" โชคดีที่เข้านอนเต็มอิ่มแล้วถ้าไม่งั้นคนที่มาเรียกคงถูกตะคอก"แม่เอง""แม่มีอะไรครับ" พอรู้ว่าเป็นแม่รันเวย์ก็เลยรีบเดินมาเปิดประตูให้"น้องเป็นยังไงบ้าง""น้องไหนครับ" ตายแล้ว! ..พอนึกขึ้นได้ว่าให้เธอนอนอยู่ที่โซฟา เขาก็กำลังจะปิดประตูถ้าแม่เห็นนี่แย่เลย แต่นางรู้ทัน..ประตูที่กำลังจะถูกปิดลงก็เลยถูกผลักให้เปิดออก"แกทำไมให้น้องไปนอนที่นั่น" เดินเข้ามาก็เห