LOGINShare
บทที่ 44
Last Updated:
2025-02-14 22:08:53
Related chapters
เมียขัดดอก บทที่ 45
"เป็นอะไรหรือเปล่าจ๊ะ" นั่งรถมาจนใกล้จะถึงที่แล้ว แต่ดูท่าทางลูกสะใภ้คนเล็กจะเหม่อลอยมาก"คะ?!" รัญณาสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงแม่ของเขา ..เธอตกใจตั้งแต่ถูกจูบก่อนที่จะออกมาแล้ว"หนูไม่สบายใจหรือเปล่า ไม่ต้องกลัวหรอกนะ คืนนี้แม่จะไปด้วย" นางคิดว่าเธอคงจะกลัวเรื่องพ่อสามี"เอ่อค่ะ" เราเป็นบ้าอะไรเนี่ย ..หญิงสาวรีบเรียกสติตัวเองให้กลับมาลงจากรถ..แพทย์หญิงอมรรัตน์ก็พาลูกสะใภ้ไปเลือกชุดราตรีก่อน พอได้ชุดแล้วก็เข้ามาให้ช่างแต่งหน้าทำผมให้เข้ากับชุดเวลาผ่านไปก็หลายชั่วโมง เพราะกว่าจะทำทุกอย่างเสร็จ"แม่ว่าคงไม่มีใครจำหนูได้หรอก" ถ้านางไม่ได้อยู่ในร้านเสริมสวยนี้ด้วยคงจำลูกสะใภ้ไม่ได้แน่"น้องสวยมากเลยนะคะ ถ้าไม่ใช่ลูกสะใภ้ของคุณหมอ ดิฉันว่าส่งเข้าประกวดได้เลยนะเนี่ย"หญิงสาวก็มัวแต่มองกระจก เพราะเธอก็ไม่เคยเห็นตัวเองแต่งตัวแบบนี้มาก่อนเหมือนกัน"แม่โทรไปบอกเจ้ารันให้ไปเจอกันที่โรงแรมแล้ว""เราไปโรงแรมกันเลยหรือคะ""ใช่จ้ะ ตอนนี้พ่อก็อยู่กับเพื่อนที่งานนั่นแหละ" นางก็เลยสั่งให้คนรถมุ่งหน้าไปที่โรงแรมเลย[โรงแรมหรูที่ใช้จัดงาน]แน่นอนว่างานไฮโซต้องมีนักข่าวจับตามอง และหลายสำนักก็รอทำข่าวอยู่"ล
Last Updated : 2025-02-14เมียขัดดอก บทที่ 46
"แต่ฉันดื่มไม่ไหวแล้วนะ" แก้วสองหมดไปแก้วที่สามเขาก็ได้ส่งมาให้อีกครั้ง เธอเริ่มปฏิเสธ"ฉันให้แก้วละพัน"เงินพันไม่ได้หาได้ง่ายๆ เธอก็เลยรับมันมาดื่มได้อีกสองแก้ว คราวนี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ"กูกลับก่อนนะเว้ย""อ้าวมาทีหลังเพื่อนจะกลับก่อนได้ยังไงวะ""ผู้หญิงของกูเมาแล้ว""อีกตามเคยนะมึง" เพื่อนๆ รู้ดีว่ารันเวย์ไม่ได้รีบจะกลับบ้านอยู่แล้ว คงแวะไม่ไกลแถวนี้หรอก "ให้กูช่วยเอาไปขึ้นรถไหม""ไม่ต้องหรอก" ว่าแล้วรันเวย์ก็ควักเงินออกมาวางลงตรงหน้าให้เพื่อนจ่าย ..นี่แหละคือเหตุผลที่เพื่อนๆ ชอบเรียกเวลามาดื่ม..ไม่ต้องจ่ายแถมยังมีเงินเหลือติดกระเป๋ากลับบ้านอีกชายหนุ่มค่อยๆ วางร่างของหญิงสาวลงนั่งเบาะรถด้านข้างคนขับ"เดี๋ยวฉันจะพาไปขึ้นสวรรค์" มือหนาลูบไล้ใบหน้าเรียว ถ้าตรงนี้ไม่ใช่ที่สาธารณะเขาคงจัดการกับเธอตรงนี้เลย คนอะไรเวลาเมาหน้าเอาชิบหายรันเวย์รีบเดินอ้อมไปประจำที่คนขับ แล้วดึงเซฟตี้ของอีกฝ่ายมาหวังจะคล้องให้ ขณะที่เขายื่นมือไปใบหน้าของทั้งสองใกล้กันมากหึ.. ว่าจะทนแล้วนะ แอลกอฮอล์ในร่างกายเขาก็ไม่ใช่น้อยๆ พอลมหายใจของเธอกระทบถูกใบหน้า ความเป็นชายก็แข็งตัวขึ้น"ยืมมือหน่อยแล้วกัน" ชายหนุ่มคว
Last Updated : 2025-02-14เมียขัดดอก บทที่ 47
"เธอ? เธอเป็นอะไร" ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาก็เห็นเธอนอนขดอยู่บนเตียง และเลือดที่เขายัดเยียดความรุนแรงให้ก็เลอะที่นอนจนน่าใจหาย"..เจ็บท้อง" หญิงสาวพยายามเปล่งเสียงออกมาให้เขาฟังได้ถนัดมากที่สุด เพราะเธอเจ็บท้องมาก"จะตายไหมวะเนี่ย" รันเวย์ถึงกับคิดอะไรไม่ออกทำอะไรไม่ถูก แต่ในขณะเดียวกันนั้นเขาก็คิดถึงหน้าพี่ชายขึ้นมาเวลาผ่านไปเพียงไม่นาน..รถโรงพยาบาลก็วิ่งเข้ามาที่ม่านรูดที่เซอร์เวย์ต้องได้ใช้รถพยาบาลเผื่อว่าต้องได้ปฐมพยาบาลเธอไปด้วย แต่เขาก็ไม่ได้ทำเอิกเกริกมาแบบเงียบๆรันเวย์ขับรถตามหลังรถพยาบาลที่มีพี่ชายนั่งมาด้วยไป[โรงพยาบาล] พอมาถึงเซอร์เวย์ก็พาเธอเข้าห้องฉุกเฉิน"ทำอะไรไม่รู้จักคิด" พี่ชายโมโหมากเมื่อตรวจเช็คร่างกายของผู้หญิงคนนั้นแล้วรู้ว่าเธอถูกทำร้ายอวัยวะส่วนนั้นมากจนมีรอยฉีก ..และร่องรอยตามร่างกายของเธอก็มีรอยฟกช้ำ อย่างเช่นรอยเข็มขัดจนเห็นได้ชัด"ก็ผมเมานี่""เมาแล้วต้องทำกับผู้หญิงขนาดนั้นเลยเหรอ!""พี่จะมาเอาอะไรกับผม ช่วยรักษาให้หายๆ แล้วก็ปล่อยกลับบ้านไปเถอะ""เดี๋ยวนะ นี่เมียแกไม่ใช่เหรอ" พี่ชายเริ่มจะจับไต๋ได้ "อย่าบอกนะว่าผู้หญิงคนนี้เป็นแค่เครื่องมือ??""ไม่มีอะไรหร
Last Updated : 2025-02-14เมียขัดดอก บทที่ 48
"แกไม่ต้องพูดอะไรแล้ว" ธรรมดาอ้าปากจะเห็นลิ้นไก่ แต่นี้ลูกชายยังไม่อ้าปากนางก็มองทะลุโปร่งแล้ว ว่าคงไม่อยากรับผิดชอบผู้หญิง "หนูอยากแต่งงานไหม" แต่สิ่งที่ลืมไม่ได้ก็คือ ต้องถามฝ่ายหญิงด้วยว่ายินยอมพร้อมใจไหม"แต่ลูกชายของท่านไม่อยากแต่งนี่คะ" มันเป็นประโยคแรกที่เธอพูดออกมาตั้งแต่ถูกเขาทำร้ายร่างกาย ขนาดแพทย์ผู้รักษาถามเรื่องอาการเธอก็ยังไม่ปริปากพูด"แกอยากแต่งไหม" สายตาเอาเรื่องของผู้เป็นแม่เหลือบมองไปที่ลูกชาย ถ้าเขาปฏิเสธมีหวังตายลูกเดียว ชายหนุ่มก็เลยตอบไปโดยการพยักหน้าแบบไม่ค่อยเต็มใจนัก"ลูกชายของแม่อยากแต่งงาน หนูรีบหายนะลูก จะได้จัดงานแต่ง"ทำไมเขามีแม่ที่ประเสริฐขนาดนี้ เธอแพ้ใจของหญิงวัยกลางคนในความโอบอ้อมอารีของท่าน"หนูนอนพักผ่อนนะ" แพทย์หญิงอมรรัตน์เอื้อมมือขึ้นไปเช็คสายน้ำเกลือ และปรับให้การไหลของน้ำเกลือคงที่ "เดี๋ยวคืนนี้แม่จะมาอยู่เป็นเพื่อน""ดีเลยครับแม่""อะไรดี""ก็แม่มาอยู่เป็นเพื่อนแล้วผมจะได้..""แกก็อยู่ที่นี่""ไม่นะแม่""รันเวย์!" ถ้าชื่อจริงออกจากปากของแม่หรือพี่ชาย รันเวย์ต้องได้หยุด เพราะท่านเอาจริงและที่นางต้องทำแบบนี้ รู้ดีว่าถ้าฝ่ายหญิงเอาเรื่องมันจะห
Last Updated : 2025-02-14เมียขัดดอก บทที่ 49
"นายเป็นลูกผู้ชายหรือเปล่า" หญิงสาวพยายามแกะมือที่ถูกเขาบีบแน่นให้หลุดออก "ฉันเจ็บนะ" แต่เขาก็ไม่ได้ปล่อยง่ายๆ"จำไว้ว่าอย่ามาทำเก่งกับฉัน"ร่างกายของเธอถึงแม้คุณหมอจะอนุญาตให้ออกมาพักที่บ้านได้ แต่ความเจ็บปวดมันก็ยังคงมีอยู่ เธอก็เลยต้องได้เงียบไว้ก่อนติ้ง! ทันใดนั้นเสียงข้อความไลน์ก็ดังขึ้น"คืนนี้ฉันไม่กลับมาค้างที่บ้าน ห้ามปากสว่างล่ะ" ประโยคนี้ออกจากปากเมื่ออ่านข้อความในไลน์และพิมพ์ตอบกลับไปแล้วหญิงสาวไม่ได้สนใจอยู่แล้วว่าเขาจะนอนที่ไหน ไม่กลับมาอีกเลยได้ยิ่งดีกว่าจะถึงเวลาค่ำก็อีกหลายชั่วโมง รันเวย์ก็เลยเดินไปทิ้งตัวลงนอนที่เตียงเพื่อเอาแรงไว้เที่ยวตอนเย็น ..ส่วนเธอก็ต้องมานอนโซฟาเหมือนเคยเที่ยงวันเดียวกัน..ก๊อก ก๊อก"ใคร" โชคดีที่เข้านอนเต็มอิ่มแล้วถ้าไม่งั้นคนที่มาเรียกคงถูกตะคอก"แม่เอง""แม่มีอะไรครับ" พอรู้ว่าเป็นแม่รันเวย์ก็เลยรีบเดินมาเปิดประตูให้"น้องเป็นยังไงบ้าง""น้องไหนครับ" ตายแล้ว! ..พอนึกขึ้นได้ว่าให้เธอนอนอยู่ที่โซฟา เขาก็กำลังจะปิดประตูถ้าแม่เห็นนี่แย่เลย แต่นางรู้ทัน..ประตูที่กำลังจะถูกปิดลงก็เลยถูกผลักให้เปิดออก"แกทำไมให้น้องไปนอนที่นั่น" เดินเข้ามาก็เห
Last Updated : 2025-02-14เมียขัดดอก บทที่ 50
"อือ" ถึงแม้เธอจะหลับลึกเพราะฤทธิ์ยา แต่พอถูกกระตุ้นโดยการเล้าโลมของอีกฝ่าย ก็ได้มีเสียงเล็ดลอดออกมาจากลำคอเพียงเล็กน้อย แต่เธอก็ยังไม่รู้สึกตัว"อ้าา" ความเป็นชายค่อยๆ ถูกส่งเข้าไปในร่างกายของอีกฝ่าย เมื่อเล้าโลมร่างกายเธอจนพอใจแล้ว"อื้อ""ตื่นยัง?" ขณะที่เร่งความเร็วเขาก็ได้สังเกตเธอไปด้วยเพราะเสียงครางชัดมาก "สงสัยคิดว่าตัวเองฝันเปียกอยู่ ชอบแบบนี้ว่ะ" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เร่งความเร็วอีกครั้ง"อือ""ซี๊ดด"ติ้ก! ได้ยินเสียงข้อความไลน์ดังขึ้นรันเวย์ก็เลยหยุดแล้วเอื้อมโทรศัพท์มาเช็คดู ถือว่าได้พักยกไปในตัวเขาพิมพ์ข้อความตอบ..บอกให้เพื่อนกลับไปเพราะคืนนี้ไม่ออกไปเที่ยวแล้วพอวางโทรศัพท์ลงเขาก็ค่อยๆ ขยับความเป็นชายอีกครั้ง ถึงแม้เสียงข้อความไลน์จะดังมาไม่ขาดสายแต่ก็ไม่หยิบโทรศัพท์มาเช็คดูอีก เพราะรู้ดีว่าเพื่อนคงจะพิมพ์บ่นว่านัดไม่เป็นนัดครั้งแรกผ่านไปเธอก็ยังคงนอนหลับอยู่ เขาก็เลยจัดไปอีกครั้งเพราะมันแข็งตัวขึ้นมาอีก"ซี๊ดดด"หญิงสาวก็ยังคงหลับไม่รู้สึกตัว เพราะยาที่ได้รับเข้าไป ต้องการให้ร่างกายได้พักผ่อนเช้ามืดของวันต่อมา.."??" รัญณาตื่นขึ้นมาก็รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว สิ่งแรกที่เ
Last Updated : 2025-02-14เมียขัดดอก บทที่ 51
"อะไรวะ..เราจะรีบกลับทำไม" พอขับรถมาเพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองบ้าไปแล้วถ้าจะกลับไปหาเพื่อนอีกก็ขี้เกียจขับรถ ไหนๆ ก็มาเกินครึ่งทางแล้วกลับไปนอนเลยดีกว่าใช้เวลาอยู่บนท้องถนนเพียงไม่นานก็มาถึงบ้าน เพราะเวลานี้ไม่ค่อยมีรถสัญจรไปมาแล้วแกร็ก! แกร็ก!!"ล็อกห้องทำไม" มาถึงก็เปิดประตูเข้าไปในห้องไม่ได้ เพราะคนด้านในล็อกประตูไว้ "เธอ..เธอ.." เสียงชายหนุ่มเรียกเบาๆ เพราะจะเรียกแรงไม่ได้ พ่อกับแม่ได้ตื่นกันพอดีก๊อก..ก๊อก.. จะเคาะแรงก็ไม่ได้อีก ก็เลยต้องได้เคาะเบาๆ พอให้ข้างในรู้สึกตัวกุญแจสำรอง.. เพิ่งนึกได้ว่าแม่บ้านมีกุญแจสำรอง รันเวย์รีบลงมาห้องแม่บ้านได้กุญแจสำรองจากแม่บ้านแล้ว เขาก็กลับขึ้นมาบนห้องแกร็ก~ "คิดว่าจะล็อกฉันอยู่เหรอ" คนร่างสูงค่อยๆ ก้าวเดินไปที่เตียง "อะไร?"ในห้องยังพอมีแสงสว่างอยู่บ้าง พอเข้ามาใกล้ก็เห็นว่าบนเตียงไม่ได้มีแค่เธอนอนอยู่คนเดียว"แม่?" อะไรของแม่เนี่ย แล้วจะมานอนทำไมห้องนี้ รันเวย์รู้สึกเซ็งขึ้นมาระดับหนึ่ง และคิดอยู่ว่าจะกลับไปหาเพื่อนดีไหมแม่นะแม่คนยิ่งกำลังหิว ..นี่แหละคือสิ่งที่เขารีบกลับมาบ้าน เพราะจะหาที่ลงรัญณาเงยหน้าขึ้นมองเล็กน้อยขณะที่ประตูห้องปิดลง
Last Updated : 2025-02-14เมียขัดดอก บทที่ 52
อยู่ดีๆ ก็หาเรื่องเจ็บตัว เมื่อคืนนี้ยิ่งค้างอยู่"อุ้ย..ฉันนึกว่าคุณนอนหลับ หรือฉันกวนคุณให้ตื่นคะ" คนตัวเล็กที่นอนหันหลังอยู่ ค่อยๆ เอียงใบหน้ากลับไปเมื่อถูกมืออีกฝ่ายเอื้อมมือมาพาดทับร่างแต่เขาไม่ได้ตอบ ใบหน้าคมซุกเข้ามาซอกคอด้านหลังพร้อมกับสูดดม"อือ" เสียงครางดังออกมาเล็กน้อยพอเป็นจริต แต่มันก็เป็นการกระตุ้นเพศตรงข้ามให้เลือดในกายไหลเวียนไม่เป็นปกติได้ชายหนุ่มร่างสูงจับเธอนอนหงายพร้อมกลับขึ้นคร่อมร่างคนตัวเล็กไว้หญิงสาวค่อยๆ หลับตาลง เพราะรู้ดีว่าต่อจากนี้มันจะเกิดอะไรขึ้น"อยากเหรอ" เขาเป็นคนโผงผางแบบนี้ ยิ่งเรื่องบนเตียงคิดยังไงก็จะถามออกไป"คะ?" แต่เธอไม่เหมือนผู้หญิงที่เขาเคยมีอะไรมาแล้วด้วย ถึงแม้จะรู้ว่าความหมายมันคืออะไรแต่เธอก็ไม่กล้าพูด"ก็เห็นหลับตาให้""คุณจะให้ฉันมองหรือไง""วันนี้มาแปลก.." ทุกครั้งเธอไม่ได้มีปฏิกิริยาร่วมอะไรเลย แต่ครั้งนี้เหมือนเชิญชวน..แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ใบหน้าคมโน้มลงไปซุกซอกคอก่อนเลยเป็นอันดับแรก"อื้อ" หญิงสาวขยับออกเล็กน้อยเพราะรู้สึกจั๊กจี้เห็นว่าเธอไม่อยากให้แตะตรงนั้น ริมฝีปากหนาก็เลยเลื่อนต่ำลงมาที่ยอดปทุม มันไม่ได้ยากเลยถ้าเขาจะจัดการ
Last Updated : 2025-02-14
Latest chapter
เมียขัดดอก บทที่ 63 ตอนจบ
"วันนี้เดี๋ยวแม่จะพาเข้าโรงพยาบาลนะ""ไปทำไมครับ" ที่จริงคนเป็นแม่ไม่ได้คุยกับลูกชายหรอก นางคุยกับลูกสะใภ้ แต่คนที่ถามก็คือลูกชายที่ร่วมรับประทานอาหารกันอยู่"แม่ให้เมียเราฝากท้องกับแม่ ต้องได้เข้าไปทำเอกสารที่โรงพยาบาลด้วย" ที่นางต้องดูแลเองเพราะเป็นห่วงหลาน เรื่องอย่างว่าของลูกชายคนเล็กยิ่งเหลือเฟืออยู่"แล้วผมล่ะ""เราก็อยู่บ้านเป็นเพื่อนพ่อ""ไม่เอาผมจะไปด้วย""ไม่ต้องอยู่เป็นเพื่อนพ่อหรอกไปด้วยกันนั่นแหละ" คนเป็นพ่อก็เลยช่วยพูดกับให้ลูกชายอีกแรง[โรงพยาบาล]"รันเวย์" ขณะที่ทั้งสามกำลังเดินเข้าไปในโรงพยาบาลก็ได้ยินเสียงนี้ดังมาจากประตูฝั่งทางออกที่อยู่ใกล้กัน"มาทำอะไรที่โรงพยาบาล" พอเห็นว่าเป็นใครรันเวย์ก็เลยหยุดคุยด้วย"คุณแม่ไม่สบาย" ขณะที่พูดสายตาของเธอมองดูหญิงวัยกลางคนที่ยืนอยู่ข้างๆ รันเวย์"แม่เราเอง""สวัสดีค่ะคุณแม่""สวัสดีจ้า หนูเป็นใครเหรอ" แพทย์หญิงอมรรัตน์อดไม่ได้ที่จะถาม เพราะเรื่องผู้หญิงลูกชายไม่ใช่ย่อย"คนนี้สโรชาครับแม่ เป็นลูกสาวของเพื่อนพ่อครับ""เรียกโรสก็ได้ค่ะ โรสเคยรู้จักกับรันเวย์ตั้งแต่สมัยเด็กแล้วค่ะ""อ้าวเหรอจ๊ะ เป็นเพื่อนกันนี่เอง ส่วนคนนี้เมียเจ้าร
เมียขัดดอก บทที่ 62
หลายนาทีแล้วที่แพทย์หญิงอมรรัตน์กอดปลอบลูกสะใภ้คนเล็ก ตั้งแต่ได้ยินที่ท่านพูด รัญณาก็ร้องไห้ไม่หยุดจนสามีเป็นห่วงที่เธอร้องไห้เพราะสงสารลูกที่ต้องมารับรู้เรื่องอะไรแบบนี้ตั้งแต่ยังอยู่ในท้อง เด็กคงจะได้ยินความคิดของแม่ ที่คิดว่าถ้าไปจากที่นี่แล้วจะไปอยู่ที่ไหน กลับไปบ้านก็ไม่ได้ หนีออกมาแบบนี้ถ้ากลับไปต้องถูกพ่อตีแน่ แต่ถ้าไม่กลับบ้านแล้วเธอจะไปที่ไหนได้ เพื่อนฝูงก็ไม่มี"ไม่ร้องนะลูก เราจะกลับไปอยู่ที่บ้านด้วยกัน""ค่ะ" ความคิดที่อยากจะหนีไปให้ไกล มันได้หายไปจนหมดสิ้น เพราะถ้าแม่ยังมีความคิดแบบนั้นอยู่ลูกก็ต้องรับรู้ได้หลายวันต่อมา.."หาปู่" ยิ่งเห็นว่าคุณปู่ไม่สบาย ปลาบปลื้มก็ยิ่งอยากเข้าไปหา ผู้ใหญ่อาจจะคิดว่าเด็กไม่รู้เรื่อง แต่จริงๆ แล้วพวกเขารู้ และเป็นห่วงคนที่พวกเขาผูกพันด้วย"ไม่ได้ครับ" ปิ่นมุกตำหนิลูกชาย เพราะปลาบปลื้มเล่นไม่รู้เรื่องกลัวไปถูกแผลของคุณปู่เข้า"ไม่เป็นไรหรอก มาให้ปู่ชื่นใจหน่อยเร็ว" ถึงวันนี้อาการของท่านก็ดีขึ้นมาก จนลุกมาทำกายภาพบำบัดได้แล้ว แต่ก็ยังคงรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล"ปู่"ถึงแม้ท่านจะอุ้มหลานยังไม่ได้แต่ก็กอดและหอมแก้มได้ หลายคนที่อยู่ในห้องนั้น
เมียขัดดอก บทที่ 61
"ที่พ่อพูดมาหมายความว่ายังไงครับ" รันเวย์ถามแม่และพี่ชาย เพราะตอนนี้พ่อหลับไปแล้ว"แม่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน" สายตาของผู้เป็นแม่มองไปดูลูกชายคนโต เพราะตอนนั้นเซอร์เวย์อยู่กับพ่อ"ก็เรื่องเด็กผู้หญิง ที่ท่านพูดก่อนหน้านั้นล่ะครับ""พ่อเราก็เลยคิดเป็นตุเป็นตะงั้นเหรอ""แต่ผมว่าไปตรวจไว้ก็ไม่เสียหายอะไรนี่ครับแม่" ถ้าคนที่พูดไม่ใช่พ่อหรือไม่ใช่คนในครอบครัว เขาคงจะบอกว่างมงาย แต่นี่พ่อซึ่งเป็นระดับอาจารย์หมอที่ทุกคนนับถือ ท่านคงรู้อะไรมาแน่"คงไม่ใช่หรอกค่ะ เพราะคุณรันให้ฉันกินยาคุม" หญิงสาวแค่อยากจะยืนยัน ว่ามันเป็นไปได้ยาก"เราให้เมียกินยาคุมเหรอ""จะรีบมีไปทำไมล่ะครับ ผมก็อายุแค่นี้เอง" เขาพูดตามสิ่งที่ตัวเองคิดเธอต้องทำสีหน้ายังไงเหรอ น้อยใจ ไม่พอใจ แต่เธอมีสิทธิ์อะไรไปทำกิริยาแบบนั้น หญิงสาวก็เลยทำได้แค่ยืนอยู่เฉยๆ เพื่อรอเวลา..เวลาผ่านไป..ตอนนี้ทุกคนออกมารออยู่ด้านนอก แต่ก็หาอะไรทานรองท้องกันไว้เรียบร้อยแล้ว"แม่จะให้พี่เราย้ายพ่อไปไว้ในห้องพักฟื้นเย็นนี้" นางเห็นว่าลูกชายและลูกสะใภ้แถมยังมีหลานเล็ก ไม่ยอมไปพักในห้องที่เตรียมไว้ให้ เพราะทุกคนยังคงเฝ้าอยู่หน้าห้องไอซียู ก็เลยคิดว่าย้
เมียขัดดอก บทที่ 60
"คุณพี่คะ คุณพี่"เซอร์เวย์ที่นั่งเอนหลับพักเอาแรง พอได้ยินแม่ส่งเสียงเรียกพ่อก็รีบตื่นขึ้นมา"คุณพ่อรู้สึกตัวแล้วหรือครับ" ตั้งแต่พ่อประสบอุบัติเหตุ เขาก็ปล่อยมือจากงานทุกอย่างให้ลูกน้องเป็นคนทำ เพื่อที่จะได้ดูแลพ่อแบบใกล้ชิด จนไม่มีเวลาพักผ่อน แต่โชคดีที่ยังมีแม่ช่วยอีกแรง"เมื่อสักครู่แม่เห็นนิ้วของพ่อขยับ" ชายหนุ่มก็เลยรีบเข้าไปเช็คชีพจรของพ่อดู"คุณพ่อครับ คุณพ่อ" ชีพจรของท่านปกติมาก เหมือนว่าท่านแค่ไม่อยากจะลืมตา"หนู.." เสียงนี้ดังออกมาจากปากของท่านเบามาก แทบจะไม่ได้ยิน แต่ก็พอจับใจความได้ "หนู""หนูไหนคะคุณพี่ คุณพี่ตื่นสิ" สามียิ่งออกไปแต่สนามไดร์ฟกอล์ฟ ..หรือว่าจะมีอีหนูที่นั่น"คุณพ่อตื่นสิครับ" พอทั้งสองปลุกยังไงท่านไม่ยอมตื่น ก็เลยให้พยาบาลไปเรียกคนที่อยู่ด้านหน้าเข้ามา"คุณพ่อรู้สึกตัวแล้วเหรอครับ" นอร์เวย์รีบตรงเข้าไปหาพ่อ"เมื่อสักครู่ท่านละเมอ" ขณะที่เซอร์เวย์พูดก็แอบมองไปดูหน้าแม่ เพราะประโยคที่พ่อละเมอล่อแหลมมาก"ถ้างั้นแสดงว่าคุณพ่อฟื้นแล้วใช่ไหมครับ""หนู" ประโยคนี้ออกจากปากคนที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงอีกครั้ง ทุกคนแปลกใจยิ่งนักแทนที่จะละเมอชื่อลูกไม่งั้นก็ชื่อเมี
เมียขัดดอก บทที่ 59
พอรู้ว่าลูกชายคนกลางไม่ได้พาลูกสะใภ้และหลานมาด้วย คุณย่าก็เลยให้คนขับรถไปรับมาจากสระบุรี"ปลื้มครับ" ผู้เป็นย่าเอื้อมมือไปเมื่อเห็นว่าหลานชายวิ่งเข้ามาหา"ปลาบปลื้มเบาๆ หน่อยสิลูก เดี๋ยวคุณย่าก็ล้มหรอก" ปิ่นมุกตำหนิลูกชายเบาๆ แต่ก็ไม่ทันหรอกเพราะตอนนี้วิ่งเข้าไปในอ้อมกอดของคุณย่าแล้ว "คุณพ่อเป็นยังไงบ้างคะ" เธอก็เลยเดินเข้าไปหาสามีที่ยืนอยู่หน้าห้องไอซียู"ยังไม่รู้สึกตัวเลย""ท่านพ้นขีดอันตรายแล้วไม่ใช่เหรอ" ปิ่นมุกเอื้อมไปกุมมือสามีไว้เพื่อให้กำลังใจทางโรงพยาบาลได้จัดหาโซฟามาให้ทุกคนได้นั่งรออยู่หน้าห้องแบบสบายหน่อยจนถึงช่วงเย็นของอีกวัน.."กลับบ้านกันเถอะ พรุ่งนี้ค่อยมา" แพทย์หญิงบอกลูกชายให้พาเมียกลับบ้าน เพราะนั่งเฝ้ากันมาข้ามวันข้ามคืนแล้ว"รัญจะอยู่เป็นเพื่อนคุณแม่ค่ะ""พวกเราก็จะอยู่รอจนกว่าคุณพ่อจะฟื้นค่ะ" ท่านดีกับพวกเธอขนาดนี้จะทิ้งท่านไว้แบบนี้ได้ยังไง"ขอบใจทุกคนมากนะ" เราใช้อะไรซื้อเราก็ได้อย่างนั้นกลับมา เหมือนดังแพทย์หญิงอมรรัตน์ ใช้ใจซื้อก็ได้ใจจากลูกสะใภ้กลับมา21 : 09 น."เดี๋ยวผมพาขึ้นไปนอน" นายแพทย์หนุ่มออกมาจากห้องของพ่อ ก็เห็นว่าภรรยาเอนตัวพิงกับโซฟา"ฉันอยากจ
เมียขัดดอก บทที่ 58
"พ่อไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับพี่" ดูจากสภาพรถแล้วมันทำให้เขาใจไม่ดีเอามากๆ"ไม่ต้องเป็นห่วงนะ พี่จะช่วยพ่อให้ได้""พี่พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง""ตอนนี้พ่อยังไม่พ้นขีดอันตราย พี่กำลังจะโทรไปหาแม่" ที่เขาออกมาจากห้องผ่าตัดเพราะอยากโทรไปบอกแม่และน้องๆ ให้มาที่โรงพยาบาล"ผมอุตส่าห์เชื่อใจพี่ รอพี่อยู่ตรงนี้ ทำไมพี่พูดแบบนี้ รีบกลับเข้าไปช่วยพ่อสิ!" รันเวย์เริ่มใช้อารมณ์คุยกับพี่ชาย"แต่พี่.." นายแพทย์หนุ่มไม่เคยกดดันในการผ่าตัดมากขนาดนี้มาก่อน เพราะคนที่เขากำลังผ่าตัดอยู่คือบุพการี"เรื่องแม่กับพี่เวย์ เดี๋ยวผมจะจัดการเอง พี่กลับเข้าไปในห้องผ่าตัดช่วยพ่อให้ได้"เซอร์เวย์ไม่เคยเห็นน้ำตาน้องชาย มาตั้งแต่สมัยเด็กแล้ว แต่วันนี้รันเวย์ถึงกับมีน้ำตา เป็นใครก็ต้องมีอาการแบบนี้กันทั้งนั้น แต่เขาเป็นหมอจะอ่อนแอไม่ได้ ผู้เป็นพี่ชายก็เลยรีบกลับเข้าไปในห้องผ่าตัดเพล้ง!! โทรศัพท์ในมือแพทย์หญิงอมรรัตน์ร่วงกระทบพื้นอย่างแรงเมื่อได้รับข่าวร้ายจากลูกชาย"เกิดอะไรขึ้นคะคุณแม่" รัญณาก็ยืนอยู่ตรงนั้นด้วย เพราะเห็นว่าเป็นเบอร์สามีที่โทรมา ก็เลยอยากรู้ว่าเขาโทรมาทำไม"เราไปโรงพยาบาลกัน""ใครเป็นอะไรคะ" ดูจากอากา
เมียขัดดอก บทที่ 57
"อื้อ คุณรัน" ถ้าถามต้องรอคำตอบสิว่าเธออยากจะขึ้นไหม แต่นี้ถามยังไม่จบเลยด้วยซ้ำก็ดันตัวเธอให้ขึ้นมาอยู่ด้านบนแล้ว "โอ๊ย เจ็บนะคะ เบาๆ หน่อยสิ""ถ้างั้นคุณก็ใส่เข้าไปเองสิ" คนที่นอนอยู่ด้านล่างพยายามจับของตัวเองเพื่อส่งเข้าไปในร่างกายอีกฝ่ายหญิงสาวรอบกลืนน้ำลายก่อนที่จะทำตาม ไม่ใช่แค่เขาหรอกที่ต้องการ เธอก็ต้องการไม่ต่างกัน"ซี๊ดด อ้าา ไม่ต้องกลัวผมเจ็บ นั่งทับลงมาเลย" เห็นว่าเธอพยุงร่างของตัวเองไว้ไม่กล้านั่งลงมาเต็มแรงหญิงสาวก็เลยค่อยๆ ให้มันกลืนหายเข้าไปในร่างกาย ถึงแม้เธอจะไม่เคยมาก่อน แต่เรื่องพวกนี้ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้ เพราะเพื่อนหลายคนมีแต่เกเรทั้งนั้น ยังจำได้เลยครั้งหนึ่ง เพื่อนยังหลอกให้เธอไปเพื่อจะมีเซ็กส์กับแฟนของตัวเอง โชคดีที่เธอหนีออกมาได้ นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมารัญณาก็เลิกคบกับเพื่อนกลุ่มนี้ไปเลย"เคยเห็นคนขี่ม้าไหม ทำแบบนั้นแหละ" มือหนาเอื้อมไปจับสะโพกงามเพื่อช่วยเธออีกแรง"อ๊อยย จุก" จังหวะที่ทิ้งน้ำหนักลงมา เจ้าของท่อนเอ็นนั้นเด้งสะโพกขึ้นมารับ มันก็เลยเข้าไปเกือบจะสุดลำ"เดี๋ยวก็เสียว นั่งทับลงมาเต็มแรงเลย" ชายหนุ่มเห็นว่าเธอเก็บแรงไว้ไม่ทิ้งตัวลงมาทั้งหมดอีก ตอนที่
เมียขัดดอก บทที่ 56
"ใครเป็นอะไร" แพทย์หญิงผู้เป็นแม่ ยังไม่ได้ยินเสียงเลยด้วยซ้ำ แต่เห็นลูกชายคนเล็กวิ่งเข้าไปก็เลยเดินตามมาดู"เปล่าค่ะไม่ได้เป็นอะไร" หญิงสาวรีบซ่อนมือไว้ด้านหลัง ที่จริงเธอร้องโอ๊ยออกมาเพียงแค่เบาๆ เพราะตกใจ แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีใครได้ยิน"เอามือมาดู""ก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรไง""แล้วจะซ่อนมือทำไม" คนที่วิ่งเข้ามาก่อนเพื่อน เอื้อมมือไปคว้ามือของเธอที่ซ่อนอยู่ออกมา "แดงเลย""ฉันว่าจะยกหม้อลงมาวาง แต่ไม่คิดว่ามันจะร้อนขนาดนี้นี่""แม่เพิ่งปิดแก๊สเอง" ขนาดคนทำยังไม่แตะเลย เพราะคิดว่ามันต้องร้อนแน่"แล้วอีกข้างล่ะ" ถ้าเธอยกมันต้องใช้มือสองข้างแน่ เขาก็เลยยื่นไปจับอีกข้างหนึ่งมาดู "ตามออกมา""คุณโกรธให้ฉันทำไม""ทำอะไรซุ่มซ่าม""มีอะไรเหรอ""ก็มือไปโดนหม้อร้อนๆ น่ะสิครับ" รันเวย์ตอบพี่ชายไป"ที่รถมีที่ทำแผลเดี๋ยวพี่ไปเอามาทำให้""ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ" เธอจะตกใจอะไรก่อนดี เกิดมาไม่เคยมีใครเป็นห่วงขนาดนี้ ตกบันไดบ้านแท้ๆ พ่อยังไม่ถามเลยว่าเจ็บไหม"เดี๋ยวผมทำเองครับ"เซอร์เวย์ก็เลยปล่อยให้น้องชายเป็นคนทำแผลเอง แต่เขาก็ยืนบอกอยู่ว่าต้องใช้ยาตัวไหนทาก่อนจากที่นึกอิจฉาพี่สะใภ้ ตอนนี้ไม่แล้ว เพราะดูเขา
เมียขัดดอก บทที่ 55
"บ้านใครครับแม่""บ้านแม่เช่าไว้เอง" ดีนะที่ยังไม่คืนบ้านหลังนี้ไป สองครั้งแล้วสินะที่ออกจากบ้านมาเพราะสามี ครั้งนี้หวังว่าเขาคงจะคิดได้นะ นางก็เหมือนผู้หญิงธรรมดาทั่วไป ที่ไม่อยากจะให้ครอบครัวแตกแยก แต่ถ้าเจอสามีที่เอาแต่ใจแบบนั้นใครจะทนฝืนอยู่ต่อไปล่ะ"รัญขอโทษนะคะ" นอกจากคำนี้เธอไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว"แม่บอกแล้วไงว่าหนูไม่ผิด พ่อเจ้ารันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่พี่ชายทั้งสองแล้ว""คะ?""เจอทุกคน" รันเวย์พูดเสริมแม่ขึ้นมารัญณาก็เลยคิดว่าสองคนนั้นเจออะไร เพราะดูพี่สะใภ้ของเขาเป็นผู้ดีมาก แต่มองดูตัวเองสิ สมควรแล้วที่ท่านจะไม่ชอบ"อย่าคิดมากเลยลูก อยู่แบบนี้ก็อบอุ่นดีนะ" บั้นปลายชีวิตนางอยากจะอยู่แบบสงบเลี้ยงหลานๆ แต่เพราะสามีหน้าใหญ่ถือยศถือศักดิ์ ก็เลยไม่มีความสุขกันสักที"เข้าบ้านกัน" ว่าแล้วมือหนาก็เอื้อมไปจูงมือเธอให้เดินตามหญิงสาวมองมือนั้นแบบอบอุ่น ทำไมเขากล้าพาเธอออกจากบ้านหลังใหญ่ ในเมื่อเขาไม่ได้คิดพิศวาสอะไรในตัวเธอเลย ..ความคิดที่อยากจะไปให้ไกล ตอนนี้มันหายไปไหนไม่รู้ เพราะเธอเริ่มรู้สึกดีกับเขามากขึ้นเดินเข้ามายังไม่ได้นั่งเลยด้วยซ้ำก็ได้ยินเสียงรถวิ่งเข้ามาจอด"เดี๋ยวแม่ออกไปด
